O βρώμικος ρόλος των μεγάλων blog! Ποιοί κρύβονται πίσω τους και διαστρεβλώνουν αλήθειες!

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Απίστευτες ιστορίες έχουν βγεί στο φώς της δημοσιότητας κι έχουν να κάνουν πλεέον με τον απίστευτο οχετό που κρύβεται μέσα στα μεγάλης επισκεψιμότητας blog στο ίντερνετ, που εντελώς ξαφνικά και σε σύντομο χρονικό διάστημα,απέκτησαν τόσο μεγάλες επισκεψιμότητες, που οι ιδιοκτήτες τους, εκτός του προσχήματος της αφύπνησης των Ελλήνων πολιτών, "μυρίστηκαν" χρήμα και δύναμη και άρχισαν να "πουλάνε" τον εαυτό τους εδώ και κεί. Σε όποιον προσφέρει τα περισσότερα. Και δεν σταμάτησαν εκεί. Προχώρησαν και παραπέρα! Φτάνοντας ίσως στο σημείο, απ το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Κι αυτό το σημείο, λέγεται "διαφθορά".

Και εξηγούμαι, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι λέμε.

Κατ΄ αρχάς, να πούμε ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι ένα μπλόγκ. H λέξη αυτή προέρχεται απο την αγγλοσαξωνική αργκό, δεν έχει μετάφραση στα ελληνικά και σε ελέυθερη απόδοση, σημαίνει "προσωπικός τοίχος". Παλαιότερα, πριν αρκετά χρόνια, όταν και το ίντερνετ αναπτυσσόταν με γεωμετρική πρόοδο, ξεφύτρωσε μια εταιρεία που διέθετε δωρεάν στους σέρφερ του ιντερνετ, έναν προσωπικό χώρο, δίκην ημερολογίου ας πούμε, όπου θα μπορούσαν να καταθέσουν τις σκέψεις τους, τα όνειρά τους, τα πιστεύω τους, πληροφορίες για τον εαυτό τους, πράγματα δηλαδή που θα μπορούσαν να τα μοιραστούν με άλλους χρήστες - σέρφερ του ίντερνετ. Η εταιρεία αυτή λεγόταν Blogger.com και μέσα σε λίγους μήνες, η ιδέα αυτή που λάνσαρε απλώνεται σαν πυρκαγιά, δημιουργώντας χιλιάδες φίλους-χρήστες, οι οποίοι δημιουργούν, εντελώς δωρεάν, τους προσωπικούς τους ιστοχώρους. Κάποια στιγμή, o απόλυτος κυρίαρχος του διαδυκτίου, ο γίγας που λέγεται Google, με μια κίνηση-μάτ εξαγοράζει την Blogger και αυτομάτως, όλοι οι προσωπικοί ιστοχώροι και το όλο σύστημα να περιέλθει στην κατοχή της. Στην Ελλάδα στο μεταξύ, λόγω της περιορισμένης - ακόμη - χρήσης του διαδικτύου, οι χρήστες που είχαν προσωπικά μπλόγκ ήταν πολύ λίγοι. Ελάχιστοι θα έλεγα, και αποτελούνταν κυρίως απο ...περιθωριακούς "τύπους" που είχαν προβληματισμούς τόσο με τις διάφορες θεωρίες "συνωμοσίας", όσο και με την διάδοση διαφόρων, επίσης περίεργων, ιδεών για πολλά που ελάμβαναν χώρα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.Μέχρις εδώ όλα καλά.

