Κυβέρνηση και τράπεζες σε νέα μεγάλη απάτη.

Το μεγάλο κόλπο των τραπεζών

Στην περίπτωση υποθηκευμένων κατοικιών και επιχειρήσεων με κόκκινα δάνεια συνολικού ύψους 50 δις, τα funds θα τα αγοράσουν καταβάλλοντας μόλις 10 δις. Θα αποκομίσουν δηλαδή άμεσα ένα τεράστιο κέρδος ύψους 40 δις ευρώ με συνοπτικές διαδικασίες. Και είναι πολύ πιθανό και αυτά τα 10 δις ή ένα μεγάλο μέρος τους, να τα δανειστούν από τις ίδιες τις τράπεζες που τους τα πουλούν!

Άποψη

– του Θεόδωρου Κατσανέβα

Οι δηλώσεις Δραγασάκη για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με πιθανή  επιβάρυνση των Ελλήνων φορολογουμένων και ο βομβαρδισμός της κοινής γνώμης για πιθανό κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100.000, δεν είναι τίποτα άλλο από  προετοιμασία της κοινής γνώμης για την εφαρμογή στην πράξη ενός μεγάλου κόλπου των τραπεζών με τα κόκκινα δάνεια και τους πλειστηριασμούς. Εκείνο που  σχεδιάζεται στην πραγματικότητα είναι η μαζική υφαρπαγή των εμπράγματων ασφαλειών ( κατοικίες, οικόπεδα, επιχειρήσεις ) των κόκκινων δανείων από  τραπεζικά funds στο ελάχιστο της αξίας τους.

Σήμερα παραμονές των εκλογών, ένα νέο κούρεμα καταθέσεων και ομολόγων όπως έγινε με το PSI του 2012 είναι εντελώς απίθανο. Αυτό θα οδηγούσε το
κυβερνών κόμμα στα Τάρταρα, κάτι που δεν το θέλουν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Η «Πρώτη Φορά Αριστερά», είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα χάσει στις επερχόμενες εκλογές, αλλά αποτελεί ένα χρήσιμο «εταίρο» για την ομαλή συνέχεια της κατοχής στην σύγχρονη Μπανανία-Ελλάδα.

Αλλά ας έλθουμε στο κύριο θέμα μας. Από το σύνολο των κόκκινων δανείων ύψους 80 δις ευρώ, τα 50 δις, με αντίστοιχης αξίας εμπράγματες υποθήκες ( κατοικίες, οικόπεδα, επιχειρήσεις ), προγραμματίζεται να ομαδοποιηθούν και να εξαγοραστούν μέσα στο 2019 στο ελάχιστο της αξίας τους, σε επίπεδα της τάξης του 20% από funds-τραπεζικούς «Γύπες». Αντί δηλαδή οι τράπεζες, όπως έγινε και αλλού και ειδικότερα στην Κύπρο, να προτείνουν στους οφειλέτες μια λογική  συμφωνία για κούρεμα των δανείων και αγορά από τους οφειλέτες των δανείων τους  κατά 50%-70% φτηνότερα και αναδιάρθρωση των δανείων σε βάθος χρόνου ώστε να μην χάσουν τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους, επιλέγεται η λύση της ομαδικής εξαγοράς τους στο 20% της αξίας τους από τραπεζικά funds.

Στην περίπτωση δηλαδή υποθηκευμένων κατοικιών και επιχειρήσεων με κόκκινα δάνεια συνολικού ύψους 50 δις, τα funds θα τα αγοράσουν καταβάλλοντας μόλις 10 δις. Θα αποκομίσουν δηλαδή άμεσα ένα τεράστιο κέρδος ύψους 40 δις ευρώ με συνοπτικές διαδικασίες. Και είναι πολύ πιθανό και αυτά τα 10 δις ή ένα μεγάλο μέρος τους, να τα δανειστούν από τις ίδιες τις τράπεζες που τους τα πουλούν ! Με άλλα λόγια, Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει και μάλιστα με ένα πολύ ακριβό κέρασμα.

Για τον ίδιο σκοπό, αξιοποιείται και ένα άλλο «κόλπο». Οι τράπεζες βγάζουν σε δημόσιους πλειστηριασμούς τα υποθηκευμένα ακίνητα σε σχετικά υψηλές αγοραίες αξίες, με αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις,(εκτός και αν είναι κάποιοι μιλημένοι)  να μην ενδιαφέρεται κανείς για αγορά και οι πλειστηριασμοί να κηρύσσονται άγονοι. Ύστερα απ’ αυτό, και στα πλαίσια των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων που έχουν επιβληθεί από τις Βρυξέλες, οι τράπεζες έχουν το νόμιμο δικαίωμα να ομαδοποιήσουν τα κόκκινα δάνεια με τις εμπράγματες ασφάλειές τους και να τις παραδώσουν έναντι ευτελούς τιμήματος στο 20% της αξίας τους ή και ποιο κάτω,  στα funds-Γύπες των αγορών που στην πραγματικότητα είναι οι ίδιοι οι ξένοι μέτοχοι των συστημικών τραπεζών ή συνεργαζόμενοι με αυτούς φορείς και ιδιώτες.

Αυτή είναι η μεταμοντέρνα έκδοση του σύγχρονου, ανίδρωτου, άγριου χρηματιστηριακού καπιταλισμού, που οδηγεί στην οικονομία της φούσκας, σε περιοδικές οικονομικές κρίσεις και καταστροφή στοχοποιημένων χωρών όπως η Ελλάδα.  Όλα τα παραπάνω, μπορούν και συμβαίνουν γιατί η χώρα μας δεν έχει ανεξάρτητη νομισματική πολιτική και οι κανόνες του παιχνιδιού επιβάλλονται από τους αδίστακτους κρατούντες στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο που κρατάνε τον κουμπαρά και εμείς εδώ χορεύουμε πεντοζάλη. Προς την ίδια κατεύθυνση, συμβάλει και η κατάργηση στα μέσα της δεκαετίας του 1990 του νόμου Glass Steagal που απαγόρευε παρόμοιες πρακτικές και ειδικότερα τις συνέργειες επενδυτικών τραπεζών (fund) με εμπορικές τράπεζες.

analyst.gr