Μία Ευρώπη με λανθασμένες παραδόσεις και ιδεολογίες, χωρίς ιδανικά.

Έλληνες, τώρα ήρθε η ώρα να δώσετε πραγματικά τα φώτα του ελληνισμού στους Ευρωπαίους που έχουνε χάσει τον μπούσουλα. Ήρθε η ώρα να πάρετε πίσω όσα σας κλέψανε, όσα μεταμόρφωσαν σκόπιμα, να τους τιμωρήσετε.


1-Παραδόσεις.

Τελειώνει το 2013. Πλησιάζουν οι γιορτές. Ποιες γιορτές; Και τι γιορτάζουμε άραγε; τους 40 000 άστεγους; τις χιλιάδες οικογένειές χωρίς ρεύμα ενώ ο δήμος φωταγώγησε την πρωτεύουσα σαν τον κάστρο των Βερσαλλιών με τα λεφτά των φορολογούμενων; Αλλά, έχουμε δημοκρατία, παιδιά, δεν το ξέρατε; ισοπολιτεία, ισονομία, ιδικά για τους πλούσιους, πιο « ίσοι » από τους άλλους.

Ας πάμε πίσω 56 χρόνια, στην Βρετάνη, να δούμε τι ήταν τότε τα Χριστούγεννα των Γάλλων. Κατ΄ αρχάς, στα γαλλικά δεν αναφέρεται στον Χριστό αυτή η γιορτή η οποία ονομάζεται Noël,από noio« νέο » και hel« ήλιος » στην γαλατική γλώσσα. Δηλαδή γιορτάζανε το « νέο ήλιο », το χειμερινό ηλιοστάσιο. Οι Ιταλοί, Ισπανοί και Πορτογάλοι κρατήσανε επίσης αυτή την έννοια. Ήταν παράδοση αφιερωμένη στα παιδιά.

Τα γενέθλια μου πέφτουν στις 28 Δεκεμβρίου, επομένως, είχα πιο πολλά δώρα από τα αδέλφια μου. Και οφείλω να διευκρινίσω για όσους έχουνε διαβάσει το βιβλίο μου « Μία Γαλλίδα για την Ελλάδα » ότι, ναι μεν υποφέραμε όλοι από το χαρακτήρα του πατέρα μου, αλλά ήταν καλός οικογενειάρχης, άριστος, δεν μας έλειψε ποτέ τίποτα. Με την απόσταση των χρόνων, συνειδητοποιώ ότι θυσιάστηκε για την οικογένεια του, παρόλο που είχε οικονομική άνεση, διότι ήδη σε αυτή τη χώρα η ζωή ήταν πανάκριβη. Η ακρίβεια καθώς κι η φτώχεια είναι ενδημικές στην πλούσια, μεγάλη Γαλλία. Ο Εμίλ Ζολά (1840-1902) περιγράφει το φαινόμενο πολύ καλά, το 19ο αιώνα.

Για τα πέμπτα μου γενέθλια, λοιπόν, το 1957, ο « μπαμπάς Noël » μου έκανε δώρο ένα ξύλινο θρανίο με μελανοδοχείο, θυρίδα και καρεκλίτσα. Έγραφα και διάβαζα ήδη, η δασκάλα είχε πει στους γονείς μου « Η Σιμόν θα είναι συγγραφέας και πολύγλωσσος ». Τα άλλα δώρα δεν τα κοίταξα, παρακάλεσα να το βάλουν αμέσως στο δωμάτιο μου κι από εκείνη την ημέρα δεν σταμάτησα ποτέ να γράφω, να μαθαίνω, να μελετάω και να αναλύω τα πάντα.

Είχα κρύψει ένα φακό κάτω από το μαξιλάρι μου και την νύχτα σηκώθηκα για να γράψω στο καινούργιο θρανίο μου τη λέξη bonheur, « ευτυχία ». Γεννήθηκε τότε κι ο εσωτερικός μου μικρόκοσμος όπου κατοικούν εκατοντάδες καλικάντζαροι. Η βρετονική μυθολογία είναι γεμάτη από καλικάντζαρους, για εμένα ήταν αυτονόητο. Σε λίγες μέρες θα κλείσω τα 61, ο υπολογιστής πήρε τη θέση του κονδυλοφόρου και πάλι γράφω « ευτυχία » για να περιγράψω αυτά τα 56 χρόνια που περάσανε. Χωρίς αυτή την παιδεία, αυτές τις παραδόσεις, δεν θα ήμουν αυτή η αφοσιωμένη μητέρα και γιαγιά,ο απλός συνάνθρωπος που είμαι σήμερα.

