Σε ερώτημα πως φτάσαμε έως εδώ δεν πρόκειται να πάρουμε καμία σαφή απάντηση, παρά αοριστολογίες περί παθογένειας του συστήματος κλπ.. Όμως από μία αναδρομή από το 1974 της μεταπολίτευσης έως σήμερα, πέρα από κάθε πληροφόρηση που προέρχεται από τα Μ.Μ.Ε., οποιοσδήποτε καλόπιστος ερευνητής, ερασιτέχνης και όχι επαγγελματίας δημοσιογράφος, θα διαπίστωνε τα κατωτέρω:
1. 1. Το 1974 η Ελλάδα παρήγαγε σχεδόν τα πάντα, είχε βιομηχανία, γεωργία και κτηνοτροφία. Τα βιομηχανικά της προϊόντα ήταν φάρμακα, ηλεκτρικές συσκευές, αυτοκίνητα, υφάσματα, μηχανές diesel, σωληνουργίες, καλώδια κλπ. Στην γεωργία και στην κτηνοτροφία η Ελλάδα ήταν αυτάρκης χωρίς εισαγωγές που σήμερα μας σκανδαλίζουν, δηλαδή πατάτες, μαρούλια κ.ο.κ. αλλά όμως με εξαγωγές.
2. 2. Αμέσως μετά την εγκαθίδρυση της μεταπολίτευσης, άτυπα η κυβέρνηση Καραμανλή καθιέρωσε τότε τα πανωτόκια. Τα πανωτόκια ήταν οι ανατοκισμοί, δηλαδή οι τόκοι των τόκων, με τρίμηνους ή εξάμηνους ανατοκισμούς. Σε όλο τον κόσμο ακόμη και σήμερα, η βιομηχανία κυρίως αλλά και η γεωργία και η κτηνοτροφία λειτουργεί μέσα από τραπεζικές πιστώσεις. Άτυπα και μετά από το 1980 θεσμικά κάθε καθυστέρηση δανείου μίας ή δύο το πολύ δόσεων επέσυρε την κήρυξη ληξιπροθέσμου και απαιτητού όλου του υπόλοιπου δανείου, που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε πληρωθεί, το οποίο ετοκίζετο με τρίμηνο ή με εξάμηνο ανατοκισμό, με επιτόκια υπερημερίας από 25% έως και 39%.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των μεθοδεύσεων ήταν το κλείσιμο όλων σχεδόν των επιχειρήσεων παραγωγής με πλειστηριασμούς κλπ. Ανάμεσα στους «ευεργετικούς» νόμους που έτειναν στην κατάργηση της βιομηχανικής παραγωγής κλπ, ήταν η υποχρέωση των ελλήνων βιομηχάνων, βιοτεχνών κλπ. προκειμένου να προβούν σε αγορά μηχανημάτων παραγωγής, να προκαταβάλουν στην τράπεζα όλο το σχετικό τίμημα (τα λεγόμενα «περιθώρια»). Αντιθέτως, οι έμποροι εισαγωγής, είχαν απεριόριστες ευκολίες και πιστώσεις. Όταν στα μέσα δεκαετίας του ’80, η ελληνική βιομηχανία είχε σχεδόν εξαφανιστεί, τότε, το ελληνικό κράτος, μέσω των τραπεζών, με εγγύησή του χρηματοδοτούσε με υψηλά κεφάλαια φερόμενους βιομηχάνους, οι οποίοι έπαιρναν δάνεια και έκαναν μόνο την πρόσοψη των κτιρίων της βιομηχανίας, σαν σκηνικό κινηματογράφου. Ενώ κατέστρεψαν την ελληνική βιομηχανία, η οποία απέδιδε έσοδα στην Ελλάδα, τα οποία σήμερα τα στερείται παντελώς, ενσυνείδητα αφαιρούσαν έσοδα από το κράτος και χρέωναν (το κράτος) επενδύοντας στην Ελβετία.
