ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ

      Πρόλογος

Για τη νέα γενιά των Ελλήνων που δεν γνωρίζουν τα ιστορικά γεγονότα για τους Αλβανούς Τσάμηδες, παραθέτουμε τα εξής.

Είναι γνωστό το θέμα των Αλβανών Τσάμηδων, που κατά καιρούς απειλούν την Ελλάδα με κατάληψη της Νοτίου Ηπείρου.

Οι Αλβανοί Μουσουλμάνοι Τσάμηδες ως γνωστόν κατά την περίοδον 1940-1945, τότε που η Ελλάς ήτο υπό κατοχήν των Φασιστικών Ιταλικών & Γερμανικών δυνάμεων, συνεργάστηκαν με τους Φασίστες εισβολείς, κατά των Ελλήνων.

Σήμερα το θέμα φούντωσε όταν ετέθη θέμα εκμεταλλεύσεως των Πετρελαίων του Ιονίου Πελάγους. Οι Τσάμηδες θέλουν να κατέβουν κάτω, για να έχουν δική τους Α.Ο.Ζ. για να έχουν μερίδιο από τα πετρέλαια του Ιονίου.

Όμως ας αφήσουμε τον Στρατηγό της ΕΛ.ΛΑΣ. κ. Γεώργιο ΣΑΜΠΑΝΗ, να μας αφηγηθεί τα γεγονότα με την γλαφυράν ιστορική πένα του.

Τα παρακάτω ελήφθησαν από το βιβλίο «ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ» του Στρατηγού ε.α. (ΕΛ.ΑΣ) κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΑΜΠΑΝΗ.

Υπογραμμίσεις και σχόλια του υπογράφοντος.

                      ΑΛΒΑΝΟΙ  ΤΣΑΜΗΔΕΣ

              Ιστορία & Γεωγραφία

Τσάμηδες λέγονται οι Αρβανίτες (Οι οποίοι δεν έπαψαν να είναι Αλβανοί) της Θεσπρωτίας, της λεγομένης Τσαμουριάς, η οποία περιλαμβάνει τις επαρχίες Παραμυθίας, Φιλιατών, & Πάργας. Η Τσαμουριά φθάνει παραθαλάσσια μεν, από τις εκβολές του Αχέροντα, μέχρι του Βουθρωτού, μεσογειακά δε, μέχρι της δυτικής υπώρειας της Ολύτσικας. (Τόμαρου).

Κέντρο της Τσαμουριάς είναι η Παραμυθία, της Θεσπρωτίας.

Η Τσαμουριά είναι η πλέον εύφορη περιφέρεια της Ηπείρου, γιατί οι πεδιάδες της Παραμυθίας είναι εύφορες.

Μετά την επέκταση της κυριαρχίας του Αλή-Πασά στη περιοχή, οι Τσάμηδες ήσαν υποχρεωμένοι να περιορίζονται σε όσα τους άφηνε ο δυνάστης των Ιωαννίνων.

Στη Τσαμουριά κατοικούσαν περί τους 70.000 κατοίκους, (Έλληνες & Τσάμηδες), από τους οποίους οι 20.000 περίπου ήσαν Αλβανοί Μουσουλμάνοι.

Όσον αφορά την προέλευση του ονόματος «Τσάμηδες» υπάρχουν διάφορες εκδοχές.

Άλλοι ετυμολογούν τούτο από το όνομα του πρώτου Ηπειρώτη αρνησίθρησκου Ισάμ από το Λεσκοβίκι (Ισάμ-Ισάμηδες-Τσάμηδες), λαμβανομένου δε υπ’ όψει ότι οι Τσάμηδες ήσαν οι πρώτοι από τους Αρβανίτες, οι οποίοι ασπάστηκαν τον Μωαμεθανισμό.

Άλλοι θεωρούν ότι το όνομα προέρχεται από το όνομα του ποταμού Θυάμιδος (Καλαμά), ο οποίος διαρρέει τη Τσαμουριά. (Θύαμις-Θυάμιδες-Τσάμηδες).

Άλλοι επίσης, από τους Σάμεις, αρχαίο Ηπειρωτικό Ιλλυρικό Λαό. (Σάμεις-Σάμηδες-Τσάμηδες).

