Ώστε και με τον Διάβολο, ε;

Γιώργος Ιεροδιάκονος

Η επιστολή μου αυτή απευθύνεται κυρίως προς τα μέλη και τους φίλους του ΕΠΑΜ, αλλά και σε κάθε Έλληνα αγωνιστή που θά ‘θελε να δει και να πιστέψει σε έναν φορέα που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καταλύτης ανάτασης και οργάνωσης του αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Πολλοί από ‘μας –συμπεριαμβανομένου και του εαυτού μου- πιστέψαμε ότι αυτός ο φορέας είναι το ΕΠΑΜ. Και, πιστέψτε με, πράγματι το ΕΠΑΜ θα μπορούσε να επιτελέσει αυτό το έργο. Θα μπορούσε, θα μπορούσε, αλλά... ο Αρχηγός δεν το έστησε γι’ αυτό τον λόγο, παρά ως ανάχωμα...

Η ταύτιση με «συγκροτήματα» –και δη του αυριανισμού- δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία, αλλά ως επιστέγασμα προμελετημένου εγκλήματος.

Σ’ αυτή, την πρώτη μετασυνεδριακή παρέμβασή μου, δεν θα σας μιλήσω για τα τεκταινόμενα του συνεδρίου και τους φερμένους «πρασινοκαρτίτες» εκτελεστές. Δεν με ενδιαφέρουν αυτοί. Κουβαλητοί ήταν –ήρθαν, έσφαξαν και πλήρωσαν την ματαιότητά τους- και αύριο θα τους ξεκουβαλήσουν όπως τους έφεραν.

Σήμερα θα απευθυνθώ στους πραγματικούς, αγνούς Επαμίτες. Σ’ εκείνους που τους πέταξαν στα μούτρα τις κάρτες και τα διαπιστευτήρια και αποχώρησαν με το κεφάλι ψηλά, αλλά και σε όλους τους άλλους –τους πολύ περισσότερους!- που δεν τους έκαναν το χατήρι να πάνε καν στην σφηκοφωλιά της ντροπής.

Σήμερα θα ξετυλίξω ένα από τα κουβάρια της ντροπής τους. Απλά, λιτά και βασανιστικά! Και έπεται συνέχεια...

Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,

Στην καταγγελία μου κατά Κυπριώτη-Ρόσσιου, και πιο συγκεκριμένα στην πρώτη παράγραφο, γράφω επί λέξη: «...Πολύ περισσότερο που η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο μ’ αυτούς που αποφάσισαν στην κρίσιμη στιγμή να παραδώσουν το ΕΠΑΜ ως συνακολούθημα στις επιχειρήσεις της οικογένειας Κουρή»...

Κάτι που γεννά εύλογα ερωτηματικά στους αναγνώστες της καταγγελίας, αφού δεν γίνομαι περισσότερο σαφής.

Η αλήθεια είναι ότι, τόσα πολλά που έχουν συμβεί, θα χρειάζονταν σελίδες επί σελίδων για να αναπτυχθούν όλα. Έτσι είχα επιλέξει αναγκαστικά μια συνοπτική αναφορά, δεδομένου ότι θα μου δινόταν η ευκαιρία να τα αναπτύξω πιο αναλυτικά στις καταθέσεις μου στο Ελεγκτικό Συμβούλιο. Κάτι που δεν κατέστη δυνατόν, αφού έσπευσαν άρον-άρον να διαλύσουν το Ε.Σ. για να διασώσουν εαυτούς.

Ένα από τα ζητήματα που έχριζαν περαιτέρω διευκρινήσεων είναι και ο προαναφερόμενος ισχυρισμός, τον οποίο και θα σας αναπτύξω τώρα. Κρατηθείτε λοιπόν, διότι αυτά που θα αποκαλυφθούν είναι τόσο σοκαριστικά, που δεν ξέρω αν θα τα αντέξετε όλοι.

Και επειδή ο «περισπούδαστος» κ. Καζάκης αρέσκεται στις παραπομπές σε αρχαία κείμενα για να τεκμηριώνει τους ισχυρισμούς του, επιτρέψτε μου κι εμένα να αρχίσω με ένα χωρίον από την Παλαιά Διαθήκη και θα καταλάβετε γιατί.

