Παραμονές Χριστουγέννων. Λίγες σκέψεις σε όσους θέλουν να προβληματιστούν.

Σήμερα, Σάββατο 24/12,  είχαμε την ευλογία να έρθει στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης ο π.Ευθύμιος Τρικαμηνάς. 

Αν και ασθενής (μέχρι χθες αργά το απόγευμα δεν ήταν σίγουρο αν θα έρθει) ταξίδεψε το βράδυ και ήρθε, να λειτουργήσει και να μεταλάβει τους πιστούς. 

Αποχώρησε από τη Θεσσαλονίκη αργά, στις 2μμ, (αφού είδε αρκετό κόσμο), για το Βόλο, όπου θα έχει απόψε αγρυπνία στο μοναστήρι, για την εορτή των Χριστουγέννων.

Σταχυολογούμε μερικά που καταγράψαμε από το υπέροχο κήρυγμα του:

1. Υπάρχει κατάλυμα για το Χριστό σήμερα;

2. Υπάρχει τόπος για να καταλύσει ο Χριστός -που είναι η απόλυτη αλήθεια- στην εκκλησία σήμερα; (στην οποία έχουμε βάλει και την πλάνη και το ψεύδος);

3. Η μεγαλύτερη πλάνη είναι ότι οι επίσκοποι έβαλαν "κέντρο" τους εαυτούς τους και άλλαξαν "τα όρια" (τα σύνορα) της εκκλησίας.

4. Για να είναι "όπου επίσκοπος εκεί και εκκλησία" (Άγιος Ιγνάτιος), ο επίσκοπος πρέπει να είναι μεταφερόμενος Χριστός. Όταν όμως ήρθε οι Νεστόριος και οι αιρετικοί Πατριάρχες, είπαν: "όπου υπάρχει η αλήθεια εκεί είναι η εκκλησία". Όπου υπάρχει η πλάνη, η συνθηκολόγηση, ο συμβιβασμός και η αίρεση, ΔΕΝ υπάρχει εκκλησία εκεί.

5. Ο Χριστός υπάρχει στα μυστήρια "κατ οικονομία", για όσους έχουν άγνοια, για τα παιδιά, για τους απλοϊκούς ανθρώπους στο χωριό που δεν ξέρουν τίποτε, για να σώζεται ο κόσμος.

6. Μπορεί να καταλύσει στην καρδιά μας ο Χριστός; Έχουμε βάλει τόσες μέριμνες και έχουμε αφήσει τόσο λίγο χώρο για το Χριστό. ΕΜΕΙΣ φτιάχνουμε στην καρδιά μας τον χώρο όπου θα κατακλύσει ο Χριστός. Και ο χώρος αυτός είναι ένα ΤΙΠΟΤΕ, γιατί έχει κατακλυστεί η καρδιά μας από τον "κόσμο", από τι μέριμνες τις βιοτικές

7. Τα έσχατα χρόνια που ζούμε, θα είναι σαν τα πρώτα χρόνια. Θα διώξουμε τον Χριστό από την κοινωνία μας, από τον εαυτό μας, από την εκκλησία. Δεν μας αρέσει το "σταυρικό" ευαγγέλιο αλλά το συμβιβασμένο, το προσκυνημένο. Γι αυτό θα υπάρχει απουσία της χάριτος.

8. Όπως η Δύση έφτιαξε άλλον Χριστό και άλλο ευαγγέλιο (στο πρόσωπο του Πάπα, του ορθολογισμού και της επιστήμης που θεοποιήθηκε και της αθεΐας, και της Ιεράς εξετάσεως και των σταυροφοριών και της εκκοσμικεύσεως) φτιάξαμε άλλον Χριστό και άλλο ευαγγέλιο, τα φέραμε στα μέτρα μας. 

9. Το Βυζαντινό κράτος είχε επηρεαστεί από το ευαγγέλιο.

Σήμερα θεσπίζουν νόμους, αποποινικοποίηση της μοιχείας, ομοφυλοφιλίας, θρησκευτικά που βάζουν τον Χριστό μαζί με όλες τις άλλες θρησκείες, (αναφέρονται παραδείγματα)

10. Οι επίσκοποι από μετακινούμενοι Χριστοί έχουν γίνει μετακινούμενοι δαίμονες. Τα παιδιά μας να γίνονται κανιβαλάκια στα σχολεία μέσα και οι επίσκοποι να κρατάνε τις μπαστούνες τους, ο κόσμος  να αποχριστιανίζεται ταχύτατα και αυτοί στους θρόνους τους να τους θυμιάζουν οι διάκοι και να δείχνουν τελετές και πομπές, με τα χρυσά και τις λιμουζίνες και τις μερσεντέζ και να λένε "εδώ είναι εκκλησία".

