Η παγκοσμιοποιητική «Αριστερά», ο Χριστός, οι πρόσφυγες και οι φασίστες!

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ (ΜΕΚΕΑ) – 25/12/2018

Η παγκοσμιοποιητική «Αριστερά», ο Χριστός, οι πρόσφυγες και οι φασίστες!

Ιστορικά το θρησκευτικό λαϊκό αίσθημα – καθώς ενσωματώνεται με τη πάροδο των χρόνων με βασικές αξίες των λαϊκών στρωμάτων – χρησιμοποιούνταν ως προπαγανδιστικό εργαλείο από τις εκάστοτε ελίτ, για να περνούν τα αντιλαϊκά τους μηνύματα που εξυπηρετούσαν κάθε φορά τα συμφέροντα των καταπιεστών, ιδιαίτερα όταν η θρησκεία έστρεφε τους πιστούς στην ενασχόληση μόνο με τη βασιλεία των ουρανών.

Στη σημερινή εποχή της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, όπου οι δίαυλοι πληροφόρησης ελέγχονται – και δημιουργούνται – σχεδόν καθολικά από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) και τις κατά τόπους ελίτ, η διασπορά της ελεγχόμενης πληροφόρησης και η διαστρέβλωση της ιστορίας και της πραγματικότητας παίρνει τη μορφή «χιονοστιβάδας». Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή αφού πλέον στον συστημικό
προπαγανδιστικό μηχανισμό δεν περιλαμβάνονται μόνο τα παραδοσιακά ΜΜΕ, αλλά και οι ελεγχόμενοι δίαυλοι του ίντερνετ που μπαίνουν σε κάθε σπίτι και η παγκοσμιοποιητική «αριστερά» που έχει κυρίαρχο ρόλο στη διασπορά της συστημικής προπαγάνδας.

Ο λόγος για το πρόσφατο – εν όψει Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς – συστημικό «τρολάρισμα» που ανέλαβε να το μεταδώσει καταρχήν ο σημερινός Πάπας Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο λέγοντας ότι ο Ιησούς και η οικογένειά του ήταν πρόσφυγες. Λέμε «καταρχήν» γιατί ο σημερινός Πάπας  αποτελεί τον υψηλότερο στην καθολική ιεραρχία του θρησκεύματος φερέφωνο των θέσεων της Υπερεθνικής Ελίτ, δηλαδή της ιδεολογίας της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αν και δεν έχουμε αμφιβολία ότι τα ίδια θα υποστηρίζει και ο γνωστός για τον ρόλο του στη στήριξη του φασιστικού καθεστώτος της Ουκρανίας που επέβαλε η Υπερεθνική Ελίτ μετά από αιματηρή δήθεν εξέγερση, Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Είναι γνωστό ότι η πεμπτουσία της παγκοσμιοποίησης είναι οι ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές, όπου η μία εξ αυτών και εξίσου σημαντική για την αναπαραγωγή της ΝΔΤ είναι η ελευθερία στη διακίνηση «ανθρώπων»/ εργατικού δυναμικού, η οποία έχει διττό στόχο: την τροφοδότηση των Πολυεθνικών εταιρειών με φτηνά εργατικά χέρια αλλά και την αντικατάσταση της πολιτισμικής ταυτότητας, που αποτελεί το θεμέλιο της εθνικής κυριαρχίας, με το κατασκευασμένο καταναλωτικό πρότυπο τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς που δεν ανάγεται σε ιστορικές καταβολές και αξίες της κοινωνίας.

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος τρόπος προώθησης των «ανοιχτών συνόρων» που επιβάλλει η ΝΔΤ από το να περιβάλλονται οι αντιδραστικοί της στόχοι με θρησκευτικά και φιλάνθρωπα περιτυλίγματα βασιζόμενα και σε ανιστόρητα μυθεύματα.

Από κει και πέρα αναλαμβάνουν οι κατά τόπους «φυτευτοί» αρχιεπίσκοποι και αριστερο-δεξιοί που αποτελούν τα «καλά παιδιά» του συστήματος για να αναμεταδώσουν τα μηνύματα της Υ/Ε σε όλο το φάσμα των λαϊκών στρωμάτων, όπως έγινε και αυτές τις μέρες εδώ, με «αριστερούς» τύπου Παπαδημούλη και Μπογιόπουλου να αναμεταδίδουν το σύνθημα του έμμεσα συνεργού στη σφαγή του Αργεντίνικου λαού σημερινού Πάπα Μπεργκόλιο, βρίζοντας τον ελληνικό λαό ως «ρατσιστή» και «φασίστα» εάν τολμήσει να αντιταχθεί στα σχέδια της Υ/Ε για το πλήρες άνοιγμα των συνόρων στα εκατομμύρια προσφύγων που δημιούργησε βέβαια το ίδιο το παγκοσμιοποιητικό σύστημα και τα κατά τόπους εκτελεστικά του όργανα, τύπου ΣΥΡΙΖΑ!

