Οἱ Αντιχαλκηδόνιοι Ἀρμένιοι δὲν εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεανθρώπου, διότι εἶναι αἱρετικοὶ Μονοφυσίτες!

“Ἐγὼ ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ”, οἱ Αντιχαλκηδόνιοι  Ἀρμένιοι δὲν εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεανθρώπου, διότι εἶναι αἱρετικοὶ Μονοφυσίτες! Ποιές οἱ «ἐπιστημονικές γνῶμες» τῶν καθηγητῶν Χ. Σταμούλη καὶ Γ. Μαρτζέλου;

Είναι πλέον δυστύχημα και τρανό ολίσθημα(!) το ακλόνητο  γεγονός, αλλά και ηλίου φανερό πλέον, ότι ο οίστρος στο σιγοντάρισμα του παράφωνου και παράνομου-παναιρετικού  Οικουμενισμού, απο δήθεν παραδοσιακούς Μητροπολίτες π.χ., ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος ο “Λαμπηδών” ή και ο “Κωφάλαλος” (αντί του παλαίφατου αυτοκρατορικού ιστορικού προσωνύμιου «ο Κοπρώνυμος»!) καθώς, και ο Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος ο  “Λαμπατέρ των Σκοπίων”, καθότι πολλοί άλλοι ορκισμένοι και σεσημασμένοι φονταμενταλιστές Οικουμενιστές-Ιεράρχες  λόγου χάρη, ως τον Αλεξανδροπούλεως τον Άνθιμο τον “Φωτίλλαρο”(λαμπαδηδρόμος), προωθούν και προπαγανδίζουν υπέρ της ψευδωνύμου και πλαστογράφου “Ορθοδοξίας” των Αρμενίων και λοιπών Αντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτών, πυροβολώντας είτε λεκτικά, είτε και έναρθρα δια του θεολογικού σιγαστήρα τους, τα πνευματικά αισθητήρια και τις ιερές συνειδήσεις των μελών του Χριστεπωνύμου πληρώματος, της Μίας Αγίας Αποστολικής, της Μόνης Ορθόδοξης και Πατερικής Οικουμενικής(!και όχι Οικουμενιστικής!) Εκκλησίας του αποκλειστικού Σώματος, του Θεανθρώπου Χριστού!

Αναγνωρίζουμε, το γεγονός των Πανορθόδοξων αποφάσεων, να διαλεγόμαστε με τους λογής-λογής ετεροδόξους και κακοδόξους Αντιχαλκηδονίους-Μονοφυσίτες, καθώς αναγνωρίζουμε και την ύπαρξη των διαφόρων κοινών δηλώσεων και προτάσεων της Μικτής Επιτροπής στο Σαμπεζύ!

Πέραν όμως των διαφόρων τυπικών διαλόγων και μερικών κοινών ανακοινωθέντων, κάτι το επίσημο, κάτι το Ιεροκανονικά Συνοδικό και εκκλησιολογικό είδε κανείς σας;

Καμιά κρυφία ή και φανερή, έστω και Ληστρική,  Πανορθόδοξος ή και Τοπική Συνόδος, αποφάνθη για κάτι, επί του θέματος μας;

Και να αποφάνθη τέτοιο πράγμα, ανεπίσημα, ή έστω βάσει των συμφωνημένων ενδοθεολογικών επισήμων προτάσεων, αμφοτέρων των ενδιαφερομένων: Ποιά είναι η βαρύτητα, ποιά είναι η υπόστασις, ποιά η ουσία, ποιά θα είναι η αποδοχή, όλων αυτών, των συγκεκριμένων «ομοφώνων αποφάσεων» της Μικτής Επιτροπής, ενώπιον της Συνειδήσεως(κλήρου και λαού) της Ορθοδόξου Εκκλησία μας; Πολλώ δε μάλλον, ενώ υφίσταται σε ενέργεια, άχρι των ατελευτήτων αιώνων, η συγκεκριμένη Θεοφόρα και Αγία Δ’(4η) Οικουμενική Σύνοδος, με ισχυρά και ηχηρά καταδικαστική διαγνώμη κατά των Μονοφυσιτών;(!)

Εκτός και εάν, οι κακόδοξοι Μονοφυσίτες, άλλαξαν μυαλά(;) μετανόησαν(;) δηλαδή, [1]  για τις κακοδοξίες και αιρέσεις των αναθεματισμένων πατέρων τους Σεβήρου και Διοσκόρου κ. α., και αποδέχονται  πλέον, πολύ ειδικά την 4^η Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδώνας, και γενικά όλες τις Αγίες εννέα(9) Οικουμενικές και άλλες ιερές Τοπικές Συνόδους, της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησία μας!...

Αυτό που δεν εντοπίσαμε και δεν αναγνωρίσαμε ακόμη, καθότι ψάχνουμε το εν λόγο θέμα, είναι ένα βασικό ερώτημα, που βασανίζει τον γράφοντα: 

Πότε και ποιά εκκλησιαστική αυθεντία, τουτέστιν Τοπική Ιερά Σύνοδος (αρμόδιο θεσμοθετημένο όργανο), αποφάνθηκε επίσημα, ότι οι αιρετικοί Αντιχαλκηδόνιοι Μονοφυσίτες και Αρμένιοι είναι καθ΄ολοκληρίαν  Ορθόδοξοι Χριστιανοί και εν Χριστώ αδελφοί και πατέρες μας; 

Εάν υπάρχει απ΄την μιά τέτοιο, επίσημο Συνοδικό κείμενο, προσωπικά το αγνοώ...! Αλλά, εάν υπήρχε απ΄την άλλη αυτό, γιατί διαμαρτύρονται τότε, οι παραδοσιακοί καθηγητάδες, οι απλανώς θεολογούντες, οι φωτισμένοι γεροντάδες και μοναχοί, οι ομολογητές Μητροπολίτες, οι απολογητές κληρικοί και λαϊκοί, και οι απλοί πιστοί;

Ωστόσο, πότε και απο ποιές τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, αποφάνθηκαν(;) Ιεροκανονικά Συνοδικώς, εν αγίω Πνεύματι(!), για την άρσιν των αναθεμάτων, των αιρετικών Μονοφυσιτών, και πότε διακήρυξαν ομόφωνα και συγχρόνως, την άρσιν αυτών (και δεν το πήραμε χαμπάρι!), μιά και αυτό ειδικά, συνεφωνήθη ομοφώνως και εγράφως, στις προτάσεις της Μικτής Επιτροπής;(!!!)

