Ὄχι διότι μαζεύτηκαν τὰ ΜΑΤ. Οὔτε διότι κάθε καπελωτὴς στήθηκε ἐκεῖ καὶ πασχίζει νὰ διαφεντεύῃ, μὲ ἢ χωρὶς ντουντοῦκες καὶ μικρόφωνα. Οὔτε διότι θὰ βουλιάξῃ ἀπὸ τὸ πλῆθος! Ἡ πλατεία μᾶς τελείωσε διότι τώρα πρέπει νὰ κυττάξουμε μέσα μας.
Πήγαμε, φωνάξαμε, σφυρίξαμε, καπνιστήκαμε, ματώσαμε, βήξαμε, τρέξαμε, βρίσαμε, δεθήκαμε…
Δεθήκαμε… Ἄγνωστοι μὲ ἀγνώστους δεθήκαμε. Κυττάξαμε δίπλα μας καὶ βρήκαμε στὰ μάτια τοῦ ἀγνώστου τὸν σύντροφο… Ἁπλώσαμε χέρι καὶ δὲν βρήκαμε τὸ κενό.. Μοιραστήκαμε σκέψεις, φόβους, πόνους, ἀνησυχίες, ὄνειρα, πόθους…
Ἀλλὰ ὁ κύκλος αὐτὸς ἔκλεισε. Τώρα πλέον πρέπει νὰ ἀναδομήσουμε τὴν σκέψι μας. Νὰ ἀναζητήσουμε τὴν ἰσορροπία μας. Καλὴ ἡ ἀγανάκτησις, ὁ ἐξοργισμός, ὁ θυμός. Ἀλλὰ αὐτὰ ὅλα ἦταν τὸ «κλειδὶ» ποὺ μᾶς ἔβγαλε ἀπὸ τὸ καβούκι μας. Ποὺ μᾶς ἄνοιξε ἄλλους ὁρίζοντες. Ποὺ μᾶς δημιούργησε περισσότερα ἐρωτηματικά, οὐσιώδη ὅμως κι ὄχι σκόρπια. Ἡ σκέψις ἐπὶ τέλους ἄρχισε νὰ ταξειδεύῃ ἐλεύθερη, νὰ δομεῖται… Μᾶς δημιούργησε ὅμως κι εὐθῦνες….
Σήμερα ξέρουμε ὅλοι τὸ γιατί. Ξέρουμε ὅλοι τὸ τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον συμβιβαστήκαμε. Ἀντιλαμβανόμαστε ὅλοι πὼς δὲν ὑπάρχει καμμία συνέχεια στὸ τώρα. Καὶ ἔφθασε ἡ στιγμὴ νὰ ἀναζητήσουμε τὸν τρόπο.
Ξέρουμε τὸν στόχο. Λέγεται ἐλευθερία, δικαιοσύνη, ἰσονομία.
Ξέρουμε τὸ γιατί. Λέγεται καταπάτησις τῶν βασικῶν μας κοινωνικῶν, οἰκονομικῶν καὶ ἐθνικῶν δικαιωμάτων.
Ξέρουμε ὅμως τὸ πῶς;
Εἶναι ἐδῶ ἡ λύσις ἢ ὄχι; Μήπως νὰ τὴν ἀναζητήσουμε μὲ σύνεσι, ἦθος καὶ ὑπευθυνότητα;
Πρὸ μερικῶν μηνῶν ἔγραφα στὸ κείμενον «Ποιός εἶναι ἡ ἡγέτης; Ὁ Κανένας!» (μάλλιστα κάπου διάβασα πὼς ὑπάρχει κίνημα μὲ αὐτὸν τὸν τίτλο καὶ πολὺ τὸ χάρηκα.):
«…..Διότι δὲν χρειαζόμαστε αὐτὸν ποὺ τὸν ξέρει ὁ κόσμος. Ποὺ ἔχει φήμη. Ποὺ εἶναι γνωστός. Χρειαζόμαστε τὸν ἄριστο. Τὸν δίκαιο. Τὸν Πατριώτη. Δὲν χρειαζόμαστε γενικῶς τίποτα ἀπό ὅσα γνωρίσαμε. Χρειαζόμαστε αὐτὸ τὸ κάτι νέο ποὺ θὰ ἀλλάξῃ διὰ παντὸς τὸ σκηνικὸ γύρω μας καὶ θὰ μᾶς δόσῃ τὸ δικαίωμα νὰ κτίσουμε μίαν πραγματική Ἑλλάδα, κι ὄχι παράγκες γιὰ τὰ τσιράκια τῶν κοσμοεξουσιαστῶν.