              ΤΟ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ  ΤΩΝ  ΤΣΑΜΗΔΩΝ

Κατά την περίοδο της ανταλλαγής πληθυσμών, βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος θέλησε να ανταλλάξει τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες, με ισάριθμους Έλληνες Χριστιανούς της Μικράς Ασίας.

Οι Τσάμηδες όμως, από μόνοι τους, ή μετά από Ιταλική παρέμβαση, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα που ακολούθησαν, υπόβαλαν υπόμνημα στον Ελευθέριο Βενιζέλο, στο οποίο έλεγαν: «Εμείς είμαστε Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, ομιλούμε την Αλβανική γλώσσα, αλλά αισθανόμαστε Έλληνες, και επιθυμούμε να παραμείνουμε στην Ελλάδα και να μην ανταλλαγούμε». Η Ελλάδα τότε παραιτήθηκε από την ανταλλαγή των Τουρκαλβανών της Θεσπρωτίας!!!

Αυτοί που είχαν την πρωτοβουλία της ανόητης αυτής διπλωματικής κινήσεως, (του Αυγούστου του 1926), προφανώς δεν φαντάστηκαν πόσο ακριβά θα πλήρωνε η Ελλάδα την απερίσκεπτη και εντελώς αδικαιολόγητη εκείνη πράξη.

Πάντα η Ελλάς είχε αφελείς και επιπόλαιους πολιτικούς!!!

Ανεξάρτητα από την συνεχή ενόχληση της θορυβώδους και ξενοκίνητης αυτής «μειονότητος», η οποία παρά τις επανειλημμένες αποτυχίες της στα αρμόδια όργανα της Κοινωνίας των Εθνών (ΟΗΕ), εξακολουθούσε να διαβάλλει και ενάγει την Ελλάδα διεθνώς.

Οι Τσάμηδες δώσανε στη Φασιστική Ιταλία τη πρώτη αφορμή για την επίθεση κατά της Ελλάδος το 1940.

Αν ο τορπιλισμός της «Έλλης» (15 Αυγ.) υπήρξε η εισαγωγή για την επίθεση της Ιταλίας, η Ιταλική διακοίνωση της 11^ης Αυγούστου 1940 υπήρξε ο πρόλογος.

Για το χυδαίο αλλά και ιστορικό εκείνο Ιταλικό έγγραφο, αναφέρουμε κάποια επίμαχα σημεία.

Αναφερόμενη η διακοίνωση στο φόνο ενός πασίγνωστου ληστή, του Χότζα, ο οποίος φονεύθηκε, από Αλβανούς με εντολή της φασιστικής Ιταλίας, γράφει σχετικά τα εξής:

«Ο Αλβανικός πληθυσμός, ο υποταγμένος εις την Ελλάδα, ευρίσκεται υπό την βαθείαν εντύπωσην του τρομερού πολιτικού εγκλήματος, διαπραχθέντος εις την Ελληνοαλβανική μεθόριον. Ο μέγας Αλβανός πατριώτης (!!!) Νταούντ Χότζα, γεννηθείς εις την αλύτρωτον (!!!) περιοχήν της Τσαμουριάς, εδολοφονήθη αγρίως επί Αλβανικού εδάφους, πλησίον των συνόρων. Το σώμα ευρέθη ακέφαλον. Εγνώσθη αργότερον ότι οι δολοφόνοι ήσαν Έλληνες πράκτορες..... Ο Νταούντ Χότζα ηναγκάσθη να φύγει κρυφίως εκ Τσαμουριάς, ίνα σωθεί από τους διωγμούς των Ελληνικών Αρχών, αι οποίαι δεν συνεχώρουν αυτώ την ακατανόητον προπαγάνδα μεταξύ των συμπατριωτών του, διά την προσάρτησην της Τσαμουριάς εις την μητέρα πατρίδα (!!!)».

Οι Τσάμηδες ελπίζουν να ελευθερώσουν την πατρίδα των από  την Ελληνική Κυριαρχία!!!

Για τη Βόρειο Ήπειρο τσιμουδιά!!!’

