Γιατί τα ολιγαρχικά κόμματα είναι η ταφόπλακα της Ελλάδας

Του Σταύρου Καλεντερίδη

«Τα κόμματα οφείλουν να υιοθετήσουν δημοκρατικές εσωτερικές δομές με εκδημοκρατισμό του τρόπου λειτουργίας, των εσωκομματικών εκλογών και των διαδικασιών λήψης αποφάσεων τους».

Το παραπάνω χωρίο αποτελεί θεμέλιο λίθο του θεσμικού οικοδομήματος του δ, μία εκ των ιδεών «κοινής λογικής» του κινήματος, και συγκεκριμένα αυτής που καλεί για επιτέλους δημοκρατικά κόμματα.

Το σύγχρονο ελληνικό κόμμα, μόνο σύγχρονο δεν είναι, ενώ ο αντιδημοκρατικός και αδιαφανής τρόπος λειτουργίας του είναι βασικός λόγος για το ιστορικά χαμηλό επίπεδο της πολιτικής στη χώρα, ενώ είναι και ο πρωταρχικός λόγος για την αποχή και απέχθεια των πολιτών για τα κοινά. Δια της αρνητικής και νοσηρής τους δράσης, τα κόμματα πέτυχαν και εγκαθίδρυσαν μονοπώλιο στην πολιτική ζωή της χώρας, δίνοντας αποκλειστικά χώρο για συμμετοχή στα κομματικά παραπαίδια, τους αήθεις παραγονταραίους και τους διαχρονικά εξαπατηθέντες ευκολόπιστους.

Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε το συνέδριο της παλαιοκομματικής ΝΔ. Ένα κόμμα – επιτομή της ολιγαρχίας και των διεφθαρμένων ελίτ, κάστρο ανάγωγων βαρόνων και κουρασμένων παληκαριών που διαιωνίζουν το όνομα και την τυραννία τους στη χώρα. Ίσως να αρκούσε μια αναφορά στα λόγια του Μητσοτάκη στο συνέδριο για να καταδείξει κανείς την νεοδημοκρατική μάστιγα, όπου και αποδέχθηκε κάποια από τα δεινά που έχει προκαλέσει το κόμμα του στη χώρα. «Λαϊκισμός, κρατισμός, πελατειακό κράτος, αναξιοκρατία, οικογενειοκρατία, γραφειοκρατία, ασθενείς θεσμοί, παρέμβαση στη δικαιοσύνη, κίτρινος Τύπος, διαφθορά». Πολλά θα μπορούσαν να προστεθούν βέβαια σε εσωτερικό (οικογενειοκρατία, χρηματισμός, κτλ.), αλλά και εξωτερικό επίπεδο (Κύπρος, Σκόπια, κτλ.). Ωστόσο, μια τέτοια ανάλυση θα ήταν μονομερής και δεν θα ανεδείκνυε το πραγματικό και συστημικό πρόβλημα της χώρας – το κενό δημοκρατίας.

Το συνέδριο που παρακολουθήσαμε ήταν επιεικώς μια φαρσοκωμωδία. Μία ακόμα παράσταση κομματικών ανειδίκευτων στελεχών και αμόρφωτων πολιτευτών οι οποίοι εναλλασσόμενοι στο βήμα δεν είπαν απολύτως τίποτα. Μία εξαιρετική ευκαιρία για τους καρεκλοκένταυρους επαγγελματίες – πολιτικούς της ΝΔ να λαϊκίσουν, να εκτοξεύσουν άστοχες φλυαρίες και πομφόλυγες εσωτερικής κατανάλωσης για τις ορδές χειροκροτητών που απαντούσαν με θλιβερά συνθήματα, καθώς ορέγονταν την εξουσία με ελπίδα για πολιτική ανέλιξη, κρινόμενοι πάντα από την κομματική τους υποταγή και πειθαρχία. Μία απ΄ άκρου εις άκρον απελπιστική εικόνα.

Αναλυτικότερα, σε ένα συνέδριο που παρουσιάστηκε ως «ανοιχτό στην κοινωνία, με διευρυμένη συμμετοχή πολιτών», τον κύριο λόγο είχαν για ακόμα μια φορά οι κομματικοί ταγοί, ενώ τους συμπλήρωναν τα βίντεο – αφιερώματα στο σκοτεινό παρελθόν και οι άστοχες αναλύσεις κομματικών υπαλλήλων. Οι πραγματικοί πολίτες ήταν απόντες, ενώ οι «τοποθετήσεις των Συνέδρων» ήταν δηλώσεις κομματικών στελεχών για ίδιον όφελος αυτοπροβολής, και όχι πραγματικής συμμετοχής και κατάθεσης προτάσεων. Για τους «πρωτοκλασάτους» πολιτικούς μάλιστα, οι εν λόγω «τοποθετήσεις» αποτέλεσαν εξαιρετικές ευκαιρίες για διάλειμμα και διεφθαρμένο παραγοντισμό στα γνωστά πηγαδάκια με τις σέκτες και τις κλίκες τους. Εκεί που πραγματικά λαμβάνονται οι αποφάσεις, από τους λίγους και «εκλεκτούς». Ειρήσθω εν παρόδω, για να γίνει κάποιος σύνεδρος απαιτείται μόνο η εσωκομματική πειθαρχία και γονυκλισία – δεν διεξάγεται κάποια εκλογική διαδικασία. Πολιτική κατάπτωση.