Τα πρώτα Χριστούγεννα που πέρασα στην Ελλάδα, το 1974, δεν είδα τους Έλληνες να γιορτάζουν ιδιαίτερα. Κατάλαβα από τη λέξη « Χριστούγεννα » ότι έχει να κάνει με την γέννηση του Ιησού. Πληροφορήθηκα και έμαθα ότι κανένας δεν ξέρει ποια μέρα ακριβώς γεννήθηκε ο Iησούς. Έβγαλα και το συμπέρασμα ότι, επειδή το Πάσχα έχει μεγάλη σιμασία για τους ορθόδοξους και το Πάσχα γιορτάζοντας την ανάσταση του Χριστού, γι’ αυτό το λόγο δεν γιορτάζανε τα Χριστούγεννα οι Έλληνες το 1974. Ούτε και γαλατική παράδοση έχουν βέβαια οι Έλληνες. Διαπίστωσα επίσης ότι οι καθολικοί μετέτρεψαν αυτή τη λαϊκή παράδοση σε θρησκευτική εορτή από τον τρίτο αιώνα, χωρίς να γνωρίζουν ακριβώς την ημέρα που υποτίθεται ότι γεννήθηκε ο Χριστός.

Τη δεκαετία του '60, σιγά, σιγά, σε όλη την Ευρώπη άρχισαν να κλείνουν τα μικρά, παραδοσιακά καταστήματα των γειτονιών, το φαινόμενο καθυστέρησε να φτάσει στις ανατολικές χώρες - ξεκινάει από τη δύση και καταλήγει στην ανατολή αφού έρχεται από τις Ενωμένες Πολιτείες - έτσι πρόλαβα να απολαύσω την Ελλάδα πριν από την εισβολή των σούπερ μάρκετ. Τα Χριστούγεννα έγιναν σήμερα γιορτή των μεγάλων λόμπι, ξεφύγαμε και από την πρώτη της σιμασία και από το θρησκευτικό συμβολισμό. Tώρα στην Αθήνα, βλέπω στη γειτονιά μου μπαλκόνια φωτισμένα και από κάτω άστεγους κουκουλωμένους σε παλιές κουβέρτες. Κι εγώ λέω ΟΧΙ, όχι στην Ελλάδα. Που πέρασαν η φιλοξενία, το φιλότιμο, η αλληλεγγύη, η ταπεινότητα, η ελληνική συνείδηση, ψυχή;

Αλλά, πριν απ' όλα, που πέρασαν οι αγρότες; σε όλη την Ευρώπη; Όταν οι Ευρωπαίοι γιορτάζανε ακόμα το χειμερινό ηλιοστάσιο, ο κάθε λαός με τα δικά του έθιμα, η Ευρώπη ήταν μια γεωργική ήπειρος. Αυτός ήταν ο κοινός τρόπος ζωής τους. Η γεωργία αποτελούσε παράδοση που ένωνε τους Ευρωπαίους μεταξύ τους. Η εκβιομηχάνιση ξερίζωσε τους Ευρωπαίους από τη γη, από τη φύση. Το ηλεκτρικό φως αντικατέστησε το φως του ήλιου, οι βιτρίνες των μεγάλων καταστημάτων μας ειδοποιούν όταν αλλάζουμε εποχή, δεν είναι οι ευωδιές της άνοιξης ή οι αποδημίες των χελιδονιών. Τις ευωδιές τις καλύπτει η μπόχα των καυσαερίων το νέφος τα χελιδόνια. Οι γυναίκες άφησαν το σπίτι για το εργοστάσιο…

2-ιδεολογίες

Η δική μου θεωρία είναι ότι η εκβιομηχάνιση που ξεκίνησε στην Αγγλία προέρχεται από τον καπιταλισμό ο οποίος γεννήθηκε επίσης στην Αγγλία, από τον 16ο αιώνα, με το « κίνημα των περιφράξεων ». Περάσαμε από την κοινή ιδιοκτησία της φεουδαρχίας στην ατομική ιδιοκτησία και, συνεπώς, στους νόμους της αγοράς: κέρδος, προφορά, ζήτηση · οικονομία της αγοράς, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στη σύγχρονη δουλεία. Σήμερα μιλάμε για « αγορά της εργασίας ».