Απο το 2008 όμως, τα πράγματα αρχίζουν και παίρνουν άλλη τροπή. Οι πρώτοι "πολιτικοί" μπλόγκερ στήνουν τη δική τους φωνή, εκμεταλλευόμενοι την - εντελώς δωρεάν - προσφορά αυτή της Google και γίνονται η ελεύθερη φωνή των αγανακτισμένων νεαρών πολιτών για τα τεκτενόμενα που συμβαίνουν γύρω τους. Κύριο λόγο σε αυτό, παίζουν τα γεγονότα της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε στις ΗΠΑ και η κυβερνητική αστάθεια της ΝΔ υπο τον Κων. Καραμανλή και η κοινωνική έκρηξη που ξεσπά παράλληλα με τα γεγονότα της Marfin και της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Στο μεταξύ, τα πράγματα αλλάζουν άρδην στο πολιτικό σκηνικό και η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία υπό τον Γ.Α.Παπανδρέου και η απόλυτη κατηφόρα που ακολούθησε, υπήρξε το καταλυτικό χρονικό σημείο για την απόλυτη έκρηξη του μπλόγκινγκ στην Ελλάδα. Χιλιάδες ιστολόγια σηκώνονται μέσα σε χρόνο μηδέν, φωνάζοντας και καταγγέλοντας - κυρίως - τις πολιτικές μειοδοσίας του Γ.Α.Π. και των συνεργατών του, μετρώντας ταυτόχρονα και την...επισκεψιμότητα στους ιστοχώρους τους, η οποία εκτοξεύεται κυριολεκτικά στο...διάστημα! 

Κυρίως οι νέοι σε ηλικία χρήστες, ήταν αυτοί που έδωσαν αυτή την έκρηξη σε αυτού του είδους την πληροφόρηση, αηδιασμένοι απο τον βρώμικο ρόλο των παραδοσιακών ΜΜΕ (τηλεόραση και εφημερίδες), τα οποία ήταν και είναι δεμένα στο άρμα της διαπλοκής με την εξουσία και τις "αόρατες και σκοτεινές δυνάμεις" που κινούσαν τα νήματα. Οι δε μπλόγκερ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν νεαρά παιδιά, φοιτητές ακόμη οι περισσότεροι, οι οποίοι και ξεκίνησαν έναν εκ των ουκ άνευ αγώνα ενάντια σε ένα σύστημα, που ως τα χτές δεν είχε κάν αντίπαλο.

Μέσα σε λίγα χρόνια όμως, τα πράγματα πήραν εντελώς διαφορετική τροπή. Αντί αυτοί οι "ηλεκτρονικοί αγωνιστές" να εκφράσουν την πραγματική αλλαγή στον τρόπο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, αυτοί οι ίδιοι, πιστεύοντας οτι απέκτησαν τεράστια δύναμη επιρροής, άρχισαν σιγά-σιγά να συνδιαλέγονται με αυτό που πολέμησαν όσο τίποτε στη μέχρι τώρα ζωή τους: Το διεφθαρμένο σύστημα.

Πώς το σύστημα πλησίασε τους μπλόγκερ και γιατί!

Στο διάστημα αυτό, σημειώθηκε, μαζί με την έκρηξη των μπλόγκερ, και η ταυτόχρονη κάθετη ΠΤΩΣΗ στα προιόντα των ΜΜΕ, δηλαδή στην τηλεθέαση των καναλιών και τις πωλήσεις φύλλων εφημερίδων. Κι αυτό ήταν απόλυτα φυσικό επακόλουθο, μιας και ο νέος άνθρωπος, όχι μόνο δεν εμπιστεύεται πλέον το παραδοσιακό μέσο ενημέρωσης, αλλά γνωρίζει και τί συμφέροντα εξυπηρετεί. εκτός των άλλων, το μπλόγκινγκ τον φέρνει σε επαφή, μέσω των διαφόρων αναρτήσεων και της δυνατότητας σχολιασμού τους, να εκφράσουν κι αυτοί οι ίδιοι τις δικές τους απόψεις και να υπάρξει έτσι ένας....άτυπος διάλογος και μια ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των χρηστών.
Ενώ αντίθετα, στους παραδοσιακούς τόπους ενημέρωσης, αυτό ήταν σχεδόν αδύνατον, με εξαίρεση ίσως την επικοινωνία μέσω των εκπομπών του ραδιοφώνου κι αυτό υπό προϋποθέσεις. Κι έτσι, ονόματα μπλόγκ όπως το Fimotro, το tro-ma-ktiko, το troktiko, το ksipnistere, taxalia κλπ κλπ, ιστοχώροι οι οποίοι δημιουργήθηκαν σχεδόν απο το πουθενά και με γρήγορες σε ταχύτητα αναρτήσεις, με πολύ μικρά κείμενα, κάτι σαν "σύντομο δελτίο ειδήσεων" που τρέχει συνεχώς, αποκτούν τεράστια επισκεψιμότητα (κυρίως στόμα με στόμα ή ανταλλαγή των λίνκ τους μέσω εμαίλ των χρηστών) και φανατικούς επισκέπτες, που λαχταρούν να δούν ένα τσουχτερό σχόλιο για τους επίορκους πολιτικούς ή να διαβάσουν ένα νέο που θα τους τονώσει την οργή που νοιώθουν για το πολιτικό σύστημα. Ορισμένα μάλιστα απο αυτά τα μπλόγκ, γίνονται και τα εφαλτήρια για την αποκάλυψη μεγάλου μέρους του βρόμικου πολιτικού παρασκηνίου, μέσα απο έρευνες και "δημοσιογραφικές" επιτυχίες των χρηστών τους, όπως η υπόθεση των CDS που έβγαλε πρώτο το Olympia.gr και έγινε η σημαία του Αγώνα που έκανε ο Πάνος Καμμένος, τις παραμέτρους των σκανδάλων της Siemens κλπ. Υποθέσεις, που σε καμμιά περίπτωση δεν θα γινόταν πλήρης η παρουσίασή τους από τα παραδοσιακά ΜΜΕ της διαπλοκής. 

