Πώς προέκυψε η σημερινή Ψευδοδημοκρατία;

Αν η ανθρωπότητα ευγνωμονεί τους Έλληνες για τη Δημοκρατία, ποιους θα πρέπει να καταριέται για το εμετικό "κατασκεύασμα" της Democracy, που καταστρέφει τα πάντα;

 

...Αυτήν την ψεύτικη "δημοκρατία" εκμεταλλεύονται οι φασίστες και σ' αυτήν επιτίθενται, με στόχο να διαγράψουν από τη συνείδηση του ανθρώπου την πραγματική Δημοκρατία. Πώς όμως προέκυψε αυτή η "δημοκρατία"; Ποιοι την δημιούργησαν και ποιοι την "σέρβιραν" στους λαούς σαν πραγματική Δημοκρατία; Όλο το "βραχυκύκλωμα" της ελληνικής επινόησης, που λέγεται Δημοκρατία, έγινε από τους Βρετανούς μονάρχες. Πώς; Με τον παραδοσιακό μεσαιωνικό τρόπο. Ως δυνάμεις του Μεσαίωνα, έκαναν αυτό το οποίο γνώριζαν ...Πήραν το "κρέας" και το "βάπτισαν" "ψάρι" ...και το επέβαλαν σαν τέτοιο. Τι έκαναν; Σε μια περίοδο, όπου ο βρετανικός λαός "αφυπνιζόταν" και ζητούσε τη χειραφέτησή του, αυτοί ανέλαβαν να τον "παγιδεύσουν".

Βλέποντας "μπροστά", καταλάβαιναν ότι η σύγκρουσή τους με τον λαό τους θα ήταν αναπόφευκτη. Έβλεπαν τους ευρωπαϊκούς θρόνους να κλονίζονται από τις αμφισβητήσεις και έβλεπαν επίσης ότι δεν θα μπορούσαν επί μακρόν να επενδύουν στον έλεγχο της γνώστης. Ήταν θέμα χρόνου να μην μπορούν να σταματήσουν τον διασκορπισμό της γνώσης ...Τον διασκορπισμό της πιο επικίνδυνης γι' αυτούς γνώσης, που ήταν η ελληνική. Πριν λοιπόν έρθουν αντιμέτωποι με τη φοβερή και τρομερή ελληνική Δημοκρατία, έκαναν ένα "θαύμα". "Κατασκεύασαν" μια δική τους βαρβαρική ηλιθιότητα και την ονόμασαν "δημοκρατία". Αυτό ήταν το θαύμα" της δημιουργίας της Democracy ...Το θαύμα εκείνο, που η ανθρωπότητα "χρωστά" στη βρετανική μοναρχία.

 

Εμφανίστηκαν σαν "μεγαλόψυχοι" μονάρχες, που έδωσαν "δικαιώματα" στον λαό, χωρίς αυτό να συμβαίνει. Έδωσαν "δικαιώματα" στον λαό πριν καν τους τα ζητήσει ο ίδιος. Έβαλαν τους αφελείς πολίτες να παίζουν σε μια "παράσταση" δημοκρατίας, χωρίς να τους απειλούν τα δικαιώματα αυτά ...Τους έδωσαν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι θεωρητικά. Πρακτικά τούς "δούλευαν", εφόσον τους έβαζαν να διαλέγουν ανάμεσα στα "οικόσιτά", που ταΐζανε οι ίδιοι. Αν μέχρι τότε τους συμβούλους τους τούς διόριζαν οι ίδιοι με βασιλικά διατάγματα, αυτήν την αρμοδιότητα την πέρασαν στο λαό.

...Οι πρώην "αυλικοί" θα ψηφίζονταν και άρα θα διορίζονταν από τον λαό σε θέσεις ανάλογες με αυτές τις οποίες ήδη κατείχαν. Όλους τους πρώην "αυλικούς" τούς ονόμασαν "πολιτικούς" και τους έβαλαν να τους ψηφίσει ο κόσμος, για να τους στείλει στη Βουλή. Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανίσουν μια δήθεν Βουλή, η οποία απλά ήταν το πίσω μέρος της "αυλής" τους. Εκμεταλλεύτηκαν το πολυπρόσωπον της αρχαίας ελληνικής Βουλής και φόρτωσαν σ' αυτήν όλο το προσωπικό, το οποίο μέχρι τότε απασχολούνταν στα παλάτια τους. Μετέτρεψαν σε πολιτικούς της Δημοκρατίας όλους τους σφουγκοκολάριούς τους. Τη μισθοδοσία τους τη μετέφεραν από το βασιλικό λογιστήριο στη δήθεν Βουλή του λαού και τους εμφάνισαν σαν "υπηρέτες" του λαού, ενώ αυτοί παρέμεναν δικοί τους υπηρέτες.