Θα απορείτε φυσικά, γιατί εκφράζω τέτοια απορία και ανησυχία.

Εάν παρακολουθεί, κάποιος αναγνώστης μας, στενά τις εκκλησιαστικές και θεολογικές εξελίξεις, θα αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα, που το πάω...! Για όσους όμως, έχουσιν απόλυτη άγνοια στο θέμα, θα πρέπει να κάνουνε την προσωπική τους κοπιαστική έρευνα, αλλ΄ ως εκ τούτου, θα προσπαθήσω να τα διατυπώνω, στο μέτρο του δυνατού, όσο πιό απλά μπορώ!...

Έχω την ισχυρή αίσθηση (εάν είναι ψευδαίσθηση, τσιμπίστε με να ξυπνήσω παρακαλώ!) τις τελευταίες μέρες, μήνες και χρόνια, ότι μου σφυροκοπούνε ανελέητα την συνείδηση, να αποδεχθώ: a posteriori τους εκ των αγίων μας Πατέρων αναθεματισμένους, καθαιρεμένους και αφορισμένους, ως αδελφούς και Πατέρες εν Χριστώ(sic)! Και να ασπαστώ μάλιστα: ως ομότιμη

(άκουσον-άκουσον!), ομοούσια, ισάξια και ισόνομη “Εκκλησία”, την παρασυναγωγή και κακόδοξη κάστα των αιρετικών, Μονοφυσιτών Αρμενίων και λοιπών Αντιχαλκηδονίων...!

Γεγονός που συνιστά, ιερό casus beli!!! Το οποίο είναι Αγιοπατερικά τεκμηρειωμένο, στο λεχθέν του Μεγίστου Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, στον Απολογητικό λόγο του «εἰς Πόντον φυγῆς» καθώς μας συμβουλεύει ποιμαντικά «κρείσσων ἐπαινετός πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεῶ»!

Ένας εκ των κακοδοξούντων πρωταγωνιστών της επίπλαστης “Ορθόδοξης Μονοφυσιτίζουσας” ενότητας ή και άλλως πως, της “Μονοφυσίτικης Ορθοδοξίας”, δηλαδή, της περιρρέουσας αυτής αιρετικής ατμόσφαιρας, είναι και ο σεβαστός καθηγητής μας, δογματολόγος κ. Γεώργιος Μαρτζέλος, ο οποίος παραχάραξε, όχι απο αγνή άγνοια [2] φυσικά, αλλά από φονταμενταλιστικά ιδιοτελή  και  ιδεολογικά κίνητρα, τον Άγιο Ιωάννη Δαμασκηνό[3]!!! Λές και οι άγιοι Θεοφόροι Πατέρες μας, είναι υφιστάμενοι των «τεχνολόγων» εκάστοτε, ά-θεολογούντων καθηγητάδων μας, στην εκάστοτε υποκειμενική και αντιεπιστημονική γνώμη τους(;!) Τον συγκεκριμένο λόγιο καθηγητή μας, τον έχει φυσικά συγυρίσει, δεόντως, με Αγιοπατερικά απαρασάλευτα/ακλόνητα και πανίσχυρα επιχειρήματα, ο μακαριστός όσιος Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, ο οποίος de facto απέδειξε [4], την Θεαρχική και Πατροπαράδοτη directiva στο εν λόγο θέμα των αιρετικών Αντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτών!

Ο όσιος Γέρων έχει κοιμηθεί πλέον, ενώ ο ελλογιμώτατος καθηγητής, απαξιώνει ακόμα, τις υποδείξεις του οσίου πατρός Γεωργίου, πράγμα το οποίο τον καθιστά αναπολόγητο τόσο στους φοιτητές του, όσο και στην Τελική Κρίση! Τόση εμπάθεια φέρει να έχει στο θέμα, ο καλός καθηγητής μας, που αν τολμήσεις ως φοιτητής του, να του απαντήσεις σε εξεταστική περίοδο, ότι οι Αντιχαλκηδόνιοι είναι Μονοφυσίτες ή αιρετικοί(να πείς την αλήθεια δηλαδή!), το πτυχίο της Θεολογικής, δεν θα το δείς ούτε με τηλεσκόπειο..., άχρι της συντελείας των αιώνων...!

Ωστόσο, οφείλουμε να πούμε εδώ, ότι έτερος συνάδελφος του, καθηγητής του ιδίου μάλιστα τομέα της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας του ΑΠΘ, ο σεβαστός μας δάσκαλος κ. Λάμπρος Σιάσος. Σε ειδικό επιλεγόμενο μάθημα και διάλεξη του με τίτλο: “Φιλοσοφία και Πατέρες” μας υποψιάζει(!) υπεραρκετά, τόσο για τις «φιλενωτικές» διαστάσεις του πράγματος, όσο ειδικά για τις κακοδοξίες της Μικτής Επιτροπής και τις στρεβλώσεις του κακοδοξούντα Οικουμενιστού, καθηγητή μας κ. Γ. Μαρτζέλου, με φωτογραφίες [5] και ντοκουμέντα [6]...!

