Τοῦ ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη
Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, μέρα μέ τήν ἡμέρα, χάνεται μέσα στίς σκέψεις του καί τίς ἀγωνίες του. Νιώθει ἀνασφαλής καί μόνος. Νιώθει ὅτι ἡ ζωή του δέν ἔχει νόημα καί ὅτι παντοῦ κυριαρχεῖ τό ψέμμα καί ἡ διαφθορά. Δυστυχῶς, εἶναι ἀλήθεια ὅτι αὐτά δέν εἶναι κάποια προϊόντα φαντασίας, ἀλλά ἡ σκληρή καθημερινή πραγματικότητα. Εἰδικά, οἱ νέοι ἄνθρωποι ἀναφωνοῦν, μέ ἀπογοήτευση, ὅτι δέν ἔχουν κάπου νά ἀκουμπήσουν, δέν ἔχουν κουράγιο νά σχεδιάσουν, νά ὀνειρευτοῦν! Τό μαύρο καί τό γκρί χρώμα ἔχουν πάρει τή θέση τοῦ λευκοῦ καί τοῦ γαλάζιου.
Ὅμως σέ αὐτήν τήν ἐποχή, μέ αὐτήν τή δυσμενή περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα, ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ζοῦν εὐτυχισμένοι· πού χαίρονται τόν ἤλιο καί τό
φεγγάρι, πού παρατηροῦν, ἔστω τά λιγοστά δένδρα τῶν πόλεων, πού νιώθουν τήν ψυχή τους ἐλεύθερη. Δέ μιλῶ γιά τούς πλούσιους πού εἶναι «φυλακισμένοι στό ἐγώ τους», οὔτε τούς ὁμοιούς τους πού δέν κοιτοῦν κἄν αὐτόν πού τούς ζητᾶ βοήθημα στό φανάρι. Μιλῶ γιά αὐτούς πού νιώθουν ὅτι αὐτός ὁ κόσμος, τό κόσμημα, δέν εἶναι ἀκυβέρνητος. Νιώθουν τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή τους.
Εἶναι σημαντικό νά βρεῖς τόν Θεό σου, γιατί τότε βρίσκεις πραγματικά τόν ἐαυτό σου. Τό σημαντικότερο γεγονός εἶναι νά βρεῖς τόν σωστό Θεό, γιατί πολλοί μιλοῦν γιά θεούς, τούς ὁποίους, ὅμως, ἔπλασαν οἱ ἴδιοι, γιά νά θεραπεύουν τά πάθη καί τά συμφέροντά τους. Ὁ Θεός, βέβαια, εἶναι πέρα καί πάνω ἀπ᾽ ὅλα αὐτά. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη καί δημιούργησε τόν ἄνθρωπο ἀπό ἀγάπη, γιά νά ζεῖ μαζί Του καί μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους, μέσα σέ μιά θεϊκή καί εὐλογημένη ἀτμόσφαιρα. Τότε, ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τόν ἐαυτό του, τό λόγο τῆς ὕπαρξής του, τό λόγο τοῦ καθημερινοῦ του ἀγώνα. Τότε, τό πρόσωπό του λάμπει σάν μικρός ἤλιος καί χαίρεται τή ζωή του καί οἱ ἄλλοι ἐπιθυμοῦν νά τόν συναναστρέφονται. Τότε, ἔχει βρεῖ τό νόημα τῆς ζωῆς! Δέν ἐνθουσιάζεται ἀπό «λαμπιόνια καί βεγγαλικά».
Ὁ Χριστός εἶπε μιά συγκλονιστική φράση, ἀπευθυνόμενος σέ ὅλους μας, «ἐλάτε ὅλοι κοντά μου καί ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω» (Ματθ. 11,28-29). Ὁ Χριστός αὐτό κάνει, μᾶς ξεκουράζει, μᾶς δυναμώνει, μᾶς ἀναπαύει. Εὐτυχισμένος ὅποιος ἄφησε τόν ἐαυτό του νά τό νιώσει αὐτό καί αὐτό θά τό πετύχει, ὅταν ἀπομακρύνει ἀπό τήν καρδιά του τόν ἐγωισμό, τό «καρκίνωμα» αὐτό τῆς ψυχῆς. Ὁ ἐγωϊστής δέν κυριαρχεῖ στόν ἐαυτό του, ἔχει «θολωμένο νοῦ», «σκοτεινή καρδιά».
Τούς πικρούς καρπούς τῆς ὑπερηφάνειας αὐτῆς τούς γευτήκαμε καί τούς γευόμαστε ἀκόμα, ὡς ἔθνος καί ὡς πρόσωπα. Ἄς στραφοῦμε καλύτερα σέ ἕναν ἄλλον ἀγώνα, τόν πνευματικό, αὐτό πού -σταδιακά- θά μᾶς γεμίσει τή ζωή μέ μιά διαφορετική γλυκύτητα, πού δέ μιάζει μέ αὐτές πού προσφέρουν οἱ χαρές τοῦ κόσμου καί ἀντέχουν καί σήμερα καί αὔριο καί γιά πάντα!
