Προδομένη Εργατική Πρωτομαγιά

Η Πρωτομαγιά συμβολίζει τις κατακτήσεις της μισθωτής εργασίας σε όλο τον κόσμο μέσα από πολύχρονους αγώνες, που οδήγησαν σε καλυτέρευση της ζωής της εργατικής τάξης. Καθιερώθηκε ως παγκόσμια ημέρα μνήμης στις 20 Ιουλίου 1889, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς (Σοσιαλιστικής Διεθνής) στο Παρίσι, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγου την 1η Μαΐου 1886, που διεκδικούσαν το οκτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η απεργία εκείνη κατέληξε σε αιματοχυσία με την επέμβαση της αστυνομίας και των μπράβων της εργοδοσίας. 

Αλλά σήμερα η Πρωτομαγιά είναι μια προδομένη ημέρα μνήμης. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι της μισθωτής εργασίας,αλλά και οι συνταξιούχοι,οι αγρότες, οι επαγγελματίες οι μικρομεσαίες και μεσαίες τάξεις, συνθλίβονται από το κράτος των τραπεζιτών, των αφεντικών και των πλουτοκρατών. Οι κατακτήσεις των εργατουπαλλήλων μέσα από αιματοβαμμένες κινητοποιήσεις δεκαετιών χάθηκαν σαν φτερό στον άνεμο. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις τους εντάχθηκαν στο κατεστημένο και από προστάτες των μισθωτών, μετατράπηκαν σε θεσμούς προάσπισης της πλουτοκρατίας.

Οι εισοδηματικές διαφορές μεγεθύνθηκαν και μεγεθύνονται. Οι συνθήκες εργασίας χειροτερεύουν αντί να καλυτερεύουν παρ’ όλη την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας που θα έπρεπε να τις είχε βελτιώσει. Οι πλούσιοι γίνονται πολύ  πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Τα χρέη των περισσότερων κρατών όπως και των πολιτών, αυξάνονται, δημιουργώντας μια παγίδα χρέους που τους αλυσοδένουν στην μέγκενη των τραπεζιτών και των χρηματιστηριακών αγορών. Το 1% του πληθυσμού κατέχει πλούτο όσο το υπόλοιπο 99%. Ο Ουώρεν Μπάφετ, κορυφαίος γύπας των αγορών περιέγραψε την σημερινή πραγματικότητα με τον πλέον παραστατικό και Μαρξιστικό τρόπο : “Η πάλη των τάξεων υπάρχει. Εμείς κερδίσαμε”.

Όμως, είναι γνωστό πως η ιστορία κάνει κύκλους. Η “πάλη των τάξεων” με διαφορετική  μορφή, τώρα, ανάμεσα στις μάζες των πολιτών και στις ελίτ, συνεχίζεται. Και αν όχι στη σημερινή γενιά,στην επόμενη, οι πολίτες θα νικήσουν τις ελίτ. Ο Μπάφετ μπορεί να μην υπάρχει τότε, αλλά θα ζουν οι επίγονοί του που θα βιώσουν την ανατροπή, η οποία πάντα φαίνεται αδύνατη στην αρχή μέχρι να γίνει πράξη. 

Η Εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα

Στη χώρα μας, ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς έγινε το 1893, στην Αθήνα, με πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη. Η 1η Μαΐου ήταν Σάββατο και εργάσιμη. Έτσι, επελέγη η Κυριακή 2 Μαΐου, για να έχει η γιορτή μαζικό χαρακτήρα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Σοσιαλιστής», που εξέδιδε ο Καλλέργης, στις 5 το απόγευμα της Κυριακής συγκεντρώθηκαν στο Στάδιο πάνω από 2.000 σοσιαλιστές και εργαζόμενοι. Η «Εφημερίς» τους υπολόγισε μόνο σε 200 και σημείωνε σε άρθρο της: «Οι πλείστοι εξ αυτών ήσαν εργάται, ευπρεπώς κατά το πλείστον ενδεδυμένοι, με ερυθράς κονκάρδας επί της κομβιοδόχης, και πολύ ήσυχοι άνθρωποι. Αυτοί είναι οι πρώτοι σοσιαλισταί εν Ελλάδι, και συνήλθον χθες εις το πρώτον αυτών εν Αθήναις συλλαλητήριον».

Οι συγκεντρωμένοι ενέκριναν ψήφισμα το οποίο είχε ως εξής:
«Συνελθόντες σήμερον την 2 Μαΐου, ημέραν Κυριακήν και ώραν 5 μ.μ. εν τω Αρχαίω Σταδίω, οι κάτωθι υπογεγραμμένοι μέλη του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου» και υπό μισθόν πάσχοντες εψηφίσαμεν:
Α) Την Κυριακήν να κλείωσι τα καταστήματα, καθ’ όλην την ημέραν, και οι πολίται ν’ αναπαύωνται.
Β) Οι εργάται να εργάζωνται 8 ώρας την ημέραν.
Γ) Ν’ απονέμηται σύνταξις εις τους εκ της εργασίας παθόντας και καταστάντας ανικάνους προς διατήρησιν εαυτών και της οικογενείας των.
Δ) Το συμβούλιον του «Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου» να επιδώση το ψήφισμα εις την Βουλήν.»

Το ψήφισμα επεδόθη, τελικά, στον Πρόεδρο της Βουλής την 1η Δεκεμβρίου 1893 από τον Σταύρο Καλλέργη. Ο πρωτοπόρος σοσιαλιστής ανήλθε στη συνέχεια στο δημοσιογραφικό θεωρείο και περίμενε με ανυπομονησία από τον Πρόεδρο της Βουλής να το εκφωνήσει. Αυτός κωλυσιεργούσε και «ησχολείτο εις την ανάγνωσιν ετέρων αναφορών προερχομένων εκ διαφόρων προσώπων και πραγματευομένων κατά το μάλλον και ήττον περί ανέμων και υδάτων», όπως έγραψε στον «Σοσιαλιστή».

Ο Καλλέργης διαμαρτυρήθηκε μεγαλοφώνως και με εντολή του Προέδρου συνελήφθη για διατάραξη της συνεδρίασης. Οι στρατιώτες της φρουράς, αφού τον κτύπησαν με τα κοντάκια των όπλων τους, τον μετέφεραν στο αστυνομικό τμήμα, όπου παρέμεινε επί διήμερο. Στις 9 Δεκεμβρίου 1983 δικάστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ημερών, τις οποίες εξέτισε στις φυλακές του Παλαιού Στρατώνα. Με τον περιπετειώδη αυτό τρόπο έληξε και τυπικά ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα.

Ο ματωμένος Μάης του ’36

odosdrachmis.gr