H pax Ekumenistana, κύριοι Ekumenistes,  δεν θα περάσει!

Φυσικά οι άγιοι προπάτορες μας, εκφράζανε θεολογικά θυμόσοφα, κατόπιν αυστηράς νηστείας: «το ψάρι βρομάει απ΄το κεφάλι» γι΄αυτό τον λόγο προχωράμε αργά και σταθερά  «απ' τον Άννα στον Καϊάφα», δηλαδή, απο τον λαλίστατο κ. Μαρτζέλο στον άλαλο Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Ιερώνυμο (ή και ο «Άφωνος ιχθύς»), διαλέγετε και παίρνετε...!

Μήπως έχουμε ξεχάσει τα αιρετίζοντα λεχθέντα του Αρχιεπισκόπου μας τον Ιανουάριο του 2011 και τις αντιδράσεις των γνησίων διδασκάλων και ποιμένων της Εκκλησίας;

Για να θυμηθούμε τι λάλησε ο αμπελο-φιλοσοφών μακαριώτατος Ιερώνυμος προς τον πρόεδρο των Αρμενίων κ. Serzh Sargsyan, απο πολιτικάντικη διγλωσσία και μαεστρία, αντί απο ποιμαντική αληθεύουσα αγάπη[7]:

α΄. «... Αυτή είναι όμως η ιστορία και πρέπει στην ιστορία να κάνουμε εμβαθύνσεις και να φιλοσοφούμε. Και το πρώτο που θα μπορούσε κανείς να σημειώσει είναι ότι αυτός ο λαός της Αρμενίας δέχθηκε και τις δυσκολίες και τις ξεπέρασε στηριζόμενος στην Ορθόδοξη πίστη. Και ο λαός σας έμεινε χωρίς κρατική υπόσταση και τη θέση της ανέλαβε η Εκκλησία ώστε εθναρχούσα να καθοδηγήσει και να συντηρήσει αυτόν τον λαό. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και σ’ αυτό τον τόπο για αιώνες όταν η Εκκλησία  σκέπαζε, στήριζε και βοηθούσε αυτόν τον λαό. Αυτά όμως όλα πέρασαν κύριε Πρόεδρε και σήμερα ζούμε σε μια άλλη εποχή που έχει τις δικές της δυσκολίες και τα δικά της προβλήματα.»

β΄. «Νομίζω ότι η συνεργασία μας, ιδιαίτερα ο σύνδεσμός μας με την Ορθόδοξη πίστη και η προσπάθειά μας να είμαστε ενωμένοι όλοι οι Ορθόδοξοι είναι ένα μέτρο που μπορεί να βοηθήσει τις σημερινές δυσκολίες. Κύριε Πρόεδρε, αναφέρατε προηγουμένως πως οι αξίες της Ορθόδοξης πίστης ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε αναντικατάστατες. Όταν αυτά ακούγονται από απλούς ανθρώπους ασφαλώς έχουν τη σημασία τους, αλλά όταν λέγονται από τα χείλη του Προέδρου μιας φίλης χώρας όπως είναι η Αρμενία έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.»

γ΄. «Σας παρακαλούμε και πατρικώς σας προτρέπουμε να κάνετε τον αγώνα σας και να προσθέσετε και εσείς τη δική σας πέτρα στην ένωση όλων των Ορθοδόξων, όπου και αν βρίσκονται».

Ενώ, από την πλευρά του, ο πρόεδρος των Αρμενίων κ. Sargsyan, επισήμανε:

α΄. «Η μακραίωνη ιστορία των δύο λαών μας χαρακτηρίζεται από τον ρόλο που έπαιξαν οι δύο Εκκλησίες μας. Και ευτυχώς καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της μακραίωνης ιστορίας τίποτα δεν σκίασε τη σχέση ούτε των δύο λαών μας, ούτε των δύο Εκκλησιών μας. Ο κόσμος αλλάζει και εξελίσσεται, ωστόσο αυτό που δεν αλλάζει και είναι το πιο σημαντικό είναι η πίστη και ο ρόλος που διαδραματίζει. Κατά τη διάρκεια των αιώνων και επειδή δεν υπήρχε κρατική οντότητα ο λαός μας στηρίχθηκε και πάρα πολύ μάλιστα στο ρόλο της Αρμενικής Εκκλησίας.