Συνεχίζει η Ιταλική διακοίνωση: «Πράγματι το 1913, οπότε η Τσαμουριά προσηρτήθη στην Ελλάδα, ο Αλβανικός πληθυσμός απετελείτο από 80.000 περίπου κατοίκους, έναντι ολίγων Ελλήνων. Εις διάστημα ολίγων ετών η Ελληνική πολιτική απεθνικοποιήσεως, η αποβλέπουσα εις το να εμφανίσει τεχνητά Ελληνικά δικαιώματα επί του εδάφους τούτου, απεδεκάτισε τους τοπικούς πληθυσμούς.

Παρά ταύτα οι Αλβανοί Τσάμηδες παρέμειναν εθνικώς συμπαγείς, διετήρησαν τα έθιμά τους, και την γλώσσαν τους, και αντέταξαν εις τους σφετεριστάς λίαν υπερήφανον αντίστασην, εις τρόπον ώστε να αποτελούν ακόμη και σήμερον κυριαρχούν στοιχείον εις την περιφέρειαν τούτην.

Επιβλητικόν παράδειγμα της προσκολλήσεώς εις την γενέθλιον χώραν εδόθη υπό των Αλβανών της Τσαμουριάς το 1924, οπότε βασιζομένη εις την συνθήκη της Λωζάνης, δι’ ής απεφασίσθη η ανταλλαγή των πληθυσμών, η Ελληνική Κυβέρνησης απαιτούσε, όπως όλοι οι Αλβανοί Μουσουλμάνοι της Τσαμουριάς, καταστούν αντικείμενον ανταλλαγής με Έλληνες της Μικράς Ασίας.

Η αντίσταση των Αλβανών κατοίκων της Τσαμουριάς, υπήρξε τόσο ισχυρή , ώστε η Ελληνική κυβέρνηση εδέησε να παραιτηθεί του αθεμίτου σχεδίου της, και να αναγνωρίσει την Αλβανικήν προέλευσην των Τσάμηδων».

(Οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες της Ελλάδος, οι οποίοι είχαν την πρωτοβουλία να δεχθούν το αίτημα των Τσάμηδων για την εξαίρεσήν τους από την ανταλλαγή πληθυσμών, με τον ισχυρισμό ότι ήσαν μεν Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, αλλά είχαν Ελληνική Εθνική συνείδηση, εισπράξανε με το παραπάνω τα επίχειρα της ανοησίας των, και μας κληρονόμησαν το πρόβλημα των Τσάμηδων, το οποίο αν και από Ελληνικής πλευράς θεωρείται τελειωμένο, και συνεπώς σήμερα ανύπαρκτο, από την άλλη όμως πλευρά συνεχώς αναμοχλεύεται. 

Στα Εθνικά θέματα δεν επιτρέπονται ούτε συναισθηματισμοί ούτε επιπολαιότητες, ή τουλάχιστον αφελείς σκέψεις και ενέργειες. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποιές θα είναι οι διεθνείς συγκυρίες της αύριον. Η ιστορία είναι αμείλικτη).

Και συνεχίζει το Φασιστικό Ιταλικό λιβελογράφημα:

«Σήμερον ο τυφλός δεσποτισμός επιπίπτει περισσότερον παρά ποτέ κατά των πληθυσμών αυτών, εις τρόπον ώστε πλείστοι κάτοικοι της Τσαμουριάς είναι υποχρεωμένοι να καταφεύγουν εις την Αλβανία, δια να αποφύγουν τους ανήκουστους διωγμούς.....

Ο πληθυσμός όμως της Τσαμουριάς είναι σήμερον ολιγότερον ή άλλοτε, διατεθειμένος να υποκύψει εις τας Ελληνικάς πιέσεις. Αν η αγάπη προς την Αλβανική πατρίδα ήρκεσε διά να τροφοδοτήσει την πίστιν της Τσαμουριάς εις εποχάς, αι οποίαι ήσαν τόσο σκοτειναί δια την τύχην της Αλβανίας, σήμερον οι Αλβανοί της Τσαμουριάς θα εύρουν εις τα ανανεωθέντα πεπρωμένα της μητρός πατρίδος των, ακόμη ισχυρότερον λόγον διά να ελπίζουν».

(Υπενθυμίζουμε ότι την εποχή, κατά την οποίαν εκδόθηκε η Ιταλική διακοίνωση, η Αλβανία βρισκότανε υπό κατοχή της φασιστικής Ιταλίας).

