Η πρώιμη «λίστα Χαρδούβελη» μετονομάστηκε σε «λίστα Βαρουφάκη»

           «Ο υπουργός Οικονομικών μπορεί να είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είναι μέλος του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ». Αυτή την απάντηση έδωσε ο Μπαρουφάκης στον Χατζηνικολάου, που του επεσήμανε την περασμένη Τετάρτη πως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευτεί ότι τα εισοδήματα του 2015 θα φορολογηθούν με το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ.


Για να σχολιάσουμε αυτή τη δήλωση δε χρειάζεται να παραπέμψουμε στο περιβόητο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που εκφώνησε ο Τσίπρας ως πρόεδρος του «κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ». Αρκεί να ανατρέξουμε στις νωπές προγραμματικές δηλώσεις που εκφώνησε ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός της κυβέρνησης στην οποία συμμετέχει ο Μπαρουφάκης: «Καθιερώνουμε ενιαία και προοδευτική φορολογική κλίμακα χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους μεταθέτοντας το βάρος στα υψηλά και πολύ υψηλά εισοδήματα. Θεσπίζουμε αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ». Λίγες μέρες αργότερα, στη συνεδρίαση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ (17.2.15), τρεις μέρες πριν τη συμφωνία του Eurogroup, ο Τσίπρας είπε:«Θα τιμήσουμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας προς τον λαό».


Πόση αξία, λοιπόν, μπορεί να έχουν τα υπόλοιπα που λέει ένας υπουργός, όταν ο ίδιος, με θράσος χιλίων χιμπατζήδων, δηλώνει ότι δε δεσμεύεται από μια βασική προεκλογική υπόσχεση, διότι δεν την έδωσε ο ίδιος, αλλά το κυβερνών κόμμα του οποίου δεν είναι μέλος; Με τον ίδιο τρόπο αύριο θα πει ότι δε δεσμεύεται από όλες τις προεκλογικές εξαγγελίες. Πόσο αφελής πρέπει να είναι κάποιος για να πιστέψει οτιδήποτε απ’ αυτά που λένε ο Τσίπρας και όλοι οι υπουργοί (και βουλευτές και στελέχη) του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να διασκεδάσουν την ανησυχία (τουλάχιστον) που προκάλεσε στον κόσμο που πίστεψε στις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, η δημοσιοποίηση της «λίστας Βαρουφάκη», η οποία αποτελεί τη βάση για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης με την τρόικα προκειμένου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να εκταμιευθεί η δόση των 7,2 δισ. ευρώ (για να πληρωθούν τόκοι και χρεολύσια των δανείων που τρέχουν);

Η χαρά δεν κρύβεται

Υπάρχουν κάποιοι που δεν κρύβουν τη χαρά τους μετά τη συμφωνία για την παράταση του Μνημόνιου και τη δημοσιοποίηση της «λίστας Βαρουφάκη». Ας τους δώσουμε το λόγο, χωρίς δικά μας σχόλια:

«Η μεταρρυθμιστική ατζέντα της Κυβέρνησης, όπως αυτή καταγράφεται στη λίστα του Υπουργείου Οικονομικών, δημιουργεί προσδοκίες για την πολυπόθητη κοινωνική και οικονομική ανάκαμψη. Αλλωστε εμπεριέχει αρκετά από όσα δεν έγιναν και πολλά από αυτά που πρέπει να γίνουν. Αρκεί να υποστηριχθεί με σθεναρότητα και πίστη από το πολιτικό σύστημα, τους κοινωνικούς εταίρους και τους πολίτες.
Η αβεβαιότητα των τελευταίων μηνών στοίχισε ακριβά στους εργαζομένους, στις επιχειρήσεις, στα δημόσια έσοδα. Προέχει να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος με αποφασιστικότητα και ευθύνη. Η συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας δημιουργεί τις προϋποθέσεις να κοιτάξουμε μπροστά με ελπίδα και ρεαλισμό.

Ο ΣΕΒ υποστηρίζει ενεργά όλες τις μεταρρυθμίσεις που εμπεδώνουν ελκυστικό επενδυτικό περιβάλλον, απελευθερώνουν δημιουργικές δυνάμεις, στηρίζουν την υγιή επιχειρηματικότητα και δημιουργούν θέσεις εργασίας, βάζοντας τα θεμέλια για τον αναπτυξιακό μετασχηματισμό με άξονες την παραγωγικότητα, τη γνώση, την εξωστρέφεια, την ποιότητα και την καινοτομία»!