Ομως, όπως και κάθε νόμισμα που έχει τις δύο πλευρές του, έτσι και το ζήτημα των μπλόγκερ, έχει και τη σκοτεινή του πλευρά. Η παροιμία λέει πως "Οταν δεν μπορείς να δαγκώσεις ένα χέρι, φίλα το!" Το διεφθαρμένο σύστημα, αφού πολέμησε τους μπλόγκερ μέχρις εσχάτων, με μηνύσεις, απειλές, φτάνοντας ακόμη και στο φόνο χρηστών (Υπόθεση Σωκράτη Γκιόλια), στο τέλος, υιοθετώντας το ρεζουμέ της παροιμίας, αποφάσισε να τους...δελεάσει με το χρήμα. Κυρίως αυτούς, οι οποίοι είναι και οι ίδιοι δημοσιογράφοι (υπόθεση Παπαγιάννη), και οι οποίοι μέσω του "φτηνού" και ανέξοδου μπλόγκινγκ, προσπαθούν να κρατηθούν μέσα στη δημοσιότητα και εν τέλει στο σύστημα.Κατα καιρούς, ακούγονται να τους προσφέρονται "τρελλά" νούμερα, για την αγορά των ιστοχώρων τους και αυτό καθ΄αυτό το γεγονός, αρχίζει και ...τρελλαίνει με τη σειρά του τους ίδιους τους μπλόγκερ, μιας και τόσο οι εποχές που είναι δύσκολες, όσο και το επίσης γεγονός οτι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι άνεργοι η υποαπασχολούμενοι, πάρα πολλοί απο αυτούς "ενδίδουν" στον πειρασμό και υποκύπτουν στο σύστημα, παίζουντας το ρόλο των ...ελεύθερων σκοπευτών, δηλαδή αυτών που χωρίς να φαίνονται, πυροβολούν κατ' εντολήν των χρηματοδοτών τους,όποιον θέλει το σύστημα να εξαφανίσει. 

