Η επιστροφή του όχλου

Αν υπάρχει μια ελπίδα αλλαγής στην Ελλάδα, αυτή είναι η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ Δύσης, Ρωσίας και Κίνας και η σχέση της Ελλάδος σε έναν τέτοιο συσχετισμό. Και πρός αυτή την κατεύθυνση θα έπρεπε να προσανατολιστεί η ελληνική πολιτική

Εμμανουήλ Σαρίδης

του Εμμανουήλ Σαρίδη

Πρόλογος

Για την καλύτερη κατανόηση αυτών που γράφω παρακάτω, δίνω πρώτα τις ερμηνείες των όρων που παίζουν έναν σπουδαίο λόγο στο κείμενό μου

  

Όχλος
Ορισμός: 1. Το σύνολο των απλών ανθρώπων, ο πολύς λαός. 2.πλήθος αμφίβολης αξίας ή ήθους ατόμων
Συνώνυμα: Αλητεία, μάζα, συρφετός

ΕπανάστασηΟρισμός: 1. Εκδήλωση αντίθεσης σε ορισμένη κατάσταση που θεωρείται δεσμευτική, καταπιεστική ή παράλογη. 2. Η έμπρακτη και δυναμική άρνηση ενός συνόλου ή ομάδας, με στρατιωτική συνήθως οργάνωση, να υπακούσει σε ανώτερη αρχή
Συνώνυμα: Ανταρσία, απειθαρχία, εξέγερση, ξεσηκωμός, στάση

Παρδαλές επαναστάσεις, regime changeΆοπλες ή βίαιες εξεγέρσεις με σκοπό την αλλαγή καθεστώτος (regime change) που χρησιμοποιούν ορισμένα σύμβολα (γροθιές, τουλίπες, ρόδα, Ανωνυμος κ.α.) και συνθήματα (φτάνει πιά, δεν πληρώνω, δεν υπακούω κ.λπ.). Οι συμμετέχοντες τις θεωρούν ως αυθόρμητα, ανιδιοτελή ή απελευθερωτικά κινήματα, παραβλέπουν όμως, ότι είναι προσχεδιασμένες, υποκινούνται και χρηματοδοτούνται απο πηγές που τους είναι τελείως αγνωστες.

  

Facebook & CoΚατα τον Julian Assange τα λεγόμενα «κοινωνικά δίκτυα» αποτελούν «την πιο ολοκληρωμένη βάση δεδομένων του κόσμου σε ότι αφορά τα μεμονομένα άτομα, τις σχέσεις μεταξύ τους, τα ονόματά και τις διευθύνσεις τους και την επικοινωνία μεταξύ τους. Το Facebook, το Google, το Yahoo, όλες αυτές οι μεγάλες οργανώσεις, έχουν ενσωματωμένες διεπαφές με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Ο καθένας μας πρέπει να γνωρίζει, ότι με κάθε έναν φίλο του που προσθέτει στο Facebook προσφέρει μια δωρεάν υπηρεσία στις μυστικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών και εμπλουτίζει την βάση δεδομένων τους".

ΗγεμώνΣαν Ηγεμόνα θεωρώ την εβραίικη δυναστεία των Rothschilds που με τον απόλυτο οικονομικό έλεγχο που ασκεί μέσω της City of London (CoL) και της Wall Street της Νέας Υόρκης εξουσιάζει τον κόσμο, ελέγχει τα ΜΜΕ και εξαγοράζει τους πολιτικούς σε κάθε κράτος της Δύσης. Σκέψου: Η ισχύς του Ηγεμόνα δεν θα υπήρχε χωρίς τους χρήσιμους ηλίθιους, που του κάνουν την βρώμικη δουλειά που χρειάζεται. Και: Ένας στρατηγός δεν σκοτώνει ο ίδιος, ούτε και ο τραπεζίτης, που είναι εξυπνός για να το κάνει ο ίδιος
  

Όχλος και επανάσταση, τότε και σήμερα

  

Στην μελέτη του με τον τίτλο „Die Rückkehr des Mobs“, „Η επιστροφή του όχλου„, ο Franz Walter, διευθυντής του Institut für Demokratieforschung στο Göttingen, ερευνά τις κοινωνικές αναταραχές  που επανεμφανίζονται σήμερα στις δομημένες, δυτικές κοινωνίες , με φορέα της επαναστατικής δράσης την αστική νεολαία, κάτι που μέχρι σήμερα εθεωρείτο ότι ανήκε σε μια παρωχημενή, ιστορική εποχή. Η ιστορία όμως προφανώς δεν σταμάτησε στην καπιταλιστική παραγωγή, αλλά συνεχίζεται και στο μεταβιομηχανικό, το χρηματοπιστωτικό σύστημα του σήμερα, καθώς βλέπουμε να επανεμφανίζεται ο όχλος (στα γερμανικά Masse, Mob, Pöbel, στα ανγγλικά crowd), αυτός που λαβαίνει μέρος στα κινήματα Wall Street ή σχεδόν καθημερινά πυρπολεί αυτοκίνητα στο Βερολίνο.