Επιστροφή στο Δεκέμβρη του 2014

Τι συμφωνήθηκε στο Eurogroup την Παρασκευή 20 του Φλεβάρη; Συμφωνήθηκε να παραταθεί η δανειακή σύμβαση και το Μνημόνιο για τέσσερις μήνες. Στο δίμηνο, θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η τελευταία αξιολόγηση από την τρόικα, που δεν ολοκληρώθηκε το Δεκέμβρη από τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Αν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, δεν πρόκειται να εκταμιευθεί δεκάρα τσακιστή από τη δόση των 7,2 δισ. Η διαπραγμάτευση της νέας ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα πρέπει να έχει μια βάση. Αυτή η βάση έπρεπε να συμφωνηθεί ανάμεσα στην κυβέρνηση και την τρόικα μέχρι τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 23 του Φλεβάρη, ώστε την επομένη το Eurogroup να δώσει την έγκρισή του για την παράταση του «προγράμματος».

Η προεργασία είχε γίνει. Τόσες μέρες συνεργάζονταν ο Χουλιαράκης, η Παναρίτη και οι υπόλοιποι τεχνοκράτες του ΥΠΟΙΚ με την τρόικα στις Βρυξέλλες. Εφτιαξαν μια «βάση εκκίνησης», μπήκαν οι τελευταίες πινελιές και το κείμενο εγκρίθηκε μέσα σε λίγες ώρες, τόσο από την τρόικα (πλέον την ονομάζουν «θεσμούς») όσο και από το Eurogroup, και μάλιστα με τηλεδιάσκεψη. Η διαδικασία ήταν περίπου τυπική, πρώτο επειδή το κείμενο ήταν συμφωνημένο και δεύτερο επειδή το κείμενο δεν είναι παρά η «λίστα Χαρδούβελη» σε πρώιμη μορφή. Δηλαδή, λίγο πριν σταλεί το τελικό «mail Χαρδούβελη» με τα συγκεκριμένα μέτρα.

Μ’ άλλα λόγια, η διαπραγμάτευση ξεκινά από εκεί που είχε σταματήσει το Δεκέμβρη. Και έχει ως βάση εκκίνησης τη φιλοσοφία του Μνημόνιου και τις προτάσεις-απαιτήσεις της τρόικας.

Συντηρητική ανασυγκρότηση και κινεζοποίηση

Ποια είναι η βασική φιλοσοφία του Μνημόνιου; Η συντηρητική ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού, η οποία περιλαμβάνει ως βασικά συστατικά στοιχεία της από τη μια τη δημοσιονομική λιτότητα και από την άλλη την κινεζοποίηση του ελληνικού λαού. Επί πέντε χρόνια αυτή η διαδικασία εξελισσόταν μέσα από δεκάδες νομοθετήματα που αφορούσαν τη φορολογική πολιτική, το λεγόμενο κράτος πρόνοιας (υγεία, παιδεία, πρόνοια), την κοινωνική ασφάλιση, τις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς. Πριν ακόμη ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο διακηρύξουν το «τέλος των Μνημονίων», την «αποδέσμευση από το ΔΝΤ» και την «έξοδο στις αγορές» (με τα τραγικά για τους ίδιους αποτελέσματα), είχαμε σημειώσει πως λίγα απομένουν να γίνουν ακόμη και στο μέτωπο της δημοσιονομικής πολιτικής και στο μέτωπο της κινεζοποίησης. Αυτά είναι που ζητούσε η τρόικα, στο πλαίσιο της τελευταίας επιθεώρησης-αξιολόγησης, αλλά δεν τόλμησε να τα κάνει η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, γιατί αντιμετώπιζε εκλογές.

Αυτές οι εκκρεμότητες θα ρυθμιστούν τώρα, στο πλαίσιο της αξιολόγησης που πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Απρίλη. Πριν δούμε αναλυτικά τους τομείς, όπως περιγράφονται στη «λίστα Βαρουφάκη», πρέπει να σταθούμε στην οικονομική βάση επί της οποίας γίνεται η διαπραγμάτευση, η οποία δεν είναι άλλη από την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού και του δημοσιονομικού κενού.

