ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ !!!          

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η χώρα βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή όπου οι αποφάσεις και οι εξελίξεις που έρχονται θα γράψουν ιστορία.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχω και τις εκτιμήσεις μου οι πιθανότητες είναι ελάχιστες πλέον για να σωθεί το παιχνίδι των ευρωπαϊστών και να βρεθεί "έντιμη συμφωνία" εντός Ε.Ε. που να μπορεί να περάσει από την Βουλή.

Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την απαραίτητη δύναμη να την ψηφίσει γιατί η Κωνσταντοπούλου θα βάλει βέτο και πολλοί της αριστερής πλατφόρμας θα αρνηθούν. Οι ΑΝΕΛ δεν ψηφίζουν νέο μνημόνιο και εφ΄ όσον ο Τσίπρας έχει δεσμευθεί ότι ΔΕΝ ψηφίζεται συμφωνία με Ποτάμια και Πασόκ κλπ...αυτή η Βουλή είναι τελειωμένη.

Οι διαπραγματεύσεις έχουν εξελιγχθεί σε οπερέτα, το μπλόγκ των "καλών" με τον Γιούγκερ που προσπάθησε να συμβιβάσει τα πράγματα τις προηγούμενες ημέρες μάλλον αποτυγχάνει, ο Βαρουφάκης έχει αποστασιοποιηθεί και δεν πρόκειται να δεχθεί συμφωνία - μνημόνιο και ο Τσίπρας ακολουθεί την γνωστή του τακτική "εντός ευρώ" αλλά πλέον το αισιόδοξο χαμόγελο του θυμίζει περισσότερο το γνωστό άσμα του '40..."με το χαμόγελο στα χείλη".

Το θέμα είναι ότι αν δεν υπάρξει "εντιμος συμβιβασμός" το λαϊκό κίνημα θα βρεθεί ανέτοιμο να οργανώσει την ρήξη γιατί έχει διασπαστεί και παγιδευτεί σε αδιέξοδες λογικές όλον αυτόν τον καιρό κι αυτό πρέπει να μας προβληματίσει πολύ σοβαρά.

Η χειρότερη προοπτική κι από την συμφωνία θα είναι το "διπλό νόμισμα" εντός ΕΕ και αυτό πρέπει να το αποφύγουμε με κάθε θυσία.

Λ. Αποσκίτης

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ !!!    

Γράφει ο Αντώνης Γρυπαίος    

     

Ακούω και βλέπω στα κανάλια της T.V. διάφορους εκπροσώπους της εσωτερικής Τρόϊκας, που ομιλούν ότι η επιστροφή στη Δραχμή θα είναι "τραγωδία για το τόπο".

Βασική προϋπόθεση επιστροφής στη Δραχμή είναι η ολική διαγραφή του παράνομου χρέους.

Εάν διαγράψουμε το επαχθές και επονείδιστο χρέος, τότε η επιστροφή στη Δραχμή, θα είναι ευλογία, και όχι τραγωδία.

Η εφημερίδα INDEPENDENT γράφει ότι μόνο με διαγραφή του χρέους, σώζεται η Ελλάδα.

Κανείς δεν θέλει να επενδύσει σε μια αποικία χρέους. Όλος ο Ευρωπαϊκός και Αμερικάνικος τύπος φαίνεται να το συνειδητοποιεί αυτό το γεγονός.

Θυμηθείτε ότι μεγαλώσαμε με τη Δραχμή, και μεγαλουργήσαμε. Αργότερον ήρθαν οι πολιτικοί πράκτορες των Κοσμοκρατόρων, μας βάλανε στο Ευρώ, και καταστραφήκαμε!!!

Το Ευρώ είναι πολύ ισχυρό νόμισμα για να το αντέξει μια φτωχή χώρα, χωρίς βαριά Βιομηχανία, και με ανεργία τεράστια.!!!

Το Ευρώ είναι πόλος έλξης για τους λαθρομετανάστες.