Δεν θα αναφερθούμε εκτενώς εδώ στους λόγους που οδήγησαν σε πορεία εκφυλισμού των αξιών της παραδοσιακής Αριστεράς – ρεφορμιστικής και αντισυστημικής – αν και είναι πασιφανές πια ότι η απουσία ανάλυσης για το τι είναι και πως λειτουργεί η διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς (παγκοσμιοποίηση) αποτελεί τον πρωταρχικό λόγο της ενσωμάτωσης σύσσωμης της αριστεράς στην ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης και τη ΝΔΤ, πράγμα που οδηγεί παντού τα λαϊκά στρώματα – θύματα της παγκοσμιοποίησης σε εγκατάλειψη της «Αριστεράς» αυτής και τη στήριξη των κινημάτων για την εθνική κυριαρχία, σαν προϋπόθεση για οποιαδήποτε ριζική κοινωνική αλλαγή (κίνημα για το Brexit, Κίτρινα Γιλέκα κλπ).

Ωστόσο τρία σημεία θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους.

1. Ο τραγελαφικός χαρακτηρισμός ότι ο «Ιησούς και η οικογένειά του ήταν πρόσφυγες» είναι ανιστόρητος και έτσι σημαντικά ζητήματα που έχουν και ιστορικό ενδιαφέρον πασάρονται από τους νεροκουβαλητές της ΝΔΤ και διαχέονται στα ΜΜΕ ως τσιτάτα και συνθήματα χωρίς ίχνος ιστορικής τεκμηρίωσης και ανάλυσης για σύνδεση με τη σημερινή εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
2. Τότε δεν υπήρχαν βέβαια κράτη-έθνη (που σήμερα είναι φυσικά υπό διάλυση) για να τίθεται θέμα μεταναστών/προσφύγων όπως σήμερα. Οι Εβραίοι τόσο στην Παλαιστίνη όσο και στην Αίγυπτο δεν είχαν βέβαια τα δικαιώματα των Ρωμαίων πολιτών και ήταν σε τελική ανάλυση οι Ρωμαϊκές διοικήσεις που αποφάσιζαν (μέσω των τοπικών άρχων) ποιοι μπορούσαν να εγκατασταθούν στην κάθε επαρχία και φυσικά συνήθως δεν είχαν κανένα λόγο να απαγορεύσουν σε κάποιους Εβραίους να πάνε από τη μια επαρχία στην άλλη (άλλο αν οι ίδιοι οι Εβραίοι για θρησκευτικούς η άλλους λόγους είχαν αντιρρήσεις). Με άλλα λόγια η Ρωμαϊκή αυτοκρατορια, όπως και αυτή του Μ. Αλεξάνδρου, ήταν εξ ορισμού ‘διεθνιστικές’, όχι βέβαια με την έννοια της παγκοσμιοποίησης όπως λένε άσχετες αναλύσεις τύπου Αρβελέρ κλπ (δηλαδή με την έννοια του ανοίγματος των αγορών κλπ.), αλλά με την έννοια της πολιτικής διεθνοποίησης στα όρια της κάθε αυτοκρατορίας —όπως έγινε μετά και με τη Βρετανική αυτοκρατορία.
3. Επίσης στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε απλά το σύστημα των μετοίκων για αυτούς που μετακόμιζαν από άλλη πόλη. Και πολύ σωστά η Αθηναϊκή δημοκρατία δεν έδινε πολιτικά δικαιώματα στους μετοίκους, ειδάλλως θα έφθανε και αυτή στο σημερινό ανέκδοτο όπου οι πιο φανατικοί κατά της εθνικής κυριαρχίας να είναι οι μετανάστες και τα παιδιά μεταναστών, όπως γίνεται σήμερα με το Brexit στη Βρετανία, όπου συνδιαμορφώνουν τη κρίσιμη απόφαση εάν θα εξακολουθήσει να υπάρχει  Βρετανικό κράτος-έθνος οι…Ινδοί και οι Πακιστανοί, όταν συγχρόνως οι Σκωτσέζοι δεν θέλουν να υπάγονται στη Βρετανία παρόλο που οι πολιτιστικές κλπ διαφορές τους από τους υπόλοιπους Βρετανούς δεν συγκρίνονται βέβαια με αυτές με τους Ασιάτες κλπ. Φανταζόμαστε τι θα είχε γίνει η Αθηναϊκή δημοκρατία αν ψήφιζαν και οι μέτοικοι από άλλες περιοχές, ακόμη και από τη Σπάρτη, για να μην πούμε από Περσία κλπ; Σήμερα δηλαδή η μετανάστευση είναι βασικό όπλο στην κατάργηση των κρατών-εθνών, όπως ρητά τόνιζε ο Πίτερ Σάδερλαντ (υπεύθυνος για τα δικαιώματα προσφύγων στον ΟΗΕ πριν μερικά χρόνια πριν πεθάνει — βλ. σχετικό αποκαλυπτικό άρθρο εδώ) ότι πρέπει όλοι να ζούμε σε πολυεθνικές σούπες όπως η Αμερική, ο Καναδάς και η Αυστραλία και επέκρινε τους Ευρωπαϊκούς λαούς γιατί δεν έχουν γίνει ακόμα έτσι…

ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 25/12/2018

mekea.org