† Άγιος Στυλιανός ο Παφλαγών 26 Νοεμβρίου

Στην έρημο της Παφλαγονίας, στη Μικρά Ασία ο κόσμος σχηματίζει ουρές. Απορεί κανείς τί γυρεύει τόσο πλήθος σε ένα τόσο αφιλόξενο μέρος. Πολλοί κρατούν στα χέρια τους μικρά παιδιά. Παιδιά με σβησμένα μάτια, παιδιά άρρωστα. Όλοι σταματούν μπροστά σε μια σπηλιά. Αναζητούν απεγνωσμένα τη σωτηρία απ' τη μεγάλη αρρώστια που θερίζει τα παιδιά τους. Ένας ασπρομάλλης γέροντας βγαίνει έξω από τη σπηλιά. Ευλογεί τα πλήθη. Παίρνει τα παιδάκια στην αγκαλιά του. Τα χαϊδεύει, τους γλυκομιλά, τα ευλογεί.

Αυτά δέχονται τα χάδια και τις ευλογίες του. Δε φοβούνται τη γεροντική ασκητική μορφή. Μοιάζουν σα να τον ξέρουν από καιρό. Ακούν τα γλυκά του λόγια λες και τους μιλά ένας μεγάλος φίλος. Και να το θαύμα! Τα σβησμένα μάτια φωτίζονται ξανά. Τα κουρασμένα κορμάκια παίρνουν ξανά δύναμη και στέκονται στα πόδια τους. Είναι καλά τώρα! Λαι, έχουν γιατρευτεί. Ο Αγιος Στυλιανός έκανε πάλι το θαύμα του με τη δύναμη του Θεού.

Το πονεμένο πλήθος ανακουφίζεται, ανασαίνει. Ο σεβάσμιος γέροντας δεν γνωρίζει τη λέξη «κουράστηκα!» Δεν αρνείται να βοηθήσει, δεν σταματά. Ο Στυλιανός ανατράφηκε από πλούσια οικογένεια. Όταν οι γονείς του απεβίωσαν, ο Στυλιανός μοίρασε όλη την περιουσία του στους φτωχούς, κάνοντας πράξη τα λόγια του Χριστού:

Στη συνέχεια πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη επιθυμία του: Αποσύρθηκε στην έρημο όπου κλείστηκε σε ένα σπηλαίο. Αγωνίστηκε με νηστεία, προσευχή και μελέτη Ο Άγιος καλλιέργησε σε βάθος κάθε χριστιανική αρετή και ασκήθηκε στην εγκράτεια. Αξιώθηκε μάλιστα από το Θεό να θεραπεύει τις γυναίκες που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν, καθώς και τα άρρωστα παιδιά.

Όπως ο ήλιος προσελκύει τους ανθρώπους στα κρύα του χειμώνα, έτσι κι ο Αγιος μάζευε γύρω του τους χριστιανούς. Με τον καιρό, πολλοί άνθρωποι έφερναν τα παιδιά τους στον άγιο όχι μόνο για να τα θεραπεύσει, αλλά για να γίνει ο πνευματικός τους καθοδηγητής. Έτσι ήταν ευτυχής. Λένε πως όταν εκοιμήθη, στο πρόσωπο του ήταν απλωμένο ένα τεράστιο χαμόγελο.

Ο Αγιος Στυλιανός έγινε ο προστάτης άγιος των παιδιών. Η αγάπη του για τα παιδιά, αγνή και άδολη. Σφυρηλατημένη από την προσευχή, τη νηστεία και την πίστη. Ο άγιος Στυλιανός εικονίζεται πάντα με ένα παιδάκι στην αγκαλιά του. Τα παιδιά αισθάνονται κοντά του σιγουριά κι ασφάλεια. Βρίσκουν στην αγκαλιά του τον προστάτη, το βοηθό, τον καθοδηγητή, το θαυματουργό.

http://voiotosp.blogspot.com/2009/11/26.html