Διότι πρέπει νὰ μάθουμε νὰ ζοῦμε μὲ τὸ ὄνειρο, νὰ τὸ κάνουμε κτῆμα μας, κι ὄχι νὰ συμβιβαζόμαστε μὲ τὰ λίγα, τὰ μικρὰ, τὰ σάπια, τὰ ἑτοιμόρροπα…. Ἂς τελειώνουμε, πρωτίστως μέσα μας, μὲ τὸ χθές. Ἂς γυρίσουμε σελίδα ἐπί τέλους. Ἂς τὸ ῥίξουμε τὸ ῥημάδι ποὺ μᾶς καταστρέφει τὴν ζωή γιὰ νὰ τὸ φτιάξουμε ἀπό τὴν ἀρχή καλλίτερο.) …..»
Ναί λοιπόν. Δὲν χρειαζόμαστε τίποτα περισσότερο πλὴν τοῦ ἑαυτοῦ μας. Δὲν χρειαζόμαστε τίποτα περισσότερο πλὴν τῆς συνειδητοποιήσεως. Δὲν χρειαζόμαστε παρὰ μόνον ἐμᾶς, τὴν σκέψι μας, τὸ ὄνειρο καὶ ὅλους τοὺς Ἕλληνες….
Έγῶ εἶμαι ὁ ἡγέτης λοιπόν. Θέλω δὲν θέλω. Μπορῶ δὲν μπορῶ. Ἀντέχω δὲν ἀντέχω. Εἶμαι καὶ πρέπει νὰ ξεβολευτῶ γιὰ νὰ τὰ καταφέρω. Νὰ ἀφήσω πίσω μου πάθη, μικρότητες, προσωπικὲς ἀνάγκες, φιλίες, βολέματα, συνήθειες… Νὰ γίνω σήμερα κάτι καλλίτερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἤμουν ἐχθές. Νὰ γίνω αὔριο κάτι καλλίτερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ εἶμαι σήμερα. Νὰ γίνω μεθαύριο καλλίτερη ἀπὸ αὐτὸ ποὺ θὰ εἶμαι αὔριο.
Ναί, αὐτὸ σημαίνει πὼς πρέπει νὰ παρατήσω τὰ πάντα καὶ νὰ ἀσχοληθῶ μόνον μὲ τὸ ὄνειρό μου. Τὴν ἀνοικοδόμησι τῆς Πατρίδος μου. Νὰ ζήσω τὸν Μέγιστον Ἔρωτα, ποὺ λέει κι ἕνας Θεῖος Διδάσκαλος. Ἐὰν ὅμως δὲν εἶμαι ἱκανὴ ἐγὼ νὰ τὸ κάνω, τότε γιατί ἀξιώνω κι ἀπαιτῶ ἀπὸ κάποιον ἄλλον νὰ τὸ κάνῃ γιὰ ἐμένα; Ἐὰν ἐγὼ δὲν εἶμαι ἱκανὴ νὰ στήσω πλάτη γιὰ τὸ μέλλον τοῦ τόπου μου καὶ τῶν ἀνθρώπων του, τότε γιατί νὰ περιμένω ἀπὸ τὸν γείτονα; Ἐὰν δὲν μπορῶ νὰ σηκώσω ἐγὼ μόνη μου τέτοιο βᾶρος καὶ τόσην εὐθύνη, γιατί ἀναζητῶ σωτῆρες;
Ἐσὺ εἶσαι ὁ ἡγέτης φίλε ἀναγνώστη. Παρᾶτα τὴν ὀθόνη καὶ τρέχα στὸν καθρέπτη σου. Κύττα βαθιὰ τὸν ἑαυτόν σου μέσα
στὰ μάτια. Καὶ ῥῶτα τον: «ἀντέχω»; Ἐὰν ἀντέχῃς φίλε μου, εἶσαι ὁ ἡγέτης. Ἐὰν εἶσαι διατεθειμένος νὰ γίνεσαι κάθε ἡμέρα ποὺ περνᾶ καλλίτερος, κάθε ὥρα ποὺ κυλᾶ πιὸ δυνατός, κάθε στιγμὴ πιὸ Πατριώτης, τότε ἔχεις ὅλα τὰ προσόντα. Ξεκίνα. Ἐὰν ὄχι, στήριξε αὐτὸν ποὺ εἶναι ἀκριβῶς ἔτσι. Αὐτὴν τὴν στιγμὴ δὲν χωροῦν ἀνταγωνισμοὶ καὶ μικρότητες. Ἐγὼ δὲν γίνεται νὰ εἶμαι καλλίτερη ἀπὸ ἐσένα. Δὲν ἔχει καμμίαν σημασία. Σημασία ἔχει νὰ στήσουμε πλάτη. Διότι μόνοι μας θὰ τὴν στήσουμε τὴν πλάτη. ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!
