Συγνώμη αλλά και συλλήψεις...

Εφ. Αντιφωνητής 1-12-2011

Συγγνώμη μαζί με…συλλήψεις

Θετικά εξέπληξε το σύνολο του κόσμου η συγγνώμη που εξέφρασε ο Ερντογάν για την σφαγή του Ντέρσιμ. Αξίζει να σημειωθεί πως πρόκειται για την πρώτη δημόσια συγγνώμη που αφορά περιστατικό που έγινε επί ¨Τουρκικής Δημοκρατίας¨. Τι ήταν όμως η σφαγή του Ντέρσιμ;

Το 1934 η Τουρκία ψήφισε νόμο περί επανεγκατάστασης, με σκοπό την αφομοίωση των εθνικών μειονοτήτων στην χώρα. Ο νόμος παρείχε την δυνατότητα στις Αρχές να κάνουν υποχρεωτικές μετακινήσεις πληθυσμών με σκοπό την πολιτιστική ομογενοποίηση. Ο νόμος αυτός εφαρμόστηκε στο Ντέρσιμ. Το 1937 με πρόφαση κάποιες εχθροπραξίες ο τουρκικός στρατός επέδραμε στην περιοχή. Αυτό ήταν κάτι από καιρό σχεδιασμένο. Έκαναν κάθε είδους αγριότητες: Εκτελέσεις, βιασμοί, εκτοπίσεις κ.α.

Υπάρχει η μαρτυρία του τέως ΥΠΕΞ Τσαγλαγιανκίλ ότι στις επιχειρήσεις αυτές ο τουρκικός στρατός χρησιμοποίησε και χημικά όπλα. Μάλιστα ακόμη και η θετή κόρη του Κεμάλ, η Σαμπιχά Γκιοκτσέν, λέγεται πως μετείχε στον πόλεμο βομβαρδίζοντας με το αεροσκάφος της χωριά με άμαχους. Γιαυτό της μάλιστα το ¨ανδραγάθημα¨ ονομάστηκε έτσι και ένα αεροδρόμιο στην Κωνσταντινούπολη, Σαμπιχά Γκιοκτσέν. Εκείνα τα χρόνια η Τουρκία άλλαξε και το όνομα και από Ντέρσιμ το έκανε Τούντζελι. Η όλη στρατιωτική επιχείρηση σχεδιάστηκε και κατευθύνθηκε από τον ίδιο τον Μουσταφά Κεμάλ. Το να προσπαθεί κανείς να καταλογίσει ευθύνες στην τότε κυβέρνηση του CHP – όπως έκανε ο Ερντογάν- είναι κωμικό διότι είναι γνωστό πως όλοι ανεξαιρέτως τότε ήταν εκτελεστικά όργανα του δικτάτορα Μουσταφά Κεμάλ. Απλά ο Ερντογάν αισθάνεται ότι ¨δεν τον παίρνει¨ να κατηγορήσει τον Κεμάλ και κατηγορεί άλλους.

Για αυτό λοιπόν το γεγονός ο Ερντογάν μιλώντας στην κοινοβουλευτική του ομάδα ζήτησε συγγνώμη. Καλή βέβαια η συγγνώμη αλλά θέλει και πράξεις. Για παράδειγμα θα έπρεπε άμεσα να ανοίξουν τα αρχεία του Γενικού Επιτελείου σχετικά με τα γεγονότα του Ντέρσιμ. Αν μη τι άλλο να βρεθεί πού θάφτηκαν ο τότε εκτελεσθείς ηγέτης των Κούρδων σεΐχης Ριζά και οι συνεργάτες του. Αυτό βέβαια ακούγεται λογικό αλλά για τα δεδομένα της Τουρκίας είναι πολύ δύσκολο. Ο γνωστός ερευνητής και συγγραφέας Τανέρ Ακσάμ δήλωσε (“Ραντικάλ”, 29-11-2011) πως ούτε η ισχύς του πρωθυπουργού δεν αρκεί για να ανοίξουν τα αρχεία του Γενικού Επιτελείου.