Έχοντας γνώση της κατάστασης, φρόντισαν εξ’ αρχής και για την ασφάλεια των δουλικών τους. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα, το οποίο έπρεπε να επιλύσουν, εφόσον, απαλλάσσοντάς τους από τη βασιλική "προστασία", θα έπρεπε να τους "φορτώσουν" με προνόμια και ασυλίες, προκειμένου να μην κινδυνεύουν από τον λαό, τον οποίο πρόδιδαν καθημερινά. Μετά από όλα αυτά τούς άφησαν να παριστάνουν τους δημοκράτες ...Τους δημοκράτες, που, για ν' αναλάβουν τα καθήκοντά τους, θα πρέπει ακόμα και σήμερα να πάνε να προσκυνήσουν τον "’νακτα". Με αυτόν τον τρόπο "καπέλωσαν" τη Βουλή και "βραχυκύκλωσαν" προκαταβολικά κάθε έννοια Δημοκρατίας. Όταν ελέγχεις το κύριο όργανο της Βουλής, το οποίο υποτίθεται δίνει νόημα στο "κράτος" του Δήμου, ευνόητο είναι ότι το "κράτος" περιέρχεται ολόκληρο στην εξουσία σου.

Αυτό ήταν εύκολο να το πετύχουν, εφόσον δεν τους έλεγχε κανένας για τις επιλογές τους. Ποιος θα τους έλεγχε; Η αγράμματη βρετανική "πλέμπα"; Δεν σεβάστηκαν την πιο βασική αρχή της λειτουργίας της Δημοκρατίας και το αποτέλεσμα ήταν να την "καπελώσουν". Δεν σεβάστηκαν τον τρόπο στελέχωσης της Βουλής, που διασφάλιζε την "παρουσία" του λαού στην εξουσία. Αλλοίωσαν τις ιδιότητες των πρωταγωνιστών της Δημοκρατίας και το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. Παραβίασαν τη βασικότερη αρχή, που εξασφάλιζε την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος ...Την αρχή εκείνη, η οποία απαγόρευε στον πολιτικό να είναι βουλευτής.

 

Σε αυτό το σημείο βρίσκεται η διαφορά μεταξύ της ελληνικής Δημοκρατίας και της βρετανικήςDemocracy ...Η διαφορά, η οποία μετατρέπει τη Δημοκρατία σε ένα "θέατρο σκιών" ...Η διαφορά, η οποία στερεί από την κοινωνία τη Δικαιοσύνη και την παραδίδει "λάφυρο" στους τύραννους. Στην πραγματική Δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων οι πολιτικοί διαγωνίζονταν μεταξύ τους για τη θέση του Στρατηγού, ενώ οι βουλευτές ήταν το χρήσιμο "έρμα" της Δημοκρατίας. Προέκυπταν από κλήρωση ανάμεσα στο σύνολο των πολιτών. Οι πολιτικοί ήταν "εκλεκτοί" άνθρωποι, ενώ οι βουλευτές ήταν "κοινοί" άνθρωποι. Αυτό δεν συμβαίνει στη Democracy και από αυτήν τη διαφορά ξεκινάνε τα προβλήματα ...Όπως δεν υπάρχει "ολίγον έγκυος" έτσι δεν υπάρχει "ολίγον Δημοκρατία".

Με την "αφελή" αυτή σύγχυση μεταξύ των κυρίαρχων ιδιοτήτων της Δημοκρατίας κατόρθωσαν οι Βρετανοί και την "καπέλωσαν" πριν αυτή στραφεί εναντίον τους. Δημιούργησαν επαγγελματίες πολιτικούς, τους οποίους τους έβαλαν να παριστάνουν τους βουλευτές-αντιπροσώπους του λαού, ενώ αυτό από τη φύση του δεν μπορεί να ισχύει ...Ο πολιτικός δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει τον λαό...Από τη φύση του. Ο πολιτικός αντιπροσωπεύει τον βασιλιά του, τον Θεό του, την ταξική του συνείδηση ή απλά τον εαυτό του και τους έχοντες κοινές απόψεις με αυτόν και άρα το κόμμα του. ’ρα; ’ρα, εκ των δεδομένων δεν μπορεί να είναι βουλευτής.