Τον Μάϊο όμως, του ιδίου έτους του 2011, μετά απο σχεδόν τέσσερις μήνες υπομονής, ο δάσκαλός και καθηγητής μας, πατέρας Θεόδωρος Ζήσης, γράφει προς τον Μακαριώτατο τα εξής [8]: «Η ἀστοχία αὐτὴ τοῦ Μακαριωτάτου, ἐσκεμμένη ἢ ἐξ ἀγνοίας, δὲν γνωρίζουμε, ἐπισημάνθηκε ἀμέσως ἀπὸ τὴν σοβαρὴ ἱστοσελίδα ≪Θρησκευτικά≫. ῎Επρεπε, ἂν ἦταν ἐξ ἀγνοίας, νὰ ἀπαντήσει ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος καὶ νὰ πάρει θέση στὸ μεγάλο αὐτὸ ἀτόπημα τῆς βαπτίσεως, τῆς μεταμορφώσεως, τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν εἰς ᾿Ορθοδόξους καὶ τῆς περιφρονήσεως τῶν ἀποφάσεων τῶν ῾Αγίων Πατέρων καὶ μάλιστα σὲ ἐπίπεδο Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ διαχρονικῆς λειτουργικῆς ἐκφράσεως. Αὐτὸ ὄχι μόνον δὲν ἔγινε, ἀλλὰ κατὰ κάποιον τρόπο ἐπισημοποιήθηκε τὸ λάθος ὡς ὀρθὸ μὲ τὴν δημοσίευση τῶν ὅσων εἶπε ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος στὸ περιοδικὸ ≪᾿Εκκλησία≫, ≪᾿Επίσημον Δελτίον τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος≫, κατὰ τὴν ἐπεξηγηματικὴ διασάφηση τοῦ τίτλου (῎Ετος ΠΗ´ - Τεῦχος 2, Φεβρ. 2011, σελ. 141). (…) Εἶναι δυνατόν, Μακαριώτατε, νὰ εἶναι ᾿Ορθόδοξοι οἱ ᾿Αρμένιοι, οἱ ὁποῖοι μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους Μονοφυσῖτες, ἀπὸ τὶς ἑπτὰ Οἰκουμενικὲς Συνόδους δέχονται μόνον τὶς τρεῖς πρῶτες, καὶ ἀρνοῦνται νὰ ὁμολογήσουν ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε δύο φύσεις, θεία καὶ ἀνθρώπινη; Νὰ ποῦν μὲ τὸ στόμα καὶ νὰ γράψουν μὲ τὴν γραφίδα τὸν ἀριθμὸ δύο, δύο φύσεις;(…)»!!!

Καταλήξαμε τελικά εμείς, μετά απο αυτά τα παρελθοντικά αλλότρια και ΠΣΕ(φτικα) αρχιεπισκοπικά φλυαρήματα και ψευδό-θεσπίσματα που σας παραθέσαμε, να παρατηρούμε, στο πρόσφατο εκκλησιαστικό ρεπορτάζ, του 2014:

Α] Τον Παναγιώτατο Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο να βάζει εντός του Ιερού βήματος(!) τον Αιρεσιάρχη “Πατριάρχη” των Αρμενίων, και να προσκυνά το Ιερό Ευαγγέλιο, να προσκυνά την Αγία Τράπεζα και να ασπάζεται τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, ενώ φαίνεται, να λάβανε την «ευλογία» του ψευδοεπίσκοπου, Ορθόδοξοι κληρικοί, που ήταν παρόντες!!! [9]

Β] Τον Πατριάρχη της Σερβικής Εκκλησίας κ. Ειρηναίο, ενδεδυμένο με άμφια της Μονοφυσίτιζουσας αιρέσεως, να τιμά τον αιρετικό μονοφυσίτη επίσκοπο!!![10]

Γ] Τον κακόδοξο και αιρετίζοντα Οικουμενιστή, Οικουμενικό Πατριάρχη μας κ.κ. Βαρθολομαίο, να παρακολουθεί, την «θεία λειτουργία», στην Αρμένικη εκκλησία του “Αγίου Σταυρού” στο νησί του Βαν Άκαταρ...! [11]

Δ] Tον άξιο καθαιρέσεως Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, ο οποίος, χαρακτήρισε την αναγόρευση του Πατριάρχη των Αρμενίων, σε Επίτιμο Διδάκτορα, και πώς είναι

«ιδιαίτερη τιμή για το τμήμα Θεολογίας, διότι πρόκειται για ένα εκκλησιαστικό πρόσωπο, όπου συναντώνται η πίστη στο Χριστό...» (εδώ φυσικά μπορεί να σας πιάσει βαρύς ξερόβηχας, πιείτε λίγο νεράκι και ξαναδιαβάστε το οι πτυχιούχοι των Θεολογικών Σχολών, καθώς και οι μή πτυχιούχοι, καθότι μπορεί και ο πλέον άμυαλος, να κατανοήσει, την σημερινή αξία του πτυχίου του...! Εάν οι κακόδοξοι-αιρετικοί και Αιρεσιάρχες, λαμβάνουν, τέτοια τιμητικά Διδακτορικά, απο τις δήθεν Ορθόδοξες Χριστιανικές Θεολογικές σχολές μας, τότε ποιό το μήνυμα στους φοιτητές και στην κοινωνία μας; Να σκίσουμε τότε τα πτυχία μας, ή μήπως, να μεταβληθούμε σε αιρετικούς(sic) για να έχουμε ισάξιες και ισόνομες πιθανότητες, για τιμητικά διδακτορικά, ακόμα και για βραβεία Νόμπελ;). [12]

Ε] Και τέλος, μην ξεχάσουμε: τον πολυαγαπημένο σεβάσμιο πρόεδρο, της Θεολογικής Σχολής μας, κύριο καθηγητή του ΚΑΙΡΟΣκοπισμού! Δηλαδή του υπέρμαχου, και χρήσιμου μαέστρου, της Καζαντζακιστικής αιρέσεως και της ανονήτου αθωώσεως, εκ μυρίων βλασφήμων κακοδοξιών, του Διαβολοκαζαντζάκη!...

