ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ

Η ελευθερία και η εθνική αξιοπρέπεια  δεν κατακτώνται χωρίς θυσίες , ούτε και χαρίζονται από δήθεν συμμάχους και μάλιστα άλλης θεολογίας.

Τα τελευταία χρόνια, με αφορμή την υπογραφή των λεγομένων μνημονίων και την παράδοση της Πατρίδας μας αμαχητί στα χέρια των ξένων τοκογλύφων, έρχονται τα γεγονότα και τα πρόσωπα της Άλωσης, να μας δώσουν το δικό τους μήνυμα , να φωτίσουν τις διάνοιές μας και να μας διδάξουν ότι η ελευθερία και η εθνική αξιοπρέπεια  δεν κατακτώνται χωρίς θυσίες , ούτε και χαρίζονται από δήθεν συμμάχους και μάλιστα άλλης θεολογίας.

Το παραπάνω μήνυμα, μας το στέλνει, μέσω επιστολής του προς τον ναύαρχο Νοταρά, κατευθείαν ο ίδιος ο Γεννάδιος Σχολάριος, ο οποίος, επειδή αρνήθηκε τότε να υπογράψει τις ανίερες συμφωνίες της Φερράρας, χαρακτηρίστηκε από τους παπικούς και από τους δικούς μας ενδοτικούς, ως δήθεν προδότης. Τα γεγονότα μοιάζουνε τόσο πολύ με τα σημερινά!

Γράφει, λοιπόν, ο Γεννάδιος:’’ Στην Πόλη, οι περισσότεροι νομίζουν, ότι θα σωθούν χωρίς θυσίες, διότι πιστεύουν στην σκιά και στο παραμύθι της παπικής βοήθειας, αφού προηγηθεί η προδοσία της Πίστεως.

Αυτό που απαιτείται, είναι η τόνωση του φρονήματος του λαού και όχι μοιρολατρική εγκαρτέρηση και ηττοπάθεια. Εάν χρειαστεί, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και την ζωή μας ακόμη να θυσιάσουμε.

Όσες φορές η Πόλη εναπέθετε τις ελπίδες της στον Θεό και όχι σε δυσσεβείς συμμαχίες ανθρώπων, εσώζετο.

Πώς, όμως, να κρατήσει το θάρρος του ο λαός και να πιστέψει στην σωτηρία της Βασιλεύουσας, όταν βλέπει τους δυνατούς και μορφωμένους να φεύγουν στην Δύση και στις αυλές των Φράγκων ηγεμόνων, με τις περιουσίες τους και τις ανέσεις τους, απ’ όπου δήθεν φροντίζουν να στείλουν βοήθεια’’;

Τελικά, πόσο δικαιώθηκαν από τα γεγονότα όλοι εκείνοι, που θεωρούσαν την προσδοκώμενη βοήθεια από τον πάπα, σκιά και όνειρο. Ήταν εκείνοι, που δεν βασίζονταν σε μνημόνια προδοτικά, αλλά στην ενότητα του λαού, στο φρόνημά του  και στο Έλεος του Θεού.

Το μήνυμα είναι σαφές: Στα μεγάλα και σπουδαία του συλλογικού μας εθνικού βίου δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στους δήθεν συμμάχους μας από την Δύση. Για λόγους, που ξεκινάνε από μια θεολογία αντίθετη με την δική μας, συνήθως μας προδίδουν και πάνε με το μέρος των εχθρών μας. 

Θέλουμε πρόσφατα παραδείγματα;

1^ον. Με το πρόσχημα του κινδύνου τάχα από τον στόλο των λαθρομεταναστευτικών φουσκωτών, έρχονται ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ και καταλαμβάνουν ολόκληρο το Αιγαίο, καθιστώντας ταυτόχρονα τους Τούρκους αφεντικά στις δικές μας θάλασσες. 

2^ον. Ενώ οι Δυτικοί δεν ανέχονται ούτε κουνούπι ξένο να εισέλθει στον εθνικό τους εναέριο χώρο, εντούτοις, για την ασταμάτητη τουρκική προκλητικότητα εις βάρος μας, δεν έχουν να πουν ούτε λέξη. Όχι απλά την ανέχονται, αλλά την ενθαρρύνουν κιόλας. 

3^ον. Μας θέλουν - εν ονόματι τάχα της Αγάπης- ενωμένους μαζί τους, πλην όμως προσκυνημένους στην παναίρεση του Βατικανού. 

Τελευταία παραδείγματα αυτής της ’’αγαπομανίας’’ τους, οι ηγεμονικές εμφανίσεις του πάπα στα Ελληνικά νησιά και οι θλιβερές συμπροσευχές  μας μαζί του. Όπως επίσης  και οι παρασκηνιακές παρεμβάσεις του Βατικανού στις εργασίες της λεγόμενης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, μέσω γνωστών προσώπων του Πατριαρχείου, που παριστάνουν τον Βησσαρίωνα των ημερών μας.

29.5.2016                                                                        Φώτης Μιχαήλ