Ρατσισμός

Κατηγορούμαστε συλλογικά, ειδικά μετά την επίσημη εμφάνιση, την είσοδο στο Κοινοβούλιο και την άνοδο των ποσοστών του αμιγώς ακροδεξιού κόμματος, για ρατσιστικά συναισθήματα – κυρίως επειδή ο ηγέτης του συγκεκριμένου κόμματος (την προσωπικότητα του οποίου αδυνατούμε να κρίνουμε, αφού δεν έχουμε γνώση της επιστήμης των «ψυχικών συμπεριφορών») δηλώνει ότι, «εκπροσωπεί» ένα εκ. Πολίτες (το 14-15% των ψηφοφόρων). 

Οι «κατηγορίες» αφορούν κυρίως τη στάση των Ελλήνων απέναντι στους μη νόμιμους μετανάστες, οι οποίοι «εισβάλλουν» μαζικά από τα σύνορα - χωρίς να γίνεται καμία σοβαρή προσπάθεια «αναχαίτισης» τους εκ μέρους της Πολιτείας. Στα πλαίσια αυτά, γίνονται ατυχώς συγκρίσεις με εκείνους τους Έλληνες, οι οποίοι μετανάστευσαν σε άλλες χώρες – χωρίς να αναφέρεται δυστυχώς ότι, οι Έλληνες δεν ήταν ποτέ «λαθρομετανάστες». 

Εν τούτοις, το γεγονός ότι καμία χώρα δεν έχει τη δυνατότητα να «φιλοξενήσει» ξένους πολίτες, ο αριθμός των οποίων υπερβαίνει το 5-7% του πληθυσμού της, πόσο μάλλον σε εποχές όπως η σημερινή, με την ανεργία να ξεπερνάει το 27%, δεν αντιμετωπίζεται με την απαιτούμενη σοβαρότητα. 

Επίσης όχι η «εισαγόμενη εγκληματικότητα, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των ξένων που εισβάλλουν κρυφά στην Ελλάδα προέρχεται από χώρες, στις οποίες η ζωή έχει δυστυχώς πολύ μικρότερη αξία - λόγω των συνθηκών που επικρατούν εκεί. 

Εάν δε προσθέσουμε τον απίστευτα υψηλό αριθμό τους (στο 20% περίπου του πληθυσμού), το εντελώς διαφορετικό πολιτιστικό τους επίπεδο, την ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής στην Ελλάδα, την εύλογη αδυναμία των μεταναστών να βρουν δουλειά (η οποία τους αναγκάζει ουσιαστικά να εγκλιματίσουν για να επιβιώσουν), την περιορισμένη ικανότητα προστασίας των Πολιτών από την Πολιτεία κλπ., είναι μάλλον αδύνατον να εμποδίσουμε τη δημιουργία αρνητικών συναισθημάτων για τους μετανάστες – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι ρατσιστικά.

Άλλωστε, οι Έλληνες δεν θεώρησαν ποτέ πως η «φυλή» τους είναι ανώτερη ή ότι πρέπει να κυριαρχήσουν στην πλανήτη - αφού δεν απαιτούν ούτε καν τις περιοχές, τις «πατρίδες» καλύτερα που δικαιωματικά τους ανήκουν (όπως, για παράδειγμα, την Κωνσταντινούπολη, τη Β. Ήπειρο, την υπόλοιπη Μακεδονία και τη Μικρά Ασία).

 Αυτό που επιζητούν είναι η «πάταξη» της παράνομης μετανάστευσης, η διατήρηση του ποσοστού των νόμιμων μεταναστών σε λογικά, βιώσιμα επίπεδα, η ασφάλεια, η καθαρότητα των πόλεων τους και η συνύπαρξη τους με λαούς, οι οποίοι δεν απέχουν «αιώνες» από τους ίδιους - όσον αφορά το πολιτιστικό τους επίπεδο. 

Οι «απαιτήσεις» τους αυτές δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να χαρακτηρισθούν ρατσιστικές, φυλετικές ή εθνικιστικές, ούτε φυσικά να εκπροσωπούνται από ναζιστικά ή άλλου είδους εξτρεμιστικά κόμματα - η συμπεριφορά των οποίων απέχει επίσης αιώνες πολιτισμικά, από αυτήν του μέσου Έλληνα Πολίτη.

 (ΠΗΓΗ: FB  Vassilis Viliardos )