Τον όχλο αυτό ο μαρξιστής ιστορικός Eric Hobsbawm τον θεωρούσε σαν χαρακτηριστικό του προβιομηχανικού αστισμού: Οι μεροκαματιάρηδες, οι ζητιάνοι, οι φτωχοί, οι αποκλεισμένοι και γενικά οι λεγόμενοι κοινωνικοί ρέμπελοι (επαναστάτες) σαν τους "Lazzari" της Νεάπολης. "Το πρωτόγονο επαναστατικό πνεύμα του όχλου" (Hobsbawm), το "popolino", που ξεσηκώνονταν ξαφνικά, δημιουργούσε φασαρίες και κοινωνικές αναταραχές, έβαζε εδώ κι’ εκεί κάποιες πυρκαγιες - και στη συνέχεια βυθίζονταν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πάλι στην αδράνεια.

Σήμερα στις χώρες της Δύσης οι εκπρόσωποι αυτου του προλεταριάτου, αυτοί που είχαν αναλάβει την οργάνωση του στα πλαίσια της βιομηχανικής κοινωνίας, δηλαδή τα αριστερά κόμματα και τα συνδικάτα, έχουν πάψει πλέον να παίζουν τον ρόλο του μπροστάρη, γιατί έγιναν πια ένα μέρος του συστήματος, εξακολουθώντας όμως να φέρουν την ταμπέλλα  του αριστερού κόμματος ή της άλφα ή βήτα συντεχνίας. Και η αστική νεολαία που εμφανίζεται σήμερα σαν φορέας της επαναστατικής δράσης, δεν ενδιαφέρεται για τα προβλήματα του εργάτη ή του ανέργου, αλλά δρά σαν ενα χαλαρό δίκτυο διαφόρων λαϊκών πρωτοβουλιών (δράσεις της βασεως - top down καί bottom up) και με μια διάχυτη ιδεολογια, καρικευμένη με διάφορα αναρχοφιλειρινικά στοιχεία.

Βλέπουμε έτσι στις ΗΠΑ το κίνημα Occupy Wall Street, που οδηγεί στο πουθενά, γιατί, όπως και το ΚΚΕ της κυρίας Παπαρήγα στην Ελλάδα, μιλά γενικά και αόριστα για το τραπεζικό κεφάλαιο και δεν μας λέει το τί δέον γενέσθαι μετα απ’ αυτό. Και στην Γερμανία, εκτός απο τις δράσεις ενάντια στα Castor-Transporte, στην μεταφορά ατομικών αποβλήτων ή την πυρπόληση αυτοκινήτων στο Βερολίνο, η νεολαία ασχολείται με την καταπολέμηση των λεγόμενων νεοναζί, μια καλοστημένη παγίδα του Σιωνισμού, για να κρατά την Γερμανία υποχείριά του. Αιτήματα κατα του καπιταλισμού, εναλλακτικές λύσεις; Μηδέν.

Ρόδα, τουλίπες, αραβική άνοιξη, δεν υπακούω και αλλα τέτοια επαναστατικά

Όπως στις μητροπόλεις του καπιταλισμού, έτσι και στην περιφέρειά του, τα κινήματα που λαμβάνουν χώραν τα τελευταία χρόνια με φορέα πάντοτε την εύχρηστη νεολαία δεν οδηγούν στον ποθούμενο στόχο. Απορροφώντας την ζωτικότητα και ενεργητικότητα της νεολαίας, επιτείνουν την διαιώνιση του συστήματος ή οδηγούν στην αποκαθήλωση «δύστροπων» ηγεμόνων, που δεν «υπακούουν» στα κελεύσματα του Ηγεμόνα ή επιδιώκουν την ενσωμάτωση χωρών, που έχουν διατηρήσει μέχρι σήμερα μια σχετική ανεξαρτησία.