11. Τι πρέπει "να πετάξουμε" από το σπίτι μας για να έρθει και να μείνει ο Χριστός;

12. Ο "οικουμενισμός" μέσα μας: και τα σαρκικά πάθη μου να έχω, και να πάω να κοινωνήσω τα Χριστούγεννα, και να είναι "υποχρεωμένος" ο Χριστός να έρθει μέσα μου. Ο Χριστός θα μου κάνει υπακοή, όχι εγώ.

13. Η εκκλησία των εσχάτων χρόνων: η εκκλησία των κατακομβών. Οι μάρτυρες των πρώτων και των εσχάτων χρόνων. "Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε"

14. Έχουμε κάνει έναν "παραμορφωμένο" Χριστό σήμερα, όπως έχουμε κάνει τον Άη Βασίλη. Και την εκκλησία μας παραμορφωμένη και την ψυχή μας παραμορφωμένη, κοσμική.

15. Δεν ξέρουμε τι ξημερώνει αύριο και πρέπει να έχουμε τον Χριστό μέσα μας.

https://youtu.be/YQ5vG4GYQuk

"Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε"

Καλά Χριστούγεννα

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

ΥΓ 1. Πληροφορούμαστε ότι και άλλοι ευλαβείς ιερείς-ιερομόναχοι έχουν διακόψει την μνημόνευση (επισκόπου-Πατριάρχη). Επειδή δεν έχουμε μιλήσει απευθείας μαζί τους, δεν παίρνουμε την πρωτοβουλία να ανακοινώσουμε τα ονόματα τους.

ΥΓ 2. Προτείνουμε στους πιστούς ανά την Ελλάδα, να απευθύνονται ευθέως στους ευλαβείς ιερείς και να τους ζητάνε να διακόψουν το μνημόσυνο του επισκόπου. Στην χειρότερη περίπτωση, αν καθαιρεθούν, θα χρειαστεί να αναλάβουν οι πιστοί την οικονομική στήριξη του ιερέως (ότι συνέβει και με τους πιστούς που ακολούθησαν το Πάτριο ημερολόγιο πριν σχεδόν 100 έτη). Αν τους απαγορεύσουν να λειτουργούν, οι λειτουργίες θα γίνονται σε ιδιωτικά εκκλησάκια, σε ησυχαστήρια κλπ. αν χρειαστεί θα μετακινούμαστε ως πιστοί ακόμη και εκατοντάδες χιλιόμετρα για να εκκλησιαστούμε. Εκκλησία των εσχάτων χρόνων. 

Οφείλουμε να ομολογήσουμε την αλήθεια.

Ακολουθεί ένα κείμενο του συναδέλφου Ιωάννη Ρίζου:

Η  φάτνη του Αντίχριστου!

                                                                                                    Του Ιωάννου Ρίζου

Στο Κολυμπάρι της Κρήτης, «οι ιερείς της αισχύνης, οι εσθίοντες την τράπεζα Ιεζάβελ»[1], γκρέμισαν  την φάτνη του Ιησού και έστησαν την μιαρή του αντιχρίστου.

Οι  ψευδεπίσκοποι ονόμασαν  τους Μονοφυσίτες «εκκλησία» που σώζει , κάνοντας αποδεκτό ότι ο Χριστός δεν είναι Θεάνθρωπος άλλα είναι ή Θεός ή άνθρωπος.

Ονόμασαν τους Προτεστάντες «εκκλησία» που σώζει, κάνοντας αποδεκτό τι η Θεοτόκος δεν είναι η αειπάρθενος Παναγία άλλα μια …Μαρία και ότι δεν υπάρχουν  άγιοι, κι ότι  οι εικονομάχοι είχαν δίκαιο και ότι τα Μυστήρια δεν είναι επτά άλλα δύο.

 Ονόμασαν τους παπικούς «εκκλησία» που σώζει, κάνοντας αποδεκτό ότι ο αγιάζων την οικουμένη και κεφαλή της Εκκλησίας δεν είναι ο Χριστός άλλα ο πάπας.