Η όλη συζήτηση γύρω από τα γεγονότα άρχισε όταν ένας Κούρδος βουλευτής του CHP είπε πως για την σφαγή στο Ντέρσιμ είναι υπεύθυνο το τότε κυβερνόν κόμμα CHP και ότι ο Κεμάλ ήταν ενήμερος για αυτά που έγιναν. Μέσα στον ορυμαγδό των αντιδράσεων – βασικά από βουλευτές του κόμματος CHP – ο Ερντογάν βρήκε μια χρυσή ευκαιρία για να χρυσώσει – διεθνώς και εγχώρια – το χάπι του νέου πογκρόμ των συλλήψεων, σε βάρος αυτή τη φορά των δικηγόρων του Οτζαλάν. Η ιστορία αυτή με τις συλλήψεις των δικηγόρων του Οτζαλάν δείχνει την παράνοια του αστυνομικού κράτους που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Τουρκία. Είναι γνωστό πως όταν πήγαιναν να επισκεφτούνε τον πελάτη τους στο Ίμραλι όλα καταγράφονταν και ελέγχονταν. Και τώρα ξαφνικά ¨ανακάλυψαν¨ πως οι δικηγόροι λειτουργούσαν λέει ως ¨ντελίβερι¨ ανάμεσα στον Οτζαλάν και στους αντάρτες του ΡΚΚ…. Αν σε αυτή την υπόθεση προσθέσεις και τους άθλιους (από δικονομικής απόψεως) νόμους που ισχύουν στην Τουρκία, τότε ολοκληρώνεται η ζοφερή εικόνα.

Να δώσουμε δύο παραδείγματα. Στην Τουρκία οι Αρχές έχουν δικαίωμα να επιβάλουν προσωρινή κράτηση για χρόνια χωρίς απαραίτητα να ενημερώνουν τον φυλακισμένο για ποιον λόγο κρατείται! Εφιάλτης κανονικός, δηλαδή. Ένα ακόμη απίστευτο σημείο της τουρκικής δικονομίας είναι και ο ανώτατος χρόνος προφυλάκισης. Συγκριτικά να πούμε πως στην Ελλάδα ο χρόνος αυτός – μαζί με την παράταση – είναι 1,5 έτος, ενώ στην Τουρκία είναι 10 χρόνια! Οποιοσδήποτε λοιπόν Τούρκος αξιωματούχος μιλά για δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα θα έπρεπε πρώτα να δείξει τι έκανε για να αλλάξουν αυτοί οι απίστευτοι νόμοι.

Ο Ερντογάν εδώ και χρόνια έχει πάρει στραβό δρόμο. Μέσα στο μεθύσι της παντοδυναμίας του χρησιμοποιεί μεθόδους που εκτρέπουν από τον δημοκρατικό δρόμο. Όταν μερικά χρόνια πριν το αντίστοιχο ΣΔΟΕ της Τουρκίας είχε βάλει ένα υπέρογκο πρόστιμο στον όμιλο Ντογάν (εφημερίδες Χουριέτ, Ραντικάλ, Μιλλιέτ και άλλες), όλοι κατάλαβαν πως επρόκειτο για μήνυμα από τον Ερντογάν ο οποίος είχε παροτρύνει μάλιστα δημόσια τον κόσμο να μην αγοράζει την Χουριέτ… Ο όμιλος το ¨πήρε το μήνυμα¨, απομάκρυνε έναν δημοσιογράφο που ασκούσε έντονη κριτική στο ΑΚΡ και γενικά άλλαξε ρότα. Έκτοτε πολλοί είναι οι δημοσιογράφοι που αυτολογοκρίνονται διότι ξέρουν ότι αν προκαλέσουν την μήνι του Ερντογάν, αλίμονο τους. Άλλωστε γενικά το κλίμα στην Τουρκία είναι ¨ανθυγιεινό¨ για τους δημοσιογράφους. Πάνω από 70 είναι στις φυλακές – αριθμός που είναι παγκόσμιο ρεκόρ – ενώ ο αριθμός των αγωγών και μηνύσεων που εκκρεμούνε αυτή τη στιγμή σε βάρος δημοσιογράφων φτάνει τις 10.000!

Ο Ερντογάν από εκεί που χρόνια πριν φαινόταν να δίνει κάποιες ελπίδες επίλυσης του Κουρδικού, έφτασε στο να δηλώσει πριν τις εκλογές πως ¨δεν υπάρχει Κουρδικό θέμα¨. Τώρα μάλιστα που οι εξελίξεις στην περιοχή στρέφουν την προσοχή στην Συρία, έχει ξεσαλώσει. Τις επόμενες μέρες αναμένεται να συλληφθούνε 5 βουλευτές του κουρδικού κόμματος BDP, μεταξύ αυτών και η παλιά γνώριμη των φυλακών βουλευτίνα Λεϊλά Ζανά. Παράλληλα φουντώνουν οι φήμες πως ο τουρκικός Στρατός κατά την επιχείρηση του στην κοιλάδα Καζάν – όπου σκοτώθηκαν 37 αντάρτες – χρησιμοποίησε χημικά όπλα. Δηλαδή 74 χρόνια μετά χρησιμοποιείται η ίδια …πατροπαράδοτη μέθοδος. Και ο Ερντογάν είναι τόσο άμοιρος ευθυνών, όσο ήταν το 1937 ο Μουσταφά Κεμάλ.

Τουρκικά νέα