Αυτή η μεθόδευση (αποβιομηχανοποιήση και δανεισμός ανύπαρκτων ουσιαστικώς βιομηχανιών) έγινε με την συνεργασία Ν.Δ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι οποίοι σαν σε σκυταλοδρομία, με την εναλλαγή των κυβερνήσεων τους, προωθούσαν την καταστροφή της εν γένει παραγωγής στην Ελλάδα και την εξ αυτής αδυναμία της να παράγει χρήμα χωρίς να χρειάζεται να δανείζεται. Η «ορχήστρα» όμως δεν αποτελείτο και δεν αποτελείται μόνο από την Ν.Δ. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τα αριστερά κόμματα αφ’ ενός μεν δεν κατήγγειλαν την μεθόδευση των δύο πρώτων κομμάτων εξουσίας για την καταστροφή της ελληνικής παραγωγής και αφ’ ετέρου με τις συνεχείς απεργίες όχι μόνο υπονόμευσαν την ελληνική παραγωγή αλλά επιπροσθέτως στην κάθε τους απεργία δεν είχαν κανένα αίτημα για την αξιοποίηση του εθνικού πλούτου (που μόνο τώρα τελευταία ομιλούν και αυτοί), με το οποίο και θα ενημέρωναν μεγάλες μάζες του ελληνικού λαού για την ύπαρξη της εθνικής περιουσίας και θα πίεζαν τα κόμματα εξουσίας να στραφούν στην εθνική παραγωγή και να μην την υπονομεύουν.
Έχουν δώσει πεπλανημένη εντύπωση στον ελληνικό λαό ότι έχει την δύναμη και την εξουσία, προσδίδοντάς του συγχρόνως μία καταστροφική αυταρέσκεια να σταματούν την όποια παραγωγή έχει απομείνει, να κλείνουν τους δρόμους, να καταλαμβάνουν ακόμα και τα σχολεία οι μαθητές με τρόπο ώστε το πολιτικό κατεστημένο και η ξενοκρατία, να πετυχαίνουν συγχρόνως δύο στόχους (μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια). Ο πρώτος στόχος είναι ότι καλλιεργούν την ματαιοδοξία στους Έλληνες, ότι κάποιοι είναι και ο δεύτερος είναι ότι πετυχαίνουν από εμάς τους ίδιους την μείωση της παραγωγής, τον αλληλοβασανισμό ημών μέσα από πορείες και ατελείωτες ουρές κυκλοφορίας και γενικά να δημιουργούμε χάος στο οποίο είμαστε στο επίκεντρο.
Ανάμεσα στα πεπραγμένα των αριστερών κομμάτων είναι και από το 1974 έως σήμερον, η απουσία οποιασδήποτε προτάσεως διακυβερνήσεως της χώρας (κυρίως για την αύξηση της παραγωγής προς ευεργέτηση και ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων) και η μη αναφορά τους σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ωσάν οι Έλληνες, ως πρωτόπλαστοι ευρίσκονται μόνοι σε αυτόν τον κόσμο.
Αρχές δεκαετίας το ’90 μία ενορχηστρωμένη εκστρατεία τηλεοπτική ήθελε να πείσει τους Έλληνες, ότι δεν είναι ντροπή να είμαστε τα «γκαρσόνια της Ευρώπης, δηλαδή να ασχοληθούμε εξειδικευμένα με τον τουρισμό και να τον καταστήσουμε τη βαριά βιομηχανία μας.
Σήμερα, όλοι έχουμε καταλάβει πόσο απατηλό ήταν αυτό το σύνθημα, διότι με τις συνεχείς απεργίες, με την «τρομοκρατία», με την έλλειψη καταλλήλου διαφημίσεως της ομορφιάς της πατρίδος μας, η Ελλάδα κατέληξε να έχει τουρισμό χαμηλών εισοδημάτων από 15 Ιουλίου έως 20 Αυγούστου και σε αυτήν την περίοδο των σαράντα πέντε ημερών να υπάρχει υπονόμευση από απεργίες, κινητοποιήσεις κλπ. . Τον Ιούλιο του 2010 και τον Ιούλιο του 2011 επέλεξε η κυβέρνηση να ανακινήσει το σχέδιο για την απελευθέρωση του επαγγέλματος των φορτηγών (2010) και των ταξί (2011) ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να είχε επιλέξει τον Σεπτέμβριο, Οκτώβριο. Η ζημιά από αυτές τις απεργιακές κινητοποιήσεις του Ιουλίου και του Αυγούστου 2010 και 2011 είναι αυτονόητη.