Επίσης: τον κύριο πρωταγωνιστή, της παράδοξης και κακόδοξης μαεστρικής ιδρύσεως, ελέω “τριάκοντα ευρωαργύριων”, των Μωαμεθανικών σπουδών, με Καισαροπαπιστικά(Λουθηροκαλβινιστικά) άθλια και τραγελαφικά επιχειρήματα της προτεσταντόπληκτης ακαδημαϊκής νοοτροπίας των, να τα αναμασά αέναως, πολύ ειδικά για το θέμα μας, ωσάν ορκισμένο παπαγαλάκι του Οικουμενισμού [13]:

 «Σήμερα, δεκαπέντε αιώνες μετά το χωρισμό που ακολούθησε τη σύνοδο της Χαλκηδόνας (451), χάρη «στην ιερή τόλμη και το άγιο θάρρος του Διαλόγου μας, που κινείται χωρίς φόβο και πάθος»[5], καθώς σημειώνει ο μακαριστός πατριάρχης Αλεξανδρείας κυρός Παρθένιος, οι δύο εκκλησιαστικές οικογένειες έφτασαν  «παρά την υπάρχουσα διαφορά τους ως προς τη χριστολογική ορολογία και τη διαμετρικά αντίθετη στάση τους έναντι του Όρου της Χαλκηδόνας, […] στο απρόσμενο και εκπληκτικό σημείο όχι μόνο να διαπιστώσουν τη δογματική τους εγγύτητα αλλά και να υπογράψουν κοινά δογματικά κείμενα, με τα οποία διακηρύττεται η κοινή δογματική πίστη και διδασκαλία τους ανά τους αιώνες»[6]. Με τον τρόπο αυτό η διαίρεση  που πηγάζει από την απολυτοποίηση «των ανθρωπίνων», και «είναι πάντα αμαρτία και κόλαση», φαίνεται να δίνει τη θέση της στην ενότητα, που «είναι παράδεισος και αλήθεια»[7]. Ή για να το πω Αγιώτατε, με τα λόγια του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, τα οποία με αγάπη απηύθηνε προς εσάς πριν από  λίγες ημέρες εδώ στην καρδιά της Θράκης, «ατυχείς ιστορικές συγκυρίες, πολιτικοί και όχι μόνο θεολογικοί λόγοι μας χώρισαν. Υπήρξε μία μακρά περίοδος αποξένωσης των Εκκλησιών αλλά τώρα μερικές δεκαετίες […] εργαζόμαστε και συναντιόμαστε για να επανέλθουμε στην πλήρη ενότητα μας…»[8]. Μια ενότητα η οποία είναι θέλημα Θεού, μα καθόλου εύκολη, καθότι απαιτεί κοινό όραμα, αυτοθυσία, μοίρασμα και  γενναιότητα. Θέλει, δηλαδή, κατάφαση στον πολιτισμό της σάρκωσης. Και βεβαίως όταν λέγω πολιτισμό της σάρκωσης, σαφώς αναφέρομαι στο σύνολο  του υλικού και πνευματικού πολιτισμού, χωρίς τις σχιζοφρενικές διαιρέσεις που μας κληροδότησε η οποιαδήποτε νεωτερικότητα[9]....»!!!

Δεν θέλω να αδικήσω τον καλό καθηγητή μου, διότι ήταν πολιτικάντικης χροιάς, η Οικουμενιστική ομιλία του, μπροστά σε συμπολίτες μας Αρμενίους, αλλά ως επιστήμων δογματολόγος που είναι, γνωρίζει πολύ καλύτερα απο όλους μας φυσικά, ότι η ένωση με τους διαφόρους Μονοφυσίτες και Αρμενίους, θα πρέπει να είναι και να γίνει, με εκκλησιολογικές και Αγιοπατερικές-Ευαγγελικές προϋποθέσεις, δηλαδή, «ένωση εν τη αληθεία» και όχι «ένωση εν τω ψεύδη», διότι η προσπάθειες που γίνονται, εξ΄όσων γνωρίζουμε, κατευθύνονται ανόητα, αντιεκκλησιολογικώς και αντιεπιστημονικώς, εμπαικτικά προς την δεύτερη ψευδώνυμο και διαβολοειδή ένωση, «εν τω ψεύδη»!

Άρα κύριε Σταμούλη μου, «δουλέψτε» μας, όσο είστε «εν τη ζωή»(;), δουλέψτα τα χαϊβάνια φοιτητόπουλά σας, τόσο τους κακοδόξους Αρμενίους όσο και τους Ορθοδόξους ομοπίστους μας (αύριο και τα Οθωμανόπουλα σας, καθώς είμαστε, απόλυτα βέβαιοι, για την εμπαικτική Οικουμενιστική ικανότητά και συνέπειά σας!) διότι,  «εν τη μετά θάνατον ζωή ούκ έστι» μετάνοια και μεταστροφή, των όσων ακαδημαϊκών, είναι καιροσκόποι Οικουμενιστές!

Νομίζετε σοβαρά, ότι με τις σημερινές ακαδημαϊκές, ουμανιστικές προϋποθέσεις, των θεολογικών σπουδαστήριων μας, πώς θα κατορθωθεί, έστω και μία, εν Χριστώ ένωση, με κάποια απ΄τα υφιστάμενα ετερόδοξα, αιρετικά συστήματα;

Νομίζετε φίλτατε, κύριε Καθηγητά, πώς εσείς οι σημερινοί θεολογούντες καθηγητάδες, του μισθολογίου, των εδράνων, και των γραφείων, της μετανεωτερικότητας και μεταπατερικότητας, την οποία:  Σαφέστατα θα εννοείτε, μαζί με τους αγίους Πατέρες μας, μιά και μας το ερμηνεύσατε εξάλλου και μας το διδάξατε θεωρητικά, εξ όσων θυμάμαι, αλλά στο πρακτικό επίπεδο..., παρατηρώ δυστυχώς, ειδικά απο μέρους σας, μίαν ισχυρά αντινομία και απαράδεκτη αντίφαση, στα διδάγματά σας, τουτέστιν, μεταπατερικότητα άνευ των Θεοφόρων Πατέρων μας, δηλαδή έμπρακτη και μεγίστη, διαβολική αίρεση και κακοδοξία ολκής, τόσο σε επιστημονικό επίπεδο όσο και εκκλησιολογικό! Μήπως λαθεύουμε κάπου κ. καθηγητά; Και εάν ναί, αναμένουμε με χαρά, να μας το υποδείξετε, για να διορθώσουμε τις τυχούσες παρανοήσεις μας! Διαπιστώνουμε δηλαδή, μιά υποκριτική και συμβιβαστική, δήθεν «ανωτερότητα», άνευ Πνευματικής αρχοντιάς, έναν οινο-πνευματικό αρχοντοχωριατισμό δηλαδή, μίαν έντονη ακαδημαΐζουσα, εκλελεπτισμένη μάλιστα, υποτίμηση, των Αγίων μας Πατέρων, και ως εκ τούτου προβάλλετε, πώς δύνασθε να διορθώσετε, τις προπατορικές και μεταπατορικές «σχιζοφρενικές διαιρέσεις», της Φίλης Ορθοδοξίας, άνευ του Ορθοδόξου απλανώς θεολογείν, τουλάχιστον, μιας και δεν είστε Θεόπτης ή Φωτισμένος ανήρ, δια της Ακτίστου Φωτιστικής ενέργειας...!