Το παραθέτω σε νεοελληνική απόδοση, για να μην κουράσω τον αναγνώστη:

«Κι εκείνη (η Θάμαρ) έβγαλε τα ενδύματα της χηρείας της, σκεπάστηκε με κάλυμμα, και περιτυλίχθηκε, και κάθισε κοντά στη δίοδο, που είναι στον δρόμο της Θαμνά· επειδή, είδε ότι ο Σηλώμ είχε γίνει μεγάλος, κι αυτή δεν δόθηκε σ' αυτόν ως γυναίκα. Και όταν ο Ιούδας την είδε, την νόμισε για πόρνη· επειδή, είχε σκεπασμένο το πρόσωπό της. Και στον δρόμο στράφηκε σ' αυτή και είπε: Άφησέ με, σε παρακαλώ, να εισέλθω μέσα σου· επειδή, δεν το κατάλαβε ότι ήταν η νύφη του. Κι εκείνη είπε: Τι θα μου δώσεις για να εισέλθεις μέσα μου; Κι εκείνος είπε: Εγώ θα σου στείλω ένα κατσικάκι από τις κατσίκες του κοπαδιού. Κι εκείνη είπε: Μου δίνεις ένα ενέχυρο, μέχρις ότου να το στείλεις; Κι εκείνος είπε: Τι ενέχυρο να σου δώσω; Κι εκείνη είπε: Το δακτυλίδι σου και το περιδέραιο και την ράβδο, που έχεις στο χέρι σου. Και της τα έδωσε, και εισήλθε μέσα της, και συνέλαβε απ' αυτόν. Ύστερα απ' αυτά, αναχώρησε, και αφού έβγαλε το κάλυμμά της, ντύθηκε τα ενδύματα της χηρείας της» (Γένεσις, 38: 14-19).

Ας μην μείνουμε στην εκπορνευόμενη Θάμαρ, που εξαπατά τον πεθερό της για μια «πεταχτή» μαζί του, με αντάλλαγμα ένα κατσίκι και με ενέχυρο το δακτυλίδι, το περιδέραιο και την ράβδο του, αλλά να δούμε την διαχρονία της εκπόρνευσης και, εν προκειμένω, της πολιτικής τοιαύτης.

Ας αφήσει λοιπόν στην άκρη όλα αυτά τα αναμασήματα περί «Δύναμης εξουσίας», «πατριωτικής-δημοκρατικής κυβέρνησης» και όλα τα άλλα υπερφίαλα που μας πετάει κάθε τόσο ο απίθανος κ. Καζάκης κι ας ενημερώσει τα απλά μέλη του ΕΠΑΜ, αλλά και την κοινωνία γύρω του, για το αλισβερίσι που είχε με τον Κουρή. Ναι, τον γνωστό Κουρή! Του γνωστού δημοσιογραφικού συγκροτήματος.

Τι ακριβώς διημείφθη σ’ εκείνην την, εν κρυπτώ και παραβύστω, εμπιστευτική συνάντηση μεταξύ Καζάκη-Κυπριώτη και Κουρή στα γραφεία του τελευταίου; Τι διαπραγματεύτηκαν και, κυρίως, τι συμφωνίες έχουν γίνει;

Εγώ προσωπικά, το αγνοώ, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα μέλη της Π.Γ., οι οποίοι αγνοούν ακόμα-ακόμα και ότι υπήρξε τέτοια συνάντηση. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι εκείνα τα ολίγα «εμπιστευτικά» που μας ψιθύρισε ο Καζάκης και περιορίζονταν σε μια αόριστη στήριξη του Κουρή, ο οποίος όμως ζήτησε μια διακριτικότητα στις κινήσεις τους, επειδή εκείνο τον καιρό διαπραγματευόταν μια θέση στην τηλεοπτική πλατφόρμα που προωθούσε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Φυσικά, εκφράσαμε τις επιφυλάξεις μας σε τέτοιου τύπου επαφές, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται ειδικά για τον Κουρή, αλλά πού να το φανταζόμασταν τότε, πόσο βαθειά είχε προχωρήσει η σαπίλα; Υπήρχε και εκείνη η ρημάδα η εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Μην το λησμονούμε αυτό. Ακόμα κι εκείνο το «και με τον Διάολο ακόμα», που άρχισε ξαφνικά να αναμασά ο Καζάκης, νομίζαμε ότι το έλεγε σχήμα λόγου. Πού να το φανταζόμασταν ότι ο «Διάβολος» είχε όνομα και επώνυμο;

Μέχρι που άρχισαν να εμφανίζονται τα παρεπόμενα εκείνης της συνάντησης. Αμέσως μετά μάς έρχονται πεσκέσι το δίδυμο Ρόσσιος-Παναγιωτόπουλος (το «δακτυλίδι» και η «ράβδος» του Ιούδα προς την Θάμαρ), μαζί με το πρώτο δέλεαρ, που ήταν η μεσολάβηση για τα γραφεία επί της Βερανζέρου.

