Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών – επειδή αυτός που μπορεί να τυπώσει χρήματα από το πουθενά, μπορεί επίσης να τυπώσει ίδια κεφάλαια, ειδικά όταν είναι διεφθαρμένος και απατεώνας όπως οι Ισλανδοί τραπεζίτες.
.
Δεν πληρώνω πια τόκους, εκτός εάν μου αποδείξουν πως μου έχουν δανείσει νόμιμα, πραγματικά χρήματα και όχι αέρα – ενώ, όπως γνωρίζω, οι τράπεζες δεν έχουν κόστος αναχρηματοδότησης των δανείων, οπότε δεν δικαιούνται τόκους (πηγή).
.
Άποψη
Η Ισλανδία δεν θεωρείται διεφθαρμένη χώρα, αφού ευρίσκεται στη 14η θέση της παγκόσμιας κατάταξης – όταν η Ελλάδα είναι στην 80η και η Σουηδία στην 1η (πηγή). Εν τούτοις, στην Ισλανδία δρομολογήθηκε η μεγαλύτερη τραπεζική χρεοκοπία όλων των εποχών, με κριτήριο το σύνολο του ισολογισμού των τριών τραπεζών της ως προς το ΑΕΠ της χώρας τους – το οποίο είχε φτάσει στα 115 δις € ή πάνω από εννέα φορές του ΑΕΠ του 2009 (12,89 δις $).
Εκτός αυτού, ενώ η Ελβετία χρειάστηκε τρεις αιώνες για να δημιουργήσει έναν τραπεζικό τομέα, ο οποίος είναι οκτώ φορές μεγαλύτερος από το ΑΕΠ της (άρα εξαιρετικά επικίνδυνος), η Ισλανδία τα κατάφερε μόλις μέσα σε πέντε χρόνια – με καταστροφικά αποτελέσματα, όπως απεδείχθη.