Επιπλέον, το παρωχημένο ερωτηματολόγιο δεν άξιζε ούτε καν για επιβεβαίωση των κομματικών θέσεων, μιας και επικράτησαν οι πολλαπλές επιλογές γραφικού τύπου (π.χ. σας ενοχλούν περισσότερο 1. ο λαϊκισμός, 2. η ξύλινη γλώσσα ή 3. οι προσωπικές επιθέσεις;!), και τα ανύπαρκτα διλήμματα (είναι πιο σημαντικό για ένα κόμμα 1. να είναι σε επαφή με το λαό, 2. να λέει την αλήθεια, ή 3. να έχει πρόγραμμα;;!!!). Ανάξιες αναφοράς είναι οι κατευθυνόμενες, αυταπόδεικτες και ξεκάθαρα αστείες ερωτήσεις για να αφουγκραστούμε δήθεν «τον παλμό της κοινωνίας» (π.χ. θα πρέπει να διακόπτεται το επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ όταν ο δικαιούχος αρνείται αναιτιολόγητα τις θέσεις εργασίας που του προτείνονται από τον Οργανισμό, ναι ή όχι;;!!). Νιώθει κανείς άσχημα για τα παιδιά του κομματικού σωλήνα που κάθονται και γράφουν αυτές τις αστειότητες. Το χειρότερο όμως ήταν το ερώτημα που κατηγορούσε ευθέως τους πολίτες ότι αυτοί φταίνε για την κατάσταση της χώρας. Ντροπή.

Εκτός του ότι το εν λόγω είχε μηδαμινή ποιοτική αξία, το ερωτηματολόγιο ως εργαλείο μπορεί να αξιοποιηθεί μόνο ως υποστηρικτικό και όχι ως βασικό μέσο έκφρασης και συμμετοχής του πολίτη σε ένα κόμμα που θέλει να χαρακτηρίζεται δημοκρατικό.

Τέλος, τα συνέδρια και οι συμμετοχικές εκδηλώσεις του κόμματος εν γένει, πρέπει να γίνουν χώροι έκφρασης ιδεών και συνδιαμόρφωσης απόψεων. Ως έχει η θλιβερή ολιγαρχική κατάσταση, το συνέδριο είναι μία πανάκριβη και ματαιόδοξη κομματική πανήγυρις (το κόστος της οποίας επιβαρύνει τους πολίτες), όπου καμία απόφαση δεν λαμβάνεται πραγματικά εκεί (τα πάντα έχουν προαποφασιστεί στα διεφθαρμένα κλειστά κλιμάκια από τον κομματάρχη και τους αυλικούς του), ενώ δυστυχώς, για τους περισσότερους τα συνέδρια περιορίζονται σε φωτογραφίσεις, δολοπλοκίες, τυφλή νομιμοποίηση των θέσεων που έχει υιοθετήσει η εκάστοτε άρχουσα φράξια, και εν τέλει σε χάσιμο χρόνου. Το 11ο Συνέδριο θύμιζε την τελευταία ξεψυχισμένη παράσταση της απολιθωμένης, ανίκανης και ξεπεσμένης, δήθεν «αριστοκρατίας» της ΝΔ.  

Τα κόμματα, για να αρχίσουν να δικαιολογούν την ύπαρξη τους στην κοινωνία, πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα από θεσμούς φθαρμένους και γραφειοκρατικούς όπως είναι οι «νεολαίες», οι φοιτητικές παρατάξεις, οι κομματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, τα κομματικά στελέχη, οι παράγοντες, οι επαγγελματίες στο κόμμα, οι δελφίνοι, τα γελοία ψευτοσυνέδρια, κτλ. Στη θέση όλων αυτών των οπισθοδρομικών θεσμών, μπορούν να δημιουργηθούν νέοι, δημιουργικοί και πραγματικά χρήσιμοι φορείς όπως ινστιτούτα μελετών, ακαδημίες πολιτικής κατάρτισης, ερευνητικά κέντρα, χώροι διαβουλεύσεων, φιλανθρωπικές οργανώσεις, κ.ά.

infognomonpolitics.blogspot