Για τον πρώτο, τα πράγματα είναι λίγο-πολύ γνωστά στους Επαμίτες. Με το που εμφανίστηκε, του δόθηκε απλόχερα το «χρυσό κλειδί της πόλης». Όλα δικά του! Τομέας Ενημέρωσης, Γραφείο Τύπου, επαφές με τα κανάλια, εφημερίδα, ιντερνετικό ραδιόφωνο και τηλεόραση... απόλυτη πρωτοβουλία κινήσεων...! Και μαζί μ’ αυτά, πλήρης πρόσβαση σε κωδικούς, emails, βάση δεδομένων... Τα πάντα!!!

Ο ίδιος είχε πάρει απόσπαση από το «Κόντρα», εγκατεστημένος πλέον, σε ολοήμερη βάση, στα κεντρικά γραφεία μας. Να θυμίσουμε ακόμα και τις τακτικές εβδομαδιαίες εξορμήσεις του μαζί με τον Καζάκη στα κανάλια της Β. Ελλάδος. Κάθε εβδομάδα, από Τετάρτη μέχρι Κυριακή. Και ο μισθός, μισθός από τον εργοδότη του! Πολύ γαλαντόμος άνθρωπος, αυτός ο Κουρής!

Από εκεί και πέρα, τα πράγματα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Στοχοποίηση των «αντιφρονούντων», διάλυση της Π.Γ. και εκπαραθύρωση των «ενοχλητικών» (όπως τους είχε στοχοποιήσει εξ αρχής ο Ρόσσιος), διάλυση Τ.Ο., κατάργηση του Ελεγκτικού Συμβουλίου και μαζικές διαγραφές (και μάλιστα παράτυπα και αντικαταστατικά) σε όλα τα επίπεδα. Απόλυτη θριάμβευση του «αυριανισμού»!

Τα πράγματα όμως, δεν σταματάνε εδώ. Σειρά τώρα έχει η «ράβδος της Θάμαρ»! Και η ράβδος, όπως ξέρετε, συμβολίζει την εξουσία.

Ο έτερος Καππαδόκης που μας ήρθε με εκείνες τις συμφωνίες με τον...«Διάβολο», καταφθάνει με τα καθεστωτικά του αξιώματα: καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ, πρ. Αντιπρόεδρος του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας, Πρόεδρος της Διεθνούς Ενώσεως Αθλητικού Δικαίου (IASL) και του ΕΚΕΑΔ.

Αμέσως επί τη εμφανίσει του και πριν ακόμα γίνει μέλος, τοποθετείται ως επικεφαλής του Τομέα Παιδείας και Αθλητισμού. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Διότι ο κ. καθηγητής προορίζεται για μεγάλα πράγματα. Μεγάλους Θώκους! Έτσι άρχισε σιγά-σιγά, αλλά σταθερά να «χτίζεται» με μεθοδικότητα το image του. Στην αρχή ως «μαϊντανός» στο κανάλι του Κουρή (στην εκπομπή του Λιάτσου), αμέσως μετά ως «αξιότιμος καθηγητής», εκπρόσωπος του ΕΠΑΜ (στην ίδια εκπομπή), σχεδόν κάθε μέρα επί μήνες... Και παράλληλα βέβαια, πρώτη μούρη σε όλες τις εκδηλώσεις μας (συνέδρια, ημερίδες, διαλέξεις κλπ.).

Βεβαίως, εκείνος που ανέλαβε εργολαβικά την ανάδειξη του ...κ. καθηγητού, είναι αυτός που παρέλαβε, μαζί με το «δακτυλίδι», και την «ράβδο» του Ιούδα. Ο Καζάκης! Στιγμή δεν χάνει, σε κάθε ευκαιρία, να εξάρει τα «ανεκτίμητα προσόντα» του.

Ποια προσόντα δηλαδή, που μια φορά μας που έστειλε για έγκριση δημοσίευσης ένα Δελτίο Τύπου που αφορούσε στον Τομέα ευθύνης του, λυθήκαμε όλοι στα γέλια –μέχρι και ο Καζάκης ακόμα- ώσπου ανακαλύψαμε ότι εκείνο το καταγέλαστο σκαρίφημα αποτελούσε copy-paste από ένα άρθρο που είχε «ξεθάψει» από ένα blog δεύτερης σειράς. Φυσικά δεν δημοσιεύτηκε ποτέ! Πάλι καλά που δεν το είχε στείλει απευθείας στο Γραφείο Τύπου (στον Ρόσσιο, δηλαδή) και δημοσιευόταν... Θα γελούσαν ακόμα μαζί μας!

