Διαπιστώσεις, Συνθήματα & Ευχολόγια = ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ

Κάποτε το ζητούμενο ήταν η ελευθερία. Ιερός σκοπός και στόχος. Η ορμή, το πάθος και ο ενθουσιασμός δεν φτάνουν για να επιφέρουν την ελευθερία. Χρειαζόταν και ένα στρατηγικό μυαλό και σε εκείνα τα κρίσιμα χρόνια εμφανίστηκε ο Κολοκοτρώνης και μερικά ακόμα στρατηγικά μυαλά.

Εμφανιστήκαν όμως αμέσως και οι Κωλέτηδες και Μαυροκορδάτοι που έφεραν την επανάσταση στο χείλος της καταστροφής και το τίμημα σε αίμα και ζωές ανυπολόγιστο.

Κάποτε το ζητούμενο ήταν η κατάργηση του εργασιακού μεσαίωνα. Ιερός σκοπός και στόχος. Η ορμή, το πάθος και ο ενθουσιασμός δεν έφταναν για να επιφέρουν την αλλαγή. Χρειαζόταν θάρρος, παλληκαριά και επιμονή.

Γράφει ο Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

Την εποχή του Γκάντι αλλά και του Μαντέλα ο εχθρός ήταν σαφής και ξεκάθαρος. Ήταν οι Άγγλοι και η καταπιεστική συμπεριφορά τους προς ένα λαό με κουλτούρα όπως οι Ινδοί. Ήταν οι λευκοί και η εξευτελιστική συμπεριφορά των αποίκων προς τους ντόπιους που τους φερόντουσαν ωσαν να ήταν ζώα.

Παθός, όραμα, στρατηγική και συνέπεια είχαν ως αποτέλεσμα δυο μεγάλοι ηγέτες να ελευθερώσουν τον λαό τους χωρίς να πέσει τουφεκιά. Αυτό κάνει τον ηγέτη.

Σήμερα δεν υπάρχει εμφανής και ξεκάθαρος στόχος. Ζούμε ακριβώς ίδια και απαράλλακτη την εποχή του Μαρτίνου Λούθηρου.

Μια εποχή σκοταδισμού όπου η παπική εξουσία πουλούσε συγχωροχάρτια για να γεμίζει τα ταμεία της με την δήθεν συγχώρεση των αμαρτιών. Ένας άνθρωπος αντιστάθηκε και αφού έγραψε στο χέρι τα 95 σημεία του και τα αντέγραψε αρκετές φόρες, βγήκε και στα 1517 και τα θυροκόλλησε στην εξώπορτα του Μητροπολιτικού Ναού της Βιτεμβέργης στα λατινικά για να αναλάβουν φίλοι στην συνέχεια να μεταφράσουν και να  διαδώσουν.

Πόσο σημαντικό να σε καταλαβαίνουν μερικοί άνθρωποι.

Το μέλλον του ήταν δύσκολο πλέον αλλά αυτό ξεχωρίζει τους ηγέτες από τους τσαρλατάνους. Ένας άνθρωπος με διδακτορικό στην Φιλοσοφία και βαθύ γνωστής του ευαγγελίου.

Σήμερα, φαινομενικά όλα πάνε καλά και έχουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Σήμερα με τόσες πηγές πληροφόρησης ο καθένας έχει γνώση και άποψη. Έχει όμως γνώση; Υπάρχει γνώση στους νεοέλληνες;;;

Σήμερα φαίνεται πως είμαστε περισσότερο αγράμματοι και αμόρφωτοι σε σχέση με δυο αιώνες πριν. Σήμερα η ηθική μας, οι Αρχές και οι Αξίες μας είναι σε ελεύθερη πτώση.

Σήμερα, παλαιά κόμματα, νέα πολιτικά κόμματα, νέες πολιτικές κινήσεις, δήθεν πατριώτες και αγωνιστές έχουν επιδοθεί σε ένα κυνήγι ψήφων με πατριωτικές ιαχές, διαπιστώσεις, συνθήματα κ ευχολόγια. Το ίδιο μοτίβο κραταει σχεδόν 200 χρόνια τώρα με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Κάτι με μεθοδολογία στα πλαίσια μιας στοχευόμενης πρότασης; Όχι βέβαια. Τα συνθήματα πουλάνε περισσότερο.

Άπειροι οι εραστές της καρέκλας που ευαγγελίζονται σωτηρίες και αποτίναξη του κατοχικού ζυγού.

Το να ανεβαίνεις σε ένα πλοίο για την Γάζα και να το επικαλείσαι για να αλιεύσεις ψήφους, είναι λαϊκισμός.

Το να πηγαίνεις στην Βόρεια Ήπειρο για την εξόδιο ακολουθία και σαράντα μέρες αργότερα στο μνημόσυνο και να ανεβάζεις σελφι και φωτογραφίες για να δουν οι άλλοι ότι ήσουν εκεί, είναι λαϊκισμός.