  

Τα συνθήματα και τα αιτήματα που κυριαρχούν στα κινήματα της «αραβικής άνοιξης», στην Συρία, το Ιράν, την Κίνα ή την  Ρωσία, είναι στανταρτοποιημένα: Δημοκρατία, ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα, κάτω η διαφθορά και οι διεφθαρμένοι και αυταρχικοί ηγεμόνες και άλλα παρόμοια. Τα συνθήματα και τα αιτήματα αυτά διακινούνται- και οι δράσεις των «επαναστατών», «αγανακτισμένων», «οργισμένων» κ.λπ. συντονίζονται με τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας (τηλεόραση, κινητή τηλεφωνία, διαδίκτυο), τα οποία βρίσκονται υπο τον απόλυτο έλεγχο των Εβραιοσιωνιστών. 

Όλες αυτές οι επαναστάσεις και τα κινήματα για αλλαγή καθεστώτος έχουν σαν πρότυπο την εξέγερση των φοιτητών του Βελιγραδίου εναντιον του Μ ιλοσεβιτς το 2003 (Otpor!) και τα «επαναστατικά» και εκπαιδευτικά προγράμματα του  Centre for Applied Nonviolent Action and Strategies (CANVAS) που ίδρυσε τότε ο Srđa Popović σε συνεργασία με δυτικές μυστικές υπηρεσίες (CIA, Mossad, BND κ.α.) Βλέπε και www.canvasopedia.org/srđa-popović.php

Το 97% των παγκοσμίων πρακτορείων ειδήσεων διευθύνεται από Σιωνιστές

  

Εκτιμάται, ότι το 97% των παγκοσμίων πρακτορείων ειδήσεων διευθύνεται από Σιωνιστές. Οι περισσότερες ταινίες κινηματογράφου που διακινούνται παγκοσμίως μέσω εβραιοσιωνιστικών καρτελ είναι παραγωγές του εβραιοσιωνιστικού Χόλιγουντ. Στον Καναδά πάνω από το 60% των μέσων ενημέρωσης ανήκουν αποκλειστικά στον εβραίο Israel Asper, στην Γερμανία στο εβραϊκό Axel Springer Verlag.

Σιωνιστές καθορίζουν και στο διαδίκτυο σε μεγάλο βαθμό αυτό που διαβάζει η νεολαία: Το Google ανήκει στους Εβραίους Sergey Brin και Larry Page, οι οποίοι πρόσφατα εξαγόρασαν και το YouTube. Το Facebook ανήκει στον εβραίο Mark Zuckerberg, που το ίδρυσε το 2004 μαζί μαζί με τον εβραίο Dustin Moskovitz. Το PayPal ανήκει στον εβραίο Pierre Omidyar που το αγόρασε απο τους δύο εβραίους Peter Thiel και Max Levchin και στο οποίο πρόσθεσε πρόσφατα και το eBay. Η Wikipedia ιδρύθηκε και ανήκει στους δύο εβραίους Jimmy Wales και Larry Sanger. Το Yahoo! Ανήκε απο το 2001 μέχρι το 2007 στα χέρια του εβραίου Terry Semel. Το MySpace ξεκίνησε υπό την επίβλεψη των εβραίων Brad Greenspan. Αντιπρόεδρος και γκούρου του MySpace είναι ο εβραίος Richard Rosenblatt, επικεφαλής του MySpace είναι ο εβραίος Travis Katz.

Όλες αυτές οι εταιρείες συνεργάζονται στενά με πανίσχυρες φιλο-ισραηλινές οργανώσεις, παραδείγματος χάριν με την  Anti-Defamation League, που θέλουν να ελεγχουν τις αναρτήσεις των χρηστών στα "κοινωνικά δίκτυα". Έτσι το Twitter, φερ' ειπείν, ανακοίνωσε ότι θα μπλοκάρει (ανεπιθύμητα) μηνύματα ενώ τα δύο μεγαλύτερα «κοινωνικά μέσα» για μαθητές και φοιτητές στη Γερμανία, το SchülerVZ και το StudiVZ, έχουν συνάψει με την Anti-Defamation League μια συμφωνία, που της δίνει το δικαίωμα να σβύνει στις δύο αυτές ιστοσελίδες ότι δεν της αρέσει. Σκέτη πλύση εγκεφάλου της νεολαίας. Και το ότι οι καθημερινές εφημερίδες στην Γερμανία δεν δημοσιεύουν γράμματα αναγνωστών με περιεχόμενο εναντίον του Ισραήλ και των Εβραίων, είναι μια πρακτική, που εφαρμόζεται απο δεκαετίες. 