Απίστευτες ιστορίες τέτοιου είδους διαπλοκής, άρχισαν να κυκλοφορούν εδώ και μήνες για πολλούς απο αυτούς, που - κυρίως - βρίσκονται στο ΤΟΠ της ημερήσιας επισκεψιμότητας. Μυθώδη ποσά παίζουν στο τραπέζι της διαπλοκής, τα οποία ξεκινάνε απο 50.000 ευρώ και φτάνουν μέχρι τα 600.000, ακόμη και τα 800.000 ευρώ(!) και μάλιστα σε καιρούς όπου οι μισθοί και οι συντάξεις συρρικνώνονται επικίνδυνα και το φάσμα της πείνας απλώνεται παντού στην Ελλάδα. Στο μεταξύ, παρ΄όλη την ...εγκάρδια προσέγγιση του συστήματος προς τους μπλόγκερ, το ίδιο το σύστημα αντιλαμβάνεται πλέον οτι το μέλλον δεν είναι πια στα παραδοσιακά ΜΜΕ και δή στις εφημερίδες ή στα περιοδικά, αλλά στο ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. Κι έτσι, αρκετοί μεγαλοι και επώνυμοι δημοσιογράφοι, όπως ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, ο Νίκος Χατζηνικολάου, o Στέφανος Χίος κλπ, δημιουργούν τους δικούς τους ιστοχώρους, υπο μορφή μπλόγκ (όχι πλέον μέσα απο την δωρεάν πλατφόρμα της Google, αλλά με δικό τους στήσιμο websites), οι οποίοι αυτοί ιστοχώροι μπαίνουν σφήνα ανάμεσα στα άλλα "παραδοσιακά" μπλόγκ. Στο παιχνίδι όμως μπαίνουν και οι μεγάλες διαφημιστικές και επικοινωνιακές εταιρείες, οι οποίες ήταν αναπόφευκτο πως θα διεκδικούσαν μέρος της πίτας αυτού του νέου προιόντος. Και οι εταιρείες αυτές, κυρίως αμερικανικών ή ευρωπαικών συμφερόντων (Saatchi & Saatchi, ABC ADVERTISING κλπ) μπαίνουν δυνατά, στηρίζοντας πλέον φανερά, όσα μεγάλα μπλόγκ (είτε επωνύμων είτε "ανωνύμων") είναι διατεθειμένα να συνεργαστούν με αυτούς. 

Το μπλόγκινγκ πλέον έχει περάσει τα χρόνια της αθωότητας. Και αρχίζει το επικοινωνιακό παιχνίδι, που - επαναλαμβάνω - σε χαλεπούς καιρούς, αποδίδει πολύ περισσότερα απ΄ό,τι το...απλό και ξερό μεροκάματο. Και περνάμε πλέον σε έναν άλλο πόλεμο, αυτόν που διεξάγεται μεταξύ των ίδιων των μπλόγκερ για την πολυποθητη επισκεψιμότητα, που, άλλοτε είναι πλασματική, άλλοτε ποραγματική. Χιλιάδες άλλες ιστοσελίδες αναλαμβάνουν να επιτελέσουν τον ρόλο αυτό της "προώθησης" των "ερασιτεχνών", παρουσιάζοντας πολλές φορές στοιχεία με κλίκ ή like στο Facebook, που τις περισσότερες φορές δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Κείμενα τα οποία αντιγράφονται απο τον έναν ή τον άλλον, χωρίς να αναγράφεται η πηγή του δημοσιεύματος με λίνκ που να οδηγεί ΚΑΤ΄ΕΥΘΕΙΑΝ στο αντιγραμένο δημοσίευμα, παρά είτε με απλή αναγραφή του ιστοχώρου γενικά και αόριστα είτε με την μή αναγραφή γενικώς της πηγής, δημιουργείται μια εντελώς διαφορετική εικόνα, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και όλα, μα όλα γίνονται θυσία στο βωμό της ...επισκεψιμότητας, η οποία και θα δώσει έσοδα είτε απο τα ...σκοτάδια του συστήματος, είτε απο την ίδια τη Google (που προβάλλει μέσω των ιστοχώρων αυτών τις δικές της διαφημίσεις), είτε τη δημιουργία ισχυρού reputation, που θα φέρει αργότερα μια επιθυμητή τιμή πώλησης εαν και εφ΄όσον. 

Ολα τα παραπάνω, δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Είναι δυστυχώς η στυγνή και μάυρη πραγματικότητα, η οποία και επιβεβαιώνεται απο τις επίμαχες σημειώσεις Τσοχατζόπουλου και τα έγγραφα τα οποία βγήκαν στην επιφάνεια, όπου σε ένα απο αυτά, του περίφημου επικοινωνιολόγου "Νίκου", αναφέρονται ορισμένα μπλόγκ και ιστολόγια με τα οποία συνεργάζεται ή επρόκειτο να συνεργαστεί ο κύριος αυτός και στα οποία θα έμπαιναν κατα καιρούς πληρωμένες αναρτήσεις που θα ....ρετουσάριζαν το τσαλακωμένο προφίλ του επίορκου βουλευτή και υπουργού. Τα ονόματα των μπλόγκ που βλέπουμεμέσα στα επίμαχα έγγραφα είναι πολύ τρανταχτά. Press-gr.blogspot.com, tro-ma-ktiko.blogspot.com, tsiliadoros.blogspot.com, taxalia.blospot.com (με την υποσημείωση "το πρώτο στη Θεσσαλονίκη, i-reporter.blogspot.com καθώς και "επαγγελματικοί" ιστοχώροι όπως το newsbomb.gr και άλλα. Αν αυτό δεν είναι κατάντια, τότε τί είναι; 

Λυπηρό πραγματικά, να βλέπεις κάποιους οι οποίοι και πρωτοστάτησαν στους αγώνες ενάντια στην υποδούλωση της Ελλάδας κι απο απόστολοι μιας Ιδέας, να καταντούν πραματευτάδες...

