Σκοπός του ΝΑΤΟ είναι να απαγορεύσει στη Ρωσία και στην Κίνα να αναπτυχθούν

Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία)            (μτφ. Κριστιάν)

Η λαμπερή σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στο Νιούπορτ (Ουαλία) δεν γέννησε δημοσίως τις σημαντικές αποφάσεις που είχαν ανακοινωθεί, αλλά είναι πιθανό ότι ελήφθησαν μυστικά. Για να εμποδίσει τη Ρωσία και τη Κίνα, αλλά και την Ινδία -να συνεχίσουν την ανάπτυξή τους, το ΝΑΤΟ μπορεί να υπολογίζει με την Τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους το οποίο προσποιείται ότι καταδικάζει και καταπολεμά.

Η σύνοδο κορυφής του Νιούπορτ (Ουαλία) είναι η μεγαλύτερη του ΝΑΤΟ από αυτής της Πράγας το 2002. Εκείνη την εποχή, επρόκειτο να συμπεριληφθούν νέα Κράτη της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης στη Συμμαχία. Αυτή τη φορά, πρόκειται να σχεδιαστεί μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τον περιορισμό της ανάπτυξης της Ρωσίας και της Κίνας, έτσι ώστε να μη μπορούν να ανταγωνιστούν τις Ηνωμένες Πολιτείες [ 1 ].

Οτιδήποτε σχετίζεται με το ΝΑΤΟ είναι αντικείμενο πολεμικής. Πράγματι, δεν σταμάτησε από την ίδρυσή του το 1949 να χειραγωγήσει τα γεγονότα για να παρουσιαστεί ως μια αμυντική συμμαχία εναντίον του σοβιετικού επεκτατισμού,
ενώ ήταν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, που δημιουργήθηκε έξι χρόνια αργότερα το 1955, το οποίο στόχευε να υπερασπιστεί τα σοσιαλιστικά κράτη ενώπιον του αγγλοσαξονικού (και όχι το αντίστροφο) ιμπεριαλισμού. 

Περεταίρω, σε αντίθεση με το όνομά του, το ΝΑΤΟ δεν είναι μια συμμαχία μεταξύ ίσων, αλλά η υποταγή των συμμαχικών στρατών στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο. 

Πράγματι, όλοι οι στρατοί των μελών αυτής της δήθεν «συμμαχίας» τίθενται υπό την αρχηγία ενός μοναδικού Αμερικανού αξιωματικού  -εξάλλου και διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη-, ενώ η μυστική υπηρεσία του ΝΑΤΟ, η «Γκλάντιο (Gladio)» υπό την κοινή εξουσία της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου, διασφαλίζει ότι ποτέ δεν θα έρθουν οι αντι-ιμπεριαλιστές στην εξουσία στα άλλα κράτη μέλη [ 2 ]. 

Για να το πετύχει, το ΝΑΤΟ δεν δίστασε να πραγματοποιήσει πολιτικές δολοφονίες, ούτε ακόμη και πραξικοπήματα (στη Γαλλία [ 3 ], Ιταλία, Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία). 

Αυτή η υποταγή παραβιάζει τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, δεδομένου ότι τα κράτη μέλη χάνουν την ανεξαρτησία τους για την εξωτερική πολιτική και την Άμυνα. 

Είχε αμφισβητηθεί από τη Σοβιετική Ένωση και στη συνέχεια από τον Πρόεδρο Κάρολο Ντε Γκωλ (Charles De Gaulle), ο οποίος αφού αντιμετώπισε σαράντα απόπειρες δολοφονίας από τον ΟΑΚ που χρηματοδοτούταν από το ΝΑΤΟ και εκλέχτηκε, ανακοίνωσε την άμεση απόσυρση της Γαλλίας από την ολοκληρωμένη διοίκηση και την απέλαση 64.000 στρατιωτών και διοικητικού προσωπικού του ΝΑΤΟ έξω από το γαλλικό έδαφος. 

Αυτή η σελίδα γαλλικής ανεξαρτησίας έπαυσε με την εκλογή του Ζακ Σιράκ, ο οποίος, λίγους μήνες μετά την άφιξή του στα Ηλύσια, ξαναέβαλε τη Γαλλία στο Συμβούλιο των Υπουργών και της Στρατιωτικής Επιτροπής της Συμμαχίας. 

Τερματίστηκε οριστικά, με την επιστροφή του γαλλικού στρατού υπό τις διαταγές των ΗΠΑ που αποφασίστηκε από τον Νικολά Σαρκοζί το 2009. 