Η Κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι δεν εξαρτάται από τη Μέρκελ και Ολάντ, η απόφαση για συμφωνία, ή διαγραφή του παράνομου χρέους. Εξαρτάται από τη παγκόσμια δικτατορία, και από τους Γύπες αρπακτικά δανειστές μέλη της. 

Το Μεγάλο Αφεντικό της Γης θέλει να πληρωθεί όλο το χρέος, θέλει και τις συντάξεις των Ελλήνων, για να χρηματοδοτεί τους Τζιχαντιστές.

Δεν γίνεται να πληρώνει εσαεί ο φτωχός Ελληνικός Λαός τα δάνεια που μας χρέωσαν παράνομα οι Κοσμοκράτορες. 

Με το χρέος αυτό, αμέσως μόλις εισαχθεί η Δραχμή, θα υποτιμηθεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό, ενώ χωρίς το χρέος δεν θα γίνει υποτίμηση.

Τις λεπτομέρειες επιστροφής στη Δραχμή, θα ρυθμίσουν οι οικονομολόγοι του ΥΠ.ΟΙΚ. Αντί να ευγνωμονούμε τον Βαρουφάκη που «τα έβαλε» με τα διεθνή θηρία, και να τον στηρίζουμε, συμφωνούμε με τα αρπακτικά στην ειρωνεία κατά Βαρουφάκη. Παίζουμε το παιχνίδι των δυναστών-δανειστών!!!

Είμαστε βλέπετε εθισμένοι να έχουμε  υποτελείς και γραικύλους πολιτικούς της Τρόϊκα Εσωτερικού!!

Ένας υπουργός ύψωσε το ανάστημά του εναντίον των λεόντων, και πέσαμε επάνω του να τον «φάμε».

Εάν παραιτηθεί o Βαρουφάκης, θα είναι απώλεια για τον Ελληνισμό!!! Βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας!!

Για να πολεμάνε τον Βαρουφάκη τα θηρία, αυτό σημαίνει ότι αγωνίζεται για μας, αγωνίζεται για την Ελλάδα!!!.

Δραχμή με επαχθές, και επονείδιστο χρέος δεν γίνεται.

Η ιστορία δείχνει ότι η μαζική διαγραφή του χρέους, δεν είναι ούτε σπάνιο φαινόμενο, ούτε δύσκολο, φτάνει να καμφθεί η αδιαλλαξία των αρπακτικών της παγκόσμιας διακυβέρνησης, η οποία μας φόρτωσε αυτό το τεράστιο και επαχθές χρέος.

Το Ελληνικό δράμα θα συνεχίζεται για πολύ ακόμα, διότι οι γύπες-τοκογλύφοι δανειστές-δυνάστες της παγκόσμιας διακυβέρνησης δεν αποφασίζουν να αναδιαρθρώσουν το Ελληνικό απεχθές, παράνομο, και επονείδιστο χρέος.

Τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα αν η Ελλάδα ήταν μια ανεξάρτητη χώρα, δηλαδή δεν ήταν μέλος της Ευρωζώνης.

Οι χώρες χρεοκοπούν συχνά, και διαγράφουν τα χρέη τους.

Δεν είναι μόνον η Ελλάδα. Στην παγκόσμια ιστορία η Αυστρία έχει χρεοκοπήσει 7 φορές, η Ισπανία 6, η Γερμανία 4, και η Πορτογαλία 4. Η Ελλάδα στο παρελθόν έχει πτωχεύσει 7 φορές.

Από τις αρχές του 2000 έχουν σημειωθεί 11 μεγάλες πτωχεύσεις κρατών. 

Η Γερμανία το 1953 διέγραψε το δημόσιο χρέος, και άλλες χώρες κατά καιρούς, ιδίως της Λατινικής Αμερικής!!!

Ένας αξιωματούχος της Ε.Ε. είπε, «Σας θυσιάσαμε για να σωθούμε». Οι δανειστές είναι οικονομικοί δολοφόνοι!!!