Στο Κολυμπάρι αποκαλύφθηκαν οι  ιερείς που

«κρύβονται σαν τους ληστές»[2] από την Αλήθεια, που «σκοντάφτουν μέρα μεσημέρι»,[3] «που εξαπατούν  με ψεύτικες ζυγαριές».[4] Όμως: «Αλλοίμονο σε όσους μολύνουν την Αγία Πίστη με αιρέσεις και συγκαταβαίνουν στους αιρετικούς»[5]

 Αποκαλύφθηκε το δόλιο ιερατείο που διδάσκει «εντολές ανθρώπων αποστρεφομένων την αλήθεια».[6] «Αυτό που λέει λόγια του αέρα, που λέει ψέματα».[7]

Οι αρχιερείς και ιερείς κατάφεραν μαχαιριές στο σώμα του Χριστού και τώρα «φέρονται σαν οι πληγές του λαού να είναι αμυχές. Λένε στον λαό πως όλα πάνε καλά , μα τίποτα δεν πάει καλά».[8]  Αποδέχτηκαν τις αιρέσεις ως «εκκλησίες» που σώζουν. Δίδαξαν ψέματα και πράγματα του μυαλού τους. «Διαβίβασαν  στους ανθρώπους τις εντολές του Κυρίου νοθευμένες και τους παραπλάνησαν. Εξαπάτησαν τον Κύριο. Πρόδωσαν την αποστολή τους[9]…  ο Κύριος θα τους ρίξει στον κοπρώνα».[10]

 «Ενήργησαν σύμφωνα με την δική τους διδασκαλία, [δήθεν σοφοί] κι ο λαός όλα τα δέχτηκε».[11] «Λαός ζει [πλέον]στην μοιχεία γιατί απαρνήθηκε τον Κύριο»,[12] μολύνθηκε με τους απίστους, αγκάλιασε τους αιρετικούς, και ήπιε κρασί με τους διώκτες Του. «Αυτούς που ο Κύριος απέρριψε, αυτούς εμείς εμπιστευτήκαμε».[13]

 «Το χελιδόνι και το τρυγόνι γνωρίζουν τον ορισμένο καιρό να αποδημήσουν, όμως ο λαός μου δεν έχει ιδέα από τις εντολές μου», λέει Κύριος Παντοκράτωρ. [14]

Όμως, «Ὄχι μόνο οἱ ἁμαρτάνοντες, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἐπαινοῦν τοὺς ἁμαρτάνοντες ὑφίστανται τὴν ἴδια ἢ καὶ χειρότερη τιμωρία».[15]

Λέει ο Κύριος : «Είναι διεφθαρμένοι[οι ιερείς], τους έπιασα να ασεβούν μέσα στο ναό»[16]… «Με περιφρονούν και ρωτάνε: πώς σε περιφρονούμε; Με το να προσφέρετε στο θυσιαστήριο μου μιαρές θυσίες… δεν θα δεχτώ θυσίες από τα χέρια σας». [17] Και οι μιαρές θυσίες δεν είναι άλλες από τις Λειτουργίες των κακοδόξων ιερέων. Των  διαστρεβλωτών  της διδασκαλίας για την οποία ο Κύριος σταυρώθηκε. Λειτουργίες με μια Πίστη «σε ξένο θεό»,^[18] Λειτουργίες που δικαιώνουν την αίρεση, το ψέμα. Αλλα «όποιος δικαιώνει αίρεση είναι αναθεματισμένος»[19].

Έρχονται Χριστούγεννα, μα όχι πλέον στη  φάτνη που ξέραμε.

Η Εκκλησία (και η χώρα) ταύτισε την μοίρα της πλέον με το αρχαίο Ισραήλ, δηλαδή με την καταστροφή. Η όλη Εκκλησία δεν θα ναυαγήσει βέβαια ποτέ, αφού ήδη το ουράνιο τμήμα της θριαμβεύει από αιώνες εκεί που είναι ο Θεός και το επίγειο μπορεί να λάμπει κάπου αλλού στη γή  ή σε ένα άγνωστο σπιτάκι δίπλα μας, όμως η Εκκλησία της Ελλάδας βούλιαξε στο Κολυμπάρι. «Είναι αδύνατο να ανήκει κανείς στους ευσεβείς όποιος κοινωνεί και δεν έχει αποχωριστεί από τον Καλέκα» [τον Λατινόφρονα πατριάρχη] γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς[20].