Κι όμως! Αυτόν τον άνθρωπο προωθεί ο Καζάκης για Γ.Γ. –ίσως και για Πρόεδρο- του ΕΠΑΜ! Το έχει δηλώσει ευθαρσώς και στην Π.Γ. και εμμέσως πλην σαφώς και στο ΕΣΣ, μας τό ‘φερε απ’ έξω απ’ έξω και στην παναττική της ...συμφοράς της 20ης Σεπτεμβρίου.

Τα μέλη της Π.Γ. συμφώνησαν αμέσως. –Ποιος άλλος είναι αξιότερος από τον κ. Καθηγητή; Αυτό λένε. Αλλά και στο ΕΣΣ δεν ίδρωσε κανενός το αυτί, ακούγοντας τον Καζάκη να δηλώνει μέσα στο Όργανο:

«…..κι επειδή, εξ αντικειμένου, δεν μπορώ πλέον, για τουλάχιστον ένα χρόνο, να βρίσκομαι στις καθημερινές διαδικασίες του ΕΠΑΜ, θα ζητήσω κι απ’ το συνέδριο να με απαλλάξει από οποιαδήποτε ευθύνη οργάνου..... Εγώ χάρηκα πάρα πολύ, για παράδειγμα, όταν… ο απλός κοσμάκης σου σφίγγει το χέρι και λέει «Ξέρω τον Παναγιωτόπουλο, ο άλλος ποιος είναι;» (ο «άλλος» ήμουν εγώ) — με συγχωρείτε, αλλά αυτό είναι αποδοχή! Αυτό, για μένα, μετράει… και κάπως έτσι το κατέκτησα κι εγώ στο βαθμό που το κατέκτησα… Μακάρι να τό ’χατε κατακτήσει κι εσείς ή όποιοι από ’σάς θεωρούσαν ότι είχαν ή έχουν τα προσόντα».

Η συμφωνία με τον Κουρή, που λέγαμε; Ή μήπως ο Καζάκης, «γυμνός βασιλιάς» πλέον, αποφάσισε να παραδώσει το ΕΠΑΜ προς απαλλοτρίωση, με τον εαυτό του να επιχαίρει στο παρασκήνιο; Ή μήπως είναι τυχαίο που ξαπόστειλε όλα τα ικανά στελέχη;

Βέβαια, στην πρόταση αλλαγής καταστατικού που επιχειρούν να περάσουν στο 6ο συνέδριο –και θα το περάσουν με όλους εκείνους τους «κουβαλητούς» που έφεραν, εισάγουν ξαφνικά και εκλογή Προέδρου του ΕΠΑΜ. Όχι!!! Ένας Γ.Γ. δεν είναι αρκετός για την διανομή οφιτσίων. Διότι, πώς να το κάνουμε; Υπάρχει και ένας στρατηγός. Τι θα τον κάνουμε αυτόν; Θα τον πετάξουμε; Χρόνια τώρα στην υπηρεσία του Ηγεμόνα, έτσι θα τον αφήσουμε; Πρόεδρος λοιπόν ο ένας, Γ.Γ. ο άλλος.

Το συνέδριο δεν έχει αποπερατωθεί ακόμα για να γνωρίζουμε την οριστική σύνθεση της δυανδρίας –αυτό θα το μάθουμε αύριο- αλλά τολμώ από τώρα να κάνω μια πρόβλεψη. Αφού ο «γυμνός βασιλιάς» το δήλωσε καθαρά πως ΔΕΝ θα είναι στα Όργανα, καλωσορίστε λοιπόν τον νέο Ηγεμόνα του ΕΠΑΜ. Τον κ. καθηγητή! Εκτός κι αν πρόκειται για άλλο ένα ψέμα του μέγιστου πολιτικού απατεώνα, στα τόσα πολλά που μας έχει πει κατά καιρούς.