Το να έχεις εργαστεί στην Τράπεζα της Ελλάδος αλλά ο περισσότερος χρόνος να έχει λάβει χώρα στον συνδικαλισμό και να μην έχεις ιδέα τι ξοδεύει η χώρα σε μισθούς, συντάξεις και χρέος, άλλα να επικαλείσαι αγώνες και κεκτημένα για να αλιεύσεις ψήφους, είναι λαϊκισμός.

Το να ανεβάζεις διαφημιστικά σποτάκια με θέμα τους φόρους, την μετανάστευση των νέων στην Ευρώπη και την εγκληματικότητα για να αλιεύσεις ψήφους, είναι λαϊκισμός.

Το να λες ότι, όλοι μαζί, για όλους τους έλληνες, ήρθε η ώρα των πολλών και από την άλλη με ένα σπιτάκι του 1960 συν προσωπικά έξοδα συν ένα αυτοκινητάκι 20ετιας με 1498 κυβικά να του βγάζεις τεκμαρτό εισόδημα 13000 χιλιάρικα και να του βάζεις φόρο ενώ είναι άνεργος, ξεπέρνα τον λαϊκισμό, είναι αλητεία.

Το να ευαγγελίζεσαι ότι θα βελτιώσεις την καθημερινότητα των πολιτών χωρίς να έχεις ιδέα πως αυτή είναι και χωρίς στην πραγματικότητα να σε ενδιαφέρει, για να αλιεύσεις ψήφους, είναι λαϊκισμός.

Το να εμφανίζονται δήμαρχοι, περιφερειάρχες και αντι-, γενικοί γραμματείς, υπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι, μετά από μια φυσική καταστροφή (σεισμοί, πλημμύρες, χαλάζια στην γεωργία) αλλά να μην εμφανίζονται οι ειδικοί επιστήμονες και οι καθ υλην αρμόδιοι οι όποιοι θα έδιναν λύσεις και κατευθύνσεις, είναι λαϊκισμός.

Το να διαλαλείς ότι η 13η σύνταξη είναι στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ,  πως «ο συνταξιούχος πρέπει να γνωρίζει πως η σύνταξή του θα είναι στο ψηφοδέλτιο που θα πάρει», είναι λαϊκισμός αλλά και αλητεία, ξετσιπωσιά αλλά και εκβιασμός.

Το να πετάει ο ένας στον άλλον λάσπη και να παρασύρουν σε εντυπώσεις τον ψηφοφόρο για να αλιεύσουν ψήφους, είναι λαϊκισμός.

Το να σε παρακολουθεί ένας ολόκληρος λαός και να σε νομιμοποιεί κάθε τέσσερα χρόνια, σημαίνει ότι είναι  βουτηγμένος και βυθισμένος και εθισμένος στον ΛΑΙΚΙΣΜΟ.

Ένας ολόκληρος λαός βουτηγμένος και βυθισμένος και εθισμένος στον ΛΑΙΚΙΣΜΟ.

Οι περιφερόμενοι υποψήφιοι πρωθυπουργοί, βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι και σύμβουλοι, παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως σωτήρα ως θαυματοποιό.

Μικροί, μεγάλοι, μανάδες, πατεράδες, παππούδες, υποψήφιοι περιφερειάρχες και αντιπεριφερειάρχες, υποψήφιοι δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι έως και απλοί υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι άλλα και αυτοί για τα τοπικά, έχουν ξεχυθεί σε αναζήτηση και συλλογή ψήφων.

Είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αυτό ;;; Είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ αυτό ;;;

Και μετά τις εκλογές αποδεικνύονται στην συντριπτική τους πλειοψηφία ακατάλληλοι έως και ψεύτες και παλιάνθρωποι.

Και το να ζεις την καθημερινότητα, την γραφειοκρατία, τον θάνατο, την απόγνωση, την δυστυχία και να τους ψηφίζεις, ή να πιστεύεις τα ψέματα και να τα υπερασπίζεσαι, προφανώς είσαι πνευματικά καθυστερημένος.

Ολόκληρη η χώρα είναι βουτηγμένη/εθισμένη στον Λαϊκισμό. Ένα μικρόβιο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πρώτη ελεύθερη Ελλάδα; Στην Οθωμανή περίοδο; Στο βυζάντιο; Στους αρχαίους έλληνες;

Κατά το 1821, εκείνη την μεγάλη  αφετηρία, το ξεκίνημα έγινε με έλληνες γεμάτους με λεβεντιά και ποτισμένους με αγάπη για τον τόπο. Όμως τα γεράκια δεν έχασαν ευκαιρία και εμφανιστήκαν στο προσκήνιο. Πήραν στα χέρια τους έναν ολόκληρο λαό αγράμματο και αμόρφωτο και τον εμβάπτισαν και εμπότισαν στον λαϊκισμό. Έκτατε ένας ολόκληρος λαός παραμένει βυθισμένος και εθισμένος στον λαϊκισμό, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Το σίγουρο είναι κάποιοι κερδίζουν και μάλλον το πολίτικό σύστημα. Συμφέρει στους χειραγωγούς και δημαγωγούς να συντηρούν τον λαϊκισμό.

