Αφόρητες πιέσεις και κλίμα τρόμου.

Με ομοβροντία εκβιασμών προσπαθεί η Τρόικα να υφαρπάξει την ανεπιφύλακτη έγκριση των πολιτικών αρχηγών της Ελλάδας στο νέο πρόγραμμα λιτότητας που θα συνοδεύσει το νέο δάνειο και τη δανειακή σύμβαση κατ’ εφαρμογή των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της ΕΕ της 27^ης Οκτώβρη. Η αποδοχή εκ μέρους τους των νέων μέτρων λιτότητας θεωρείται απαράβατος όρος για να ανακοινωθεί η συμφωνία για το πρόγραμμα ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων (PSI στα ελληνικά…) το οποίο σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες και τα δημοσιεύματα έχει κλείσει.

Το κλίμα που μεταφέρει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel απηχώντας τις διαθέσεις του Βερολίνου είναι ασυνήθιστα βαρύ και φυσικά ταπεινωτικό για την Ελλάδα, καθώς αναπαράγει μια εικόνα απείθαρχου μαθητή που μόνιμα παραβιάζει τις οδηγίες – εντολές, αφήνοντας στο απυρόβλητο τα εγκληματικά πολιτικά και οικονομικά λάθη της Τρόικας που προκάλεσαν το αδιέξοδο: «Η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ χάνει την υπομονή της. Έφτασε ο καιρός, δήλωσε κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζύ, για την Αθήνα να αποδεχθεί τελικά τα σκληρά μέτρα λιτότητας που απαιτούνται ως προϋπόθεση για ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης ύψους 130 δις. ευρώ για την κλονιζόμενη χώρα. Αν η Ελλάδα απορρίψει τα αιτήματα όπως υπαινίσσεται, γρήγορα θα ακολουθήσει χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ», ανέφερε το γερμανικό περιοδικό, λειτουργώντας ως φερέφωνο της καγκελαρίας και των ισχυρών κύκλων της ΕΕ, καθώς τις τελευταίες μέρες ο ένας μετά τον άλλο οι ευρωπαίοι πολιτικοί αρχηγοί πιέζουν την Ελλάδα να δεχθεί τα αιτήματα της Τρόικας.

Στο ίδιο ακριβώς κύμα όμως κινείται και ο έλληνας πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, πιέζοντας αφόρητα του αρχηγούς των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση συνεργασίας να αποδεχθούν τις εξωφρενικές απαιτήσεις της Τρόικας. Η συζήτηση που θα γίνει την Τρίτη αναμένεται να λάβει καθαρά εκβιαστικό χαρακτήρα έτσι ώστε Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαράς και Γ. Καρατζαφέρης να αποδεχθούν χωρίς επιφυλάξεις την απόλυση 15.000 δημοσίων υπαλλήλων εδώ και τώρα, την κατάργηση του κατώτατου κι επίσης του 13ου και 14ου μισθού, το άγριο πετσόκομμα των επικουρικών συντάξεων και νέα φορολογικά μέτρα. Συνολικά ζητούνται περίπου 3,3 δις. ευρώ (ή 1,5% του ΑΕΠ) εκ των οποίων τα 2 δις. ευρώ βρέθηκαν (στα χαρτιά εννοείται) από την Κυριακή και θα προέλθουν από περικοπές στην υγεία, την άμυνα και τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Το κενό που υπάρχει αυτή τη στιγμή εντοπίζεται στο 1,3 περίπου δις. ευρώ και με βάση τις προτάσεις της Τρόικας θα προέλθει από νέα φορολογία.

Ρόλο πολιορκητικού κριού σε αυτή την πίεση αναμένεται να παίξει και η μελέτη που παρήγγειλε το Μαξίμου στο υπουργείο Οικονομικών με θέμα τις επιπτώσεις από πιθανή χρεοκοπία και την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Η σύνταξη και η δημοσιοποίησή της αυτή τη στιγμή θα λειτουργήσει σαν φόβητρο έτσι ώστε και με την βοήθεια των αριθμών κάθε άλλη λύση πέραν των οδηγιών της Τρόικας να εμφανιστεί ως άλμα στο κενό. Είναι όμως απορίας άξιο: Το βασικό σενάριο, της αποδοχής των όρων της Τρόικας θα περιγράφεται και θα αποτιμάται ως ένα ρόδινο και αποτελεσματικό σενάριο με εξασφαλισμένη την επιτυχία; Γιατί, αν φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, φθάσαμε αποδεχόμενοι κάθε φορά εκβιαστικά διλλήματα του τύπου «Μνημόνιο ή χρεοκοπία», «νέα μέτρα λιτότητα ή έξοδος από το ευρώ», κοκ. Η Ελλάδα δηλαδή κινδυνεύει να χρεοκοπήσει επειδή υπάκουσε σε όλες τις οδηγίες της Τρόικας για να μην χρεοκοπήσει. Ο μοναδικός που έχει επομένως να απολογηθεί είναι η Τρόικα στον βαθμό που οι συνταγές της απέτυχαν παταγωδώς προκαλώντας μια ύφεση που δεν την είχε προβλέψει, οδηγώντας την ανεργία σε ύψη που δεν είχε φανταστεί, βυθίζοντας τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων στα Τάρταρα με το ποσοστό των ανασφάλιστων να φτάνει το 30% από 20% που ήταν το 2009, κοκ.

Εξ ίσου σημαντικά και ανησυχητικά για το μέλλον είναι επίσης και τα περιστατικά αποδιοργάνωσης που παρατηρούνται στο πολιτικό σύστημα ως αποτέλεσμα των αδιέξοδων πολιτικών της Τρόικας: Οι προσφυγές κατά της Τράπεζας Ελλάδας από επιμελητήρια και συνδικάτα με αφορμή τις ζημιές που θα υποστούν τα αποθεματικά τους από το κούρεμα, η πρωτοφανούς σφοδρότητας αντιπαράθεση μεταξύ των προέδρων του ΕΒΕΑ και του ΣΕΒ, Κ. Μίχαλου και του Δ. Δασκαλόπουλου με αφορμή και πάλι τις προτάσεις της Τρόικας για τις εισφορές στα επιμελητήρια και τέλος η αμφισβήτηση του ίδιου του υπουργού Οικονομικών Β. Βενιζέλου, όπως φάνηκε από το δημοσίευμα του Ρόιτερ’ς, δείχνουν ότι οι συνταγές ΔΝΤ – ΕΕ έχουν πάψει να αποτελούν φάρμακο και έχουν μετατραπεί σε διαβρωτικό υλικό, με κάθε νέα δόση να χειροτερεύει τα πράγματα στην οικονομία και την πολιτική… 

ΠΗΓΗ