Κι όσοι αναμασούν εμμονικά την ταύτιση ΕΠΑΜ-Καζάκης για να εκβιάζουν συναισθηματικά τα απλά μέλη και κυρίως, για να συνεχίσουν να αντλούν το κύρος και την εξουσία της αυλοκολακείας τους, πώς τους φαίνεται τώρα που παραδίδεται το «δακτυλίδι» στον κ. Καθηγητή; Τι θα μας πουν μετά; Ότι ΕΠΑΜ χωρίς Παναγιωτόπουλο δεν γίνεται;

Ας επιστρέψουμε όμως στην αρχική αποκάλυψη της παρέμβασής μας. Θα μας πουν τελικά οι Καζάκης-Κυπριώτης τι ακριβώς συμφωνίες έκαναν κάτω από το τραπέζι με τον Κουρή και το συγκρότημά του; Θα μας πουν, πέραν όλων των άλλων, γιατί επέλεξαν να κάνουν τις όποιες διαπραγματεύσεις τους στον δικό του χώρο, όπου όλοι γνωρίζουν ότι μαγνητοφωνούνται τα πάντα; Τόση αφέλεια πια; Ή μήπως σίγουροι για τις επιλογές τους; Δεν το ξέρουν ότι μ’ αυτό τον τρόπο κρατάει ο Κουρής τους πολιτικούς -και όχι μόνο- στο τσεπάκι του;

Τι του είπαν, τι του εκμυστηρεύτηκαν, τι δεσμεύσεις και παραχωρήσεις έχουν κάνει, κανένας δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τους «κρατάει». Και τους κρατάει γερά!

Μόνο έτσι εξηγείται η «αταλάντευτη» στάση τους εναντίον μας. Τους εαυτούς τους πασχίζουν να προστατέψουν. Και προκειμένου να κρύψουν τις βρωμιές τους, δεν διαστάζουν να διαλύσουν τα πάντα.

Μόνο έτσι εξηγείται και το τελευταίο «καθόρθωμά» τους, να υποκύψουν στις πιέσεις του Ρόσσιου και να σταματήσουν την εκπομπή του ΕΠΑΜ «Πολιτικοί Διάλογοι» στην ΕΡΤopen. Διότι στόχος του Κουρή είναι να κλείσουμε κάθε «ανοικτό παράθυρο» προς την κοινωνία και να εξαρτόμαστε αποκλειστικά από τους δικούς του «προβολείς».

Εκείνη την κρίσιμη μέρα της εσωτερικής διαβούλευσης της Π.Γ. (στις 9 Ιουνίου), εγώ προσωπικά τους το είπα καθαρά πως δεν μασάμε άχυρο. Η δήλωσή μου ήταν ξεκάθαρη: «όποιος του άνοιξε την καρδιά του και μπήκε στην ανάγκη να του εκμυστηρευτεί ενδόμυχες σκέψεις του, καλό είναι να φυλάγεται. Καλό είναι να καθίσουμε όλοι και να αναλογιστούμε τι του έχει πει ο καθένας, για να δούμε όλοι μαζί πως θα το αντιμετωπίσουμε ενωμένοι και συντονισμένα».

Αναφερόμουν στις δεσμεύσεις τους προς τον εντεταλμένο του Κουρή βέβαια (τον Ρόσσιο), αλλά η δεικτικότητά μου τους έλεγε καθαρά πως ξέρουμε τι έχουν κάνει. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθήσαμε να τους στηρίξουμε. Εδώ είμαστε, συναγωνιστές! 'Οτι κι αν έχετε πει, ότι κι αν έχετε κάνει σε μια στιγμή αδυναμίας, εδώ είμαστε να το αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί. Να αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας, να δούμε τι έφταιξε, να το διορθώσουμε...

Όμως εκείνοι είχαν πάρει τις αποφάσεις τους. Προφανώς διότι υπάρχουν τέτοιες δεσμεύσεις, εκβιαζόμενοι χοντρά ίσως, που δεν μπορούν πλέον να κάνουν πίσω. Γι’ αυτό και τόσο μένος εναντίον οποιουδήποτε ξύνει πληγές.

Εμείς θίξαμε το θέμα και μας διέγραψαν όλους. Ρωτήστε τους κι εσείς. Απαιτείστε το! Τι θα σας κάνουν; Θα σας διαγράψουν κι εσάς; Όλους θα μας διαγράψουν;;;

Ας το κάνουν! Ας μείνουν μόνοι τους με τα «δακτυλίδια», τα «περιδέραια» και τις «ράβδους» τους. Μόνο που αυτό ΔΕΝ θα είναι ΕΠΑΜ. Η Θάμαρ θα είναι και ότι εκείνη διαχρονικά συμβολίζει.

22 Οκτωβρίου 2017

Γιώργος Ιεροδιάκονος