iakovoskanakis@yahoo.com
enromiosini.gr
Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, μέρα μέ τήν ἡμέρα, χάνεται μέσα στίς σκέψεις του καί τίς ἀγωνίες του. Νιώθει ἀνασφαλής καί μόνος. Νιώθει ὅτι ἡ ζωή του δέν ἔχει νόημα καί ὅτι παντοῦ κυριαρχεῖ τό ψέμμα καί ἡ διαφθορά. Δυστυχῶς, εἶναι ἀλήθεια ὅτι αὐτά δέν εἶναι κάποια προϊόντα φαντασίας, ἀλλά ἡ σκληρή καθημερινή πραγματικότητα. Εἰδικά, οἱ νέοι ἄνθρωποι ἀναφωνοῦν, μέ ἀπογοήτευση, ὅτι δέν ἔχουν κάπου νά ἀκουμπήσουν, δέν ἔχουν κουράγιο νά σχεδιάσουν, νά ὀνειρευτοῦν! Τό μαύρο καί τό γκρί χρώμα ἔχουν πάρει τή θέση τοῦ λευκοῦ καί τοῦ γαλάζιου.
Ὅμως σέ αὐτήν τήν ἐποχή, μέ αὐτήν τή δυσμενή περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα, ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ζοῦν εὐτυχισμένοι· πού χαίρονται τόν ἤλιο καί τό
φεγγάρι, πού παρατηροῦν, ἔστω τά λιγοστά δένδρα τῶν πόλεων, πού νιώθουν τήν ψυχή τους ἐλεύθερη. Δέ μιλῶ γιά τούς πλούσιους πού εἶναι «φυλακισμένοι στό ἐγώ τους», οὔτε τούς ὁμοιούς τους πού δέν κοιτοῦν κἄν αὐτόν πού τούς ζητᾶ βοήθημα στό φανάρι. Μιλῶ γιά αὐτούς πού νιώθουν ὅτι αὐτός ὁ κόσμος, τό κόσμημα, δέν εἶναι ἀκυβέρνητος. Νιώθουν τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή τους.
Εἶναι σημαντικό νά βρεῖς τόν Θεό σου, γιατί τότε βρίσκεις πραγματικά τόν ἐαυτό σου. Τό σημαντικότερο γεγονός εἶναι νά βρεῖς τόν σωστό Θεό, γιατί πολλοί μιλοῦν γιά θεούς, τούς ὁποίους, ὅμως, ἔπλασαν οἱ ἴδιοι, γιά νά θεραπεύουν τά πάθη καί τά συμφέροντά τους. Ὁ Θεός, βέβαια, εἶναι πέρα καί πάνω ἀπ᾽ ὅλα αὐτά. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη καί δημιούργησε τόν ἄνθρωπο ἀπό ἀγάπη, γιά νά ζεῖ μαζί Του καί μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους, μέσα σέ μιά θεϊκή καί εὐλογημένη ἀτμόσφαιρα. Τότε, ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τόν ἐαυτό του, τό λόγο τῆς ὕπαρξής του, τό λόγο τοῦ καθημερινοῦ του ἀγώνα. Τότε, τό πρόσωπό του λάμπει σάν μικρός ἤλιος καί χαίρεται τή ζωή του καί οἱ ἄλλοι ἐπιθυμοῦν νά τόν συναναστρέφονται. Τότε, ἔχει βρεῖ τό νόημα τῆς ζωῆς! Δέν ἐνθουσιάζεται ἀπό «λαμπιόνια καί βεγγαλικά».
Ὁ Χριστός εἶπε μιά συγκλονιστική φράση, ἀπευθυνόμενος σέ ὅλους μας, «ἐλάτε ὅλοι κοντά μου καί ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω» (Ματθ. 11,28-29). Ὁ Χριστός αὐτό κάνει, μᾶς ξεκουράζει, μᾶς δυναμώνει, μᾶς ἀναπαύει. Εὐτυχισμένος ὅποιος ἄφησε τόν ἐαυτό του νά τό νιώσει αὐτό καί αὐτό θά τό πετύχει, ὅταν ἀπομακρύνει ἀπό τήν καρδιά του τόν ἐγωισμό, τό «καρκίνωμα» αὐτό τῆς ψυχῆς. Ὁ ἐγωϊστής δέν κυριαρχεῖ στόν ἐαυτό του, ἔχει «θολωμένο νοῦ», «σκοτεινή καρδιά».
Τούς πικρούς καρπούς τῆς ὑπερηφάνειας αὐτῆς τούς γευτήκαμε καί τούς γευόμαστε ἀκόμα, ὡς ἔθνος καί ὡς πρόσωπα. Ἄς στραφοῦμε καλύτερα σέ ἕναν ἄλλον ἀγώνα, τόν πνευματικό, αὐτό πού -σταδιακά- θά μᾶς γεμίσει τή ζωή μέ μιά διαφορετική γλυκύτητα, πού δέ μιάζει μέ αὐτές πού προσφέρουν οἱ χαρές τοῦ κόσμου καί ἀντέχουν καί σήμερα καί αὔριο καί γιά πάντα!
iakovoskanakis@yahoo.com
enromiosini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Παρακαλούμε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες, επίσης οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας.
Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα διαγράφονται.
Τα σχόλια πλέον ελέγχονται από τους διαχειριστές του ιστολογίου, γιαυτό θα υπάρχουν καθυστερήσεις στην εμφάνιση τους. Γενικά γίνονται όλα αποδεχτά, εκτός από αυτά που είναι διαφημίσεις ή απάτες.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
(επικοινωνία:eleftheroi.ellines@gmail.com)