Θα βρισκόμασταν στο Σελιμιέ τζαμί με τον Μουσταφά Ακιντζί…Εμείς φτάσαμε νωρίτερα από αυτόν. Αυτός ήρθε με τα πόδια.
-¨Με αρέσει να περπατάω σε αυτούς τους δρόμους είπε¨ και μετά πρόσθεσε ¨μέχρι να έρθω χαιρέτισα εννέα άτομα¨
¨Μέτρησες δηλαδή ¨ του είπα…
¨Ναι μέτρησα, εννέα άτομα…Τις περισσότερες φορές ούτε αυτά βρίσκεις…¨
Σχετικά με το θέμα του πληθυσμού που ήρθε από την Τουρκία και αυτών από την Κύπρο είχε πει την πιο σωστή κουβέντα : ¨Τους δρόμους κοιτάξτε, τους δρόμους. Στους δρόμους η προφορά είναι αυτών από την Τουρκία¨.
Τρεις απανωτές φορές ήταν πρόεδρος στον τουρκικό δήμο Λευκωσίας ο Ακιντζί… Έπειτα πρόεδρος κόμματος…Βουλευτής… Το παλικάρι που κάποτε έκλεψε κιθάρα και έλεγε τραγούδια στην Λεμεσό είναι τώρα 65 χρονών… Τρεις μήνες μεγαλύτερος από εμένα… Πέρασε την ζωή του μέσα στην ενεργό πολιτική… Υπάρχει μήπως κανείς που δεν τον ξέρει ; Να όμως που κι αυτός περπατώντας στην παλιά πόλη, βγαίνοντας από το Αράστα και περνώντας από την Μπανταμπουλίγια αναρωτιέται πόσους γνωστούς θα συναντήσει…
Πόσα οικεία πρόσωπα θα συναντήσει ; Πόσα άτομα θα γνωρίσει και θα χαιρετίσει ; Μετράει… Εννέα άτομα ; Κάποιες φορές ακόμη και ούτε και αυτά βρίσκει. Σωστά…
Εγώ προφανώς δεν είμαι τόσο τυχερός σαν κι αυτόν…Μια ωραία μέρα Μαρτίου…Περπάτησα σε εκείνα τα σοκάκια…Πέρασα από το Γενίτζαμί και από την Αιλούγκα…Μπροστά από τις πανσιόν και τα καφέ…Παντού υπήρχαν άνθρωποι που διάβαζαν εφημερίδες της Τουρκίας… Έπαιζαν χαρτιά… Και στους δρόμους μάρκετ που πουλούσαν φρούτα και λαχανικά… Ούτε πανσιόν υπήρχαν παλιά…Ούτε καφέ…Ούτε μάρκετ… Τα παλιά καφενεία έγιναν καφέ, και τα παλιά μπακάλικα έγιναν μάρκετ…
Σταμάτησα μπροστά στο παλιό ψηλοτάβανο οθωμανικό σπίτι της μητέρας μου όπου έζησα 23 χρόνια. Ερείπιο… Τα παντζούρια έφυγαν από τον αέρα… Το διπλανό και τα απέναντι σπίτια εντελώς κατέρρευσαν…Συνοικία που μοιάζει με παλιό νεκροταφείο που έχει σκόρπια πεταμένες τις πλάκες… Μου έφερε στο μυαλό μου μια βομβαρδισμένη συνοικία της Βαρσοβίας…Κανένα ίχνος από τα χρόνια του γυμνασίου και του λυκείου…
Πόσο θλιβερό… Δεν ένοιωσα σαν κάποιος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Λευκωσία, αλλά σαν κάποιος τουρίστας με την φωτογραφική μηχανή στον ώμο…Νομίζω πως κι αυτοί που με είδαν, για τέτοιο θα με πέρασαν…Έστω και να είμαι ένας παλιός Λευκωσίτης με ρίζες που φτάνουν στην Πάφο…Πάντοτε σε αυτά τα σοκάκια έτρεχα… Σε αυτά έπεσα και μάτωσα τα δόντια μου…Περπάτησα και βγήκα από την πύλη Κερύνειας…Διέσχισα κατά μήκος την λεωφόρο… Μπροστά από αδειούχους στρατιώτες και πλανόδιους πωλητές γλυκών…Δεν είδα το πρόσωπο ούτε ενός Κύπριου… Ούτε χαιρέτισα, ούτε με χαιρέτισαν… Μέχρι την εφημερίδα..
Εμ το είπα για… Δεν ήμουν τυχερός σαν τον Μουσταφά Ακιντζί..
T/K εφ. Αφρίκα 13/3/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Παρακαλούμε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες, επίσης οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας.
Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα διαγράφονται.
Τα σχόλια πλέον ελέγχονται από τους διαχειριστές του ιστολογίου, γιαυτό θα υπάρχουν καθυστερήσεις στην εμφάνιση τους. Γενικά γίνονται όλα αποδεχτά, εκτός από αυτά που είναι διαφημίσεις ή απάτες.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
(επικοινωνία:eleftheroi.ellines@gmail.com)