Επαναστάσεις, έλεγχος των εγκεφάλων και regime change

Το Facebook, το κοινωνικό δίκτυο» των 800 εκατομμυρίων χρηστών, επαιξε κατα τις επαναστάσεις της «αραβικής άνοιξης» έναν κεντρικό ρόλο (γι’ αυτό και πολλοί μιλάνε για την επανάσταση του Facebook). Και φυσικά χρησιμοποιήθηκαν κατα κόρον και το YouTube, για την ανάρτηση απαξιωτικών και προπαγανδιστικών βίντεο εναντίον του Μουμπάρακ, του Γκαντάφι - και σήμερα των ηγετών της Συρίας, του Ιράν, της Κίνας και της Ρωσίας, το Google και γενικά όλα τα ΜΜΕ που ανήκουν στο οπλοστάσιο του Σιωνισμού.

Και μόνο αυτό αρκεί, για να γίνει αντιληπτό, ότι αυτά τα τόσο αγαπητά στη νεολαία «κοινωνικά  μέσα», στην πραγματικότητα δεν μάχονται για κοινωνική δικαιοσύνη, απαλλαγή απο δικτάτορες, ελευθερία και άλλα τέτοια ωραία και καλά, αλλά για την προώθηση των σχεδίων παγκοσμιοποίησης του Ηγεμόνα. Τούς εβραίους ιδιοκτήτες και διευθυντές τους δεν ενδιαφέρει καθόλου το δίκαιο, η ηθική ή ο ανθρωπισμός, όπως μας λένε καθημερινά στα δακρύβρεχτα άρθρα και ντοκυμαντέρ για το Ολοκαύτωμα και τα δεινά των Εβραίων, αλλά η εξουσία τους πάνω στους Γκόϊμς, σ’ εμας τους μη Εβραίους. Που επιτυγχάνουν με τον έλεγχο του εγκεφάλου μας, ιδιαίτερα της νεολαίας. Γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι όποιος ελέγχει τους εγκεφάλους, ελέγχει και τους ανθρώπους.

Με διακινούμενα συνθήματα τα εκσυγχρονισμένα παλιά. Θεωρίες και ιδεολογήματα περι Δημοκρατίας, δίκαιης κοινωνίας, αναρχίας, αντικρατισμού, αυτονομίας ή αντιεξουσιαστικού μαρξισμού, μάχες κατα της τυραννίας και της διαφθοράς, όλα τάχει ο μπαχτσές, κανείς να μην μείνει παραπονεμένος. Και με την σπουδάζουσα νεολαία στην ανατολική Ευρώπη, την Βόρεια Αφρική, την Ελλάδα ή την Ρωσία, να έχει παραδοθεί αμαχητί σ’ αυτά τα δήθεν αντιεξουσιαστικα και ψευτοεπαναστατικα ιδεολογηματα και συνθηματα και στις ψηφιακες „επαναστασεις“ που διακινουνται μεσω ιντερνετ. Χωρίς να μπορεί να διακρίνει τα προγράμματα που έχει καταρτίσει το CANVAS του Srđa Popović και τους «επαναστάτες» που εκπαιδεύει για μήνες, πρίν αναλάβουν δράση σαν εγκάθετοι που θα ξεσηκώσουν την νεολαία στην στοχοποιημένη χώρα, όταν οι αθέατοι σκηνοθέτες θεωρήσουν ότι ήρθε η ώρα.

Μια νεολαία που προηγουμένως έχει δεχθεί τα μηνύματα των Facebook & Co. Ευάλωτη όπως είναι σε θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και μισώντας τους τυράννους (τον αυστηρό πατέρα;) είναι εύκολο να βγεί στον δρομο, «where the action is» και οπου το στρες και η αναλωση της περισσειας αδρεναλινης της ειναι εγγυημενη. Ιδιαίτερα όταν τα συνθήματα έχουν κάποια αριστερά περιτυλίγματα, που παντού και πάντοτε συγκινούν.

  

Τα παθήματα μαθήματα; Α, μπά!