Το 2000 οι κυβερνώντες «έβαλαν χέρι» στην «κρυφή δύναμη» του Έλληνα, που ήταν η αποταμίευσή του. Χάθηκαν περίπου σαράντα πέντε δισεκατομμύρια δραχμές από το Χρηματιστήριο χωρίς να επενδυθεί στην παραγωγή ούτε δραχμή. Όπως επίσης, ούτε ένα ευρώ δεν επενδύθηκε στην παραγωγή από τα πακέτα Ντελόρ κλπ. που εισέπραττε η χώρα ενώ σήμερα οπωσδήποτε καταβάλλουμε εμείς δια τα νεοεισερχόμενα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ενώ δεν υπάρχει σχετική ενημέρωση από τα Μ.Μ.Ε., από πότε εμείς καταβάλουμε ποσά που δεν έχουμε στα νεοεισερχόμενα μέλη της Ε.Ε..
Οι κυβερνήσεις από το 2000 και μετά διοργάνωσαν τους ακριβότερους ολυμπιακούς αγώνες, χωρίς να χρησιμοποιήσουν Έλληνες εργαζομένους και ελληνικές εταιρείες, κατασκεύασαν το ποδηλατοδρόμιο στο πεδίο της μάχης του Μαραθώνα (σήμερα δεν υπάρχει το πεδίο της μάχης) και εγκατέλειψαν στην οξείδωση του χρόνου τα ολυμπιακά ακίνητα. Επιπροσθέτως υπερχρέωσαν την Ελλάδα με δάνεια σπατάλης, δάνεια διακοπών, εορτοδάνεια κλπ..
Το 2009 η κυβέρνηση της Ν.Δ. σε εφαρμογή του σχεδίου σκυταλοδρομίας συμπλήρωσε το τελικό μας χρέος που ήταν τότε περίπου 350 δισεκατομμύρια ευρώ (αν αληθεύει αυτός ο αριθμός). Σε χρόνο που είχαν ορίσει από πριν ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας και η ξενοκρατία, που τελικά αυτός ήταν ο Οκτώβριος του 2009, σταμάτησαν να δανείζουν την Ελλάδα. Η επιλογή αυτού του χρόνου ήταν τελείως προμελετημένη διότι δεν μεσολάβησε κάποιο γεγονός, το οποίο να αλλάξει τις αντικειμενικές δυνατότητες της Ελλάδος, λ.χ. η ξαφνική μείωση της παραγωγής. Και τούτο αποδεικνύεται και από τις δηλώσεις του Στρος Καν ότι πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, ο Γ. Παπανδρέου είχε επαφές μαζί του δια την υπαγωγή της Ελλάδος στο Δ.Ν.Τ.. Προκειμένου όμως η Ελλάδα να υπαχθεί με επαχθείς και δυσμενέστερους όρους (επιτοκίων, spreads κλπ.), o Γ. Παπανδρέου και οι Υπουργοί του ομιλούσαν περί βύθισης σκάφους, Τιτανικού κλπ..