Την ίδια στιγμή

Τα καρδιαγγειακά, ο καρκίνος, τα τροχαία, οι αυτοκτονίες κοστίζουν σε ζωές, πόσες ετησίως;;;

Η εγκληματικότητα ανθηρότατη επί των κυβερνήσεων πασοκ νδ και συριζα. Εγκληματικότητα που αγγίζει την νεολαία.

(Την ποινή των αναμορφωτικών μέτρων επέβαλε το Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων Θεσσαλονίκης σε πέντε μαθητές λυκείου, που δρούσαν ως συμμορία και κατηγορούνται για σωρεία ληστειών σε χώρους της πανεπιστημιούπολης της Θεσσαλονίκης και στην παραλία της πόλης)

Ο ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ υπογράφει την καταδίκη της Ελλάδας και πρέπει να απαλλαγούμε από αυτόν.

Ένας τρόπος θα ήταν ελληνική και πραγματική και αληθινή παιδεία. Όμως σύμφωνα με τον Κοντογιώργο (2019): Η παιδεία στη χώρα μας είναι βαθιά εγκιβωτισμένη σε μια αυστηρά καθεστωτική λειτουργία. Τόσο ως προς το περιεχόμενό της όσο και ως προς τις χρήσεις της. Ως περιεχόμενο είναι προσανατολισμένη σε μια αρχαΐζουσα διδασκαλία που δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις, ενώ ιδεολογικά είναι αφιερωμένη ολοκληρωτικά στην υπηρεσία της εκφυλισμένης εκδοχής της αιρετής μοναρχίας. Καταγίνεται εξαντλητικά στην αγιολόγηση της κομματοκρατίας και, στο πλαίσιο αυτό, με προτεραιότητα στην αποδόμηση του ελληνισμού και της προοδευτικής του σημειολογίας. Ως προς τις χρήσεις της, αποτελεί κοινό μυστικό ότι η εκπαίδευση στην Ελλάδα λειτουργεί ως το μακρύ χέρι της κομματοκρατίας για την χειραγώγηση των νέων, για την αναπαραγωγή των στελεχών της και για τον ιδεολογικό εγκλεισμό της ελληνικής κοινωνίας στο αξιακό οπλοστάσιο του καθεστώτος. Σε όλες τις βαθμίδες του ελληνικού σχολείου επικρατεί η αρχή της ενιαίας σκέψης. Δεσπόζει ένας αγώνας χαρακωμάτων για να μην ανοίξει καμία χαραμάδα ελευθερίας της σκέψης και γνώσης που θα επιτρέψει την παραμικρή αμφισβήτηση της καθεστωτικής πραγματικότητας, που θα διδάξει το μέλλον με πρόσημο την πρόοδο. Αρκεί να αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα. Οι νέοι μας διδάσκονται με επιτακτικό τρόπο ότι το σημερινό σύστημα της αιρετής μοναρχίας αποτελεί την ενσάρκωση της πιο ολοκληρωμένης εκδοχής της δημοκρατίας. Συγχρόνως, όταν παρουσιάζεται η ελληνική εκδοχή της, η ύλη περιορίζεται αυστηρά στην καταγραφή των συνταγματικών αρχών της. Ουδαμού απαντά η διερώτηση ως προς τις εφαρμογές των εν λόγω αρχών, δηλαδή ως προς το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένα άρθρο του Συντάγματος που να μην παραβιάζεται από τους φύλακές του, το κομματικό σύστημα. Μεγάλοι πρωτεργάτες γι’ αυτό είναι οι θεράποντες των κοινωνικών επιστημών, από τους φιλοσόφους, τους συνταγματολόγους και τους πολιτικούς επιστήμονες έως τους κοινωνιολόγους και τους ιστορικούς.

Και όπως είπε και ένας σοφός φίλος:

Πρέπει να: ΚΟΣΚΙΝΙΖΟΥΜΕ  ΟΣΑ  ΑΚΟΥΜΕ  η  ΔΙΑΒΆΖΟΥΜΕ , ΓΙΑ  ΝΑ  ΕΝΤΟΠΙΖΟΥΜΕ  ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Αν ξεφύγουμε από τον ΛΑΙΚΙΣΜΟ τότε κι μόνο τότε θα μπορέσουμε σαν λαός να ανοίξουμε τα φτερά μας.