Εφ. Ραντικάλ 27-11-2011 |
Υπήρξαν κι αυτά…
Μετά από την ¨αμφισβητήσιμη ¨ συγνώμη για το Ντέρσιμ, άτομα που αγωνίζονται για να διαφωτισθούνε σκοτεινές υποθέσεις του παρελθόντος, από την αστυνομική επιχείρηση ¨Επιστροφή στην Ζωή¨ έως τον Φόρο Περιουσίας, απάντησαν στο ερώτημα ¨Γιατί και πως πρέπει να ζητηθεί συγγνώμη¨.
Βοηθός κοσμήτορα Μουράτ Πακέρ
Βασανιστήρια Στρατιωτικών Φυλακών του Ντιγιαρμπακίρ
Η αντιμετώπιση του γεγονότος πως κατά την περίοδο 1980-1984 πάνω από 5.000 άτομα υπέστησαν βαριά βασανιστήρια στις στρατιωτικές φυλακές του Ντιγιαρμπακίρ, κατέχει μια μοναδική θέση και για το θέμα της στρατιωτικής χούντας της 12ης Σεπτεμβρίου και για το Κουρδικό θέμα. Το κράτος εκείνη την περίοδο προσπαθώντας να συνθλίψει όλου τους ριζικά αντίθετους – με πρώτους τους αριστερούς-, θέλησε πρόσθετα στην φυλακή του Ντιγιαρμπακίρ να συνθλίψει τον Κουρδισμό και τα κουρδικά. Ένας από τους λόγους που ακόμα σήμερα το τουρκοκουρδικό θέμα είναι στον κύκλο της βίας, είναι και αυτή η σελίδα. Φυσικά και πρέπει να ζητήσει συγγνώμη το κράτος για αυτήν τη σελίδα, αλλά είναι ανάγκη να υπάρξει μια ευρεία και φιλική προσέγγιση των αναπήρων. Να αποκαλυφθεί επίσημα τι συνέβη, πως και για ποιόν λόγο συνέβη, οι γνώσεις αυτές να γίνουν κτήμα της κοινωνίας, τα θύματα να τιμηθούνε και να αποζημιωθούνε, οι υπεύθυνοι να εντοπιστούνε και να δικαστούνε, να γίνει αντιληπτό πως τα αποτελέσματα αυτών που είχαν γίνει συνδέονται με τα σημερινά προβλήματα, και να δημιουργηθούνε ισχυρά σύμβολα μνήμης που θα διασφαλίσουν πως δεν θα ξεχαστούνε αυτά που έγιναν και δεν θα επαναληφθούνε ξανά. Η συγγνώμη έχει σημασία μόνο εν μέσω μιας τέτοιας διαδικασίας. Να μην ξεχνάμε πως αν και έχουν περάσει, στην πραγματικότητα ζητάμε συγγνώμη σήμερα, εδώ και για το σήμερα. Μαζί με την συγγνώμη υπάρχουν πολλά πράματα που πρέπει να γίνουν.
Καθηγητής Αϊντίν Ουγούρ
Σφαγές στο Καχραμάνμαράς και στο Τσόρουμ
Η συγγνώμη δεν είναι το τελευταίο στάδιο, θα ισχυροποιήσει την ψυχική και πνευματική υγεία της κοινωνίας και μπορεί να γίνει δεκτή ως μια έναρξη για κινήσεις που θα βοηθήσουν στο ξεπέρασμα των αδυναμιών στην συνείδηση. Η συγγνώμη δεν πρέπει να αποτελεί αιτία για το κλείσιμο θεμάτων αλλά για την συζήτηση τους σε όλες τους τις διαστάσεις ώστε να ξεπεραστούνε. Από την άλλη αν αυτή η αντιπαράθεση με τα γεγονότα περιοριστεί σε κρατικές κινήσεις δεν θα είναι αρκετή για την κοινωνική ωρίμανση.
………………….
Ριφάτ Μπαλί
Φόρος Περιουσίας και γεγονότα στην Θράκη
Η φούρια των τελευταίων ημερών είναι το ¨Συγγνώμη εκ μέρους του κράτους¨. Η συγγνώμη αποτελεί έναν πολύ σοβαρό όρο. Αδιαχώριστο όμως κομμάτι του είναι και ένας άλλος όρος, η ¨πληρωμή αποζημίωσης¨. Τώρα το μόνο που γίνεται είναι ότι ζητείται συγγνώμη σχετικά με την σφαγή στο Ντέρσιμ. Το τζίνι όμως βγήκε από το μπουκάλι και είναι δύσκολο να μπει πάλι μέσα. Το κράτος της Τουρκικής Δημοκρατίας πρέπει να ζητήσει συγγνώμη και να πληρώσει αποζημιώσεις όχι μόνο για το Ντέρσιμ, αλλά και για τις σφαγές που έγιναν κατά τις εξορίες του 1915, για τις λεηλασίες σε βάρος Εβραίων στην Θράκη το 1934, για την υποχρεωτική εργασία των μη μουσουλμάνων στα τάγματα εργασίας το 1941 και για την πρακτική διακρίσεων του Φόρου Περιουσίας (Βαρλίκ Βεργκισί). Είναι αυτό μια ρεαλιστική προσδοκία. Για μια δημοκρατία με δυτικά στάνταρ ναι αλλά δυστυχώς για την Τουρκία όχι.