Η περιπέτεια του Κώστα Βαξεβάνη

Ο Κώστας Βαξεβάνης, αναμφισβήτητα είναι απο τις πλέον σπάνιες, έντιμες και καθαρές φωνές της δημοσιογραφίας. Απο αυτούς που σηκώνουν ψηλά την αξιοπρέπεια της δημοσιογραφίας, θα έλεγα. Είναι αυτός ο οποίος ΑΝΤΙΣΤΆΘΗΚΕ ΣΘΕΝΑΡΑ με κάθε κόστος, ενάντια σε ένα πολυπλόκαμο σύστημα, που τον ήθελε όχι μόνο εκτός, αλλά εί δυνατόν και σπιλωμένο. Είναι απο τις φωνές που δεν μπορεί να ελέγχξει η διαπλοκή και γι αυτό θέλησε να τον εξαφανίσει. Ο ανηλεής πόλεμος που του γίνεται εδώ και καιρό, δεν έχει προηγούμενο. Απο τον ίδιο τον Βενιζέλο, απο τότε που συμμετείχε στη κυβέρνηση Παπαδήμου, τότε δηλαδή που ήταν πανίσχυρος, μέχρι και τον Ψυχάρη του ΔΟΛ, οι περισσότεροι ήθελαν και εξακολουθούν να θέλουν την κεφαλή του επι πίνακι.

Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου ένας ...περίεργος τύπος, ονόματι Γιάννης Παπαγιάννης, ο οποίος το παίζει "δημοσιογράφος" κινούμενος μέσα σε μικρά κανάλια και τοπικές εφημερίδες και που πρόσφατα ανέλαβε, μετά την αποχώρηση του Τέρενς Κουίκ, και το Δελτίο ειδήσεων του Kontra Channel και υπεύθυνος του πασίγνωστου και μεγάλης επισκεψιμότητας μπλόγκ Fimotro, αναλαμβάνει το ρίσκο να εμπλακεί σε μια υπόθεση το λιγώτερο "ύποπτη", δημοσιεύοντας στο μπλόγκ του μια "Απόδειξη Είσπραξης" της ΕΥΠ, την οποία και χρεώνει στον Βαξεβάνη, υποννοώντας οτι ο δεύτερος δεν είναι τίποτε άλλο απο ένας απλός πράκτορας της ελληνικής υπηρεσίας πληροφοριών, με ...διατεταγμένες υπηρεσίες κάθε φορά που δημοσιογραφεί!

Αυτό εξοργίζει τον Βαξεβάνη, που ενεργεί αστραπιαία, καταθέτοντας μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση εναντίον του Παπαγιάννη, με αποτέλεσμα αυτός να συλληφθεί και να οδηγηθεί στον εισαγγελέα. Κι ενώ όλοι μας περιμέναμε την εκδίκαση του αυτοφώρου για να διελευκανθεί η υπόθεση, ο Παπαγιάννης ξαφνικά και χωρίς σοβαρό αιτιολογικό, αφήνεται ελεύθερος απο τον εισαγγελέα, με το αιτιολογικό (απο τον δεύτερο) οτι...αναμένει περισσότερα στοιχεία απο την Google για τις δραστηριότητες του ιστολογίου Fimotro!!!! Απίστευτη ιστορία, η οποία καταδεικνύει και το διάτρητο της ελληνικής δικαιοσύνης και το πόσο η διαφθορά και η διαπλοκή έχει εισχωρήσει στους κόλπους της.