Το χρέος είναι μη βιώσιμο. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται ΜΟΝΟ με άμεσο διαγραφή του χρέους, είτε με συμφωνίες με τους «εταίρους» στην Ε.Ε., είτε μονομερώς, (γιαυτό οι «εταίροι» λέγουν, ΟΧΙ μονομερείς ενέργειες), είτε με τη διεθνή δικαιοσύνη, είτε με ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ έναντι των δανειστών-δυναστών, αλλιώς με το τεράστιο και παράνομο, επαχθές, απεχθές, και επονείδιστο αυτό χρέος δεν θα επιβιώσουμε, και θα χάσουμε τη πατρίδα μας, διά της πτωχείας...

Πρέπει να μπορούμε να ελέγχουμε το δικό μας νόμισμα.!!!

Εάν μείνουμε ανενεργοί, θα χάσουμε το Λαό μας, και τη πατρίδα μας...

Γιαυτό οι Κοσμοκράτορες δανειστές, δεν θέλουν ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, διότι αυτοί το δημιούργησαν, (οι τρόποι σας είναι γνωστοί), για να κερδοσκοπήσουν εις βάρος του Ελληνικού Λαού, και τελικά να διαμελίσουν και καταλάβουν την Ελλάδα.!

Θέλουν τον ορυκτό μας πλούτο, (Χρυσό, υδρογονάνθρακες), αλλά και τη Γεωπολιτική-Γεωστρατηγική αξία της χώρας!!

Έτσι ολοκληρώνονται τα σχέδια των Επικυρίαρχων της Γης, εις βάρος της Ελλάδος!!!

από το HELLENIC NEXUS T.96 / ΜΑΙ 2015

Ο ζυγός δουλείας ...του «έντιμου συμβιβασμού»!

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Το όραμα ενός κόσμου, που τον συνθέτουν οι ιδέες της ανδρείας, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και βέβαια της φιλοπατρίας, είναι το θεμελιώδες πρότυπο στις περίφημες Ωδές του μεγάλου μας ποιητή Ανδρέα Κάλβου. Όταν έχει κάποιος αρετή, πολεμάει χωρίς φόβο για την ελευθερία, περιφρονώντας την σκλαβιά, τον πόνο και τον θάνατο.

Αυτή η ποιητική σκέψη, που ποιεί κόσμον, εκφράζεται μοναδικά στο περίφημο ποίημά του «Εις Σάμον,» όπου στο πρώτο τετράστιχο λέει: «Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι· θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία».

Ο φόβος, εδώ, παρουσιάζεται σαν τον προσωποποιημένο ανελέητο δυνάστη του λαού, το χάλκεον χέρι που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ανδράποδα.

Στον ίδιο αρχέγονο φόβο, που καλλιεργείται σήμερα από το διεθνή ΜΜΕ για να παραλύσει και εξανδραποδίσει τους πολίτες, αφαιρώντας τους κάθε διάθεση για αντίσταση, στηρίζεται η global δικτατορία των αγορών, η οποία παρουσιάζεται ως η «παγκοσμιοποίηση».

Ο ζυγός της δουλείας είναι έξω από την φύση της ύπαρξης ενός ανθρώπινου όντος ή ενός ιστορικού έθνους, όπως το δικό μας. Τον μετατρέπει σε υποζύγιο του χρήματος και της εξουσίας, του αφαιρεί την εσωτερική του ύπαρξη, τον εξευτελίζει και, τελικά, τον εξοντώνει.

Το αντιμετωπίζουμε στο ίδιο το πετσί μας σήμερα που, αν και επιβιώσαμε από αιώνων σκλαβιές και αντίξοες συνθήκες ζωής, κινδυνεύουμε να εξοντωθούμε από την ωμή γενοκτονία που έχουν εξαπολύσει εναντίον μας οι δυτικοί τοκογλύφοι και οι εκβιαστές της ευρωζώνης.