Γκεντζάι Γκιουρσόϊ
Επιχείρηση Ντροπής
Μιλώντας για γεγονότα για τα οποία πρέπει να ζητηθεί συγγνώμη εξ ονόματος του κράτους, αναμφίβολα δεν πρέπει να ξεχνιέται η ¨Επιχείρηση Επιστροφής στην Ζωή¨. Όπως είναι γνωστό η επιχείρηση αυτή έγινε για να σταματήσουν οι ταυτόχρονες απεργίας πείνας που είχαν αρχίσει σε αρκετές φυλακές με σκοπό την βελτίωση των συνθηκών και την παρεμπόδιση του συστήματος κράτησης σε κελιά τύπου F. Στην επιχείρηση που έγινε στις 19 Δεκεμβρίου 2000, ταυτόχρονα σε 20 φυλακές, και στην οποία μετείχαν περίπου 10 χιλιάδες μέλη των σωμάτων ασφαλείας με χρήση ακόμα και όπλων τύπου λόου και κάθε είδους πολεμικού οχήματος, είχαν χάσει την ζωή τους 30 κρατούμενοι και 2 στρατιώτες. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Χικμέτ Σαμί Τουρκ, τα ιατροδικαστικά ευρήματα σχετικά με τους συλληφθέντες μιλούσαν για ισχυρά εγκαύματα, τραύματα στο κεφάλι και τραύματα από αυτόματα όπλα, ενώ είχε εντοπιστεί πως και οι δύο στρατιώτες είχαν σκοτωθεί από αυτόματα όπλα. Καταρχάς είναι ανάγκη να τονιστεί πως η εκ μέρους του κράτους ονοματοδότηση ως ¨Επιχείρηση Επιστροφή στη Ζωή¨ αυτής της άμετρης χρήσης κρατικής βίας και η ατιμωρησία των υπευθύνων, αποτελούνε γελοιοποίηση όχι μόνο των θυμάτων και των συγγενών τους αλλά και του συνόλου της κοινωνίας.
Ερέν Κεσκίν
Η πρώτη συγγνώμη για την Αρμενική εξορία
Υπάρχουν εκατοντάδες, χιλιάδες γεγονότα για τα οποία πρέπει να ζητήσει συγγνώμη η Τουρκική Δημοκρατία. Στα θεμέλια όμως αυτής της ¨στρατιωτικής δομής¨ που πρέπει να ζητήσει συγγνώμη βρίσκεται η Αρμενική γενοκτονία του 1915. Η ίδρυση του κράτους τηςT.C. δεν είναι κάτι το αποκομμένο. Η T.C. αποτελεί την συνέχεια της λογικής του ¨Ένωση και Πρόοδος¨ που πραγματοποίησε την γενοκτονία το 1915. Για αυτό αυτό το μεγάλο έγκλημα που προκάλεσε μεγάλο ανθρώπινο πόνο και συνέστησε τα θεμέλια ενός ¨ανεξέλεγκτου στρατιωτικού συστήματος¨ είναι το πρώτο για το οποίο πρέπει να ζητηθεί συγγνώμη. Και η συγγνώμη δεν είναι αρκετή, πρέπει να πληρωθούνε στο Αρμενικό έθνος που υπέστη την γενοκτονία όλες οι υλικές και ηθικές ζημίες.
Αϊσέ Καδίογλου
Αγνοούμενοι και δολοφονίες αγνώστων δραστών
Δολοφονίες αγνώστων δραστών, άνθρωποι που τους ¨έχασε¨ το κράτος και πίσω τους χιλιάδες πονεμένοι σύζυγοι, παιδιά, αδέρφια και φίλοι…Οι αγνοούμενοι δεν έχουν καν έναν τάφο. Η ζωή είναι περαστική. Ξέρουμε ότι δεν είμαστε αθάνατοι αλλά ο άνθρωπος πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα τάφο. Η αρχειοθέτηση από μια επιτροπή διερεύνησης των ιστοριών των αγνοουμένων καθώς και των θυμάτων αγνώστων δραστών, ίσως μπορέσει έστω λίγο να αντισταθμίσει την έλλειψη τάφου. Η διδακτέα ύλη στα σχολεία δεν πρέπει να είναι μόνο για ήρωες αλλά και για τέτοιες πικρές αλήθειες. Το θάρρος της αντιπαράθεσης με τέτοια γεγονότα δίνει μεγαλύτερη περηφάνια από τις παραφουσκωμένες ιστορίες ηρωισμού. Και είναι σημαντικά τα μνημεία σε δημόσια θέα. Για παράδειγμα στην Πολωνία υπάρχει ένα μνημεία για τους Εβραίους που δολοφονήθηκαν από τους Ναζί στο γκέτο της Βαρσοβίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Παρακαλούμε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες, επίσης οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας.
Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα διαγράφονται.
Τα σχόλια πλέον ελέγχονται από τους διαχειριστές του ιστολογίου, γιαυτό θα υπάρχουν καθυστερήσεις στην εμφάνιση τους. Γενικά γίνονται όλα αποδεχτά, εκτός από αυτά που είναι διαφημίσεις ή απάτες.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
(επικοινωνία:eleftheroi.ellines@gmail.com)