Ο Βουλευτής είναι "Ένα" με τον λαό και αυτό σημαίνει ότι πρέπει μόνιμα να αποτελεί αντιπροσωπευτικό "δείγμα" του λαού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι τυχαίος. Πρέπει να λαμβάνει αυτό το αξίωμα με κλήρωση. Οι Βρετανοί μονάρχες, γνωρίζοντας τι ακριβώς απειλεί τις εξουσίες τους, σχεδίασαν ένα "δημοκρατικό" σύστημα με βάση τις δικές τους ανάγκες. Το βάπτισαν "δημοκρατικό" και το "βραχυκύκλωσαν". Έχοντας απέναντί τους έναν λαό απροετοίμαστο και αστοιχείωτο, τον "παγίδεψαν" εύκολα. Δημιούργησαν μόνοι τους τα κόμματα και τους κομματάρχες και τους παρέδωσαν τη Βουλή. Αυτοί είχαν το "μαχαίρι" και αυτοί είχαν και το "καρπούζι" ...και έτσι καπέλωσαν τα πάντα. Έστειλαν τον λαό στις κάλπες να ψηφίζει ανάμεσα στα δουλικά τους. Η βρετανικής εμπνεύσεως "δημοκρατία" έγινε μια θλιβερή "αναπαράσταση" ενός αρχαίου "δρώμενου", του οποίου κανένας δεν αντιλαμβανόταν τη σημασία.

Αυτό ακριβώς ήταν το μυστικό της Democracy, η οποία ουδεμία σχέση είχε με τη Δημοκρατία των Ελλήνων. Οι Βρετανοί μονάρχες δημιούργησαν τα κομματικά δίπολα των επαγγελματιών πολιτικών, που σήμερα όλοι μας αντιλαμβανόμαστε ότι κατέστρεψαν τους λαούς. Αυτοί δημιούργησαν ένα κόμμα, το οποίο επισήμως τούς εξέφραζε και οι ίδιοι επίσης δημιούργησαν και το "αντίπαλο" κόμμα, το οποίο επίσης επισήμως τους "απειλούσε". Κάθε φορά, δηλαδή, που βλέπουμε έναν Θαπατέρο "απέναντι" σε έναν Ραχόι, έναν Σαρκοζί "απέναντι" σε έναν Ολάντ ή έναν Παπανδρέου "απέναντι" σε έναν Καραμανλή, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι βλέπουμε μια "παράσταση" αθλιότητας, την οποία δημιούργησαν οι Βρετανοί μονάρχες.

Με αυτόν τον τρόπο έλεγξαν τα πάντα. Με τις ψευδοσυγκρούσεις των "αχυράνθρωπων" τους, οι οποίοι παρίσταναν τους κομματάρχες, έλεγχαν τα πάντα. Οι πάντες "συνθλίβονταν" ανάμεσα στους γίγαντες του δικομματισμού, οι οποίοι σε μια "στημένη" αντιπαλότητα υπηρετούσαν το ίδιο αφεντικό. Τόσο το κόμμα των Torry όσο και αυτό των Labour ήταν το ίδιο υποταγμένα στους μονάρχες και εξίσου χρηματοδοτούμενα από αυτούς. Ως εκ τούτου ήταν εξίσου εχθρικά απέναντι σε όσους πολεμούσαν πραγματικά τη Μοναρχία και άρα υπηρετούσαν τη Δημοκρατία. Όλα τα κόμματα στις σύγχρονες δημοκρατίες είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των δύο μεγάλων βρετανικών κομμάτων.