Τέλος, η υποταγή των κρατών μελών συνεχίστηκε με τη δημιουργία πολλών πολιτικών θεσμών, από τους οποίους ο κύριος και πιο αποτελεσματικός είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η σημερινή Ένωση δεν έχει πολύ σχέση με το ιδεώδες της ευρωπαϊκής ενότητας, αλλά έχει στόχο να θέσει τα μέλη του ΝΑΤΟ εκτός σοβιετικής –και μετέπειτα Ρωσικής- επιρροής, σύμφωνα με τις μυστικές ρήτρες του Σχεδίου Μάρσαλ. 

Πρόκειται λοιπόν για χωρισμό της Ευρώπης σε δύο στρατόπεδα. 

Δεν είναι τυχαίο ότι τα γραφεία του ΝΑΤΟ και εκείνα του εκτελεστικού οργάνου της ΕΕ εδρεύουν κυρίως στις Βρυξέλλες και δευτερευόντως στο Λουξεμβούργο. 

Και είναι για να επιτραπεί ο έλεγχος της Ένωσης από τους Αγγλοσάξονες που η ΕΕ απόκτησε μια παράξενη Επιτροπή της οποίας η κύρια δραστηριότητα είναι να παρουσιάσει οικονομικές ή πολιτικές «προτάσεις», οι οποίες όλες έχουν προκαθοριστεί από το ΝΑΤΟ. 

Αγνοείται συχνά ότι η Συμμαχία δεν είναι μόνο ένα στρατιωτικό Σύμφωνο, αλλά παρεμβαίνει και στον οικονομικό τομέα. 

Καταρχήν, το ΝΑΤΟ είναι ο πρώτος πελάτης της αμυντικής βιομηχανίας στην Ευρώπη και μετά καθορίζει τους κανόνες για τις αιτήσεις προσφορών, δηλαδή, για όλα όσα αφορούν την καθημερινή ζωή των στρατιωτών του. Αυτοί οι κανόνες προτείνονται από την Επιτροπή και εγκρίνονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. 
Σήμερα, τα τρία τέταρτα του προϋπολογισμού του ΝΑΤΟ είναι εξασφαλισμένα μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το μέλλον του αγγλοαμερικανικού ιμπεριαλιστικού σχεδίου

Μετά το πραξικόπημα του 2001 [ 4 ], οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν μια αντιπαράθεση με την Κίνα. 

Για αυτό το λόγο, ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε την επανατοποθέτηση των δυνάμεών του στην Άπω Ανατολή. 

Ωστόσο, η ατζέντα αυτή διαταράχθηκε από την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ανάκαμψη της Ρωσίας, η οποία έδειξε την ικανότητα της το 2008 να υπερασπίζει τη Νότια Οσετία που είχε επιτεθεί από τη Γεωργία και, το 2014, με τη Κριμαία που απειλούταν από του πραξικοπηματίες του Κίεβου. 

Από την άλλη πλευρά, εγκαταλείφτηκε το σχέδιο της «αντιπυραυλικής ασπίδας». 

Παρουσιαζόμενο ως σύστημα προστασίας κατά των ιρανικών πυραύλων, αυτή η «ασπίδα» ήταν στην πραγματικότητα ένα επιθετικό σύστημα, που αναπτύχθηκε γύρω από τη Ρωσία για να την παραλύσει. 

Μια απλή ματιά σε ένα παγκόσμιο χάρτη δείχνει ότι ιρανικοί πύραυλοι, αν έπρεπε να εκτοξευτούν  κατά των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν θα πέρναγαν πάνω από την κεντρική Ευρώπη, αλλά και τη συντομότερη διαδρομή: το βόρειο πόλο. 

Μετά από πάνω από μια δεκαετία ναρκοθέτησης των σχέσεων μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Μόσχας, το σχέδιο εγκαταλείφτηκε, επειδή είναι τεχνικά αδύνατο να καταστραφούν οι διηπειρωτικοί ρωσικοί πύραυλοι τελευταίας γενιάς. 

Και ξαφνικά εγκαταλείπεται και η ίδια η αρχή της «πυρηνικής αποτροπής» έναντι της Ρωσίας, αν και παραμένει σε ισχύ για άλλα κράτη. 

Εκτελώντας τη περιστροφή της κατά της Ασίας (Asian Pivot), η Ουάσιγκτον ενθαρρύνει εντάσεις μεταξύ της Κίνας και των γειτόνων της, ιδιαίτερα με την Ιαπωνία. 

Το ΝΑΤΟ, το οποίο ιστορικά έχει υποτάσσει την Ευρώπη στη Βόρεια Αμερική, ανοίχτηκε σε  εταιρικές χώρες της Ασίας και Ωκεανίας, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας και της Ιαπωνίας, μέσω συμβάσεων σύνδεσης. 