Η ιδεολογία του σοσιαλισμού γεννιέται στην Γερμανία ως αντίδραση στην ιδεολογία του καπιταλισμού, ακολουθούν τα συνδικάτα και στην Γαλλία, τα κόμματα που εμπνευστήκαν από την γαλλική επανάσταση του 1789. (http://www.greekamericannewsagency.com/2010-01-19-17-52-24/2010-01-21-19-11-07/simone-le-baron/26156-simone). Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, οι Μεγάλες Δυνάμεις οι οποίες αποτελούν, το έχουμε πει, μία μοναδική δύναμη: η Γερμανία.

Και σιγά, σιγά, μεταμορφώθηκαν όλα όπως μας το δείχνει η ιστορία του πολιτισμού, 17 000 χρόνια. Ο Homosapiens200 000 χρόνια. Η ανθρωπότητα, 3 εκατομμύρια χρόνια. Κι εμείς, οι Ευρωπαίοι... Πολύ στα σοβαρά παίρνουμε τους εαυτούς μας, μου φαίνεται... Ο εαυτούλης μου... Πως περάσαμε απ’ αυτές τις ιδεολογίες « ο εργαζόμενος εναντίον του εργοδότη », « ο σοσιαλιστής εναντίον του καπιταλιστή », πως έγιναν τα συνδικάτα και τα κόμματα ΕΝΑ και όλα τα κόμματα οπαδοί του καπιταλισμού ούτως ώστε να μένει η ιδιοκτησία του κράτους πάντα στα ίδια χέρια; Διότι, αυτό συνέβη: η πολιτική τάξη είναι ιδιοκτήτρια του κράτους, η κοινωνία των πολιτών δεν έχει πλέον τίποτα. Επιστρέψαμε στην φεουδαρχία: το κράτος ανήκει στην πολιτική τάξη - νέο όνομα της βασιλείας - και η μάζα των δούλων-εργατών δεν έχει τίποτα. Ανά πάσα στιγμή μπορείς να βρεθείς χωρίς σπίτι, η ατομική ιδιοκτησία είναι απάτη. Στην Αγγλία, πάλι, το νοικιάζεις για 99 χρόνια, ανήκει στον πρίγκιπα της Ουαλίας, ες αεί…

Το κράτος χρηματοδοτεί τα κόμματα. Που τα βρίσκει όμως τα λεφτά, το « κράτος »; Στην τσέπη μας! Τα λεφτά για να πληρώσουν το ρεύμα για να βάλουν φωτιά σε όλη την Ευρώπη όλο το Δεκέμβριο; Στην τσέπη μας! Και ούτω καθεξής… Περάσαμε, λοιπόν, από την γεωργία στην εκμηχάνιση, στο διχασμό καπιταλισμός/σοσιαλισμός, στο φιλελευθερισμό και στον νεοφιλελευθερισμό για όλους: ο καθένας για τον εαυτό του. Αλλά, πάντα, οι πιο πονηροί και τεμπέληδες βρίσκονται στην κορυφή. Με δύο λόγια, στην ατομική ελευθερία. Δηλαδή, το αντίθετο του ελληνισμού που δίνει προτεραιότητα στην καθολική ελευθερία: σπάνια βρίσκουμε τη λέξη « Αθήνα » στα αρχαία κείμενα, μιλούσαν για τους Αθηναίους που ήταν γιοι της Αττικής.

Ατομικιστές, φεμινιστές, αντιρατσιστές τα μπερδεύουν όλα. Είναι ελεύθεροι να κάνουν ό, τι γουστάρουν. Αν δεν συμφωνείς με το γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, είσαι ρατσιστής. Αν εξηγείς ότι οι φεμινίστριες κατέστρεψαν την οικογένεια και, συνεπώς, την κοινωνία, είσαι ρατσιστής. Αν μιλάς για την απειλή του εξισλαμισμού, είσαι ρατσιστής. Μα πως φτάσαμε σε αυτό το μπέρδεμα; σε ατομικές ιδεολογίες; Ένας Ευρωπαίος και μία ιδεολογία. Έχω δύο ωραία παραδείγματα:

Ø Στο Facebookέχουμε βρει όλοι συμμαθητές με τους οποίους έχουμε να ιδωθούμε δεκαετίες. Έτσι μου έκανε αίτημα φιλίας ένας συμμαθητής του λυκείου της Βρέστης. Ξέραμε ότι είχε γεννηθεί κομμουνιστής. Μια φορά μιλήσαμε στο τηλέφωνο, μου είπε ότι έγινε ηθοποιός στο θέατρο της Βρέστης, η γυναίκα του είναι καθηγήτρια, η κόρη του δικηγόρος, ο γιος του λογιστής. Έχει δικό του σπίτι κλπ. Θυμάμαι κιόλας ότι στην τελευταία τάξη του λυκείου (μας περνούσε 3 χρόνια, δεν ήταν καλός μαθητής) είχε αγοράσει αυτοκίνητο κι όχι Renault, Volkswagen. Στο προφίλ του έχει σηκωμένη τη γροθιά που σημαίνει ότι παρέμεινε κομμουνιστής. Δεν είναι αρρώστια, είναι ιός, αν σε προσβάλλει είναι για όλη σου τη ζωή. Πριν από λίγες μέρες ανάρτησα στη σελίδα μου ένα βίντεο που αφορούσε τον εξισλαμισμό. Σχολίασε από κάτω: « δεν αγαπώ τον ρατσισμό σου ». Eίναι και φεμινιστής εντωμεταξύ. Τρέχα γύρευε! Του εξήγησα ότι ο ισλαμισμός δεν είναι « ράτσα » και ότι ο κομουνισμός δεν είναι πολιτική, τα κόμματα δεν είναι δημοκρατία κλπ. Αναχώρησε αμέσως από τη λίστα των φίλων μου.

Ø Γνώρισα το 2009 έναν καθηγητή ιστορίας σε πανεπιστήμιο της Βρετάνης, μέσω της εγκυκλοπαίδειας Βικιπαίδεια (στα γαλλικά). Ασχολείται με το τομέα της Ελλάδος και μαζί του έχω κάνει μερικές σελίδες, σαν αυτήν του Γιώργου Κοντογιώργη παραδείγματος χάρη. Είναι 50 χρόνων, η γυναίκα του, καθηγήτρια αγγλικής, επίσης. Xωρίς παιδιά. Όταν πέρασε ο γάμος για τους ομοφυλόφιλους, χάρηκε πάρα πολύ και είπε σε αυτούς που ήταν εναντίον ότι « είμαστε ρατσιστές »... Όταν πρότειναν το νόμο να γίνονται στα αγγλικά τα μισά μαθήματα στα γαλλικά πανεπιστήμια, τον υποστήριξε. Σοσιαλιστής και φεμινιστής. Τελευταία μια φίλη Ελληνίδα με ρώτησε αν γνωρίζω δύο καθηγητές πανεπιστημίου Γάλλους για να τους καλέσουμε στην Ελλάδα 3 μέρες, όλα πληρωμένα (αεροπλάνο, ξενοδοχείο κλπ.) με 10 φοιτητές τους. Σκέφτηκα αμέσως αυτόν και τη γυναίκα του επειδή ήξερα ότι είχαν έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα. Μου απάντησε ότι « το αεροπλάνο είναι αντίθετο με την ηθική τους ». Άντε πάλι! καινούργια ιδεολογία! Μάλλον το αυτοκίνητο είναι πολύ πιο ηθικό…

3-Ιδανικό

« θα έρθει μια μέρα που θα πέσουν τα όπλα από τα χέρια σας και που θα δημιουργήσετε την ευρωπαϊκή αδελφοσύνη », έλεγε ο Βίκτωρ Ούγκο (1802-1885). 29 χρόνια μετά από το θάνατο του, ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος και ο δεύτερος ύστερα από άλλα 21 χρόνια. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα ιδρύθηκε το 1952 με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης των Παρισίων και αποτελείτο από το Βέλγιο, τη Δυτική Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία. Ο σκοπός ήταν να ενώσει μεταξύ τους ευρωπαϊκές χώρες για να διατηρηθεί η ειρήνη στην Ευρώπη. Ακολούθησαν η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).