Το χρηματοδοτικό κενό είναι τα χρήματα που χρειάζονται για να αποπληρώνονται τα χρεολύσια των δανείων (οι τόκοι περιλαμβάνονται στον κρατικό προϋπολογισμό). Γι’ αυτό έχει κατασκευαστεί και το εφεύρημα των «πρωτογενών πλεονασμάτων», ώστε ένα μέρος των αξιών που συγκεντρώνονται στον κρατικό προϋπολογισμό να αποσπούνται και να πηγαίνουν κατευθείαν για την αποπληρωμή των δανείων (και το 30% από το παραπανίσιο «πρωτογενές πλεόνασμα», αν υπάρξει). Το υπόλοιπο χρηματοδοτικό κενό καλύπτεται με νέα δάνεια. Η Ελλάδα αποκλείστηκε από τις «αγορές» και το χρηματοδοτικό κενό καλύπτεται από δάνεια από τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, το ΔΝΤ και τον EFSF. Επειδή η «έξοδος στις αγορές», που θα κάλυπτε το χρηματοδοτικό κενό τα επόμενα χρόνια, δεν είναι εφικτή, όλη η συζήτηση γίνεται για νέο δανεισμό(είτε θα είναι οι λεγόμενες «προληπτικές γραμμές πίστωσης» από το EFSF και το ΔΝΤ, είτε νέος «καθαρός» δανεισμός). Αυτό είναι κάτι που θα ρυθμιστεί με τη νέα συμφωνία, η οποία αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή από τον Ιούλη του 2015 (31 Ιούνη λήγει η τετράμηνη παράταση της υπάρχουσας δανειακής σύμβασης). Μέχρι τότε, το χρηματοδοτικό κενό πρέπει να καλυφθεί από τις υπάρχουσες δανειακές συμβάσεις (ΔΝΤ και EFSF).

Το σημειώνουμε για να φανεί πόσο παραμύθι είναι τα περί μείωσης στο μισό των «πρωτογενών πλεονασμάτων», που διαφημίζει η σημερινή συγκυβέρνηση. Η συμφωνία του Eurogroup κάνει λόγο για επανεξέταση μόνο του «πρωτογενούς πλεονάσματος» για το 2015. Τα υπόλοιπα θα παραμείνουν στα επίπεδα που ορίστηκαν με την απόφαση του Eurogroup το Νοέμβρη του 2012. Μπορεί, βέβαια, να αλλάξουν στο πλαίσιο της νέας συμφωνίας, σε κάθε περίπτωση όμως, επειδή θα υπάρξουν νέες δανειακές ανάγκες που δε θα μπορούν να καλυφθούν από τις «αγορές», οι εταίροι-δανειστές θα επιβάλουν υψηλά «πρωτογενή πλεονάσματα», με στόχο (και αποτέλεσμα) να μην υπάρξει οποιαδήποτε χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής.

Αυτή τη στιγμή, η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου αντιμετωπίζει και ένα δημοσιονομικό κενό, το οποίο υπολογιζόταν από την τρόικα το Δεκέμβρη στα 2-2,5 δισ. και τώρα υπολογίζεται σε 5-7 δισ. ευρώ, όπως αποκάλυψε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «κορυφαία πηγή του υπουργείου Οικονομίας» (ο Μπαρουφάκης δηλαδή). Με τη μείωση του στόχου για το «πρωτογενές πλεόνασμα» στο 1,5%, το δημοσιονομικό κενό θα μειωθεί κατά τι λιγότερο από 3 δισ.
 Αρα, τη συγκεκριμενοποίηση της «λίστας Βαρουφάκη» πρέπει να τη δούμε υπό το πρίσμα του ότι πρέπει να καλυφθεί ένα δημοσιονομικό κενό ύψους 2-4 δισ. ευρώ. Μ’ άλλα λόγια, η νέα διαπραγμάτευση με την τρόικα ξεκινά υπό δυσμενέστερους όρους σε σχέση μ’ αυτούς που διαπραγματευόταν ο Χαρδούβελης από το Σεπτέμβρη μέχρι τα τέλη του 2014.