Εκτός της οικονομικής κρίσεως, η οποία ως ανωτέρω αναφέραμε είναι προϊόν σχεδίου, που το υλοποιούν εναλλάξ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Ν.Δ. ενώ τα κόμματα της Αριστεράς κρατούν τον ίσο (χορωδιακώς), οι Έλληνες κινδυνεύουν από εξαφάνιση και από το δημογραφικό πρόβλημά τους. Όλοι μας έχουμε ακούσει επισήμως ότι έχουμε δημογραφικό πρόβλημα. Σε αυτή την δήλωση αρχίζει και τελειώνει όλη η «μέριμνα» του ελληνικού κράτους. Στο τέλος της δεκαετίας του 1970, ο ελληνικός πληθυσμός και γενικώς των ανθρώπων που είχαν ελληνική συνείδηση ήταν περίπου 8.000.000. Αρχές δεκαετίας το 1990, οι θάνατοι σε απόλυτους αριθμούς υπερέβησαν τις γεννήσεις. Από το 1994 οι Ελληνίδες γεννούν κατά μέσο όρο ένα (1) παιδί. Τούτο σημαίνει ότι σε 40 - 45 χρόνια, που υπολείπονται στους γονείς να ζήσουν μετά την γέννηση του παιδιού τους, τα δύο άτομα θα έχουν αντικατασταθεί από ένα και τα 8.000.000 πληθυσμού αυτομάτως θα γίνουν 4.000.000. Τα τελευταία έτη ο μέσος όρος των γεννήσεων έχει πέσει κάτω από την μονάδα. Στην απογραφή του 2001, η στατιστική υπηρεσία έδωσε σαν πληθυσμό της Ελλάδος 11.000.000 όχι Ελλήνων αλλά μονίμως κατοικούντων στην Ελλάδα. Το 2011 έδωσε σαν πληθυσμό 10.850.000 πάλι των μονίμως κατοικούντων. Από το 2001 έως το 2011 στην Ελλάδα έχει έρθει μεγάλος αριθμός λαθρομεταναστών εκ των οποίων άλλοι έχουν «νομιμοποιηθεί» και άλλοι όχι. Παρ’ όλη όμως την εισροή ανθρώπων, η οποία μετριέται σε εκατομμύρια, η διαφορά του 2001 από το 2011 είναι 150.000 άτομα. Η μείωση αυτή αφορά μόνο τους Έλληνες. Πόσοι άραγε είμαστε; Όχι πάντως 10.000.000 ή 11.000.000, που γίνεται συνεχώς αναφορά από τα Μ.Μ.Ε. αλλά πολύ παρά κάτω… Στις εκλογές ψηφίζουν περίπου 7.500.000 ψηφοφόροι, που σημαίνει επισήμως ότι μαζί με τα παιδιά τους και την αποχή ότι ανέρχονται στα 11.000.000. Πόσοι από αυτούς είναι Έλληνες και πόσοι όχι; Διότι εκτός των Ελλήνων έχουν πολιτογραφηθεί και άτομα αγνώστου εθνικής συνειδήσεως, οι οποίοι μπορεί να ανέρχονται σε τρία ή τέσσερα εκατομμύρια άτομα και δεν περιλαμβάνονται σε αυτούς που έχουν εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους και ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές του 2010. Εάν αλλάξει το πολιτικό κατεστημένο, τότε θα πρέπει οι προσεχείς κυβερνήσεις να φτάσουν τον πληθυσμό της Ελλάδος στα 11.000.000 δίνοντας την ελληνική ιθαγένεια, σε όλους τους μετανάστες ελληνικής καταγωγής και στους Έλληνες της διασποράς. Αυτή η επιλογή δεν έχει ρατσιστικά κριτήρια, διότι αποσκοπεί στη συνείδηση των ανθρώπων που ταυτίζεται με την δική μας, την Ελληνική. Το κριτήριο λοιπόν είναι η ελληνική εθνική συνείδηση ανεξαρτήτως φυλετικής προελεύσεως, διαφορετικά θα καταστούμε μειοψηφία στην Χώρα μας, εν σχέση με άτομα που θα έχουν διαφορετική εθνική συνείδηση από εμάς και θα έχουν την Ελληνική ιθαγένεια, με αποτέλεσμα να χάσουμε το νομικό πρόσωπο της Πολιτείας μας, με πρώτη την Θράκη μας. Η εξακρίβωση εάν ένα άτομο έχει ελληνική εθνική συνείδηση, προκειμένου να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια, θα πρέπει να γίνει όχι από το σημερινό πολιτικό κατεστημένο, το οποίο ουδέποτε έως σήμερον έχει αναφερθεί στην εθνική συνείδηση των Ελλήνων πολιτών. Ο όρος εθνική συνείδηση είναι γνωστός στους κρατούντες (πολιτικούς, δημοσιογράφους κλπ.) και σαν παράδειγμα θα μπορούσε να αναφερθεί η διαπίστωση μιας δημοσιογράφου για μια αφρικανική χώρα «…ο πληθυσμός της αποτελείται από δύο διαφορετικές φυλές και όμως έχουν μία κοινή εθνική συνείδηση…».