Ο σκοπός της διακοίνωσης αυτής είναι προφανής:

1.- Να εμφανίσει στη διεθνή κοινή γνώμη το Ελληνικό Έθνος ως βάρβαρο.

2.- Να εξάψει τον φανατισμό των Αλβανών, εν όψει της προετοιμαζομένης επιθέσεως κατά της Ελλάδος. (πράγματι οι

Αλβανοί είχαν πλήρη συμμετοχή στο Ιταλικό ανοσιούργημα της 28^ης Οκτωβρίου 1940).

3.- Το σπουδαιότερο, να θέσει εδαφικό ζήτημα, και μάλιστα με Τσαμουριά εκτεινομένη από Ιωάννινα μέχρι Πρέβεζα!!!

Πράγματι τον Δεκέμβριο του 1941 ιδρύθηκε Αλβανικό «Υπουργείο ανακτηθεισών επαρχιών», με έκταση δικαιοδοσίας μέχρι τον Αμβρακικό Κόλπο.

Κατά τις ελάχιστες ημέρες, μετά την Ιταλο-Αλβανική επίθεση της 28^ης Οκτωβρίου 1940, οπότε κατελήφθη τμήμα της Θεσπρωτίας από τους Ιταλούς, οι Τουρκαλβανοί δείξανε την αγριότητά τους κατά των Ελλήνων, οι οποίοι είχαν ανεχθεί αυτούς και διοικήσει πατρικά κατά τριάντα ολόκληρα χρόνια.

Όπως ήταν φυσικό, μετά την προέλαση των Ελληνικών δυνάμεων τον Νοέμβριο του 1940, οι Αλβανοί Τσάμηδες τράπηκαν σε φυγή. Επανήλθαν όταν τον Απρίλιο του 1941, η Ελλάδα υπόκυψε στον δεύτερο επιδρομέα τους Γερμανούς. Λάβανε όμως για δεύτερη φορά τον δρόμο προς Αλβανία, μετά την Ιταλική κατάρρευση, χωρίς επιστροφή πλέον.

ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Στην διάρκεια της Γερμανο-Ιταλικής κατοχής της Ηπείρου, οι Τσάμηδες όχι μόνο συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις, αλλά σχημάτισαν και Στρατιωτικές Μονάδες (Τάγματα) και πολεμούσαν μαζί με τους κατακτητές, φορώντας μάλιστα και περιβραχιόνια  με τον αγκυλωτό σταυρό.

Πολεμούσαν τις Ελληνικές Αντάρτικες Ομάδες, οι οποίες δρούσαν στην περιοχή, διαπράττοντας φοβερά εγκλήματα εις βάρος του Ελληνικού πληθυσμού. (Το ακούς ΤΣΙΠΡΑ;;;;)

Από επίσημες πηγές προκύπτει ότι κατά την περίοδον 1941-1944 οι Τσάμηδες διέπραξαν τα παρακάτω εγκλήματα, κατά του Ελληνικού πληθυσμού.

     ΔΙΑΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ

                            ΤΣΑΜΗΔΕΣ

1.   Φόνοι .  632

2.   Απαγωγές. 459

3.   Βιασμοί. 209

4.   Εμπρησμοί Οικιών. 2.332

5.   Λεηλασίες Χωριών. 53

6.   Αρπαγέντα Αιγοπρόβατα. 37.556

7.   Αρπαγέντα Βοοειδή. 9.285

8.   Αρπαγέντα Ιπποειδή. 4.148

9.   Αρπαγέντα Πουλερικά. 30.000

Τα ανωτέρω στοιχεία σαν επίσημα, πρέπει να θεωρηθούν κατώτερα των πραγματικών. Οι Τσάμηδες είναι κοινώς κατσαπλιάδες εγκληματίες.

Από κορυφαία αποτρόπαια εγκλήματά τους ήταν η μαζική σφαγή 49 ατόμων στη Παραμυθία της Θεσπρωτίας.

Η εκτέλεση έγινε βέβαια από Γερμανούς στρατιώτες, αλλά μετά από κατάδοση των Τσάμηδων.