Δεν ισχυριζόμαστε οτι ο Παπαγιάννης είναι ένοχος, όχι καθόλου. Απλά αναρωτιόμαστε,κατά πόσον αυτή η ενέργεια του εισαγγελέα θα μπορούσε να είναι σωστή και στα πλαίσια του νόμου, τη στιγμή που ούτε κάν προχώρησε στην αυτόφωρη διαδικασία, τη στιγμή μάλιστα που του έφεραν...δεμένο τον ίδιο τον Παπαγιάννη στο γραφείο του! Αν θα έπρεπε να περιμένει τα...στοιχεία της google, τότε γιατί μπήκε στον κόπο να διατάξει τη σύλληψη του ιδιοκτήτου του Fimotro; Δεν θα έπρεπε να περιμένει πρώτα να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία και μετά να προχωρήσει στη σύλληψή του;

Εν πάσει περιπτώσει, ο Κώστας Βαξεβάνης στηλίτευσε χτές αυτήν την ενέργεια της δικαιοσύνης όσον αφαορά την υπόθεσή του και με ένα άρθρο - κόλαφο που δημοσιεύει στη δική του ιστοσελίδα koutipandoras.gr, και το οποίο παραθέτω εδώ χωρίς περικοπή, για τα δικά σας συμπεράσματα. 

BLOCK-άρετε τα πιστόλια

Γράφει ο Κώστας Βαξεβάνης

Αν δεν πεις την αλήθεια την ώρα που πρέπει, θα βρεθείς κάποια στιγμή υπόλογος απέναντι στο ψέμα που θα κυριαρχήσει ως αλήθεια. Ας μιλήσουμε λοιπόν με αλήθειες για το ίντερνετ πριν είναι αργά.

Το ότι γράφω αυτές τις γραμμές τις οποίες θα διαβάσουν χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς να μεσολαβήσει κάποια προσπάθεια λογοκρισίας, είναι κάτι που συνοδεύει την μεγάλη ανακάλυψη του διαδικτύου. Το ίντερνετ είναι μια μεγάλη προϋπόθεση ελευθερίας. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι αξιωματικά ελεύθερο. Στο διαδίκτυο υπάρχουν και ψέματα και ανακρίβειες και προπαγάνδα και καλά στημένες παγίδες. Πέρασαν χρόνια μέχρι να καταλάβει ο κόσμος τον τρόπο που λειτουργούσαν να παραδοσιακά ΜΜΕ. Πως πίσω από τα πρωτοσέλιδα, υπάρχουν συμφέροντα, πιέσεις και όχι μόνο απόψεις ή ειδήσεις. Στην εποχή του ίντερνετ, η κατανόηση λειτουργίας του πρέπει να γίνει γρήγορα. Εννοώ πως το κοινό πρέπει να κατανοήσει γρήγορα πως είναι ένα εργαλείο με προϋποθέσεις ελευθερίας αλλά όχι απαραίτητο και τοτέμ ελευθερίας. Είναι πολύ επικίνδυνο, οι πολίτες που έχουν αγανακτήσει με τα παιχνίδια «δημοσιογραφίας» στον παραδοσιακό Τύπο, να εκχωρήσουν το δικαίωμα της κρίσης και να παραδοθούν αγανακτισμένοι σε ένα ίντερνετ που μοιάζει ελεύθερο, επειδή «τα λέει χοντρά», «βρίζει», και δεν «μασάει». Το ίντερνετ δεν είναι ελεύθερο. Απλώς δίνει θεωρητικά το δικαίωμα στον καθένα να εκφραστεί.

Και ας πάμε από τα θεωρητικά στα πρακτικά. Το διαδίκτυο έχει γεμίσει με blogs. Όλα τα blogs δεν είναι τα ίδια. Όταν εμφανίστηκαν τα blogs,τα παραδοσιακά μέσα ξεκίνησαν μια τρομερή επίθεση βλέποντας ότι χάνουν την ισχύ τους. Τα κατηγόρησαν για αναξιοπιστία και ερασιτεχνισμό. Να σας θυμίσω όμως πως το ρεπορτάζ για την επίσκεψη Ερντογκάν στην Ελλάδα που δεν έγινε ποτέ, δεν το έκαναν τα blogs αλλά μεγάλα συγκροτήματα εφημερίδων.