Όταν αποφάσισαν να βγάλουν τη λέξη « οικονομική » υποθέτω ότι ήταν απλώς για να μας πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Η λέξη « Ένωση » δείχνει ανθρωπιά ενώ « οικονομική » αναφέρεται στο κέρδος, στην αγορά, στον καπιταλισμό. Έτσι μπόρεσαν να μαγειρέψουν τις βρόμικες κομπίνες τους χωρίς να τους πάρουμε χαμπάρι αφού η « ένωση » πλέον δεν ήταν οικονομική αλλά μάλλον ανθρώπινη… Eντωμεταξύ, πάθανε συλλογική αμνησία οι « Ευρωπαίοι », ξέχασαν ότι η αιτία των πολέμων δεν ήταν οικονομική άρα, μία ένωση που στηρίζεται στην οικονομία είναι μόνον ένα intermezzoστο ρεσιτάλ του ευρωπαϊκού πολέμου.

Στην Ευρώπη έχουμε, στη δύση, τους Κέλτες (Σκοτσέζοι, Ιρλανδοί, Ουαλοί, Βρετόνοι), μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας, τους Βάσκους, στην ανατολή, τους Έλληνες κι όλοι οι υπόλοιποι είναι Γερμανοί. Πάντα οι Γερμανοί ήθελαν την εξουσία σε όλη την Ευρώπη, τα υλικά δεν τους ενδιαφέρουν, μόνο να κυριαρχούν στην Ευρώπη θέλουν. Το πετύχανε επί του παρόντος. Kανονικά σε μία ένωση δεν υπάρχει αρχηγός, ιδικά όταν πρόκειται για ειρηνική ένωση. Σήμερα ποιος τολμάει να πει ότι η Μέρκελ δεν είναι ο αρχηγός της ΕΕ;

Όποιος γνωρίζει λίγο το ευρωπαϊκό Σύνταγμα θα ξέρει ότι η ΕΕ είναι « δημοκρατική » (άρθρο Ι-45 ως Ι-52). Από πού και ως πού; Είναι περίπου σαν τον συμμαθητή μου κομμουνιστή-καπιταλιστή. Όπως και οι 162 χώρες στον κόσμο που δηλώνουν δημοκρατία ως κυβερνητικό σύστημα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση περιλαμβάνει 6 μοναρχίες κι ένα δουκάτο, όλα δημοκρατικά! Η Γαλλία έχει 3 συστήματα: ρεπούμπλικα, δημοκρατία και κόμματα. Θέλουν και την Τουρκία μαζί μας! Τα τζαμιά πάνε σύννεφο. Ήδη η μισή κυβέρνηση στη Γαλλία είναι μουσουλμανική, η άλλη μισή εβραϊκή (…). Οι δημογραφικές στατιστικές προβλέπουν ότι το Βέλγιο, σε 20 χρόνια θα είναι μουσουλμανικό.

Οι φεμινίστριες Ευρωπαίες κάνουν παιδιά « μόνες τους », δουλεύουν και κάνουν ό, τι γουστάρουν με το σόμα τους, είναι δικό τους. Γεννάνε παιδιά όπως οι κότες αυγά, δεν χρειάζονται πατέρα. Υπάρχουν, ωστόσο, ευρωπαϊκά σπίτια με μεγάλες οικογένειες και μητέρα στη διάθεση τους: οι κατοικίες των μουσουλμάνων. Οι γυναίκες κάθονται σπίτι, οι άνδρες στο καφενείο και το κράτος πληρώνει τα έξοδα τους. Δημοκρατικά! Οι ομοφυλόφιλοι παντρεύονται αυτοί, μεταξύ τους, είναι πιο « ηθικό », σαν το αυτοκίνητο πιο ηθικό από το αεροπλάνο... Δημοκρατικά και ειρηνικά! Δεν είπαμε να σκοτωθούμε κιόλας!

Ωραίο ιδανικό, όντως, περίπου αυτό που είχε προβλέψει ο ρομαντικός Βίκτωρ Ούγκο: ευρωπαϊκή αδελφοσύνη. Tο μήνυμα απ' ό, τι φαίνεται μόνον οι ομοφυλόφιλοι το έπιασαν... Ποια είναι η θέση του γνήσιου Ευρωπαίου πολίτη σε όλη αυτή την ιστορία; Πότε ο Ευρωπαίος πολίτης, ο « νορμάλ », ο οικογενειάρχης που προστατεύει την οικογένεια του, που σέβεται την πατρίδα του και τους συμπολίτες του,που δεν έχει άλλο στόχο παρά να περάσει μια ήσυχη ζωή στην Ευρώπη και να συνεχίσουν τα παιδιά του αυτή την κληρονομιά · η μητέρα αφοσιωμένη στην οικογένεια της: πότε θα έχουν το λόγο, επιτέλους;