Βάρβαρη σαφήνεια

Το αγαπημένο σλόγκαν του Μπαρουφάκη την τελευταία βδομάδα είναι η «δημιουργική ασάφεια» που δήθεν χαρακτηρίζει και τη συμφωνία στο Eurogroup και τη «λίστα». Το γράφει στο twitter, το λέει στις συνεντεύξεις του, έχει αναγάγει τη «δημιουργική ασάφεια» σε φάρμακο διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Οταν τον ρωτούν κάτι συγκεκριμένο, που βγαίνει καθαρά μέσα από τη «λίστα», αυτός απαντά ότι υπάρχει «δημιουργική ασάφεια», την οποία θα εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση και θα εφαρμόσει το πρόγραμμά της.

Μόνο που η περιβόητη «λίστα» κάθε άλλο παρά από «δημιουργική ασάφεια» χαρακτηρίζεται. Αντίθετα, χαρακτηρίζεται από τη σαφήνεια που είχε πάντοτε η μνημονιακή βαρβαρότητα. Δεν βρισκόμαστε πια στο 2010 ή στο 2011, που έλεγε τα παραμύθια του ο Παπακωνσταντίνου, καθησυχάζοντας τον ελληνικό λαό πως όπου να ‘ναι τελειώνουν τα βάσανά του. Υπάρχει άφθονη εμπειρία πλέον και εύκολα αποκρυπτογραφείται ακόμη και αυτό που ο Μπαρουφάκης αποκαλεί «δημιουργική ασάφεια». Εξάλλου, υπάρχουν οι επιστολές Λαγκάρντ και Ντράγκι, καθώς και οι δηλώσεις Σόιμπλε (γράφουμε αναλυτικά στη διπλανή σελίδα), που δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το τι πρόκειται ν’ ακολουθήσει.

Υπάρχει και ένας ακόμη μνημονιακός κανόνας, ο οποίος επαναλαμβάνεται στην απόφαση του Eurogroup. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να απορρίψει κάποια από τα μέτρα που εισηγείται η τρόικα ή προβλέπονται στο Μνημόνιο (είναι η περιβόητη «ενυπάρχουσα στο τρέχον πρόγραμμα ευελιξία»). Θα πρέπει όμως να προτείνει αξιόπιστα μέτρα ισοδύναμης δημοσιονομικής απόδοσης. Σε ελεύθερη απόδοση αυτό σημαίνει: Θέλετε να κάνετε το ένα ή το άλλο; Πείτε μας πού θα βρείτε τα λεφτά. Κι αυτό δε θα είναι ερώτημα σε προεκλογικό τηλεοπτικό πάνελ, όπου οι συριζαίοι απαντούσαν με διάφορες παπάρες, αλλά ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί στην τρόικα με συγκεκριμένα μέτρα και αριθμούς.

Ας δούμε, λοιπόν, τα βασικότερα σημεία της «λίστας Βαρουφάκη».

Φορολογικά

Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ έφυγε. Η δέσμευση για αφορολόγητο 12.000 ευρώ έφυγε. Η κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης έφυγε. Η επαναφορά της πλήρους έκπτωσης του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης έφυγε. Δεν έμειναν, όμως, μόνο στη μη υλοποίηση των εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ. Προσέθεσαν νέα φορομπηχτικά μέτρα.

- Συμφωνήθηκε ότι «η πολιτική για τον ΦΠΑ θα πρέπει να εξορθολογιστεί και οι συντελεστές θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν με τρόπο που μεγιστοποιεί τα πραγματικά έσοδα, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική δικαιοσύνη, και με σκοπό τον περιορισμό των απαλλαγών και την εξάλειψη παράλογων εκπτώσεων». Επί Χαρδούβελη συμφωνήθηκε η αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία. Στην τωρινή διατύπωση φαίνεται πως θα «χτυπήσουν» καταρχήν σε μερικά νησιά. «Δε θα γίνει τίποτα αν η Μύκονος και η Σαντορίνη υπαχθούν στο καθεστώς που ισχύει για τις άλλες περιφέρειες» δήλωσε στο κυβερνητικό συμβούλιο ο Σταθάκης. Ο Βαρουφάκης λέει ότι δε θα πειραχτεί το καθεστώς στα νησιά. Αρα, θα πρέπει να γίνει μετάταξη προϊόντων και υπηρεσιών από χαμηλότερο σε ψηλότερο συντελεστή, ώστε να μαζευτούν τα ποσά που θα ζητήσει η τρόικα. Δεν ξέρουμε σε τι ακριβώς ρυθμίσεις θα καταλήξουν, όμως εκείνο που έχει σημασία είναι πως θα κάνουν αλλαγές που θα οδηγούν σε στοχευμένη αύξηση του ΦΠΑ.