Φυσικά και εμείς αφώτιστοι είμαστε, γι΄αυτό επιλέγουμε την ασφαλή πεπατημένη, ιερά Βασιλική Οδό, του απλανώς θεολογείν Αγιοπατερικώς!

Εάν, κ. καθηγητά της Συμβολικής και Δογματικής ακαδημαϊκής θεολογίας σας, όντως ακολουθούσατε την ασφαλή Ιερά Οδό, θα εκφράζατε, αυτά τα οποία εξέφραζε και κατέγραψε, ο  Μέγας άγιος Φώτιος, και δεν θα αποκρύβατε την αλήθεια των πραγμάτων, καθώς ούτε θα αναπαράγατε την κλασική και κακόδοξη στάση, των κακόδοξων Οικουμενιστών!

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:

Νομίζετε, σεβαστοί μου κύριοι καθηγητάδες, πώς είστε γίγαντες, με τον ισχυρό μεν αλλά περιορισμένο δε γνωσιολογικό εξοπλισμό σας, συγκριτικά, με τον Θεαρχικό Φωτισμό, των αγίων μας Πατέρων;

Πιστεύετε, ότι οι γίγαντες και Μεγίστοι Θεοφόροι Καθηγητές της ερήμου, δεν εκατάλαβαν καλά την κακόδοξη Χριστολογική ορολογία των Αντιχαλκηδονίων και αιρετικών Αρμενίων και την καταλάβατε εσείς, οι νάνοι και ελάχιστοι μη Θεοφόροι, καθηγητές του γραφείου;

Προσπαθείτε, να μας πείσετε δηλαδή, με άσοφες αντιεπιστημονικές και κακόδοξες εξωεκκλησιαστικές γνώμες, ότι οι Θεοφόροι αγίοι Πατέρες και οι Θεόπνευστες αγίες Οικουμενικές Συνόδοι «προσῆψαν ἀδικαιολόγητα τὴν ρετσινιά τῶν αἱρετικών;»[14] στους Αντιχαλκηδονίους;

Εάν νοιώθετε πράγματι «εν Χριστώ αδελφοί» με τους φίλους, μη Ορθόδοξους και αιρετικούς Αρμενίους, και αναγνωρίζετε ως ακόμα μία “Εκκλησία”, την Μονοφυσίτικη Αρμενική ομολογία, τότε, ποιά η οντολογική σχέση σας, με την Θεανθρώπινη «Μία Αγία, Αποστολική» και Πατερική, Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία μας;

Μήπως έχετε ανακαλύψει(;) στις πολύμοχθες έρευνές σας, ότι ο Θεάνθρωπος Χριστός μας..., ήταν δικέφαλος(!) ή, και τρικέφαλος, ωσάν το Ινδικό άθεο Τριμούρτι(Τρίμορφο) και κατ΄επέκταση, το Ένα Σώμα Του, το Σώμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας Του, να είναι σιαμαίο;(!!!)

Δεν γίνεστε περίγελοι, στα πέρατα της Οικουμενικής  Ορθοδοξίας μας, μια και εφόσον οι μη Χαλκηδόνιοι Αρμένιοι, αναγνωρίζουσιν και παραδέχονται τον Μονοφυσιτισμό τους, καθότι εσείς προσπαθείτε ανεπιτυχώς βέβαια και διαβολικώς, να τους ορθοδοξοποιήσετε;

Έαν φέρατε αγαπητοί μου, την Σωτηριολογική και γνήσια Χριστιανική αγάπη και όχι, τον Σατανολογικό αγαπισμό, ο οποίος σερβίρεται  με κούφια και στείρα αγαπολογία, καθώς επίσης, εάν εκφράζατε πρακτικώς, την Αγιο-Πνευματική αψεγάδιαστη και άδολη:

α΄. Αληθεύουσα-αγάπη εν Χριστώ και

β΄. Αγαπούσα-αληθεία εν Χριστώ

Οι οποίες τίκτουν, την ποιμαντική Θεο-Λογική σκέψη και πράξη, δεν θα μας αποσαφηνίζατε και να παραθέτατε, καθώς ωφείλετε, με αυτόν τον παναληθέστατο Ευαγγελικό τρόπο, υπό των πιό πάνω, ζευγαρωμένων, βασικών Χριστολογικών «δυοφυσίτικων» προϋποθέσεων, τα Θεανθρώπινα «όρια ά έθεντο οι Πατέρες ημών», προς την κραταιά, απλανώς Ορθοδοξούσα, Θεολογική μας μόρφωση-και όχι την υφιστάμενη αιρετική θολο-σκοτίζουσα παραμόρφωση-και οπωσδήποτε, μυριάκις μίλια μακράν της Εωσφορίζουσας-συγκρητιστικής σας, αναμόρφωσης;

