Θα διαγράψετε και τον τυφλό μουσικό κύριε υπουργέ;

«Αιώνιοι» φοιτητές

Η τακτική της «τσουβαλοποίησης» στην εποχή των μνημονίων κυριαρχεί στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα ζητήματα με βάση τα μακροοικονομικά μεγέθη με στόχο την ευημερία των αριθμών. Οι άνθρωποι τοποθετούνται κάτω από τους αριθμούς ενώ η αδιαφορία για τα επιμέρους ζητήματα που δημιουργούνται εξαπλώνεται σε κάθε τομέα της ελληνικής κοινωνίας. Τελευταία στο στόχαστρο του υπουργού Παιδείας έχουν μπει οι «αιώνιοι φοιτητές». Όλοι... χωρίς καμία διάκριση. Μεταξύ αυτών και ο Αλέξανδρος Μεταξάς, από το Χημικό, την ιστορία του οποίου φέρνουν στη δημοσιότητα οι Οικολόγοι Πράσινοι με επιστολή τους προς τον υπουργό Παιδείας. Ο Αλέξανδρος Μεταξάς για τον Ανδρέα Λοβέρδο και την κυβέρνηση είναι ένας ακόμη «αιώνιος» φοιτητής, όμως στην πραγματικότητα η περίπτωσή του αποτελεί μια επιστημονική πρόκληση με παγκόσμιες προεκτάσεις. 
 

 Ο Αλέξανδρος Μεταξάς εισήχθη στο Χημικό Αθήνας το 1977. Λόγω σπάνιας γενετικής πάθησης ήταν σχεδόν τυφλός. Το γεγονός αυτό δεν τον εμπόδισε να διαβάζει έστω και με τη βοήθεια μεγάλων μεγεθυντικών φακών και ως άριστος μαθητής να επιτύχει στις πανελλαδικές εξετάσεις, χωρίς τη χρήση ευνοϊκών ρυθμίσεων για άτομα με αναπηρία. Με μεγάλη θέληση και επιμονή κατάφερνε να ανταποκρίνεται με σχετική συνέπεια στις σπουδές του. Ωστόσο λόγω της μικρής επαγγελματικής προοπτικής στο επάγγελμα του χημικού, λόγω της αδύναμης όρασής του, οδηγήθηκε στη μουσική στην οποία και αφιερώθηκε ιδρύοντας με φίλους του το σχήμα «DE TRACES». Το πρόβλημα στα μάτια του επιδεινώθηκε και το 2011 έχασε ολοκληρωτικά την όρασή του.

  «Η πλήρης πλέον αδυναμία του να κινείται αυτόνομα, αλλά και η οικονομική κρίση, περιόρισαν τις επαγγελματικές του προοπτικές στον χώρο της μουσικής. Ωστόσο με το «κεφαλλονίτικο» πείσμα του, αντί να υποταχθεί στα εμπόδια, έθεσε ένα νέο όραμα στην ζωή του. Όντας τυφλός να καταφέρει να ολοκληρώσει τις σπουδές του », αναφέρουν οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Όπως επισημαίνεται στην επιστολή «στη διερεύνηση αυτής της δυνατότητας ανακάλυψε πως ενώ η επιστήμη έχει κάνει τεράστια άλματα στην δυνατότητα των τυφλών να σπουδάζουν φυσική, μαθηματικά ή ανθρωπιστικές σπουδές, η διδακτική χημείας σε τυφλούς βρίσκεται διεθνώς στα σπάργανα. Αυτή η πραγματικότητα, από την μία πλευρά αποτελεί πιθανά αξεπέραστο εμπόδιο, αλλά από την άλλη αποτελεί μία τεράστια επιστημονική πρόκληση. Έτσι ο Αλέξανδρος Μεταξάς επανεγγράφτηκε στο Χημικό το ακαδημαϊκό έτος 2012-2013. Από την πρώτη στιγμή οι καθηγητές και το γραφείο υποστήριξης φοιτητών με αναπηρίες αγκάλιασαν με ενθουσιασμό την προσπάθεια του, αφού μία πιθανή επιτυχής κατάληξη θα ανοίξει μεγάλες δυνατότητες στην διδακτική της χημείας σε τυφλούς και στην μέση εκπαίδευση».

Λόγω της παντελούς έλλειψης εργαλείων για ανάγνωση χημικών συγγραμμάτων σε σύστημα Μπράιγ, ο Αλέξανδρος αναγκάζονταν να μαγνητοφωνεί τις παραδόσεις. Παρ’ όλα αυτά κατάφερε να παρακολουθήσει ένα από τα 8 μαθήματα που χρωστάει και πέτυχε στις εξετάσεις με 7. Το επόμενο ακαδημαϊκό έτος δεν κατάφερε να παρακολουθήσει την σχολή για έναν αντικειμενικό λόγο.
Όπως σημειώνουν στην επιστολή του οι Οικολόγοι Πράσινοι: «Tο Πανεπιστήμιο διαθέτει αυτοκίνητο για μεταφορά ανθρώπων με κινητικά προβλήματα, αλλά όχι για τυφλούς, αφού οι τυφλοί με την κατάλληλη εκπαίδευση μπορούν να κινούνται αυτόνομα. Ωστόσο υπάρχει τεράστια αναμονή για αυτή την εκπαίδευση, που στην περίπτωση του Αλέξανδρου θα ξεκινήσει τον Φεβρουάριο του 2015. Το 2012 ο Αλέξανδρος διέθεσε τις πενιχρές του οικονομίες για να πηγαινοέρχεται στην σχολή με ταξί. Ελλείψει οικονομικής δυνατότητας δεν κατάφερε να παρακολουθήσει μαθήματα το 2013-2014».