Η οικονομική κρίση μαστίζει κυρίως τους νέους. Όλοι γνωρίζουμε στο περιβάλλον μας νέους που δεν μπορούν να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά για οικονομικούς λόγους.
Κάποια ημέρα του πολύ εγγυτέρου μέλλοντος, αν δεν εξαφανιστούμε από την οικονομική κρίση, θα εξαφανιστούμε από την δημογραφική ανεπάρκεια.
Ο τελικός στόχος όλου αυτού του ανωτέρω σχεδίου είναι πολύ σκοτεινός, που κανείς Έλληνας δεν θέλει να τον σκεφτεί.
ΟΜΩΣ η μοναδική λύση των ιστορικών χρόνων που διανύουμε είναι η απαλλαγή της Ελλάδος από την άρχουσα τάξη της (οικονομικώς και πολιτικώς), η οποία εκτρέφει τα πολιτικά κόμματα από άκρα αριστερά μέχρι άκρα δεξιά, η οποία στην πλειοψηφία της ήταν υπέρ του σχεδίου Ανάν, που αποσκοπούσε στην καταστροφή της Κύπρου. Πώς μπορεί ο πολιτικός κόσμος αυτός, ο οποίος συστηματικά μας έφερε σε αυτό το σημείο να μας σώσει. Ακόμα και αν τα κόμματα αναγκαστούν να υιοθετήσουν εκ των πραγμάτων πολιτικές που συμφέρουν την Ελλάδα, όπως είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου, η Α.Ο.Ζ. κλπ, είναι υπέρσιγουρο ότι θα ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΟΥΝ τις ίδιες τις ενέργειές τους αυτές, τις οποίες θα τις κάνουν μόνο για το θεαθήναι και το «ρίξιμο» των αφελών.
Θα πρέπει λοιπόν όλοι οι αγανακτισμένοι Έλληνες πολίτες να συνέρχονται και να διαδηλώνουν ειρηνικά και να μην παρευρίσκονται μαζί με άλλες συγκεντρώσεις, τις οποίες διοργανώνουν συνδικαλιστές και άλλες παραφυάδες των κομμάτων καθ’ όσον οι διοργανωτές ενεργούν βάση σχεδίου, το οποίο έχει κοινή κατάληξη, την διεκδίκηση κυρίως οικονομικών αιτημάτων που αυτομάτως επιφέρει την αναγνώριση αυτών των κομμάτων, την νομιμοποίηση τους και την αναγκαιότητα της παρουσίας τους στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Βεβαίως οι εργαζόμενοι, που τους ακολουθούν δεν φαντάζονται την νομιμοποίηση αυτή, που επιφέρουν στα κόμματα ούτε βεβαίως την σκοπιμότητα των συνθημάτων τους.
Η μόνη ελπίδα για να επιβιώσει η Ελλάδα είναι, η απαλλαγή της από την άρχουσα τάξη και τον πολιτικό κόσμο που εκτρέφει.
Οι αγανακτισμένοι πολίτες πρέπει, μέσα από εκλογές ειρηνικά στα πλαίσια του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, να ανατρέψουν τον πολιτικό κόσμο προτείνοντες προσωπικότητες, οι οποίοι από το 1974 και μετά δεν είχαν ουσιαστική ανάμιξη στο ανωτέρω λεπτομερώς αναφερόμενο σχέδιο.
Θα πρέπει να γίνει επιλογή προσώπων από την πλειοψηφία των αγανακτισμένων πολιτών, οι οποίοι θα έχουν αφ’ ενός τον συντονισμό των κινητοποιήσεών τους και αφ’ ετέρου την αυτόνομη κάθοδό τους στις εκλογές για την ανάληψη της εξουσίας, η οποία θα έχει ως στόχο να μετατρέψει την Ελλάδα από διεθνή «καρπαζοεισπράκτορα» ανυπόληπτη χώρα σε ένα Ισραήλ της Ευρώπης, από άποψη οργανώσεως και γενικών δυνατοτήτων.