Παρεμπιπτόντως διεύρυνε το πεδίο δράσης του σε ολόκληρο τον κόσμο [ 5 ]. 

Στη παρούσα περίοδο του περιορισμού των προϋπολογισμών όλων των κρατών, η Συμμαχία, η οποία δεν γνωρίζει την κρίση, κατασκευάζει νέα κεντρικά γραφεία στις Βρυξέλλες για το συγκλονιστικό ποσό του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Υπολογίζεται ότι θα παραδοθούν στις αρχές 2017 [ 6 ].

Το θέμα του Ισλαμικού Κράτους

Στο ζήτημα της πρόληψης της Κίνας και της Ρωσίας να ελέγχουν επαρκείς πρώτες ύλες για να έχουν την ικανότητα να ανταγωνιστούν με τις Ηνωμένες Πολιτείες, προστέθηκε το καλοκαίρι το ζήτημα του Ισλαμικού Κράτους. 

Μια τεράστια εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης δαιμονοποίησε αυτή τη ντζιχαντισκή οργάνωση της οποίας τα εγκλήματα δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά που ξεκίνησε να επιτεθεί στον ιρακινό λαό. 

Έχουμε επανειλημμένα εξηγήσει ότι το ΙΚ είναι μια δυτική δημιουργία και ότι, παρά τα φαινόμενα, η δράση του στο Ιράκ είναι απολύτως σύμφωνη με το αμερικανικό σχέδιο να διαιρεθεί η χώρα σε τρία διαφορετικά κρατίδια [ 7 ]. 

Για την εκτέλεση αυτού του σχεδίου που αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, διότι προϋποθέτει μια εθνοκάθαρση, η Ουάσιγκτον χρησιμοποίησε ένα ιδιωτικό στρατό που υποχρεώνεται να τον καταδικάσει δημοσίως, ενώ η ίδια τον υποστηρίζει συγκαλυμμένα κάτω από το τραπέζι. 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες φέρονται να κατάλαβαν το μέγεθος της ισλαμιστικής απειλής μετά τον αποκεφαλισμό  δύο από τους υπηκόους τους από το ΙΚ, τους δημοσιογράφους James Foley και Steven Sotloff. 

Ωστόσο, μια προσεκτική εξέταση των βίντεο [ 8 ] δείχνει ότι δεν είναι αυθεντικά. 

Το ίδιο πρόβλημα είχε προκύψει με το ΙΚΙΛ όταν υποτίθεται ότι είχε δολοφονήσει τον Nick Berg το 2004. [ 9]. 

Έχουμε επίσης τονίσει πολλές φορές ότι το ΙΚ ξεχωρίζει από τις προηγούμενες ομάδες τζιχαντιστών, τόσο με τις υπηρεσίες επικοινωνίας του όσο και με τους πολιτικούς διοικητές που διαθέτει οι οποίοι είναι ικανοί να διαχειριστούν τις κατακτημένες περιοχές.

Πρόκειται λοιπόν για μια ομάδα που έχει σκοπό να διαρκέσει. 

Όπως το απέδειξε ο Alfredo Jalife-Rahme, το Χαλιφάτο, παρόλο που σήμερα περιορίζεται στη Συρία και το Ιράκ, είχε σχεδιαστεί για να επιτεθεί μακροπρόθεσμα εναντίον της Ρωσίας, της Ινδίας και της Κίνας [ 10 ] . 

Το θέμα του Ισλαμικού Κράτους δεν προστέθηκε στην αντιρωσική και αντικινεζική ημερησία διαταγή, ήταν ήδη μέρος της.

Συγκεκριμένα, μη θέλοντας να διακινδυνεύσει ένα από τα κράτη μέλη να εκφράσει τις αμφιβολίες του σχετικά με τη μασκαράτα, η Ουάσιγκτον μετατόπισε τη συζήτηση στο περιθώριο της συνόδου κορυφής.   Ο Πρόεδρος Ομπάμα συγκέντρωσε οκτώ άλλα κράτη, καθώς και την Αυστραλία (η οποία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά μόνο συνδεδεμένο κράτος) για να τελειοποιήσει το πολεμικό σχέδιο του. Αργότερα αποφασίστηκε να συμπεριληφθεί η Ιορδανία σε αυτό το μηχανισμό.

Τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής

Η σύνοδος κορυφής απέστειλε σε ένα σύντομο πρωινό το θέμα της πολύχρονης παρουσίας του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν. 