Με απόλυτο σεβασμό, προς όλα τα ιερά πρόσωπα, της κριτικογραφίας μας, και με μεγίστη ασέβεια στον αιρετίζοντα «ιδεολογικό θεολογισμό» σας

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, “Η αίρεσις, το σχίσμα και η ενδεικνυομένη προς τους αιρετικούς και σχισματικούς ποιμαντική στάσις”, http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=945

“… Η προς τους αιρετικούς ιδία στάσις των ποιμένων της Εκκλησίας δέον να είναι τοιαύτη, ώστε να μη αμβλύνη παρά ταις συνειδήσεσι των μελών της Εκκλησίας, ή και αυτών των ιδίων των αιρετικών την έννοιαν της αιρέσεως, ως όλως ασυμβιβάστου προς την Αλήθειαν της Εκκλησίας και ως προξένου ψυχικής απωλείας. Η αίρεσις είναι όλως αντίθετος της Ορθοδοξίας. Είναι χαρακτηριστικόν ότι ο όρος «Ορθοδοξία» και «Ορθόδοξος» χρησιμοποιείται ουχί σπανίως υπό των Πατέρων (α΄ Γ΄, γ΄ Γ΄ , ζ΄ Β΄ ,7 ε΄ ΣΤ΄, β΄Θεοφ.) εν αντιδιαστολή προς την ετεροδοξίαν, κακοδοξίαν και αίρεσιν. Ουδεμία κοινωνία δύναται να υπάρξη μεταξύ Χριστού και Βελίαρ, τραπέζης Θεού και τραπέζης ειδώλων. Η αυστηρά αύτη στάσις λαμβάνεται δια λόγους εκκλησιολογικής συνέπειας (μία μόνον αλήθεια, εις Χριστός και μία Εκκλησία υπάρχει) και δια λόγους ποιμαντικούς-παιδαγωγικούς.

Εάν οι ποιμένες της Εκκλησίας υιοθετήσουν μίαν συγκρητιστικήν στάσιν έναντι της αιρέσεως, το μεν ποίμνιον θα απωλέση την ομολογιακήν του ευαισθησίαν και ευκόλως θα υποπέση εις την αίρεσιν, οι δε αιρετικοί θα σχηματίζουν την εντύπωσιν ότι δεν απέχουν της Αληθείας και συνεπώς δεν χρειάζεται να μετανοήσουν. Εντεύθεν η λίαν αυστηρά στάσις την οποίαν επιτάσσουν οι ι. Κανόνες έναντι των αιρετικών είναι εις το βάθος φιλάνθρωπος στάσις, τούτο μεν διότι προφυλάσσει το ποίμνιον από την λύμην της αιρέσεως, τούτο δε διότι δίδει νύξεις εις τας συνειδήσεις των αιρετικών προς επιστροφήν αυτών…”

[2] Πρεσβ.  Άγγελος Αγγελακόπουλος, “Η ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΕΣ”, “Πρόκειται Α) για την διδακτορική διατριβή του κ. Ηλία Δ. Κεσμίρη με τίτλο «Η Χριστολογία και η εκκλησιαστική πολιτική του Διοσκόρου Αλεξανδρείας», Θεσσαλονίκη 2000, η οποία συμπεραίνει ότι η Χριστολογία του εν λόγω αιρεσιάρχου έπεται αυθεντικά της Χριστολογίας του αγίου Κυρίλλου και ότι οι εναντίον της κατηγορίες για δοκητισμό και ευτυχιανισμό δεν επιβεβαιώνονται από τις σωζόμενες, και Β) για την διδακτορική διατριβή του κ. Ιωάννου Θ. Νικολόπουλου, «Η Χριστολογία του Σεβήρου Αντιοχείας και ο Όρος της Χαλκηδόνος», Θεσσαλονίκη 2002, η οποία επιχειρεί να αποδείξει ότι η Χριστολογία του εν λόγω αιρεσιάρχου είναι σαφώς κυρίλλειος και επομένως ορθόδοξη. Και οι δύο διδακτορικές διατριβές είχαν την εποπτεία και επίβλεψη του καθηγητού της δογματικής κ. Γεωργίου Μαρτζέλου, ο οποίος, σημειωτέον, είναι πρόεδρος των Ορθοδόξων στην Μικτή Επιτροπή του Διαλόγου...”,

http://www.impantokratoros.gr/agia-eyfhmia-thauma.el.aspx

[3]  Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης, Ἡ “Ὀρθοδοξία” τῶν Ἀντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτῶν, Σειρά: Καιρός, Εκδόσεις: Βρυέννιος, Θεσσαλονίκη 1994, σσ. 29.

[4] Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, “Περί της «Ορθοδοξίας» των Αντιχαλκηδονίων - Δευτέρα απάντησις στον Καθηγητή κ. Γεώργιο Μαρτζέλο”, http://thriskeftika.blogspot.com/2013/08/blog-post_1221.html

“… Οσάκις όμως ή πίστις είναι το κινδυνευόμενον, οι μοναχοί ομολογούν την πίστιν των, θεολογούν, αντιτίθενται εις τας αιρέσεις και τας κακοδοξίας, στηρίζουν και συμπαρίστανται εις τους αγώνας των Ορθοδόξων Συνόδων και των Πατέρων. Περί του θέματος αυτού υπάρχει ασφαλής παράδοσις της Εκκλησίας ιστορικώς βεβαιωμένη.

Θα αρκούσε το παράδειγμα του αγίου Ιωάννου του Δαμάσκηνου, Πρεσβυτέρου και μονάχου, δια να πεισθή κάθε καλοπροαίρετος ότι έργον του μονάχου δεν είναι μόνον το πενθείν αλλά, όταν χρειάζεται, και το θεολογείν…”.

