Επιδοτούμενοι "επαναστάτες"...

Του Κώστα Στούπα 

Μέχρι πρόσφατα στην Ελλάδα ο συνδικαλισμός στο δημόσιο ήταν για πολλούς ένας από τους εύκολους τρόπους βιοπορισμού ή ακόμη και πλουτισμού. Τα τελευταία δε χρόνια έχει προκύψει και μια άλλη κατηγορία κρατικοδίαιτου παρασιτισμού που είναι οι περίφημοι "αλληλέγγυοι” ή αλλιώς οι επαγγελματίες "φιλάνθρωποι”, επαγγελματίες αντιρατσιστές, επαγγελματίες αναρχικοί σοσιαλιστές κλπ.

Οι "αλληλέγγυοι” είναι κατηγορία ακτιβιστών που προσφέρει υπηρεσίες αλληλεγγύης σε αδύναμους κοινωνικά και οικονομικά πολίτες με αμοιβή...

Κάτι σαν να λέμε επαγγελματίες "καλοί Σαμαρείτες” οι οποίοι αμείβονται για να μοιράζουν όχι το δικό τους υστέρημα ή περίσσευμα, αλλά των άλλων το οποίο διακρατείται υποχρεωτικά μέσω της φορολόγησης...

Είναι προφανές πως σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για κάποιο είδος παρασιτικού βιοπορισμού ή κερδοσκοπικής απάτης που στηρίζεται στην
εκμετάλλευση του ενοχικού συνδρόμου των καλοταϊσμένων δυτικών κοινωνιών που δημιουργείται όταν βλέπουν εξαθλιωμένους αστέγους στους δρόμους ή πρόσφυγες και λαθρομετανάστες στις συνοριακές διαβάσεις.

Φιλάνθρωποι μπορεί να θεωρηθούν ο Μπιλ Γκέιτς ή ο Γούορεν Μπάφετ που μοιράζουν μέρος της δικής τους περιουσίας, όχι κάποιοι που αμείβονται για να προσφέρουν βοήθεια. Σ’ αυτήν την περίπτωση η αστυνομία, η πυροσβεστική και  οι δημόσιες κλινικές θα ονομάζονταν φιλανθρωπικά ιδρύματα.

Φιλανθρωπικές δραστηριότητες ασκούν οι εθελοντές της εκκλησίας ή άλλων οργανισμών. Οι εθελοντές όμως δεν αμείβονται...

Οι αυτοαποκαλούμενοι "αλληλέγγυοι” και οι χιλιάδες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις μέσω των οποίων δραστηριοποιούνται πλέον συνιστούν ολόκληρη "βιομηχανία” σε όλο τον προηγμένο κόσμο και απασχολούν-μισθοδοτούν δεκάδες χιλιάδες άτομα.

Όπως συμβαίνει με κάθε συντεχνία ή κλάδο της οικονομίας έτσι και στον κόσμο της ψευδοαλληλεγγύης άλλοι "αγωνίζονται” για έναν μισθό και άλλοι για να γίνουν πλούσιοι.

Φυσικό είναι επίσης όλες αυτές οι οργανώσεις να επιδιώκουν να προκαλέσουν είτε αύξηση της ζήτησης είτε τεχνητή ζήτηση προκειμένου να έχουν δουλειά, να αυξάνονται οι δουλειές τους και να κερδίζουν περισσότερα.

Είναι γνωστές οι ιστορίες που έχουν ακουστεί κατά καιρούς για πιθανές σχέσεις των ΜΚΟ με λαθρέμπορους προσφύγων στο Αιγαίο. Γνωστές είναι και οι καταγγελίες στελέχους του κυβερνητικού κόμματος για την παράτυπη ανάθεση του έργου της σίτισης καταυλισμού προσφύγων σε άλλο τοπικό στέλεχος του κόμματος ενώ η κόρη του ηγείτο της ΜΚΟ που έκανε την ανάθεση...

Κορυφαίο όμως είναι το σκάνδαλο που ξέσπασε πρόσφατα με μια από τις μεγάλες τέτοιες διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις οι οποίες κατ’ ουσίαν είναι κρατικοδίαιτες.

Η Oxfam είναι μια από τις μεγαλύτερες τέτοιες οργανώσεις αφού αποτελεί μια συνομοσπονδία από 19 φιλανθρωπικές οργανώσεις.

Η Oxfam είναι γνωστή γιατί κάθε χρόνο βγάζει μια παντελώς αναξιόπιστη έκθεση για τη διεύρυνση της διαφοράς πλουσίων και φτωχών στο πλαίσιο της αύξησης των ενοχών των δυτικών προκειμένου να τους αποσπάσουν περισσότερα χρήματα.

Στη στήλη αυτή έχουμε αναλύσει πολλές φορές γιατί τα στοιχεία αυτά είναι αναξιόπιστα και αποσκοπούν μόνο να θολώσουν τα νερά.