- Συμφώνησαν «εκσυγχρονισμό του κώδικα φορολογίας εισοδήματος και εξάλειψη από αυτόν των φορολογικών απαλλαγών με αντικατάστασή τους, όπου είναι απαραίτητο, με μέτρα ενίσχυσης της κοινωνική δικαιοσύνης». Δηλαδή, εξάλειψη και των τελευταίων φοροαπαλλαγών (ιατρική και φαρμακευτική δαπάνη), με τη γνωστή νεοφιλελεύθερη λογική, σύμφωνα με την οποία δεν πρέπει να υπάρχουν φοροαπαλλαγές για όλους, αλλά μόνο για τους πολύ φτωχούς.

- Δεσμεύονται ακόμη ότι η κυβέρνηση «θα ενισχύσει την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (GSPR), από όλα τα είδη των παρεμβολών (πολιτικές ή άλλες) εάν είναι απαραίτητο μέσω νέας νομοθεσίας». Οι ιμπεριαλιστές δανειστές θέλουν να ελέγχουν οι ίδιοι το φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Ολοι θυμόμαστε πόσο ενοχλήθηκαν όταν ο Σαμαράς υποχρέωσε τον Θεοχάρη να υποβάλει παραίτηση. Παίρνουν τώρα τη ρεβάνς από τον Τσίπρα, υπαγορεύοντας στη νέα κυβέρνηση και νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως έκαναν παλιά οι αποικιοκράτες στις αποικίες.

Δημόσιες δαπάνες

- Γενικό ψαλίδι (ξανά) «σε κάθε τομέα των κυβερνητικών δαπανών (π.χ. εκπαίδευση, άμυνα, μεταφορές, τοπική αυτοδιοίκηση, κοινωνικές παροχές)». Οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για αύξηση των κοινωνικών δαπανών πήγαν περίπατο.

- Νέο ψαλίδι στις δαπάνες Υγείας, ο «έλεγχος» των οποίων περιλαμβάνεται σε χωριστή παράγραφο. Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει η φράση «θα βελτιώσουν την παροχή και την ποιότητα των ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών» (είναι το κλασικό άλλοθι για το πετσόκομμα). Και σ’ αυτόν τον τομέα οι εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ πετάχτηκαν στα σκουπίδια.

- Πετσόκομμα υπερωριών, εκτός έδρας και άλλων «μη μισθολογικών επιδομάτων» από το δημόσιο τομέα.

Κοινωνική Ασφάλιση

- «Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος». Και μόνο αυτή η εισαγωγική φράση αρκεί για να δείξει την κατεύθυνση. Αναγνωρίζεται ότι οι κατεδαφιστικοί αντιασφαλιστικοί νόμοι συνιστούσαν εκσυγχρονισμό, ο οποίος πρέπει να συνεχιστεί! Ακολουθεί το πακέτο των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων που η τρόικα απαιτούσε και από την προηγούμενη κυβέρνηση:

- «Ενοποίηση και εκσυγχρονισμός των συνταξιοδοτικών πολιτικών».

- «Ενοποίηση συνταξιοδοτικών ταμείων».

- «Κατάργηση σταδιακά των χρεώσεων υπέρ τρίτων».

- «Εξάλειψη των “παραθύρων’’ και κινήτρων που αυξάνουν τον υπερβολικό ρυθμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε όλη την οικονομία και πιο συγκεκριμένα, στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα». Ο,τι ρυθμίσεις έχουν απομείνει για τη λεγόμενη πρόωρη συνταξιοδότηση θα καταργηθούν (εδώ τα πράγματα είναι τόσο συγκεκριμένα όσο και στο mail Χαρδούβελη).

- «Εγκαθίδρυση στενότερου δεσμού μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων». Πλήρης ανάπτυξη του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, δηλαδή. Προφανώς, θα επεκτείνουν τις ρυθμίσεις των αντιασφαλιστικών νόμων Λοβέρδου και Παπακωνσταντίνου και για το τμήμα της ασφάλισης που διανύθηκε πριν το 2011.

Εννοείται πως δεν γίνεται καμιά αναφορά στην εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα παγώσει τις ψηφισμένες με νόμο τελευταίες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις και ότι θα καταργήσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τα επικουρικά ταμεία.