Οι Έλληνες ήταν πάντα πρόθυμοι και αποφασισμένοι να θυσιασθούν για την ελευθερία ως το υπέρτατο αγαθό της ζωής και μάθαμε στην πολύχρονη ιστορία μας ότι αυτή την ελευθερία δεν μας την παραχωρεί κανένας, παρά μόνον η απόφαση να συντριβεί η τυραννία.

Αυτή ήταν η βάση της ελληνικής Οικουμένης την αλεξανδρινή εποχή που οι Έλληνες κυβέρνησαν τον ελληνιστικό κόσμο και τον οδήγησαν σε μια άνευ προηγουμένου ελευθερία, παιδεία και πολιτισμό.

Ο ελληνισμός ανέδειξε τον άνθρωπο-πρόσωπο, ενώ οι σημερινοί εξουσιαστές της νεοφιλελεύθερης Νέας Τάξης επιζητούν την εξάλειψή του. Θέλουν να επικρατήσουν κατά κράτος δημιουργώντας ένα αντι-ανθρώπινο, απρόσωπο οργουελικό σύστημα χρηματιστικής εξουσίας που θα ισοπεδώσει κάθε ατομική και συλλογική ιδιοπροσωπία.

Ζούμε τον τρίτο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, πιο απειλητικό από τους προηγούμενους, που τον έχει κηρύξει μια πρωτοφανής συμμαχία του ναζιστικού πνεύματος με τον τραπεζικό σιωνισμό χρησιμοποιώντας τα «πάντσερ» του χρέους και την προπαγάνδα του ηλεκτρονικού φόβου.

Πίσω από την σημερινή, ισοπεδωτική των λαών, κοινωνική μηχανική κρύβονται τα ίδια εταιρικά συμφέροντα βιομηχανιών και τραπεζών που πυροδότησαν τους δύο προηγούμενους πολέμους και τις ναζιστικές θηριωδίες.

Για την δράση των ναζιστικών καρτέλ είχε μιλήσει ανοικτά ο Αμερικανός εισαγγελέας Taylor στην δίκη της Νυρεμβέργης, λέγοντας τα εξής: «Χωρίς την χρηματοδότηση από συγκεκριμένες εταιρείες, ούτε ο πρώτος ούτε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος θα είχε διεξαχθεί».

Η δικτατορία των «αγορών» και η επιβολή της απληστίας ως διεθνούς «δικαίου» της νεοφιλελεύθερης λεηλασίας δεν προέκυψαν ξαφνικά με παρθενογέννηση. Υπάρχει ένα βάθος χρόνου τουλάχιστον τεσσάρων δεκαετιών σ’ αυτή την διαδικασία.

Όλα, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι ξεκίνησαν ένα φθινοπωρινό πρωϊνό του 1973 στο χιλιανό λιμάνι του Βαλπαραΐζο, όταν συναντήθηκαν εκεί οι ανώτατοι αξιωματικοί του στρατού, της αεροπορίας και του ναυτικού της Χιλής, όπως ο Αουγκούστο Πινοσέτ, ο Χοσέ Μερίνο, ο Γκουστάβο Μεντόζα και Σία... με αξιωματούχους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για να δώσουν το πράσινο φως για την χιλιανή «επιχείρηση ΚΟΝΔΩΡ».

Το όνομα του «Αρπακτικού των Άνδεων» ήταν ο κωδικός του κοινού συνωμοτικού σχεδίου των ΗΠΑ με τους στρατοκράτες της Λατινικής Αμερικής για την επιβολή των πρώτων νεοφιλελεύθερων δικτατοριών που κατέστρεψαν κάθε ίχνος εθνικής κυριαρχίας και λεηλάτησαν τον πλούτο μιας ολόκληρης ηπείρου.

