Επιστολή πολίτη στην κυρία Νάντια Αλεξίου (Real FM 97.8)

Αθήνα, 9/5/2012
Προς
κα ΝΑΝΤΙΑ ΑΛΕΞΙΟΥ
ε/φ REAL FM 97,8
(μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τηλεομοιοτύπου)


Ερίτιμος κυρία Αλεξίου,
Χριστός Ανέστη! 
Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά και για αυτό κρίνω σκόπιμο να σας διευκρινίσω δύο σημεία, πριν σας αναφέρω τον λόγο για τον οποίο σας απευθύνω αυτή την επιστολή.
α) Δεν ανήκω σε κανένα κόμμα, πολύ απλά γιατί κόμμα σημαίνει κομμάτι (μέρος) και εγώ προτιμώ να ανήκω στο όλον, δηλαδή στην Ορθοδοξία μας και στην Ελλάδα μας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν έχω πολιτική άποψη και πολιτικό λόγο, τα οποία και εκφράζω, όποτε καλούμαι για αυτό .
β) Δεν παρακολουθώ Μ.Μ.Ε. (ή επί το ορθότερο Μ.Μ.Μ.Ε., δηλαδή μαζικά μέσα μη επικοινωνίας), ούτε τηλεοπτικά κανάλια (το ορθότερο θα ήταν βεβαίως «τηλεοπτικούς διαύλους», αφήνω όμως τη λέξη «κανάλια», μια που ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα, καθόσον τα κανάλια συνήθως εμπεριέχουν βούρκο), διότι ποτέ δεν μας δείχνουν την πραγματικότητα ακριβώς, επιπλέον δε μας παραπληροφορούν, αν όχι μας μολύνουν. Επειδή λοιπόν το θέμα για το οποίο θα αναφερθώ βασίζεται σε πληροφορίες των Μ.Μ.Ε, ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη αν είναι λανθασμένες οι πληροφορίες μου, οπότε και θα είναι λανθασμένα και τα συμπεράσματά μου.
Ερχόμαστε στο κυρίως θέμα της επιστολής μου. Πληροφορήθηκα ότι, κατά τη διάρκεια συνεντεύξεως τύπου του κ. Μιχαλολιάκου, δημιουργήθηκε κάποιο επεισόδιο, κατά το οποίο εσείς δηλώσατε ότι «ο σεβασμός δεν επιβάλλεται, αλλά εμπνέεται». Έχετε απόλυτο δίκιο. Εύγε σας. Όμως θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, αν δεν έχει μάθει το άτομο, από τους γονείς του και από το σχολείο του, να σέβεται, αν δεν έχει μάθει στη ζωή του πού οφείλει σεβασμό και πώς πρέπει να τον εκφράζει, τότε θάρθει η ώρα που κάποιος πρέπει επιτέλους να του το διδάξει. Αν ο τρόπος διδασκαλίας στη συγκεκριμμένη περίπτωση δεν ήταν ο σωστός, τότε, ίσως, θα μπορούσατε να εστιάσετε την αντίδρασή σας στον τρόπο αυτό και όχι στην οφειλόμενη έκφραση σεβασμού.
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να σας υπενθυμίσω ότι το κάθε οικοδόμημα χρειάζεται γερά θεμέλια. Αν δεν τα έχει από την αρχή, τότε αργότερα, ή θα καταρρεύσει, ή θα χρειαστεί υποστηρίγματα, τα οποία, για να ενσωματωθούν μαζί του, «πονάνε». Αλλά και τα εμβόλια γίνονται στο παιδί από την οικογένειά του ή το σχολείο του, ώστε να αποκτήσει αντισώματα για να αντιμετωπίσει στο μέλλον δυσάρεστες καταστάσεις. Αν δεν γίνουν στην ώρα τους, τότε η αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων αργότερα είναι περισσότερο επώδυνη. Ακριβώς τα ίδια συμβαίνουν και στο πνευματικό οικοδόμημα του ανθρώπου. Αν από την αρχή δεν έχει τις σωστές βάσεις, όταν ενηλικιωθεί σωματικά και πνευματικά, ή θα καταρρεύσει, ή θα χρειασθεί κάποιον να του τις δώσει τότε, έστω και επώδυνα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Μέσα στην πνευματική πενία που χαρακτηρίζει την εποχή μας, σήμερα που τείνουν να χαθούν οι ηθικές αξίες, πιστεύω ότι η ενημέρωση θα πρέπει να πάψει να βασίζεται στο ψέμα και στο χρήμα. Θα πρέπει δημοσιογράφοι να γίνονται άνθρωποι μορφωμένοι και όχι παραμορφωμένοι, οι οποίοι να έχουν, όχι μόνο γνώσεις , αλλά και παιδεία. Για αυτό τον λόγο, εύχομαι ειλικρινά το συμβάν αυτό, μαζί με τις διαστάσεις που κακώς πήρε, να είναι το έναυσμα της αλλαγής της δημοσιογραφικής νοοτροπίας και από επάγγελμα που είναι, να μετατραπεί σε λειτούργημα, προς πραγματικό όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Καλή Δύναμη στο έργο σας.


Ε.Σημαντήρης 


(Από σχόλιο στο ιστολόγιο μας)