Έχοντας οι μονάρχες υπό τον απόλυτο δικό τους έλεγχο τα "κατοικίδια", που ασκούσαν την εκτελεστική εξουσία και τον κοινοβουλευτικό "έλεγχο", δέχθηκαν και τα "δωράκια" τους. Απαίτησαν και κατάφεραν να κρατήσουν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους το επίσης απόλυτο "όργανο" της Δημοκρατίας ...Τη Δικαιοσύνη. Τη Δικαιοσύνη τη θεωρούσαν "ιερή" ...Τόσο "ιερή", που θα ήταν ιεροσυλία να την παραδώσουν στον έλεγχο της αγράμματης "πλέμπας" ...Τόσο "ιερή", που μόνον ένας "φιλεύσπλαχνος" και "εμπνευσμένος" από το ’γιο Πνεύμα Βασιλιάς μπορούσε να επιλέγει την ηγεσία της ..."Δικαιοσύνη" κατ’ ευφημισμόν, εφόσον —ειδικά για τη Βρετανία— επρόκειτο περί θεσμοθετημένης Αδικίας. Οι εκλεκτοί και γαλαζοαίματοι όχι απλά κρίνονταν από ειδικούς δικαστές, αλλά κρίνονταν και με ειδικούς νόμους ...Σε παράλληλο "σύμπαν" ζούσαν σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία.

Μονάρχες και γαλαζοαίματοι απολάμβαναν ειδικές συνθήκες απόλυτα παράλογες για την ελληνική λογική. Αυτό ποτέ και καθόλου δεν απασχόλησε τους Βρετανούς μονάρχες. Ούτε καν σήμερα τους απασχολεί, εφόσον ακόμα και σήμερα οι "γαλαζοαίματοι" της Βρετανίας κρίνονται με βάση διαφορετικούς νόμους σε ειδικά δικαστήρια, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που δικάζουν την "πλέμπα". Αντιλαμβανόμαστε πως, για να είναι ανεκτή αυτή η αθλιότητα σήμερα, πόσο εύκολο ήταν γι' αυτούς να την επιβάλουν τότε, όταν το επιχείρησαν.

Εδώ ο αναγνώστης θα αναρωτηθεί για το πώς είναι δυνατόν να επιβιώσει μέσα στον χρόνο μια τόσο άδικη κοινωνία. Πώς δεν έφτασε στο όριο της "έκρηξης", όταν, ακόμα και ως "απομίμηση" της Δημοκρατίας, έδινε το δικαίωμα στους πολίτες της να ψηφίζουν. Αυτό, το οποίο συνέβη με τη Βρετανία, ήταν το γεγονός ότι μπορούσε και "εξήγαγε" την αδικία της ...Είχε "βαλβίδα" διαφυγής. Το σύστημα, το οποίο αντιμετώπιζε τους πολίτες του ως κατοικίδια των μοναρχών του, δεν κινδύνευε από αυτούς, γιατί τους σκορπούσε στις αποικίες του. Οι δυστυχείς Βρετανοί γίνονταν δυστυχείς λοχίες της αυτοκρατορίας. Όπως τους φέρονταν άδικα και απάνθρωπα στη Βρετανία, φέρονταν και οι ίδιοι στους λαούς των αποικιών τους. "Αντιπαροχή μεγαλείου" ήταν για όλους αυτούς η αδικία, που είχαν υποστεί στη Βρετανία.

Αυτό, το οποίο έχει σημασία, είναι ότι οι Βρετανοί μονάρχες με τον έλεγχο της Δικαιοσύνης έλεγχαν τα πάντα ...Απολύτως τα πάντα, εφόσον μέσω της Δικαιοσύνης ελέγχεις ακόμα και την οικονομία, ενώ το δεύτερο δεν συμβαίνει. Η γνώση τους αυτή είναι αναμφισβήτητη και έχει αποδειχθεί σε μύριες άλλες υποθέσεις μέσα στον χρόνο. Οι αποικιοκράτες Βρετανοί, προκειμένου να μην "εγκαταλείψουν" ποτέ την Κύπρο, θέλησαν να επιβάλουν στους Κυπρίους το Σχέδιο-Ανάν. Το Σχέδιο εκείνο, το οποίο θα τους έκανε μόνιμα "κύριους" της Κύπρου, απλά και μόνον επειδή θα τους παραχωρούσε τον απόλυτο έλεγχο της Κυπριακής Δικαιοσύνης. Η Γερμανία εξακολουθεί να είναι κατακτημένη από τους Αμερικανούς χώρα, μόνο και μόνο γιατί ξένοι ελέγχουν το σύστημα δικαιοσύνης της. Γιατί οι "νικημένοι" Ναζί δεν τιμωρήθηκαν ποτέ και έχουν τοποθετηθεί από τους κατακτητές να ελέγχουν το σύστημα δικαιοσύνης της. Οι ατιμώρητοι εγκληματίες έχουν "παραδοθεί" στους εκβιαστές τους και η "αντιπαροχή" τους είναι η κατοχή της Γερμανίας.

Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο "διαβασμένοι" ήταν οι Βρετανοί πάνω στα θέματα που αφορούσαν τη λειτουργία της Δημοκρατίας; Γνώριζαν τι επεδίωκαν οι αρχαίοι Έλληνες από τη λειτουργία της και την "ακύρωναν" με επεμβάσεις τόσο "χειρουργικές", που ήταν σχεδόν "ανεπαίσθητες". Αυτό δεν είναι μυστήριο. Με ένα μικρό λεπίδι κόβεις την αορτή ενός ανθρώπου και τον σκοτώνεις, χωρίς να προκαλέσεις κανέναν. Γιατί να πάρεις ένα "τσεκούρι" ή έναν "μπαλτά", για να κάνεις το ίδιο, προκαλώντας τους πάντες; Αυτό ακριβώς έκαναν οι "μελετημένοι" Βρετανοί ...Με το "βαμβάκι" την "έσφαξαν" τη Δημοκρατία ...Ούτε που κατάλαβαν οι λαοί τι έγινε.

Από εκεί και πέρα —ακόμα και στο τυπικό επίπεδο— έκαναν συστηματικά και μεθοδευμένα ό,τι απαγορευόταν στη Δημοκρατία των Ελλήνων ...Ό,τι απέφευγαν για λόγους ασφαλείας να κάνουν οι αρχαίοι Έλληνες. Με αυτόν τον τρόπο αν μη τι άλλο αποδείκνυαν ότι είχαν μελετήσει καλά το "εφεύρημα" των Ελλήνων. Γνώριζαν πώς το προστάτευαν οι Έλληνες και άρα γνώριζαν τι ισχυροποιούσε τη Δημοκρατία και άρα και τον λαό. Γνώριζαν, δηλαδή, τι έπρεπε να αποφύγουν, εφόσον είχαν συγκρουόμενα συμφέροντα με αυτά του λαού.

Για παράδειγμα, στη Δημοκρατία των Ελλήνων η διαφθορά των δημοσίων λειτουργών και των αξιωματούχων της Δημοκρατίας τιμωρούνταν με θάνατο. Οι Έλληνες τιμωρούσαν τους διεφθαρμένους αξιωματούχους χωρίς δεύτερη σκέψη προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων. Στη Βρετανία η Διαφθορά ήταν σχεδόν "νόμιμη" χορηγία των πολιτών απέναντι στους εξουσιαστές τους. Την ίδια "κόντρα"-πολιτική ακολουθούσαν οι Βρετανοί σε όλες τις "δικλείδες" ασφαλείας, που επινόησαν οι Έλληνες, προκειμένου να προστατεύσουν τη Δημοκρατία. Οι Έλληνες, για παράδειγμα, τιμωρούσαν με θάνατο τους ομοφυλόφιλους, οι οποίοι θα απέκρυπταν την ιδιαιτερότητά τους και θα καταλάμβαναν δημόσιο αξίωμα και κατ’ επέκταση τη διαχείριση δημοσίων πόρων. Αυτό το έκαναν για λόγους, τους οποίους έχουμε εξηγήσει σε άλλο κείμενο.

Οι Βρετανοί μονάρχες και σε αυτήν την περίπτωση έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Γιατί; Γιατί επεδίωκαν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Αν οι Έλληνες απαγόρευαν στους ομοφυλόφιλους τη συμμετοχή στα αξιώματα για λόγους προστασίας της Δημοκρατίας, οι Βρετανοί όχι μόνον το επέτρεπαν, αλλά το επεδίωκαν. Στην κυριολεξία "έσπρωχναν" τους ομοφυλόφιλους στα δημόσια αξιώματα. Γιατί; Γιατί ήταν σίγουροι ότι ο πουριτανισμός της βρετανικής κοινωνίας θα τους έθετε υπό την ομηρία τους και βεβαίως ότι η διαφθορά θα ήταν ένα δελεαστικό "κίνητρο" γι' αυτούς, προκειμένου ν' ασχοληθούν με τα "κοινά".