Σε λίγες μέρες, τα τανκς διέσχιζαν τους δρόμους του Σαντιάγκο και τα πολεμικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν το προεδρικό μέγαρο, μέσα στο οποίο ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Unidad Popular («Λαϊκής Ενότητας») Σαλβαντόρ Αλλιέντε βρήκε τον θάνατο.

Η προοδευτική «παρέκκλιση» της Unidad Popular στην Χιλή του σοσιαλιστή Αλλιέντε, του νομπελίστα ποιητή πάμπλο Νερούντα, του κομμουνιστή ηγέτη Λούις Κορβαλάν, έσβησε μέσα στο αίμα και την τρομοκρατία σ’ ένα αδίστακτο πογκρόμ που ακολούθησε το στρατιωτικό πραξικόπημα της 11ης Σεπτεμβρίου του 1973.

Λίγες ημέρες μετά βγήκε ο Λευκός Οίκος, δια του προέδρου Νίξον, και προειδοποίησε ότι η Χιλή είναι το παράδειγμα τού τι περιμένει όποιον λαό τολμήσει να παρεκκλίνει από τις επιταγές της αυτοκρατορίας.

Στην Χιλή εφαρμόστηκε το πρώτο πείραμα του σκληρού νεοφιλελευθερισμού με τις αθρόες ιδιωτικοποιήσεις, την διάλυση του κράτους -στο κοινωνικό του σκέλος, βέβαια, γιατί η κρατική εξουσία της ελίτ υπήρξε σιδηρά-, την διεύρυνση της φτώχειας και την υπερσυγκέντρωση του πλούτου στους λίγους, την φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης και όλα αυτά τα φαινόμενα που, μετά από τέσσερις δεκαετίες ρηγκανισμού, θατσερισμού και ευρωπαϊσμού αλά Μάαστριχτ, τα βιώνουμε σήμερα στην Ευρωζώνη.

Η Ελλάδα, που αντιστέκεται στην Τρόϊκα και την ΕΚΤ, απειλείται με τον ίδιο τρόπο, και με τις banks στην θέση των τανκς, να «τιμωρηθεί» για παραδειγματισμό των υπολοίπων εταίρων ώστε να μην τολμήσουν να αμφισβητήσουν το ολέθριο μοντέλο της Γερμανικής Ευρώπης της Μπούντεσμπανκ και του Ευρώ.

Το ωραίο είναι, όπως έλεγε ο Παναγιώτης Κονδύλης στην κριτική του για το «Τέλος της Ιστορίας», ότι «οι οπαδοί τού προσωρινά νικηφόρου καπιταλιστικού φιλελευθερισμού ξεκινούν από την ίδια περίπου φιλοσοφία της ιστορίας, όπως άλλωστε οι μαρξιστές: μιλούν σαν η Ιστορία να διανύει, έστω και με προσωρινές παρεκκλίσεις, μιαν ευθύγραμμη τροχιά, στο τέρμα της οποίας βρίσκεται κατ’ αναγκαιότητα ένας ενιαίος και ειρηνικός κόσμος. Επίσης, όπως οι μαρξιστές, πιστεύουν ότι οι οικονομικοί παράγοντες, δηλαδή η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και η διαπλοκή των οικονομικών, αποτελούν τις κινητήριες δυνάμεις της ιστορικής περιόδου, η οποία θα υποκαταστήσει τον πόλεμο με το εμπόριο». (περιοδικό Νέα Κοινωνιολογία, τ.25, Άνοιξη 1998)

Όμως, αυτές οι ψυχοπαθείς νεοφιλελεύθερες χρηματιστηριακές ελίτ, που ισχυρίζονται ότι τέλειωσε η ιστορία στηριζόμενες στις έωλες θέσεις των Λήο Στράους, Φρήντμαν και Φουκουγιάμα..., να είναι βέβαιες ότι η Ιστορία τους περιμένει στην γωνία.

Η αυτοκρατορία τους στηρίζεται στην εικονική εξουσία των ΜΜΕ και στην διάχυση του φόβου.