Έρχονται Χριστούγεννα…

«Με αηδιάζουν οι γιορτές σας και τις μισώ. Δεν μ΄ αγγίζουν τα πανηγύρια σας» λέει Κύριος Παντοκράτωρ.[21]

            «Αν έρθω στον λαό μου σαν τρυγητής, σταφύλια  δεν θα βρώ, ούτε σύκα, λέει ο Κύριος, ακόμα και τα φύλλα θα έχουνε μαραθεί. Γι΄ αυτό θα παραδώσω το λαό μου στους ξένους και θα τον καταστρέψουν».[22] «Οι προφήτες τους λένε ότι δεν θα έχουν πόλεμο, ούτε πείνα και τους υπόσχονται παντοτινή ειρήνη. Και ο Κύριος απαντά: οι προφήτες αυτοί λένε ψέματα. Δεν είναι αλήθεια ότι προφητεύουν στο όνομα μου. Δεν τους έστειλα εγώ, ούτε τους πρόσταξα, ούτε τους μίλησα εγώ. Σας μιλάνε για ψεύτικα οράματα και χρησμούς. Σας λένε ανώφελα πράγματα, παραπλανητικά επινοήματα της φαντασίας τους. Εγώ ο Κύριος προαναγγέλλω τι θα κάνω στους προφήτες που λένε ότι δεν θα έρθει πόλεμος στη χώρα. Με πόλεμο και πείνα θα τους θανατώσω. Το ίδιο και τον λαό που κάθεται και ακούει τις προφητείες τους.»[23] 

Και ο λαός θα πεί: «Ο Κύριος σαν εχθρός μας έγινε…κατέστρεψε τον Ισραήλ…ξήλωσε το ναό του σαν να ήταν παράγκα σε κήπο…κατεδάφισε το θυσιαστήριο του»[24] «Όλοι οι αμαρτωλοί μές΄στον λαό μου, αυτοί που λένε με αυτοπεποίθεση: ο Θεός δεν θα  αφήσει να μας βρεί κακό, όλοι αυτοί απ΄των εχθρών θα σκοτωθούν το ξίφος».[25]

            «Αλίμονο στις καρδιές τις δειλές… και στον αμαρτωλό που βαδίζει δύο δρόμους»[26]

«Φεύγετε οὖν αὐτοὺς ἀδελφοί, καὶ τὴν πρὸς αὐτοὺς κοινωνίαν. Οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργᾶται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ»,[27] μας προτρέπει ο άγιος Μάρκος. «Η ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς Παπικοὺς ἐντάσσει τὸν κοινωνοῦντα στὰ ἀναθέματα τῶν Συνόδων καὶ στὸν πυθμένα τοῦ ἅδη» γράφει ο όσιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος. [28]

Αν θέλουμε  να σωθούμε, ας παρακαλέσουμε τον Θεό γονατιστοί στην γνήσια φάτνη του Χριστού, των Αποστόλων και των Αγίων, να αξιωθούμε να γίνουμε συνοδοιπόροι του Λώτ και συνεργάτες του Νώε, γνωρίζοντας ότι η  συμπόρευση με την Αλήθεια γεννά πάντα την καταδίωξη από το αρχέκακο φίδι.

                

                      «Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσι».[29]

---

[1] Γ΄Βασ.ιη΄21

[2] Ωσηέ στ΄9

[3] Ο.ά.δ΄5

[4] Ό.ά.ιβ΄8

[5] Ἁγ. Ἐφραὶμ  τοῦ Σῦρου, Λόγος Εἰς τὴν δευτέραν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ.

[6] Τιτ.α΄14

[7] Μιχ.β΄11

[8] Ιερ.στ΄14

[9] Μαλαχ.γ΄8

[10] Μαλαχ.β΄3

[11] Ιερ.ε΄31

[12] Ωσηέ.α΄3

[13] Ιερ.β’36

[14] Ιερ. η΄7

[15] Ἰ. Χρυσοστόμου,  Ἐκλογαὶ καὶ Ἀπανθίσματα, Λόγος ΚΔ΄, 40, ἐκδ. Ματθαίου Λαγγῆ.

[16] Ιερ.κγ΄11-12

[17] Μαλαχ.α΄6,7,10

[18] Μ. Ἀθανάσιος, Ε.Π.Ε. 9, κεφ. 80,27.

[19] Πρακτικά Ζ΄Οικουμενικής Συνόδου , P.G. 13, 128

[20] Ε.Π.Ε. 3, 692, Ἀναίρεσις ἐξηγήσεως τόμου Καλέκα.

[21] Αμώς ε΄21

[22] Ιερ.η΄13

[23] Ιερ.ιδ΄14-16

[24] Θρήνοι Ιερ. β΄5,6,7

[25] Αμώς θ΄10

[26] Σειρ.β΄12

[27] Τοῖς Ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ὀρθοδόξοις Χριστιανοῖς, §6, ἐν Ἰω. Καρμίρη, Τὰ δογματικὰ καὶ συμβολικὰ μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου καὶ Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ἐν Ἀθήναις 1960, τομ. Α΄, σ. 427

[28] Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου, Συγγράμματα, τόμος β΄, Κατήχησις 31, 1, σ. 332.

[29] Ιω.ιε΄9

opaidagogos.blogspot