Καὶ τί θὰ γίνῃ ὅταν αὔριο τὸ πρωΐ ξημερώσουμε μὲ 1.000.000 ἐκκολαπτομένους ἡγέτες; Σωθήκαμε ἢ καήκαμε;
Δὲν πρόκειται νὰ συμβῇ κάτι τέτοιο. Ἐὰν δὲν παραμείνουμε σεμνοὶ καὶ ταπεινοί, ἔχοντας ἀπόλυτο ἐπίγνωσι τοῦ ποιοί ἀκριβῶς εἴμαστε, (ὄχι τοῦ ποιοί θὰ θέλαμε νὰ ἤμασταν ἢ τοῦ ποιοί πιστεύουμε ἢ θέλουμε νὰ πιστεύουν οἱ ἄλλοι πὼς ἤμασταν) σὲ τί θὰ διαφέρουμε ἀπὸ ἐκείνους τοὺς γνωστούς κουδουνισμένους, κατέχοντες καὶ δελφίνους, ποὺ ἔως σήμερα μᾶς «κυβερνοῦν»; Σὲ τί θὰ διαφέρουμε ἀπὸ τὸ κάθε κομματόσκυλο; Ἢ ἀπὸ τὸν κάθε συνδικαλιστή; Ἢ ἀπὸ τὸν κάθε «σωτήρα»; Ἢ ἀπὸ τὸν κάθε «ἡγετίσκο»; Ἢ ἀπὸ τὸν κάθε «πρόεδρο» κινήματος, κόμματος, τελείας…
Ὄχι, συνειδητοποίησις σημαίνει συνειδητοποίησις. Σημαίνει αὐτογνωσία. Σημαίνει ΓΝΩΘΙΣΑΥΤΟΝ! Ὅταν ὅμως γνωρίζῃς σὲ βᾶθος ποιός εἶσαι, δὲν σοῦ χρειάζονται λαμογιές.
Πράττεις, σκέφτεσαι, λειτουργεῖς ὅπως θὰ ἔπρεπε. Ὄχι δῆθεν.
Καὶ ξέρεις! Ξέρεις καλλίτερα ἀπὸ τὸν καθένα ἐὰν εἶσαι ἐσὺ ὁ ἠγέτης ἢ ἐὰν θὰ γίνῃς δρόμος γιὰ νὰ ἔλθῃ ὀ ἡγέτης.
Αὐτὸ λοιπὸν δὲν μᾶς λείπει; Αὐτὸ δὲν χρειαζόμαστε; Αὐτὸ δὲν ὀφείλουμε στὸν ἑαυτόν μας καὶ στὰ παιδιά μας καὶ σὲ κάθε γενεὰ ποὺ ἀκολουθεῖ;
Γίνε ἡγέτης φίλε μου. Σπᾶσε τὶς ἁλυσίδες ποὺ σὲ κρατοῦν φυλακισμένον. Ἢ ἐὰν δὲν μπορῇς, ἄςε χῶρο στὸν ἡγέτη ποὺ ξυπνᾶ δίπλα σου. Στήριξε, βοήθα, γίνε σύντροφος. Ἀλλὰ στὸν ἡγέτη. Ὄχι στὸ ἐκκολαπτόμενον λαμόγιο. Ἢ στὸν ἐντεταλμένον. Ἢ στὸν ἠλίθιο. Δὲν ἀρκοῦν οἱ ἔως τώρα ἀνταγωνισμοί; Τὰ ἔως τώρα καμώματα; Τὰ τόσα λάθη; Οἱ μικρότητες; Τὰ ἡμίμετρα; Ἡ ἀνομία; Ἡ ἀδικία;
Γίνε ἡγέτης.