«Αυτή την στιγμή, ένα επιστημονικό στοίχημα με εξαιρετικά ευοίωνες προοπτικές κινδυνεύει να σταματήσει εξ αιτίας ενός προκρούστειου νόμου, που αφαιρεί από τα πανεπιστήμια το δικαίωμα να κρίνουν με αυστηρά διδακτικά κριτήρια εάν ένας φοιτητής, που εγκατέλειψε προσωρινά τις σπουδές του, αξίζει να συνεχίσει τις σπουδές του ή πρέπει να διαγραφεί», επισημαίνουν.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι απευθυνόμενοι προς τον υπουργό αναφέρουν: «Ίσως θεωρήσετε ότι η περίπτωση του Αλέξανδρου είναι μία εξαίρεση. Προφανώς η μεγάλη πλειονότητα των «αιώνιων φοιτητών» δεν ενδιαφέρονται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και δεν θα ενοχληθούν εάν διαγραφούν από τα μητρώα των σχολών». Και συνεχίζουν:
«Εκατοντάδες όμως άλλοι επιθυμούν έστω και με διαφορετικούς ρυθμούς να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους:

• Άνθρωποι που για οικογενειακούς λόγους μετακόμισαν σε άλλη πόλη ή άλλη χώρα και επέστρεψαν.
• Άνθρωποι, που αναγκάστηκαν να εργαστούν και να συντηρούν οικογένειες.
• Γυναίκες που επέλεξαν την μητρότητα και αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους για να αναθρέψουν τα παιδιά τους
• Άνθρωποι με προβλήματα υγείας, όπως ο Αλέξανδρος.

Όλοι αυτοί κύριε υπουργέ δεν εισήχθησαν στα ΑΕΙ με μία απλή αίτηση, αλλά μετά από σκληρές πανελλαδικές εξετάσεις. Όλοι αυτοί δικαιούνται μίας κρίσης από την ακαδημαϊκή κοινότητα, για το εάν θα διαγραφούν. Δικαιούνται να εκθέσουν το πρόβλημα τους και να κριθούν από ανθρώπους και όχι από έναν αυτοματισμό. Η διάταξη του νόμου για τις διαγραφές είναι αντισυνταγματική για δύο λόγους:

• Παραβιάζει την αυτοτέλεια των ΑΕΙ. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε εκπαιδευτικού ιδρύματος να προσδιορίζει τους όρους με τους οποίους θα αποβάλλονται φοιτητές. Εάν κάποια πανεπιστήμια δεν θέλουν να δίνουν πτυχία σε 60ρηδες, κάποια άλλα δεν έχουν κανένα πρόβλημα.
• Παραβιάζει τις βασικές αρχές του δικαίου. Δεν είναι δυνατόν να επιβάλλεται μία ποινή, χωρίς την δυνατότητα του ενδιαφερόμενου να απολογηθεί και να κριθεί από σώμα ανθρώπων. Ακόμα και ο επαχθέστερος εγκληματίας έχει δικαίωμα να κριθεί από δικαστές, που θα κρίνουν τις ειδικές συνθήκες κάθε περίπτωσης.

Κύριε υπουργέ, ακόμα και εάν επιμένετε στην διάταξη του νόμου για διαγραφές, οφείλετε να προβείτε σε βελτιώσεις, που θα προλάβουν σοβαρές αδικίες. Υπάρχουν εναλλακτικές:

• Μετά την παρέλευση ενός χρονικού ορίου, να υπάρχει δυνατότητα συνέχισης των σπουδών με την καταβολή διδάκτρων.
• Να υπάρχει δυνατότητα προσωρινής διακοπής σπουδών και επανεγγραφής.
• Σε κάθε περίπτωση το υπουργείο οφείλει να θέτει ένα πλαίσιο, που η κάθε σχολή δικαιούται να εξειδικεύσει: Εάν για παράδειγμα στην Ιατρική Σχολή είναι αδύνατον να επανέλθουν όλοι οι «αιώνιοι φοιτητές» και να ζητήσουν να παρακολουθήσουν τα εργαστήρια της ανατομίας, στην φιλοσοφική σχολή δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πρόβλημα.

Είναι σύνηθες η πλειοψηφία της βουλής να νομοθετεί και η κυβέρνηση να υλοποιεί πολιτικές, την ίδια ώρα που η αντιπολίτευση αντιστέκεται και καταγγέλλει. Είναι σύνηθες κάθε νέα κυβέρνηση να ανατρέπει πολιτικές επιλογές προηγούμενων κυβερνήσεων. Κάποιες όμως επιλογές είναι μη αναστρέψιμες και επηρεάζουν έντονα τις ζωές ανθρώπων. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χωράει η λογική «πλειοψηφία-μειοψηφία». Οι όροι διαγραφής φοιτητών από τα ΑΕΙ δεν έχουν καμία επίπτωση στην ευρύτερη δημοσιονομική πολιτική. Είναι προς όφελος της κοινωνίας να βρεθεί μία κοινά αποδεκτή λύση, χωρίς νικητές και ηττημένους».

tvxs.gr