Έχοντας οι ίδιοι οι μονάρχες τη δυνατότητα να τιμωρούν και να αποκρύπτουν διεφθαρμένους και "αδερφές", μπορούσαν με αυτόν τον τρόπο να τους εκβιάζουν. Ο εκβιασμός των αξιωματούχων της Δημοκρατίας έθετε την ίδια τη Δημοκρατία υπό την ομηρία των μοναρχών. Η ειρωνεία είναι ότι την ομοφυλοφιλία αυτήν την απέδιδαν στην "προσέγγιση" με την ελληνική "κοσμοθεωρία" ...Οι "αδερφές" του Βρετανικού Κοινοβουλίου "αποδείκνυαν" την ελληνικότητα της καταγωγής της Democracy ...Τους φανατικούς Φιλέλληνες παρίσταναν οι πουλημένες "αδερφές" της μοναρχικής Βρετανίας.

Αυτήν την "επιτυχία" των Βρετανών μοναρχών τη "ζήλεψαν" και όλα τα φασιστόμουτρα του Πλανήτη, είτε επρόκειτο για βασιλείς είτε για απλούς ιδιώτες, οι οποίοι φιλοδοξούσαν να "βασιλεύσουν" άτυπα, έστω και ως κομματάρχες. Οι ίδιοι οι Βρετανοί, παρ' όλη τη βασιλική παράδοση και λατρεία που τους διέκρινε, την εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο. Βασιλείς "παραγωγοί" και "διαφημιστές" της "δημοκρατίας" μόνον ο Βρετανοί ήταν. Αυτήν "εξήγαγαν" στα προτεκτοράτα τους και τις αποικίες τους, όταν έβλεπαν ότι δεν έφτανε μέχρι εκεί το "σκήπτρο" τους ...Τόσο πολύ εμπιστεύονταν την "πατέντα" τους. Παντού τα ίδια έγιναν. Τα ίδια "λάθος" κατά της Δημοκρατίας και τα ίδια "σωστά" υπέρ της Democracy ...Η "πατέντα" της χιλιετίας. Όλα τα Κοινοβούλια του Δυτικού Κόσμου και όλα τα κομματικά δίπολα, που ταλαιπωρούν τους λαούς, είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν της βρετανικής "πατέντας".

Το απόλυτο τεστ αυτής της "πατέντας" ήταν η Γαλλική Επανάσταση ...Η "στημένη" Γαλλική Επανάσταση ...Η πρόβα-τζενεράλε των βασιλέων για την επόμενη "ημέρα", αν χρειαστεί ...Το απόλυτο "καπέλωμα" με τον χρηματοδοτούμενο από τους Βρετανούς νάνο. Ο Ναπολέων ήταν αυτός, ο οποίος "πρόδωσε" την επανάσταση του λαού, μετατρέποντάς την σε "μετάλλαξη" των συμφερόντων. Αυτή η "επανάσταση" ήταν το απόλυτο τεστ, καθώς οι ολιγάρχες αυτού του κόσμου βεβαιώθηκαν με τον πειραματικό —και άρα τον απόλυτο— τρόπο πως, ακόμα και στην έσχατη περίπτωση, στην οποία θα χάνονταν τα "στέμματα" και οι "θρόνοι" τους, θα μπορούσαν να επιβιώσουν οι ίδιοι και τα συμφέροντά τους. Γνώριζαν ότι, ακόμα κι αν "έπεφταν" από τους θρόνους τους, θα στέκονταν "όρθιοι", εφόσον θα επιβίωναν τα συμφέροντά τους.

Γι' αυτόν τον λόγο "λατρεύτηκε" από τους πάντες η Γαλλική Επανάσταση. Ακόμα και σε χώρες, όπου —ακόμα και σήμερα— υπάρχει βασιλική εξουσία, η υποτιθέμενη αντιμοναρχική Γαλλική Επανάσταση διαφημίζεται και διδάσκεται υποχρεωτικά στα σχολεία. Γιατί; Γιατί, μέσω αυτής της εκπαίδευσης, επιβάλουν στα παιδιά των λαών μια άποψη, η οποία ευνοεί τους ισχυρούς ...Γιατί αυτή η άποψη είναι η "έξοδος κινδύνου" όλων των μοναρχών. Από εκεί και πέρα, όπου δεν υπήρχαν "Θρόνοι" ή έπεσαν "Θρόνοι" εξαιτίας πραξικοπημάτων, εφαρμόστηκαν οι ίδιες τακτικές ...Τακτικές, οι οποίες δημιουργούσαν ολιγαρχίες της Democracy. Ό,τι δηλαδή έγινε και στην Ελλάδα, όπου μετά την πτώση του Θρόνου των βρετανόδουλων "Κοκών" παρέδωσαν το κράτος σε απλούς ιδιώτες σφετεριστές τύπου Καραμανλήδων και Παπανδρέου ...Μιλάμε για την ΠΑΤΕΝΤΑ της χιλιετίας.