Η ψευδαίσθηση ότι οι ΗΠΑ είναι το ισχυρότερο έθνος και η μοναδική υπερδύναμη αντικρούεται από την πραγματικότητα που λέει ότι η Αμερική έχει χάσει όλους τους πολέμους της τελευταίας 15ετίας στην πράξη, τάχει κάνει μαντάρα στην Μέση Ανατολή ...και τώρα μετατρέπεται σταδιακά αυτή σε ένα πεδίο μάχης, καταπιέζοντας τον ίδιο τον λαό της.

Ταυτόχρονα, η ρωσσική αντίσταση ισχυροποιείται, γι’ αυτό έχει στοχοποιηθεί ο Πούτιν, με την επίκληση της παραμύθας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και την στρατηγική περικύκλωση της Ρωσσίας. Έτσι κλαψούριζαν οι υποκριτές της Δύσης, και ιδίως οι Βρετανοί, για την «ασπλαχνία» των Ρώσσων, όταν η σκυλίτσα-κοσμοναύτης Λάϊκα, που έστειλαν οι Ρώσσοι στο διάστημα, δεν άντεξε, την ίδια εποχή που κρεμούσαν στην Κύπρο (το 1956) τους Καραολή και Δημητρίου...

Μέσα σ’ αυτόν τον παγκόσμιο χαοτικό και ασταθή ευρωπαϊκό περίγυρο, η Ελλάδα είναι ο «ασθενής» κρίκος ενός ευρύτερου γεωπολιτικού-οικονομικού συστήματος που καταρρέει.

Αυτό όμως σημαίνει ότι η χώρα μας, που είναι στο κομβικό σημείο του γενικότερου ευρασιατικού χάρτη, μπορεί να έχει πολλαπλασιαστικό γεωστρατηγικό ρόλο και όχι ότι είμαστε «μικρό μέγεθος» και μη υπολογίσιμο, όπως προσπαθούν τα καθεστωτικά φερέφωνα της αποχαυνωτικής «ενημέρωσης» να μας πείσουν.

Η ανθελληνική μανία που επικρατεί σε όλα τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων και φόρα, η λυσσασμένη αντίδραση σε κάθε υποψία γεωπολιτικής «παρέκκλισης» της Ελλάδας με τη νέα κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας αποκάλυψε ξεκάθαρα τα στερεότυπα, με βάση τα οποία λειτουργούν οι άσπονδοι φίλοι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μας χλευάζουν και αποκαλούν τον Βαρουφάκη «κλόουν», όπως παράλληλα λένε και τον Πούτιν, όπως έλεγαν και τον Τσάβες μέχρι... να τον πεθάνουν.

Αυτό δείχνει ποιοι φοβούνται πραγματικά ένα GREXIT και ένα νέο συσχετισμό δυνάμεων στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.

Ας το κατανοήσει καλά αυτό η κυβέρνηση και να μην συναινέσει σε καμμία «έντιμη» ύβρη κατά του ελληνικού λαού, που ΔΕΝ χρωστά σε κανέναν και της έδωσε εντολή να αντισταθεί και να καταργήσει τα μνημόνια, και του ελληνικού πολιτισμού που διαχρονικά εκμηδένισε τον φόβο και καταπάτησε τον θάνατο.

Για την ΥΒΡΗ που διαπράττουν σήμερα τα κατακάθια του δυτικού κόσμου, ο ντελβές των Σάϋλωκ, που απαιτούν την σάρκα του έθνους μας για να την κατασπαράξουν, αδυνατώντας να κατανοήσουν τον ρόλο της Ελλάδας στην Ευρώπη, όπως κάποιοι σοφότεροι προκάτοχοί τους, για αυτή την Ύβρη έρχεται γρήγορα η ΝΕΜΕΣΗ. Αυτό και μόνο είναι η απάντηση που αξίζει σ’ αυτούς τους μικρόψυχους γραφειοκράτες, τους «nobodies» των Βρυξελλών.