Ο Ζισκάρ υπέγραψε το Μάιο 1979 την ένταξή της Ελλάδος στην Ε.Ο.Κ. Δεν είχε τα κριτήρια και το ήξερε. Γιατί όμως επέμενε; όχι επειδή αγαπάει την Ελλάδα και τους Έλληνες, οι ξένοι δεν αγαπάν τους σύγχρονους Έλληνες, θαυμάζουν τους πρόγονους και θεωρούν ότι ο ελληνισμός περιορίζεται στην αρχαιότητα. Ήταν απλώς μία στρατηγική εκ μέρους του: δεν σας υπολογίζει εσάς, είσαστε η σαβούρα. Την Ελλάδα την ήθελε όπως οι Πέρσες την ήθελαν κι όλοι οι υπόλοιποι: για την στρατηγική της θέση στον πλανήτη.

Συμφωνώ ότι δεν είχε τα κριτήρια για να μπει σε αυτή την « οικονομική » κοινότητα. Άλλωστε, δεν έχει σχέση η Ελλάδα του αθάνατου ανθρωποκεντρικού ελληνισμού με αυτή τη συμμορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλοι ρητορεύουν περί δημοκρατίας, οικονομίας, δικαιώματα κλπ. « Οι αρχαίοι Έλληνες έδωσαν τα φώτα »... Μόνο που δεν έδωσαν τίποτα οι Έλληνες. Οι πρόγονοι είναι νεκροί. Εσάς σας έχουν θάψει ομαδικώς, δεν μιλάει ελληνικά κανένας απ' αυτούς, βασίζονται στην εποχή του Διαφωτισμού που ήταν μία μόδα για λογοτεχνίες, παπαριές και τίποτε άλλο.

Τώρα ήρθε η ώρα να δώσετε πραγματικά τα φώτα του ελληνισμού στους Ευρωπαίους που έχουνε χάσει τον μπούσουλα. Ήρθε η ώρα να πάρετε πίσω όσα σας κλέψανε, όσα μεταμόρφωσαν σκόπιμα, να τους τιμωρήσετε. Η Ευρώπη πρέπει να διαφωτίσει όλη την ανθρωπότητα βυθισμένη στο σκοτάδι με τα πραγματικά φώτα του ελληνισμού. Οι Έλληνες ΜΟΝΟ έχουν τα κριτήρια για την έναρξη αυτής της Ευρώπης. Εσείς είσαστε οι Έλληνες! Οι μόνοι κληρονόμοι. Οι μόνοι ικανοί να συνεχίσετε τον οικουμενικό πολιτισμό που είχαν ξεκινήσει οι πρόγονοι σας. Πρόγονοι σας είναι κι οι Μυκηναϊκοί με τη γραμμική Β, 1500 πριν από την εποχή μας. Μην φοβάστε. Ούτε η Ελλάδα, ούτε ο ελληνισμός θα τελειώσουν, για ένα απλό λόγο: δεν έχουν αρχή. Κάτι που δεν έχει αρχή, δεν έχει τέλος.

Αυτός είναι ο αγώνας μου, γι’ αυτό δημιούργησα τον νέοφιλελληνισμό το 2011, γι’ αυτό ήρθα στο πλευρό σας, γι’ αυτό με εμπιστευτήκατε, γι’ αυτό μου έκανε τη μεγάλη τιμή το ελληνικό κίνημα « Εμπρός Ελλάδα » να με βάλει υποψήφια για τις ευρωεκλογές του Μάιου 2014. Αν έχω την τύχη να φτάσω στο ευρωκοινοβούλιο θα εκφράσω τη φωνή και τη βούληση των Ελλήνων στα γαλλικά, με ελληνική καρδιά. Το πρώτο που θα ζητήσω θα είναι να καταργηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για να βάλουμε στη θέση της την Ένωση των Ευρωπαίων Πολιτών. Από τον Ιανουάριο 2014, θα αναρτήσει το « Εμπρός Ελλάδα » μία επιστολή που θα πρέπει όλοι οι Έλληνες πολίτες να υπογράψουν. Και στις Βρυξέλλες θα τις έχω μαζί μου, σαν θησαυρό. Οι φιλέλληνες του 1821 σας βοήθησαν με τα όπλα. Τα όπλα σκοτώνουν. Εμείς δεν θέλουμε θάνατο, θέλουμε ζωή.

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΖΕΙ

Simon le Baron