Επίσης, δεν υπάρχει καμιά αναφορά στην επαναφορά της 13ης σύνταξης για όσους παίρνουν σύνταξη κάτω από 700 ευρώ, την οποία ο ίδιος ο Τσίπρας επανέλαβε στις προγραμματικές δηλώσεις.

Εργασιακά - Μισθολογικά

- Η πολυθρύλητη επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ για όλους υποβιβάζεται σε απλή «φιλοδοξία» της κυβέρνησης «για τον εξορθολογισμό και σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με ένα τρόπο που θα διαφυλάξει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης». Οταν ακούμε «ανταγωνιστικότητα» ξέρουμε καλά τι εννοούν. Αλλωστε, εμείς το είχαμε πει εδώ και τρεις βδομάδες, πριν διαφανεί η συμφωνία με τους δανειστές και την τρόικά τους. Μάλιστα, γίνεται λόγος και για ένα «νέο ανεξάρτητο σώμα (independent body)», του οποίου οι «συμβουλές» θα ληφθούν υπόψη «για το αν οι αλλαγές στους μισθούς είναι σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα». Tι ακριβώς θα είναι αυτό το «νέο ανεξάρτητο σώμα»; Ποιος θα το διορίζει και θα το ελέγχει (γιατί ανεξάρτητο αποκλείεται να είναι); Οσο για το χρόνο εφαρμογής, αυτός ισοδυναμεί με παραπομπή στις ελληνικές καλένδες, αφού «η έκταση και ο χρόνος των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους ευρωπαϊκούς και διεθνούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου και του ILO».

- Σε ό,τι αφορά το καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι θα επανέφερε άμεσα, γίνεται λόγος για μετάβαση «σε μια έξυπνη (smart) νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ισορροπία μεταξύευελιξίας και δικαιοσύνης»! Σε τι θα συνίσταται η «εξυπνάδα» του νέου καθεστώτος; Οταν γίνεται λόγος για «ευελιξία», μπορούμε να καταλάβουμε ποια είναι η κατεύθυνση.

- Για το δημόσιο, προαναγγέλλεται νέα επίθεση στους μισθούς, αφού η κυβέρνηση δεσμεύεται να «μεταρρυθμίσει το πλέγμα των μισθών του δημοσίου τομέα με σκοπό να αποσυμπιέσει την κατανομή των μισθών μέσω αύξησης της παραγωγής και κατάλληλων πολιτικών προσλήψεων χωρίς να μειώνονται τα τρέχοντα κατώτατα επίπεδα μισθών, διασφαλίζοντας όμως ότι δεν θα αυξηθεί το κονδύλι των μισθών του δημοσίου». Κι ακόμη «να εξορθολογήσει τα μη μισθολογικά επιδόματα, για να μειωθούν οι συνολικές δαπάνες».

- Σε ό,τι αφορά τις 300.000 θέσεις εργασίας που έταζε μέχρι πρότινος ο ΣΥΡΙΖΑ, η «λίστα» μιλά για «επέκταση και ανάπτυξη των υπαρχόντων σχεδίων που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους» και μάλιστα «εφόσον υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια». Οι άνεργοι θα πρέπει να «βολευτούν» με τα «βάουτσερ» και τα προγράμματα για «ωφελούμενους», που εξασφαλίζουν τζάμπα εργατική δύναμη στους καπιταλιστές και τεράστια κέρδη στα παράσιτα των ΚΕΠ.

Δεν γίνεται πουθενά λόγος για επαναπροσλήψεις, ενώ γίνεται λόγος μόνο για«αξιοκρατικούς διορισμούς σε διοικητικές θέσεις», για «πραγματική αξιολόγηση των υπαλλήλων» και για «μεγιστοποίηση της κινητικότητας».

Ιδιωτικοποιήσεις

- Η κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ γίνεται γαργάρα. Για να σωθούν κάποια προσχήματα, γίνεται λόγος για ενοποίησή του «με διάφορους δημόσιους οργανισμούς».

- Οσες ιδιωτικοποιήσεις ολοκληρώθηκαν δεν επανεξετάζονται. Και η επανεξάταση της σύμβασης για τον ΟΠΑΠ, που έταζε ο Τσίπρας στους προποτζήδες, λίγες μέρες πριν τις εκλογές; Ε, εκλογές είχαμε, λέγαμε και καμιά μαλακία για να μαζέψουμε ψηφαλάκια.