Αρχαίοι ιστορικοί αναφέρουν ότι μετά την καταστροφή της Καρχηδόνας, ο Σκιπίων Αφρικανός ο Νεώτερος δάκρυσε βλέποντας την φοβερή τιμωρία των εχθρών του, γιατί θυμήθηκε τον ομηρικό στίχο «ἔσσεται ἦμαρ ὅτ᾽ ἄν ποτ᾽ ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ» («θα έρθει η μέρα κατά την οποία θα χαθεί το ιερόν Ίλιον») και αναλογίστηκε ότι και η Ρώμη μπορεί να τη βρει η ίδια μοίρα.

«Πολύ μικρότερα πνεύματα και πολύ μικρότερες ψυχές κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Μόλις η δική τους ιδεολογική παράταξη καταγάγει μιαν αποφασιστική νίκη, σπεύδουν αν εξαγγείλουν το τέλος της Ιστορίας, ούτως ωστε τίποτε να μην μπορεί πλέον να αναιρέσει αυτήν τη νίκη. Ή κάνουν κάτι πρακτικά ισοδύναμο: ζωγραφίζουν το ιστορικό μέλλον έτσι, όπως θα όφειλε να διαμορφωθεί, να ο τρόπος, με τον οποίο ο νικητής αρέσκεται να κατανοεί τον εαυτό του και τη δραστηριότητά του, συνέπιπτε πράγματι με την αντικειμενικά δεδομένη πορεία της Ιστορίας». (Παν. Κονδύλης, βλέπε παραπάνω)

Οι ελίτ, που σήμερα μας λοιδωρούν και μας απειλούν, είναι φορείς έσχατης παρακμής και οι τρομακτικοί γεωπολιτικοί σεισμοί που έρχονται θα τις στείλουν σύντομα στα ερείπια της τοκογλυφικής «ουτοπίας» τους, θαμμένους κάτω από αυτά σαν νέους Άτλαντες.

Το προτσές της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει θεμελιωθεί σε μια βαθειά αυταρχική και αντιδημοκρατική αντίληψη. Η ρήξη μ' αυτή την ευρωπαϊκή "νομιμότητα", η αντίσταση στην συγκεκριμένη νομισματική αρχιτεκτονική του Ευρώ, η ανυπακοή στις ευρωπαϊκές Συνθήκες, είναι ο μόνος δρόμος για την ανάκτηση της δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας.

Με την δύναμη της Ελλάδας μπορεί ν' ανοίξει μπροστά μας μια νέα ιστορική περίοδος με ανατρεπτικούς προβληματισμούς για τον ρόλο του κράτους, τους κοινωνικούς θεσμούς, την συμμετοχική δημοκρατία και νέες μορφές κοινωνικού ελέγχου της εξουσίας. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να πάψει η τοκογλυφία εις βάρος των πολιτών με γενικευμένη Σεισάχθεια, να εθνικοποιηθεί η Κεντρική Τράπεζα, να απομονωθεί η "εσωτερική τρόϊκα" στους κρατικούς θεσμούς και στα ΜΜΕ και να αναθεωρηθεί ο μονομερής εξωτερικός προσανατολισμός της χώρας.

Κανέναν συμβιβασμό δεν υπάρχει βιάση να κάνουμε μ' αυτά τα καθάρματα, παρά μόνο να ακούσουμε τις επιταγές των προγόνων μας και των ποιητών μας ανά τους αιώνες, που, όπως ο Βάρναλης, μας λένε: «Κι αν είναι ο λάκκος σου βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς».

Μόνο μ' αυτό τον τρόπο θα μπορέσει η Ελλάδα να ξεσηκώσει μαζί της την Ευρώπη και να γίνει πάλι ο ευλογημένος τόπος όπου το πνεύμα των Δυτικών αντιφρονούντων νιώθει ως να επιστρέφει στο σπίτι του.

 Αντώνης Γρυπαίος

Διεθνολόγος