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, που κάτω απο τις ιαχές και δράσεις του σερβικού όχλου αποκαθηλώθηκε ο Μιλόσεβιτς - και αργότερα στη Γεωργία ο Σεβαρντνάτσε κ.λπ. Ήρθε όμως η πολυπόθητη Δημοκρατία, η κοινωνική δικαιοσύνη, καλλιτέρεψαν τα πράγματα; Ασφαλώς και όχι. Τα ίδια και με τα αποτελέσματα της εισβολής στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, όπου βλέπουμε σχεδόν καθημερινά εκρήξεις με δεκάδες νεκρούς, τα αλληλομαχαιρώματα των επαναστατών στην Λιβύη ή την επανάσταση χωρίς τέλος στην Αίγυπτο.

Βλέπουμε επίσης, πολύ καθαρά, την επικείμενη πτώση του Ασάντ στην Συρία, το περικύκλωμα του Ιράν, τις λυσσαλέες προσπάθειες κατασυκοφαντήσεως του Πούτιν στην Ρωσία. Και αναρωτιόμαστε: Μα δεν βλέπουν οι επαναστάτες του Facebook & Co το τι έγινε σ’ αυτές τις χώρες, Δεν βλέπουν ούτε τα μαύρα χάλια της πατρίδας μας, εκεί που μας έφεραν οι έκσυγχρινιστικές ιδέες που πήρε απο τα «κοινωνικά μέσα» ο Geoffrey, τα αναρχοαριστερά ιδεολογήματα του Τσίπρα και τών διαφόρων αναρχικών, ο κομμουνισμός του ΚΚΕ, ο αντικρατισμός και ανθελληνισμός του Indymedia, αυτά που έφεραν στην επιφάνεια τον όχλο που κρυβόταν πίσω απο φραπέδες και κοκακόλες και έκανε σήμερα την πατρίδα μας ένα failed state, ένα κράτος που δεν εκπληρεί πλέον ούτε καν τις βασικές προϋποθέσεις μιας υπεύθυνης και κυρίαρχης κυβέρνησης;

Όχι, δεν τα βλέπουν αυτά οι εξοργισμένοι Έλληνες, οι ανυπάκουοι, αυτοί που δεν πληρώνουν, δεν δουλεύουν, οι καταληψίες σχολείων και πανεπιστημίων, οι κραυγάζοντες «στην κρεμάλα», «στου Γουδή», οι "καφενόβιοι" των αντικυβερνητικών ιστολογίων. Πολλά απο τα οποία χρήματοδοτούνται και υποστηρίζονται όχι μόνο απο τον George Soros και την  Open Society Foundations (OSF) του, αλλά και απο πολλά άλλα Foundations, απο πάμπολλα ξένα Υπουργεία Εξωτερικών, απο μυστικές υπηρεσίες, ειδικά κονδύλια ξένων υπουργείων και απο εκατοντάδες άλλες πηγές που ανήκουν στο περιβάλλον του Ηγεμόνα.

Τίς ίδιες πηγές που χρηματοδοτούν και υποστηρίζουν παντοιοτρόπως και τα διάφορα πατριωτικά και εθνικά κινήματα, οτιδήποτε όνομα και να φέρουν αυτά. Οι γάϊδαροι στην Ελλάδα φορούσαν τότε παρωπίδες, σήμερα τις βλέπεις στους επαναστατημένους συμπατριώτες μας, που βλέπουν μόνο ένα μέρος του προβλήματος αλλά όχι το όλο. Γιατί η Ελλάδα που ευαγγελίζονται, δεν είναι, ούτε και πρόκειται να γίνει ποτέ μια όαση μέσα στην καπιταλιστική έρημο του Ηγεμόνα.

  

Τι να κάνουμε;

Όποιος διαθέτει το χρήμα και την εξ αυτού εκπηγάζουσα ισχύ, όπως ο Ηγεμών (βλέπε και το βίντεο στο τέλος), είναι εις θέσιν να διαμορφώσει και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, που έκοψε και έραψε στα μέτρα του, σαν μια αδιαμφισβήτητη θέση, κατι σαν νάταν χαραγμενο στις πλάκες του Μωϋσή. Και τους πολιτικούς, ιδεολογικούς, κοινωνικούς, ακόμη και τους ηθικούς κανόνες των κοινωνιών που το έχουν εκουσες ακουσες αποδεχθεί. Να πώ δε, ότι σήμερα δεν υπάρχει κανένα κράτος στην κόσμο, ούτε ακόμη και η Κίνα, που να μην λειτουργει τουλάχιστον κατα το χρηματοπιστωτικό σύστημα του Ηγεμόνα.     