Βεβαίως, το ΝΑΤΟ θα αποσύρει τα στρατεύματα του το τέλος του έτους όπως είχε προγραμματιστεί, αλλά θα διατηρήσει τον έλεγχο του στον αφγανικό στρατό και στην εθνική ασφάλεια.  Η σύνοδος κορυφής είχε ακόμη τη πολυτέλεια να καλέσει τους δύο υποψηφίους για την προεδρία του Αφγανιστάν να δεσμευτούν να υπογράψουν χωρίς καθυστέρηση τις απαιτήσεις για ποινική ασυλία των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ η εκλογή αυτή οργανώνεται, και τακτοποιείται από τις αμερικανικές δυνάμεις. Ως εκ τούτου, ο υποψήφιος που δεν θα τηρήσει αυτό τον όρο, δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται αν θεωρηθεί μη εκλεγμένος. 

Όπως ο ταυρομάχος κραδαίνει μια κόκκινη κάπα προς τον ταύρο, η Σύνοδος Κορυφής αποφάσισε να επεκτείνει τον έλεγχο του ΝΑΤΟ στο ανατολικό τμήμα της Ευρώπης (συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας), ακριβώς για να δει ποια θα είναι η αντίδραση της Ρωσίας. 

Αλλά δεν προχώρησε πιο πέρα. 

Η Ιδρυτική Πράξη ΝΑΤΟ-Ρωσίας δεν ανακλήθηκε και η Ουκρανία δεν ενσωματώθηκε στη Συμμαχία. Ο καθένας προτίμησε να μιλήσει για μια πιθανή κατάπαυση του πυρός μεταξύ του Κιέβου και της Ντονμπάς. 

Περαιτέρω, η σύνοδος κορυφής πρόσθεσε δυο νέα εργαλεία στη συμμαχία: μια υπηρεσία για το πόλεμο στον κυβερνοχώρο για την καταπολέμηση των στρατιωτικών Κινέζων χάκερ, και μια δύναμη ταχείας επέμβασης (Rapid Response) 4.000 ανδρών, από 7 χώρες που τέθηκε υπό βρετανική διοίκηση. 

Τέλος, η σύνοδος κορυφής άνοιξε τη διαδικασία προσχώρησης του Μαυροβουνίου και, φυσικά, απαίτησε από τα κράτη μέλη να αυξήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες τους.

Μερικές παρατηρήσεις

Παρά τις κατηγορίες της ουκρανικής κυβέρνησης -σύμφωνα με την οποία η Ρωσία θα έχει εισβάλει στην χώρα της... αλλά με μόνο 1.000 άνδρες που κανείς δεν είδε, όπως σημειώνεται από τον Giulietto Chiesa [ 11 ] -,  η σύνοδος κορυφής δεν αποφάσισε να κηρύσσει πόλεμο εναντίον της Μόσχας και περιορίστηκε απλώς σε συμβολικό μέτρο. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί έγιναν τέτοιες επιδείξεις μεγαλοπρέπειας στο Νιούπορτ. 

Εκτός αν τα σημαντικά πράγματα αποφασίστηκαν κεκλεισμένων των θυρών, κατά τη συνάντηση των αρχηγών κρατών της Παρασκευής 5 Σεπτεμβρίου, δεν φαίνεται ότι συζήτησαν για μυστικούς πόλεμους στη σύνοδο κορυφής, αλλά μόνο στο περιθώριο της συνόδου κορυφής, με μερικούς μόνο συμμάχους. 

Ήδη το 2011, το ΝΑΤΟ είχε παραβιάσει τους δικούς του ιδίους κανόνες, μη συγκαλώντας το Ατλαντικό Συμβούλιο πριν να βομβαρδίσει την Τρίπολη. 

Φαινόταν όντως αδύνατο ότι όλοι θα συμφωνούσαν να πράξουν μια τέτοια σφαγή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, συγκέντρωσαν λοιπόν κρυφά τη Γαλλία, την Ιταλία και την Τουρκία στη Νάπολη για να σχεδιάσουν μια επίθεση που προκάλεσε τουλάχιστον 40.000 θανάτους αμάχων σε μία εβδομάδα. 

Το τελικό ανακοινωθέν είναι σπάνιας υποκρισίας: η ουκρανική κρίση αντιμετωπίζεται ως μια ρωσική επίθεση, χωρίς ποτέ να αναφερθεί το πραξικόπημα της πλατείας Μαϊντάν, ούτε η εγκατάσταση μιας κυβέρνησης συμπεριλαμβάνει Ναζί. 