Δὲν ἀντέχεις νὰ γίνῃς ἡγέτης; Διότι πρῶτος ἐσὺ τὸ ξέρεις αὐτό. Ἐὰν δὲν ἀντέχῃς, δὲν πειράζει, στήριξε αὐτὸν ποὺ εἶναι ὅσα δὲν εἶσαι. Ὁ σύντροφός σου, ὁ γείτονας, ὁ γνωστός, ὁ φίλος, ὁ ἄγνωστος, ὁ … Δὲν ἔχει σημασία τὸ ὄνομά του. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς, δὲν ἔχουμε ἄλλον δρόμο ἀπὸ τὸ νὰ γίνουμε ἐμεῖς καλλίτεροι καὶ νὰ ἀφήνουμε χῶρο καὶ χρόνο στοὺς ἀκόμη καλλιτέρους. Κι ὅλοι μαζύ νὰ ἀλλάξουμε τὸ τοπίο. Διότι θὰ τὸ ἀλλάξουμε τὸ τοπίο. Θέλουμε δὲν θέλουμε, μποροῦμε δὲν μποροῦμε, ἀντέχουμε δὲν ἀντέχουμε.
Πῶς θὰ τὸν ἀναγνωρίσουμε ὅμως τὸν ἡγέτη; Τὸν πραγματικὸ ἡγέτη…
Ἀπὸ τὸ βλέμμα. Θὰ εἶναι καθαρό. Θὰ μιλᾶ στὴν καρδιά! Θὰ τηρῇ τὸ ἠθικὸν καὶ δίκαιον. Θὰ εἶναι ὁ ἴδιος τὸ δίκαιον! Θὰ σέβεται! Θὰ ἐκτιμᾶ! Θὰ μοιράζεται! Θὰ εἶναι Ἐρωτευμένος μὲ τὸ Ἕνα ποὺ λέγεται Ἑλλάς κι ὄχι μὲ κάθε εἴδους νεοπαλαιοταξικὴ μέθοδο ἐξουσίας.
Σαφῶς καὶ δὲν θὰ γίνουμε ὅλοι Κολοκοτρώνηδες ἢ Ἀνδροῦτσοι. Ἀλλὰ θὰ γίνουμε Νικηταρᾶδες. Σπυρομήλιοι. Ῥαζηκότσικες. Κι ὅλοι ἐμεῖς θὰ στηρίξουμε τὸν ἕναν, τὸν δικαιότερον, τὸν ἀνθεκτικότερον, τὸν ἱκανότερον.
(Ὅπως λέει μία φίλη, θὰ στηρίξουμε αὐτὸν ποὺ θὰ βγάλῃ τὸ φίδι ἀπὸ τὴν τρύπα. )
Σκεφτεῖτε… Κυττᾶξτε τὸν καθρέπτη… Ἀνακαλύψτε τὸν ἡγέτη μέσα σας ἢ δίπλα σας… Δὲν εἶναι ὅπως μᾶς ἔπεισαν πὼς εἶναι οἱ ἡγέτες. Εἶναι φωτεινός, γεμᾶτος ἀγάπη, Ἔρωτα καὶ Πόθο γιὰ Ἐλευθερία.
Τὸν περιμένει ἡ Ἑλλάς. Ἂς τοῦ ἀνοίξουμε τὸν δρόμο!
Φιλονόη.
http://filonohpontou.wordpress.com/2011/10/04/hhgeths/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Παρακαλούμε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες, επίσης οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας.
Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα διαγράφονται.
Τα σχόλια πλέον ελέγχονται από τους διαχειριστές του ιστολογίου, γιαυτό θα υπάρχουν καθυστερήσεις στην εμφάνιση τους. Γενικά γίνονται όλα αποδεχτά, εκτός από αυτά που είναι διαφημίσεις ή απάτες.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
(επικοινωνία:eleftheroi.ellines@gmail.com)