Η διάδοση των blogs ήταν ραγδαία. Σήμερα ανάμεσα στους χιλιάδες ιστότοπους, μπορείς να βρεις blogs με άποψη, σοβαρότητα ,εξαιρετικά άρθρα που δεν συναντάς ούτε σε «σοβαρές» εφημερίδες, ακόμη και έρευνα. Ένας πλούσιος κόσμος με όχημα τη σκέψη και την ανθρώπινη πρωτοβουλία. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο ρομαντικά.

Στην Ελλάδα ξεχώρισαν γρήγορα 5-6 blogs, που έδειξαν να αντικαθιστούν την ενημέρωση από τον καθεστωτικό Τύπο. Ήταν γρήγορα, έλεγαν πράγματα που δεν λέγονταν και έπαιρναν ενημέρωση και πληροφορίες από το ίδιο το κοινό. Αυτό και αν ήταν κίνδυνος για τα συγκροτήματα Τύπου. Έτσι το ερώτημα πώς θα διαλύσουμε τα blogs αντικαταστάθηκε με το πώς θα αλώσουμε τα blogs.

Στα λίγα χρόνια λειτουργίας των blogs, οι μεταβολές είναι τεράστιες. Πολλά blogs άρχισαν να δημοσιεύουν όχι αιχμηρές ειδήσεις αλλά κουίζ για το τι έκανε ο ένας ή ο άλλος. Εμφανίζονται αναρτήσεις για μια μεγάλη αποκάλυψη που περιγράφεται αλλά η ανάρτηση δεν γίνεται ποτέ επειδή ο περιγραφόμενος εξαγόρασε την αποκάλυψη.

Πολλά blogs έχουν μετατραπεί σε ανώνυμους εκβιαστές και πιστολέρο συμφερόντων, καλυμμένα πίσω από μια άγνωστη ταυτότητα η οποία δεν απειλείται. Τα παλιά αφεντικά του Τύπου, αλλά κυρίως οι επιχειρηματίες, πληρώνουν τριτοκλασσάτους δημοσιογράφους που δεν ευδοκίμησαν στη δημοσιογραφία αλλά είναι αρκετά πρόθυμοι να πληρωθούν ως πιστόλια για να εκβιάσουν ή να χτυπήσουν κόσμο.

Η ταυτότητα των περισσότερων είναι γνωστή στην πιάτσα, αλλά είναι δύσκολο να αποδειχθεί. Θα δείτε πως πολλά από αυτά τα blogs κατά καιρούς δημοσιεύουν παράπονα «αναγνωστών» για συγκεκριμένα καταστήματα ή επιχειρήσεις, εμφανίζοντάς το μάλιστα ως μια λαϊκή ετυμηγορία. Είναι όσοι δεν ενέδωσαν στον εκβιασμό.

Αρκετές φορές παίρνουν εντολές να χτυπήσουν ανθρώπους ή κόμματα γιατί αυτό εξυπηρετεί (δείτε τα γκάλοπ πριν στις πρόσφατες εκλογές). Και μετά τρέχα να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Δίπλα στον θεσμικό κορμό ενός σκληρού κράτους διαπλοκής (πολιτική, δημοσιογραφία, επιχειρηματίες) έχει αναπτυχθεί ένας παρακρατικός βραχίονας, όπως ακριβώς στη δεκαετία του ‘60. Μόνο που είναι ηλεκτρονικός. Αν είσαι τυχερός και είσαι ο Βαξεβάνης ο οποίος έχει πρόσβαση στο ίντερνετ μπορείς να απαντήσεις. Αν όχι; Συστήνεσαι με την ισοπέδωση και την συκοφαντία χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα.

Δείτε λοιπόν ένα τέτοιο blog. Κάνει εκατοντάδες αναρτήσεις κάθε μέρα. Ακόμη και μετά τα μεσάνυχτα. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένας άνθρωπος και πολύ περισσότερο ερασιτέχνης. Χρειάζεται ομάδα δεκάδων ανθρώπων. Πώς πληρώνονται όλοι αυτοί; Εμείς ως www.koutipandoras.gr με διαφήμιση και δεν τα βγάζουμε πέρα. Πώς τα βγάζουν αυτοί;

