Η ακρίβεια φαίνεται ότι δεν "πτοείται" από την κρίση ....υπάρχει δυσαναλογία τιμών και εισοδημάτων.

Χρόνια τώρα μιλάμε για τα μεγάλα κοστολόγια στην παραγωγή(ή την εισαγωγή), για μεσάζοντες, για μεγάλα εισοδήματα -σε συνύπαρξη με πολύ χαμηλά- που κρατάνε όμως σε υψηλά επίπεδα την ζήτηση ....και συνεπώς και τις τιμές.

 

Φταίνε οι καταναλωτές που είναι ανοργάνωτοι η μήπως το διεφθαρμένο γκουβέρνο ....που έχει την "μερίδα" του στην αισχροκέρδεια; 

Φταίει η εκτεταμένη -και τώρα- φοροδιαφυγή ....που δημιουργεί παράνομο και "εύκολο" χρήμα ....και παράνομα-μαύρα ταμιακά "διαθέσιμα" ....που συντηρούν και αυτά με την σειρά τους την ζήτηση;

 

Έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί ....γιατί τώρα με την κρίση που τα εισοδήματα συρρικνώθηκαν ....οι τιμές εξακολουθούν να παραμένουν ψηλά ή ακόμα και να κινούνται αντίθετα;

Πάντως διαχρονικά -ΦΩΤΟ από το Πάσχα του 1996- η ακρίβεια ήταν το τέρας που ροκάνιζε/ει τα εισοδήματά μας.

Το Πάσχα ο καταναλωτής ....έζησε και φέτος αυτή την δυσαναλογία τιμών και εισοδημάτων ....κι' αν ξέφυγε λιγάκι ....τώρα είναι -κατόπιν εορτής- που το "φυσάει και δεν κρυώνει" ....το πασχαλιάτικο τραπέζι.... περιμένοντας να "ρεφάρει" με το προνοιακό επίδομα που ίσως πάρει ....με του "Θεού την Χάρη".

Γεώργιος Δ.

Σχόλιο ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ:

Μπορεί η κρίση ή αλλιώς Γερμανική κατοχή να έχει μειώσει μισθούς και συντάξεις, όμως σχεδόν κανένα προϊόν δεν έχει χαμηλώσει φαινομενικά την τιμή του. Η ανάλυση αυτής της κατάστασης δεν είναι καθόλου απλή, αφού παρατηρούμε το φαινόμενο στις γιορτές να υπάρχει αύξηση των τιμών σε προϊόντα που έχουν εποχιακή ζήτηση. Παρόλα αυτά μπορούμε να αναφερθούμε με βεβαιότητα ότι το ουσιαστικό κέρδος από την πώληση προϊόντων έχει μειωθεί δραματικά και αυτό το έχουν πάρει στην πλάτη τους όλοι όσοι σχετίζονται με τα προϊόντα, αφού έχουν κρατήσει σταθερές τις τιμές, για να μπορεί ο καταναλωτής να αγοράζει.  

Εν συντομία, οι αυξήσεις στο ΦΠΑ, στο πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης, στην φορολογία, στα χαράτσια και όλα τα συναφή, δημιουργούν την πλατφόρμα ελαχιστοποίησης των κερδών, αλλά και η αγοραστική ζήτηση έχει πέσει, όταν η ανεργία έχει περάσει κάθε φυσιολογικό όριο, εκτινάζοντας την σε απίστευτα ύψη και δεν αναφερόμαστε στις επίσημες ανακοινώσεις, αλλά στην πραγματική ανεργία και φτώχεια.  

Ο κρατικός μηχανισμός και συγκεκριμένα το Υπουργείο Ανάπτυξης γνωρίζει τους τρόπους για να αυξηθεί η κίνηση στην αγορά, ιδιαίτερα από τις προτάσεις των καταναλωτικών οργανώσεων, ρίχνοντας τις τιμές. Όμως η φορολογική πολιτική της λιτότητας και των κατασχέσεων δεν επιτρέπει καμία ενέργεια ανάπτυξης, αντίθετα όλοι συντελούν στην διάλυση της μεσαίας τάξης, μειώνοντας τα επίπεδα διαβίωσης που σε πολλές φορές είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Έρχονται και οι μεσάζοντες που αποσκοπούν στην μέγιστη κερδοφορία και τινάζουν τις τιμές των προϊόντων σε απαγορευτικά νούμερα, επιτρέποντας την εισαγωγή προϊόντων από την Ευρώπη σε χαμηλότερες τιμές από ότι της εγχώριας παραγωγής εις βάρους των Ελλήνων παραγωγών  που πουλούν σχεδόν τσάμπα τα προϊόντα τους.

Ο καταναλωτής έχει πολλά δικαιώματα τα οποία δεν γνωρίζει, σε περιπτώσεις αισχροκέρδειας μπορεί να τις καταγγείλει σε αρμόδιους κρατικούς φορείς, αλλά και να μποϋκοτάρει αυτά τα προϊόντα, μην αγοράζοντας τα.