Τον Αύγουστο του 2010 υπεγράφη το μνημόνιο, που μεταξύ των άλλων, παραιτήθη η Ελλάδα από την Εθνική κυριαρχία της, δηλαδή σε αδυναμία πληρωμής, οι δανειστές θα μπορούσαν να κατασχέσουν ελληνικά εδάφη με τον εν γένει εθνικό πλούτο.
Τον Ιούλιο του 2011 υπεγράφη το λεγόμενο μεσοπρόθεσμο και ο εφαρμοστικός νόμος, ο οποίος ίδρυσε το «ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.». Με το νόμο αυτό αυτομάτως περιήλθε με την δημοσίευσή του χωρίς δικηγόρους και συμβολαιογράφους, κατά πλήρη κυριότητα άπασα η εθνική περιουσία της Ελλάδος, στην ανωτέρω Α.Ε., αφού προηγουμένως είχαμε παραιτηθεί από το ακατάσχετο της κυριαρχικώς προστατευομένης εθνικής περιουσίας.
Οι δύο ανωτέρω δανειακές συμβάσεις έχουν ψηφιστεί με βουλευτές κάτω των 180, κατά παράβαση του Συντάγματος και έχουν συνοδευτεί από μειώσεις μισθών, αύξηση των φόρων, δραματική ύφεση και ανεργία.
Τέλος με την δανειακή σύμβαση της 26ης Οκτωβρίου 2011, την οποία βεβαίως δεν την γνωρίζουμε αλλά από διαρροές κυβερνητικές και μη, η χώρα μας θα λάβει με δόσεις 130 δις ευρώ, την αποπληρωμή, την οποία θα εγγυηθεί με την περιουσία της ανωτέρω Α.Ε. σύμφωνα με το Αγγλικό δίκαιο. Σε αδυναμία πληρωμής, οι πιστωτές, ιδιώτες και οι κρατικές οντότητες θα μπορούν να μας κατασχέτουν αδιακρίτως μέρος ή το σύνολο της εθνικής περιουσίας, με αποτέλεσμα την απώλεια της για εμάς. Εδώ δεν πρόκειται για πιθανότητα αλλά για βεβαιότητα διότι, ως ανωτέρω αναφέρεται, η Χώρα μας δεν παράγει τίποτα και δεν είναι ικανή να αποπληρώσει τίποτα. Η απόπειρα της Κυβερνήσεως Παπανδρέου να κάνει δημοψήφισμα είχε τον απόλυτα διαφανή σκοπό να θέσει σε δίλλημα Ή θα αποδεχόμασταν την δανειακή σύμβαση της 26ης Οκτωβρίου 2011, με την οποία θα εγκρίναμε και τις παράνομες και έκνομες συμβάσεις του Μαΐου 2010 και Ιουλίου 2011 Ή θα έπρεπε να εγκαταλείψουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Αυτό το δίλλημα παραλληλίζεται με το να διαλέξουμε αν θα μας κοπεί το δεξιό ή το αριστερό πόδι. Διότι ούτε τις δανειακές συμβάσεις πρέπει να αποδεχθούμε, διότι λαμβάνουμε δανεικά που δεν μπορούμε να πληρώσουμε, με εγγυήσεις την εθνική περιουσία μας, που σίγουρα θα χάσουμε και η οποία ανέρχεται σε πολλά τρις ευρώ αλλά και ούτε θα έπρεπε να επιλέξουμε την παραίτησή μας από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, καθόσον χωρίς παραγωγή σήμερα η δραχμή θα γινόταν ένα απόλυτα πληθωριστικό νόμισμα, θα χάναμε την αξία των ευρώ που κατέχουμε σήμερα ο καθένας σε ένα άγνωστο ποσοστό και τα επιτόκια θα ήταν διψήφια. Το πιθανότατο εφιαλτικό σενάριο είναι ότι, με την αποδοχή αυτών των δανειακών συμβάσεων, θα χάσουμε την εθνική περιουσία, θα μας εκδιώξουν από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη και θα γινόμασταν μία Χώρα με πληθωριστικό νόμισμα χωρίς παραγωγή, πόρους και πρώτες ύλες. Κανείς δεν θέλει να φανταστεί την συνέχεια.