Η συριακή κρίση παρουσιάζεται ως σύγκρουση μεταξύ μιας μέτριας αντιπολίτευσης, η οποία προστατεύει τις μειονότητες από τη μια πλευρά, από την τυραννία του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσσαντ και, από την άλλη, από τις εξτρεμιστικές ομάδες, χωρίς ποτέ να αναφερθεί ότι το συριακό καθεστώς είναι μια Δημοκρατία, ενώ η μέτρια αντιπολίτευση πληρώνεται από τις δικτατορίες του Κόλπου, ούτε ότι η κρίση ξεκίνησε από έναν γαλλοβρετανικό μυστικό πόλεμο στα παραρτήματα της συνθήκης του Lancaster House, ούτε ότι ο πρόεδρος Άσσαντ επανεξελέγη μόλις με 63% του εκλογικού σώματος, και ενώ η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας είναι η μόνη που προστάτεψε όχι μόνο τις μειονότητες, αλλά και όλους τους πολίτες της, συμπεριλαμβανομένης της σουνιτικής πλειοψηφίας. 

Κυνικά, το ανακοινωθέν υποστηρίζει ότι η Συμμαχία προστάτεψε τον λαό της Λιβύης, σύμφωνα με τα ψηφίσματα 1970 και 1973, ενώ χρησιμοποίησε αυτά τα ψηφίσματα για την αλλαγή του καθεστώτος σκοτώνοντας  160.000 Λίβυους και βυθίζοντας τη χώρα στο χάος. 

Ωστόσο τελικά, τα τελευταία χρόνια, το ΝΑΤΟ έχει επιτύχει τους στόχους του στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη και στη Βόρεια Ανατολή Συρία, δηλαδή, αποκλειστικά και μόνο σε χώρες ή περιοχές οργανωμένες σε κοινωνίες φυλών.

Δεν φαίνεται να είναι σε θέση να έρθει σε άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία και την Κίνα.
[1] « Le sommet de l’Otan : guerre sur deux fronts », par Manlio Dinucci, Traduction Marie-Ange Patrizio, Il Manifesto (Italie), Réseau Voltaire, 4 septembre 2014. [2] Lire Les armées secrètes de l’Otan, par le professeur Daniele Ganser, disponible en épisode sur Réseau Voltaire.
[3] Sur les coups d’État de 1958 et de 1961, on se reportera à (1) « Quand le stay-behind portait De Gaulle au pouvoir » et (2) « Quand le stay-behind voulait remplacer De Gaulle », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 27 août et 10 septembre 2001
[4] Nous rappelons que le 11 Septembre 2001, pendant que le monde était hypnotisé par des attentats à New York et Washington, le président George W. Bush fut illégalement démis de ses fonctions en vertu du programme de « continuité du gouvernement ». Il ne les retrouva qu’en fin de journée, après que son pays ait profondément modifié sa politique étrangère et de Défense. Durant cette journée, tous les membres du Congrès et leurs équipes furent placés par l’autorité militaire en résidence surveillée au Greenbrier complex (Virginie occidentale) et à Mount Weather (Virginie).
[5] « Otan, offensive mondiale », par Manlio Dinucci, Traduction Marie-Ange Patrizio, Il Manifesto (Italie), Réseau Voltaire, 29 juillet 2014.
[6] « 1 milliard d’euros pour le nouveau siège de l’Otan », Réseau Voltaire, 29 janvier 2014.
[7] Voir notamment (1) « Le "Kurdistan", version israélienne », ; (2) « John McCain, le chef d’orchestre du "printemps arabe", et le Calife » ; (3) « Le grand retournement saoudien », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 1er juillet, 18 août et 1er septembre 2014,
[8] « Foley video with Briton was staged, experts say », Deborah Haynes, The Times, 24 août 2014 ; « Foley murder video ’may have been staged’ », Bill Gardner, The Daily Telegraph, 25 août 2014. Et sur l’identité de Sotloff, voir : « Le journaliste décapité était un Israélien formé dans une antenne du Mossad », par Hicham Hamza, Panamza, 3 septembre 2014.
[9] « L’affaire Nicholas Berg », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 18 mai 2004.
[10] « Un djihad mondial contre les BRICS ? », par Alfredo Jalife-Rahme, Traduction Arnaud Bréart, La Jornada (México), Réseau Voltaire, 18 juillet 2014.
[11] « En Ukraine, les menteurs paniquent », par Giulietto Chiesa, Megachip (Italie), Réseau Voltaire, 3 septembre 2014. 
  Τιερί Μεϊσάν  Δαμασκός, 5.9.2014

Αρχή της ομιλίας Ομπάμας στη στιγμή 34:45

infognomonpolitics.blogspot