[5] Γραπτές σημειώσεις Δρ. Λάμπρου Σιάσου, Επιλεγόμενα Φιλοσόφιας, Φιλοσοφία και Πατέρες, Μάθημα 11^ον, απο περιοδικό “Θεολογία”, Τόμος 75 Β΄, 2004, σελ. 593-603 και 78 Β΄, 2007, σελ. 471-480. “ (…) Φοβοῦμαι ὅτι ἡ νοοτροπία νὰ ὑποτιμῶνται οἱ μὴ ἔχοντες πτυχία θεολογίας ὡς «ἐρασιτέχναι» δὲν ἀπέχει πολὺ ἀπὸ τὴν δυτικίζουσαν θεολογίαν τοῦ Βαρλαάμ θεωροῦντος τὴν φιλοσοφίαν καὶ τὴν ἀνθρωπίνην γνῶσιν ὡς προϋπόθεσιν τῆς θεογνωσίας. (...) Κατά συνέπεια εἶναι ἐπιστημονικὰ ἀνεπίτρεπτο νὰ στηριχθοῦμε μονομερῶς στὸ Δαμασκηνό, γιὰ νὰ πληροφορηθοῦμε γιὰ τὴ διδασκαλία τῶν Ἀντιχαλκηδονίων, ὅπως πράττουν δυστυχώς τελείως ἐσφαλμένα καὶ παραπλανητικὰ ὁρισμένοι θεολόγοι καὶ ἐρευνητές, ὅταν ἔχουμε τὰ ἴδια κείμενα τῶν Ἀντιχαλκηδονίων, ὅπου ξεκαθαρίζουν οἱ ἴδιοι τί δέχονται καὶ τί ὄχι...”.

[6] “Συνήλθε η Μικτή Επιτροπή του Διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των «(Αρχαίων) Ανατολικών Ορθοδόξων Εκκλησιών»”,  http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/dialogos/dialogos.asp?content=content&main=1993_pros_1.1.htm

[7] Οι "Ορθόδοξοι Αρμένιοι" του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, http://thriskeftika.blogspot.com/2011/01/blog-post_8279.html

[8] Πρωτ. Θεοδώρου Ζήση, “ΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ, ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ”,

http://www.theodromia.gr/BD3C8131.el.aspx

“ (…) Τὸ συγκεκριμένο, πάντως, λάθος τοῦ ἀρχιεπισκόπου μὲ ἐκκωφαντικὸ τρόπο κραυγάζει καὶ ἀποδεικνύει τρία δυστυχήματα τῆς σύγχρονης ≪᾿Ορθόδοξης≫ Θεολογίας· α) Τὸ περίφημο ἐπιχείρημα τῶν Οἰκουμενιστῶν ὅτι δῆθεν στὶς σχέσεις μας καὶ στοὺς διαλόγους μὲ τοὺς ἑτεροδόξους δίδουμε μαρτυρία τῆς ᾿Ορθοδόξου πίστεως καταρρίπτεται παταγωδῶς· ὄχι μόνο δὲν μαρτυροῦμε τὴν πίστη, ἀλλὰ ἐγκαταλείπουμε ὅσα οἱ ῞Αγιοι Πατέρες καὶ ᾿Απόστολοι ἐδογμάτισαν, καὶ ἡ ᾿Εκκλησία διὰ τῶν αἰώνων δὲν ἐπέτρεψε τὴν παραμικρή τους ἀλλοίωση. Οἱ αἱρετικοὶ Μονοφυσῖτες, τοὺς ὁποίους ἐκεῖνοι προσεπάθησαν ἀπὸ ἀγάπη νὰ ἐπαναφέρουν στὴν ᾿Ορθόδοξη πίστη, εἶναι τώρα ᾿Ορθόδοξοι. ᾿Επλανήθησαν λοιπόν, ἔκαναν λάθος οἱ ῞Αγιοι Πατέρες; (…)”

[9] “Oικουμενισμός στην Ι. Μ. Θεσσαλονίκης! Ο αιρετικός Πατριάρχης των Αρμενίων ασπάζεται την Αγ. Τράπεζα καθοδηγούμενος υπό του Θεσ/νίκης κ. Ανθίμου!”,

http://katanixis.blogspot.com/2014/09/blog-post_667.html

[10] “O Πατριάρχης της Σερβικής Εκκλησίας, ενδεδυμένος με άμφια της αιρέσεως, τιμά μονοφυσίτες επισκόπους! [Φωτογραφίες]”,

http://katanixis.blogspot.gr/2014/10/blog-post_0.html#more

[11] “O Οικουμενικός Πατριάρχης θα παρακολουθήσει την λειτουργία στην αρμένικη (αιρετική) εκκλησία του Αγίου Σταυρού στο νησί του Βαν Άκαταρ”,

http://katanixis.blogspot.com/2014/09/blog-post_72.html

[12] “Eπίτιμος Διδάκτωρ Θεολογίας ο Πατριάρχης των Αρμενίων”,

http://katanixis.blogspot.gr/2014/09/blog-post_266.html

[13] Οικουμενιστικό ιστολόγιο: “ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ”, Ομιλία: Χρυσόστoμου Σταμούλη, “Το «θαμπό μυστήριο». Οι Αρμένιοι της Θράκης και η ποιητική της συγ-χώρησης” http://blogs.auth.gr/moschosg/

[14] Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης, Εἶναι οἱ Ἀρμένοι Ὀρθόδοξοι; Οἱ θέσεις τοῦ Μ. Φωτίου, Σειρά: Καιρός, Εκδόσεις: Βρυέννιος, Θεσσαλονίκη 1995, σσ. 42.

 Eστάλη από:

ΠΗΓΗ:http://aplanostheologen.blogspot.com/2014/10/blog-post.html