- Οπου έχει προκηρυχτεί ο διαγωνισμός «η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία, σύμφωνα με τη νομοθεσία». Και η ακύρωση του διαγωνισμού για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, που υποσχόταν και μετεκλογικά ο Σταθάκης; Οι Γερμανοί της Fraport πήραν τη δουλειά, τι θέλετε να κάνουμε ρε παιδιά; Και οι διαγωνισμοί για ΟΛΠ και ΟΛΘ; Θέλετε να διώξουμε την Cosco και να θυμώσουν οι Κινέζοι; Και το Ελληνικό; Χρειαζόμαστε και τον Λάτση και τους συνεταίρους του από τον Κόλπο. Αλλωστε, μπορεί να τσοντάρουν κάτι παραπάνω στο τίμημα.
(η δύναμη της συνήθειας τον έκανε να πει την… κακή λέξη: τρόικα και όχι θεσμοί).

- Οι υπόλοιπες ιδιωτικοποιήσεις μπορούν να επανεξεταστούν «αποσκοπώντας στην βελτίωση των όρων έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν τα μακροπρόθεσμα οφέλη του δημοσίου». Καμιά ιδιωτικοποίηση δεν αποκλείεται, πάντως. Και τα «ασημικά» μπορούν να πουληθούν ή να εκχωρηθούν για δεκαετίες, αν υπάρξει το «κατάλληλο τίμημα».

Ο Μάρτιν Γέγκερ, εκπρόσωπος Τύπου του Σόιμπλε, το είπε καθαρά την περασμένη Τετάρτη: «Η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αποφασίζει μόνη της να καθυστερήσει ή να σταματήσει τις ιδιωτικοποιήσεις. Αν η Ελλάδα έχει τέτοια πρόθεση, αυτό θα πρέπει να συμφωνηθεί σε στενή συνεργασία με την τρόικα»(η δύναμη της συνήθειας τον έκανε να πει την… κακή λέξη: τρόικα και όχι θεσμοί).

Ολα υπό αίρεση

Ακόμη και ρυθμίσεις που ο Τσίπρας ανακοίνωσε ότι θα προωθηθούν άμεσα και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, τίθενται υπό την κρίση της τρόικας.

- Η ρύθμιση για τις 100 δόσεις, που ανακοινώθηκε με πολλά ταρατατζούμ από τους Βαλαβάνη-Στρατούλη, θα επανεξεταστεί «σε συμφωνία με τους θεσμούς» και σίγουρα θα είναι πιο σκληρή απ’ αυτή που ανακοινώθηκε.

- Η ρύθμιση για τα κόκκινα δάνειαθα γίνει έτσι που να εξυπηρετεί πλήρως την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

- Ανασύρεται πάλι η περιβόητη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, με στόχο να «άρει δυσανάλογους και αδικαιολόγητους περιορισμούς στα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα ως μέρος μια ευρύτερης στρατηγικής για να αντιμετωπιστούν κατεστημένα συμφέροντα».

Ανθρωπιστική κρίση

Για την περιβόητη «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», την οποία οι συριζαίοι έκαναν σημαία της μουσολονικού τύπου προπαγάνδας τους, αρκεί η τελευταία παράγραφος της «λίστας Βαρουφάκη», που προβλέπει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα «εξασφαλίσει ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει αρνητι(η δύναμη της συνήθειας τον έκανε να πει την… κακή λέξη: τρόικα και όχι θεσμοί).
κό δημοσιονομικό αντίκτυπο».

Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν παρουσίασε την υποτιθέμενη κοστολόγηση αυτού του «πρώτου πυλώνα» του προεκλογικού του προγράμματος, υπολόγισε ετήσιο κόστος 1,862 δισ. ευρώ! Από πού θα βρει αυτά τα κονδύλια; Ποια θα είναι τα ισοδύναμα που θα προτείνει στην τρόικα; Ξέρετε τι θα μείνει στο τέλος; Τα συσσίτια της Εκκλησίας και των Δήμων, το πρόγραμμα της ΔΕΗ για τα φτωχά νοικοκυριά και τα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία. Δηλαδή οι υπάρχουσες φιλανθρωπικές δομές, οι οποίες εντάσσονται και σε προγράμματα της Κομισιόν. Μ’ άλλα λόγια, προσπαθούν να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

http://www.eksegersi.gr/


tokoutsavaki.blogspot