Πριν από λίγες μέρες στα διεθνή μέσα ενημέρωσης έγιναν γνωστές μερικές άλλες δραστηριότητες της Oxfam στην πάμπτωχη Αϊτή.

Το ρεπορτάζ είναι χαρακτηριστικό και θυμίζει τα ανάλογα προβλήματα κακοποίησης ανηλίκων που είχαν προκύψει πριν από λίγα χρόνια σε άλλη μια μεγάλη φιλανθρωπική "βιομηχανία” την Καθολική εκκλησία.

Ιδού η είδηση:

"Ο πρώην διευθυντής της Oxfam στην Αϊτή, στο επίκεντρο ενός παγκοσμίου σκανδάλου σεξουαλικής κακοποίησης, παραδέχτηκε ότι πλήρωσε εκδιδόμενες γυναίκες σε εγκαταστάσεις που χρηματοδοτούσε η Oxfam, σύμφωνα με αναφορά που συντάχθηκε το 2011 από τη ΜΚΟ στο τέλος μιας εσωτερικής έρευνας και δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Μαζί με δύο ακόμη υπεύθυνους της μη κυβερνητικής οργάνωσης, ο 68χρονος Βέλγος Ρόλαντ φαν Χάουβερμεϊρον είχε αναγκαστεί να παραιτηθεί μετά τις κατηγορίες, σύμφωνα με τις οποίες οι τρεις άνδρες είχαν αγοράσει τις υπηρεσίες νεαρών εκδιδόμενων γυναικών κατά τη διάρκεια της αποστολής τους στην Αϊτή, μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2010.

Ο Ρόλαντ φαν Χάουβερμεϊρον υπερασπίστηκε τον εαυτό του την περασμένη εβδομάδα δηλώνοντας ότι δεν είχε οργανώσει όργια με νεαρές εκδιδόμενες και ότι ουδέποτε "μπήκε σε πορνείο" στην Αϊτή. Σε μια επιστολή που δόθηκε στη δημοσιότητα από βελγικά μέσα ενημέρωσης, είχε παραδεχτεί μόνο ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με μια "ώριμη και αξιότιμη γυναίκα" και ισχυρίστηκε ότι δεν της είχε δώσει χρήματα

Στην υπόθεση αυτή, η ΜΚΟ επικρίθηκε επίσης ότι άφησε τους διωκόμενους υπαλλήλους της να πάνε σε άλλες ΜΚΟ, χωρίς να τις ενημερώσει. Μετά την Oxfam, o Ρόλαντ φαν Χάουβερμεϊρον πήγε στη γαλλική ΜΚΟ Action contre la faim ("Δράση κατά της πείνας") στο Μπαγκλαντές. Η γαλλική οργάνωση διαμαρτυρήθηκε γιατί δεν είχε προειδοποιηθεί. Βλέπε σχετικό ρεπορταζ.

Ιδού και το ρεπορτάζ για τη διεύρυνση της ανισότητας που γνωρίζει μεγάλη δημοσιότητα κάθε χρόνο.

Διευρύνεται δραματικά η οικονομική ανισότητα στον πλανήτη, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία της Oxfam για το 2017 το 82% του πλούτου που δημιουργήθηκε πέρυσι σε παγκόσμιο επίπεδο κατέληξε στα χέρια του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη, ενώ οι γυναίκες συνέχισαν να πληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα εν μέσω της εντεινόμενης ανισότητας...

Η "βιομηχανία” αυτή που μας βομβαρδίζει τα τελευταία χρόνια για αύξηση της ανισότητας γενικεύει κάποιες απλοϊκές οικονομικές πλάνες και προκαταλήψεις. Η βασική πλάνη έγκειται στην ταξική ανάγνωση πως η δημιουργία πλούτου είναι ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Άρα, αν αυξάνεται ο πλούτος του Α μειώνεται ο πλούτος του Β, του Γ, του Δ κλπ.

Δεν είναι έτσι όμως τις τελευταίες δεκαετίες αυξάνονται ανόμοια αλλά κατακόρυφα ο συνολικός πλούτος. Ένας άνεργος σήμερα σε μια ανεπτυγμένη οικονομία έχει πολλαπλάσια πρόσβαση σε θερμίδες, στέγαση, υγιεινή, ψυχαγωγία, αεροπορικά ταξίδια, μόρφωση από κάποιον με μεσαίο εισόδημα πριν 50 χρόνια. Για την ραγδαία αυτή συνολική άνοδο μερικά από τα βασικά κίνητρα είναι η επιδίωξη του κέρδους, της ανισότητας, των περισσότερων επιλογών διαιώνισης των γονιδίων. Δηλαδή, τα ταπεινά αλλά ειλικρινή ανθρώπινα κίνητρα.

Η φιλανθρωπία όπως και ο αλτρουισμός είναι υγιή κίνητρα αλλά όταν δεν γίνονται για λόγους επίδειξης, φοροαπαλλαγών και κυρίως με σκοπό το κέρδος ή την τεμπελιά.

kostas.stoupas@capital.gr 

capital.gr