Και ακριβώς αυτό δεν καταλαβαίνουν όσοι αθρογραφούν σε κριτικά μπλόγκς, ψάχνοντες για εναλλακτικές λύσεις ή αυτοί που αναμένουν τον σωτήρα, λυτρωτή ή στρατηλάτη, που θα ηγηθεί του στρατεύματος της απελευθερώσεως - και τον βλέπουν φερ' ειπείν στον Πάνο Καμένο. Και οι άλλοι που ζητούν την επάνοδο της αθηναϊκης δημοκρατίας, που θα λύσει όσα προβλήματα έχουμε. Δεν καταλαβαίνουν, ότι το πρόβλημα δεν είναι το πρόσωπο, αλλά το σύστημα, τουτέστιν ο καπιταλισμός ή μάλλον το χρηματοπιστωτικό σύστημα, που εξουσιάζει σήμερα τον κόσμο. Όλο τον κόσμο. Αν αντι για τον Geoffrey έβγαινε αύριο η Παπαρήγα, ο Σαμαράς ή ο Καμένος, δεν θα άλλαζε τίποτε, εκτός απο κάποιες επουσιώδεις μικρολεπτομέρειες, το σύστημα με όλα τα αρνητικά του, ιδίως το κύριο συστατικό του στοιχείο που είναι η διαφθορά, θα παρέμεινε άθικτο.

  

Και τότε τι να κάνουμε; Να μείνουμε όπως είμαστε, παραδομένοι στον θρήνο, τον οδυρμό και τον τριγμό των οδόντων; Να εξακολουθήσουμε να κλαίμε και να θρηνούμε την μοίρα μας, όπως κάνουμε δεκαετίες τώρα με τα μπουζουκοτράγουδα της απελπισίας που, όπως λέμε, μας διασκεδάζουν; Αν δεν ξέφευγα απο το θέμα, θα έλεγα εδω, ότι θα πρέπει πρώτα να ανακαλλιεργήσουμε το αισθητικό μας, που μουσικά πήρε την λάθος κατεύθυνση. Αυτό όμως είναι ένα σύνδρομο της πολιτικής και κοινωνικής μας στρουκτούρας και η λύση του πρέπει να αναζητηθεί στο γενικότερο πρόβλημα, το πως θα επιτύχουμε την διεύρυνση ή επέκταση του συνειδητού μας. Πρώτα λοιπόν θα πρέπει να καταλάβουμε σε ποιό σύστημα υπάρχουμε, πώς αυτό λειτουργεί και τι θέση έχει μεσα σ’ αυτό η Ελλάδα. Μετα να οργανωθουμε και να αποκτήσουμε μια συλλογική, εθνική συνείδηση. Και μετα βλέπουμε.

  

Και για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω, ότι δεν είμαι καθόλου, μα καθόλου, απολογητής του καπιταλιστικού ή χρηματοπιστωτικού συστήματος. Όμως, όμως. Το σύστημα αυτό δυστυχώς είναι παντοδύναμο, και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, έχει κάνει ήδη το πρώτο σφάλμα.

Νομίζω, ότι επ’ αυτού τα βασικά έχουν ήδη ειπωθεί και δεν έχει νόημα να τα επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά. Εξ άλλου απο την θέση του παρατηρητή με σχόλια και αναλύσεις δεν μπορούμε ούτως ή άλλως να αλλάξουμε τίποτε, γιατί η πολιτική γίνεται απο κυβερνήσεις, τράπεζες, στρατιωτικούς, ΜΜΕ και μυστικές υπηρεσίες. Διαφωτισμός; Ναί είναι καλός, όμως στην συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού δεν θα αλλάξει τίποτα. Οι σκέψεις που γίνονται, ότι με διαδηλώσεις συζητήσεις, αναφορές και τα ελάχιστα ΜΜΕ που μας είναι προσβασιμα θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τα πράγματα, είναι βέβαια αξιέπαινες, στην ουσία όμως είναι εξωπραγματικές. Αν υπάρχει μια ελπίδα αλλαγής στον κόσμο, αυτή θα είναι η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ Δύσης, Ρωσίας και Κίνας και η σχέση της Ελλάδος σε έναν τέτοιο συσχετισμό. Και πρός αυτή την κατεύθυνση θα έπρεπε να προσανατολιστεί η ελληνική πολιτική.

Δείτε και το βίντεο "Τα 500 τρισεκατομμύρια των Rothschilds"

---

Rubrik: Meinung/Γνωμη 

29.01.12

 von Εμμανουήλ Σαρίδης

Berlin-Athen