...Ακόμα και οι θεοκρατικές Τζαμαχιρίες διεκδικούν τη "δημοκρατία" για τους πολίτες τους. Όταν βλέπεις τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στη σημερινή Αίγυπτο να "αγωνίζεται" για τη "δημοκρατία", καταλαβαίνεις πόσο "καλή" δουλειά έχουν κάνει οι Βρετανοί στον κόσμο. Όταν ένα φασιστόμουτρο, όπως η Κλίντον, "υπόσχεται" σε όλους ανεξαιρέτως τους δικτάτορες-υποτελείς των ΗΠΑ Democracy, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Όλα ήταν εύκολα να συμβούν, όταν υπάρχει γνώση από τα "αφεντικά" και διάθεση συνεργασίας από τους "υπαλλήλους" τους. Εύκολα ήταν όλα εάν συνεργάζονταν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, που είναι οι τοπικοί προδότες ηγέτες.

Πώς γινόταν αυτό; Όπως γίνεται τώρα στη Συρία, προηγουμένως στη Λιβύη και πριν μερικές δεκαετίες στην εμφυλιοπολεμική Ελλάδα. Με τα χρήματά τους και τους πράκτορές τους οι ξένοι ιμπεριαλιστές δημιουργούν συνθήκες εσωτερικής κοινωνικής σύγκρουσης και από αυτήν την σύγκρουση προκύπτουν τα διχαστικά δίπολα. Δίπολα, τα οποία, αν συνδυαζόταν με αιματοχυσία, γίνονταν μόνιμα. Αυτά τα διχαστικά δίπολα στη συνέχεια "εξωραΐζονταν" democratically και οδηγούσαν στον δικομματισμό της Democracy. Οι προηγούμενοι φονιάδες και χαφιέδες των ιμπεριαλιστών γίνονταν "πολιτισμένοι" δημοκράτες και πατριώτες και έχτιζαν τις δυναστείες τους.

Αυτό ήταν το κόλπο. Από αυτό το κόλπο "γεννήθηκαν" οι Παπανδρέου στην Ελλάδα, οι Μπούτο στο Πακιστάν, οι Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, οι Γκάντι στην Ινδία και ποιος ξέρει ποιοι θα "γεννηθούν" στη μελλοντική Συρία ή την Τυνησία. Δίχαζαν τους λαούς με ιδεολογικά, πολιτισμικά ή θρησκευτικά κριτήρια και μετά τους παρέδιδαν "λάφυρα" στους ηγέτες τους ...Στους ηγέτες, τους οποίους οι ίδιοι είχαν επιλέξει ως "οικόσιτα" στις μυστικές τους Λέσχες. Με αυτούς τους ηγέτες, τους οποίους δημιουργούσαν και επέβαλαν οι ίδιοι στους λαούς, στη συνέχεια "συνεργάζονταν" ...Με τους ηγέτες τους οποίους οι ίδιοι είχαν μετατρέψει σε μεγιστάνες κομματάρχες και ως εκ τούτου εκβίαζαν ανά πάσα στιγμή.

Με αυτόν τον τρόπο η Democracy δεν έχει πρόβλημα να πάει ακόμα και σε χώρους, όπου δεν έχει την παραμικρή "συμβατότητα" ...Ακόμα και σε χώρες όπου βασιλεύει η Σαρία. Από τη στιγμή που οι υποστηρικτές και οι αντίπαλοι τής οποιασδήποτε Σαρία μπορούν να γίνουν κομματάρχες, το κόλπο "δουλεύει". Όλοι "δημοκράτες", έστω κι αν δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει Δημοκρατία. Σε ολόκληρο τον κόσμο το ίδιο έγινε. Όποιος ήταν κομματάρχης, είτε ελέω ξένης πρεσβείας είτε ελέω λαϊκισμού είτε ελέω φονταμενταλισμού, μπορούσε να βρει πολιτικούς "συνεταίρους" από "απέναντι" και καλύπτοντας το σύνολο του πολιτικού φάσματος, να δημιουργεί συνθήκες "κληρονομικής" μοναρχίας, παριστάνοντας όλοι μαζί τους δημοκράτες κομματάρχες.