Ο Ελληνικός λαός πρέπει να καταλάβει ότι η επόμενη κυβέρνηση χωρίς παρεκκλίσεις και ταλαντεύσεις, να προβεί στις ακόλουθες ενέργειες:
1. Να καταγγείλει, ως παράνομες και καταχρηστικές όλες τις ανωτέρω δανειακές συμβάσεις.
2. Να διαπραγματευτεί δάνειο με περίοδο χάριτος αποπληρωμής άνω των πέντε ετών. Να μην εκχωρηθεί σπιθαμή εδάφους για εγγύηση του δανείου αυτού.
3. Σε περίπτωση που αρνηθούν αυτό το δάνειο οι εταίροι μας, θα είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να εξακριβώσουμε αν υπάρχει τρόπος να μας αποβάλλουν από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη. Αφού το εξακριβώσουμε (την αποβολή μας) τότε θα πρέπει να στραφούμε σε οποιαδήποτε Χώρα στον κόσμο είναι πρόθυμη να μας δανείσει, με εγγύηση λεκτική, αφού επαναφέρουμε την εθνική κυριαρχία, ότι θα τους πληρώσουμε. Το πιθανότερο όμως είναι η Ευρώπη να μας ανοίξει μία πιο ανοικτή αγκαλιά, ακόμη και με το δάνειο με περίοδο χάριτος.
4. Θα πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση όλων των Ελλήνων και κυρίως της επόμενης κυβερνήσεως, ότι για να επιβιώσουμε εμείς και τα παιδιά μας, θα πρέπει να ρίξουμε όλο το βάρος στην ανάπτυξη με κινητήριο δύναμη τον εθνικό πλούτο μας. Θα πρέπει να ακούγεται από το πρωί μέχρι το βράδυ από όλα τα Μ.Μ.Ε. η ανάπτυξη της Ελλάδας και μόνο η ανάπτυξη. Την λέξη αυτή την έχουν ξεχάσει οι πολιτικοί μας εκτός από τον Γ. Παπανδρέου που μιλούσε για «πράσινη ανάπτυξη», λες και είχαμε ανάπτυξη όλων των χρωμάτων και μας έλλειπε μόνο η «πράσινη».
Δια να εισέλθουμε εις το πνεύμα της επιλογής των προσώπων αναφέρουμε μερικά από αυτά, χωρίς να γνωρίζουν (τα πρόσωπα αυτά) αυτή την πρότασή μας:
1. Σαράντος Καργάκος, συγγραφέας - ιστορικός
2. Ελευθέριος Διαμαντάρας, καθηγητής φιλοσοφίας της ιστορίας
3. Οδυσσέας Χατζόπουλος, εκδότης
4. Γεώργιος Κασιμάτης, καθηγητής συνταγματικού δικαίου
5. Παύλος Πισσάνος, συγγραφέας
6. Μανώλης Μπαντουβάς, ιατρός
7. Δημήτριος Κολλάτος, σκηνοθέτης
8. Λευτέρης Αργυρόπουλος, μαθηματικός
9. Γεώργιος Πάλμος, ερευνητής
10. Άννα Τζιροπούλου – Ευσταθίου, φιλόλογος
11. Επαμεινώνδας Πανάς, καθηγητής στατιστικής
Τα ονόματα αυτά είναι τελείως ενδεικτικά και χωρίς καμία δέσμευση δια το σύνολο των προσώπων, που θα θεωρήσουν ως σωστή την άνω προτεινόμενη λύση
ΟΜΑΔΑ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
(Εστάλη από αναγνώστη μας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Παρακαλούμε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες, επίσης οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας.
Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα διαγράφονται.
Τα σχόλια πλέον ελέγχονται από τους διαχειριστές του ιστολογίου, γιαυτό θα υπάρχουν καθυστερήσεις στην εμφάνιση τους. Γενικά γίνονται όλα αποδεχτά, εκτός από αυτά που είναι διαφημίσεις ή απάτες.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
(επικοινωνία:eleftheroi.ellines@gmail.com)