Αυτοί λοιπόν οι «εκτελεστές», έχουν αγκαλιάσει ο καθένας από έναν επιχειρηματία και παίρνουν εντολές ποιόν θα χτυπήσουν. Οι περισσότεροι δουλεύουν και σε ένα μέσο ενημέρωσης παρότι μπορεί να είναι οι χειρότεροι που υπάρχουν. Και θα ήθελα να ρωτήσω τους συναδέλφους οι οποίοι με μεγάλη χαρά τους δίνουν δουλειά παρότι είναι υπόδικοι για εκβιασμούς και δεκάδες άλλα εγκλήματα: «Από τόσους άξιους και άνεργους δημοσιογράφους που υπάρχουν, γιατί παίρνετε αυτούς; Τους εκβιαστές, συκοφάντες, τα πιστόλια. Γιατί τους δίνετε φωνή στα έντυπά σας τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις σας; Είναι επειδή μόνο εσείς εκτιμάτε αυτούς που όλη η πιάτσα αποκαλεί απατεώνες και εκβιαστές; Ή τους χρησιμοποιείτε;» Αυτή είναι η ερώτησή μου και ας την απαντήσει ο καθένας από εσάς, γιατί αυτοί δεν θα την απαντήσουν.

Αυτό το παρακράτος έχει και μία άλλη λειτουργία. Διαβρώνει το ίντερνετ και συκοφαντεί τα blogs. Έτσι πολύ εύκολα θα γίνουν αύριο αποδεκτά από τον κόσμο μέτρα για τον έλεγχο του διαδικτύου. Σε βάρος όλων των ελεύθερων φωνών. Όχι,αυτοί δεν είναι το ίντερνετ. Είναι το παρακράτος του ίντερνετ.

Επιμένω πως δεν χρειάζονται κυβερνητικά μέτρα για το ίντερνετ. Το ίντερνετ πρέπει να αυτορυθμιστεί και να προστατευτεί από όσους το αγαπούν και το θέλουν ελεύθερο. Γιατί οι πρώτοι που θα την πληρώσουν θα είναι αυτοί. Το παρακράτος έχοντας προσφέρει τις υπηρεσίες του, θα διασωθεί και πάλι. Δεν ξέρω πώς θα αυτορυθμιστεί. Αλλά είμαι σίγουρος πως η βάση προστασίας του μπορούν να είναι οι πολίτες. Ας μην παραδίδονται τόσο εύπιστα στους απατεώνες και τους εκβιαστές. Ας αρχίσουν να κάνουν αυτό που δεν έκαναν έγκαιρα με τα παραδοσιακά ΜΜΕ, να αμφισβητούν. Ας δώσουμε φωνή και ελευθερία στο διαδίκτυο. Blockάροντας τα πιστόλια και τους εκτελεστές...

Επιστέγασμα

Ο Λόγιος Ερμής ανήκει κι αυτός στη σφαίρα των μπλόγκ. Και θλίβεται γι αυτόν τον κατήφορο κάποιων, που κατάντησαν αυτές τις ελέυθερες φωνές, μικρομάγαζα που πουλάνε "ενημέρωση" κάτω απο συγκεκριμένο πλέγμα. Εμείς, έχουμε μια συγκεκριμένη αποστολή να επιτελέσουμε και αυτή μας την αποστολή ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να τη διαπραγματευτούμε. ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.

Η Ελλάδα πρέπει, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να αλλάξει πορεία, να ξεφύγει απο αυτόν τον δρόμο που της έχουν δείξει εδώ και πολλά χρόνια να βαδίζει. Η πατρίδα μας ΠΡΕΠΕΙ και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να επιστρέψει στο δρόμο που της χάραξαν οι ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ μας, οι αρχαίοι μας παππούδες, με το έργο και το ΗΘΟΣ το οποίο έσπειραν κάποτε με την Παιδεία που μας κληροδότησαν.

Ο Λόγιος Ερμής πιστεύει ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ σε αυτό και ο αγώνας του, ο δικός μας αγώνας, είναι να επιστρέψει κάποτε το ΦΩΣ στη γενέτειρά του. Μόνο οι πολίτες που είναι διαπλασμένοι με την Παιδεία των Ελλήνων, μπορούν να φέρουν το ΦΩΣ της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ στη χώρα που το γέννησε και που το δώρισε σε όλη την οικουμένη...

Εστάλη από:http://logioshermes.blogspot.com.