Έτσι μας προέκυψαν τα γνωστά κουτορνίθια ...Οι Καραμανλήδες και οι Παπανδρέου junior. Οι γονείς τους και οι θείοι τους ήταν "εκλεκτοί" Λεσχών. Από εκεί ξεκίνησαν και, ως ιδιοκτήτες των μεγάλων κομμάτων, έγιναν ιδιοκτήτες του κράτους και μας "φόρτωσαν" και τους απογόνους τους. Αυτή η Democracy "ταΐζει" τώρα τον Καραμανλή junior και του επιτρέπει να μας "δουλεύει" κατάμουτρα. Η ίδια είναι αυτή, που θα εξασφαλίσει ισόβιες διακοπές στον επίσης junior Παπανδρέου ...Αυτοί είναι οι Έλληνες "δημοκράτες", που θαυμάζουν την Made in England απομίμηση της Δημοκρατίας ...Όλοι τους οπαδοί τηςDemocracy ...Μιλάμε για "πατέντα" ανίκητη. Αν οι αρχαίοι Έλληνες "ξεδίψασαν" τους λαούς με τη γνώση της Δημοκρατίας, οι Αγγλοσάξονες στην κυριολεξία "δηλητηρίασαν" ολόκληρο τον Πλανήτη με την εμετική Democracy.

Για λόγους "δικαιοσύνης" δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι οι "ανώτεροι" αυτού του Πλανήτη, που είναι οι δαρβινιστές προτεστάντες, έχουν "προσφέρει" στην ανθρωπότητα αυτήν την Democracy και βέβαια τη ναζιστική κοσμοθεωρία. Αυτοί, οι οποίοι σήμερα "δείχνουν" τους Έλληνες με το "δάχτυλο", είναι αυτοί, οι οποίοι έχουν κάνει όλες τις τελευταίες μεγάλες —και "περιφραγμένες" με ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα— "δωρεές" στον κόσμο. Αυτοί, οι οποίοι σήμερα κατηγορούν τους Έλληνες για τεμπελιά και αχρηστίλα, είναι οι "εργατικοί" και "χρήσιμοι" αυτού του κόσμου ...Αυτοί, που τους τελευταίους αιώνες λεηλατούν τον Πλανήτη και ως δια μαγείας ο Πλανήτης ακόμα τους "χρωστάει" ...Οι μεγαλύτεροι βιαστές αλλά και τυμβωρύχοι του ελληνικού πολιτισμού ...Οι "εξελιγμένοι" οπαδοί του Δαρβίνου, που μονίμως αντιγράφουν τους αρχαίους, αλλά αυτοπιστώνονται "εξέλιξη".

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα δει κάποιος τον Σόιμπλε, τη Μέρκελ ή τον Κάμερον να κατηγορούν τους Έλληνες, καλό είναι να γνωρίζει τι βλέπει ...Να γνωρίζει ότι αυτοί, οι οποίοι μιλάνε, δεν είναι ούτε δημοκράτες ούτε ηγέτες λαών ...Είναι απλά οικόσιτα "σκυλιά" των "αφεντικών" αυτού του κόσμου ...Υποταγμένα "σκουπίδια" των βασιλέων παλαιότερα και των Λεσχών των τραπεζιτών αργότερα, που ταλαιπωρούν τον κόσμο ...για λίγο ακόμα. Ασχολούνται με την Ελλάδα καθημερινά, γιατί απλούστατα από την Ελλάδα βλέπουν τα αφεντικά τους να έρχεται η απειλή. Η Ελλάδα "εφεύρε" τη Δημοκρατία και η Ελλάδα είναι η μόνη που μπορεί να την αποκαταστήσει. Η Ελλάδα είναι η μόνη απειλή για τους ιδιοκτήτες της "μαϊμού" Δημοκρατίας.

...Απλά πράγματα ...Δεν υπάρχουν μόνον SFICO, που παριστάνουν τα SEIKO ...Υπάρχουν και οιDemocracy, που παριστάνουν τις Δημοκρατίες. Σε μια εποχή, όπου βασιλεύουν τα Πνευματικά Δικαιώματα και αναζητούνται τα "μαϊμού"-προϊόντα, για να προστατευτούν τα αυθεντικά, είναι θέμα χρόνου να "μαζέψουν" τη βρετανική "μαϊμού" της Δημοκρατίας. 

 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

                               Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’

                               http://eamb-ydrohoos.blogspot.com