Εναντίον των κατακτητών, και των Τσάμηδων, αντιστάθηκαν οι αντάρτες του ΕΔΕΣ, υπό τον Ναπολέοντα Ζέρβα, ο οποίος κατά την αποχώρηση των κατακτητών, διεμήνυσε στους Τσάμηδες ότι.

«Όσοι έχουν συνεργασθεί με τους κατακτητές, και έχουν διαπράξει εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων, θα δικαστούν από έκτακτα Στρατοδικεία, τα οποία θα συγκροτηθούν επί τόπου, και θα καταδικάσουν τους πραγματικούς εγκληματίες πολέμου Τσάμηδες».

Μετά το μήνυμα του Ζέρβα προς τους Τσάμηδες, εκείνοι φοβήθηκαν τυχόν αντίποινα και διέφυγον προς Μητέρα Αλβανία.

Αυτοί οι Τσάμηδες, αντί να δικαστούν ως εγκληματίες πολέμου, σήμερα εμφανίζονται ως αδικημένοι, και θύματα των Ελλήνων, ζητούν δε να επιστρέψουν στη Θεσπρωτία, αποκρύπτοντας τα όσα διέπραξαν με τους κατακτητές, διεκδικώντας μάλιστα και περιουσίες.

Ο Εμβέρ Χότζα, με την πρόθεση να λήξει το θέμα, και να μη δημιουργούνται τριβές από τις «αλυτρωτικές» βλέψεις τους, έσπευσε να τους εντάξει στην Αλβανία, παρέχοντας σ’ αυτούς μαζικά την Αλβανική υπηκοότητα το 1953, κλείνοντας έτσι οριστικά το όλον θέμα.

Μετά την φυγή των Τσάμηδων, το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων των Ιωαννίνων εξέδωσε, από το 1945 μέχρι 1948, 1704  καταδικαστικές αποφάσεις, για εγκλήματα πολέμου, και καταδίκασε ερήμην 1930 Τσάμηδες, σε πολλούς από τους οποίους επιβλήθηκε η ποινή του θανάτου, αλλά ευρίσκοντο στην Αλβανία και διέφυγον την λαβίδα του Νόμου.

Ακολούθησε η τελεσίδικη καταδίκη τους, η στέρηση της Ελληνικής ιθαγένειας, και η δήμευση της περιουσίας των.

Έτσι έκλεισε και νομικά το θέμα των Τσάμηδων.

Μετά τη πτώση του καθεστώτος Χότζα στην Αλβανία, και την εγκαθίδρυση δυτικού τύπου δημοκρατίας, έχει υποκινηθεί παράλληλα προς το θέμα του Κοσσυφοπεδίου, και το θέμα των Τσάμηδων, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία της λεγόμενης Μεγάλης Αλβανίας, θέμα ανύπαρκτο από την εποχή, κατά την οποία η Αλβανία απόκτησε δική της κρατική υπόσταση το 1913

Τα τελευταία χρόνια οι διεκδικήσεις των Τσάμηδων απέναντι στην Ελλάδα, παίρνουν δυναμικό χαρακτήρα.

Προβάλλεται ένα απειλητικό σύνθημα:

«Μετά το Κόσσοβο, η Τσαμουριά». Δηλαδή ο νομός της Ελλάδος, Θεσπρωτία, και εν συνεχεία όλη η Νότιος Ήπειρος.

Οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει στην Αλβανία τον «Σύνδεσμο της Τσαμουριάς» που εκπροσωπεί τους Αλβανούς Τσάμηδες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 30 Ιουνίου 1994 η Αλβανική Βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27^ην Ιουνίου ως «Ημέρα Γενοκτονίας των Τσάμηδων»!!!

Η επίσημη θέση της Ελληνικής κυβέρνησης για το θέμα των Τσάμηδων είναι,

«Για μας αυτή η υπόθεση δεν υφίσταται».

                   ΑΝΤΩΝΗΣ  ΓΡΥΠΑΙΟΣ

Διεθνολόγος/Αναλυτής Γεωπολιτικής/Αρθρογράφος ΜΜΕ

Πηγή:

 ----------------------

Το Βιβλίο «ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ» του Στρατηγού ε.α. της ΕΛ.ΑΣ.

κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΑΜΠΑΝΗ-Επίτιμου Υπαρχηγού της ΕΛ.ΑΣ.