Η Γερμανία και το ευρώ

Η συζήτηση που διεξάγεται στην καρδιά της ευρωπαϊκής ηγεμονίας για μια εναλλακτική νομισματική πολιτική

Tου Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη φ. 95

Στις 14 Απριλίου στο πλαίσιο μιας σύσκεψης του νέου κόμματος Alternative für Deutschland (AFD), στο ξενοδοχείο Intercontinental του Βερολίνου, ο εκπρόσωπος του κόμματος Hans Olaf Henkel –πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανών Βιομηχάνων– συναντήθηκε με μια σειρά πρώην ενεργών στελεχών των σημαντικότερων Γερμανικών κομμάτων ήτοι των: CD, FDP και SPD.


Η ηγεσία του νέου κόμματος δήλωσε προσανατολισμένη σε μια «πρωτοβουλία για την νέα κοινωνική οικονομία της αγοράς» με σκοπό την ματαίωση των βασικών αρχών του Κοινωνικού Κράτους της Γερμανίας όπως αυτές προσδιορίζονται στην Εθνική Νομοθεσία της χώρας. Εκφράστηκαν δε έντονες ανησυχίες για την πιθανότητα μιας ανεξέλεγκτης κατάρρευσης της Ευρωζώνης, εφόσον συνεχιστεί η τρέχουσα πολιτική διάσωσης των χωρών της περιφέρειας που εφαρμόζει το επιτελείο των Χριστιανοδημοκρατών των Μέρκελ και Σόιμπλε! Για τους συμμετέχοντες είναι σχεδόν  βέβαιο πως η Γερμανία δεν θα μπορέσει εν τέλει ν’ ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της για την σταθεροποίηση της Ευρωζώνης και θα υποστεί αργά η γρήγορα τις συνέπειες του Ηγεμονισμού της.
Ο Henkel καρπώνεται θετικά την συμβολή του νεοσύστατου κόμματος  στην δημόσια συζήτηση που έχει ξεκινήσει στη Γερμανία από τα μέσα του 2012 σχετικά με την αμφισβήτηση του δόγματος ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική πολιτική πέραν αυτής της διάσωσης του ΕΥΡΩ. Πιστεύουν ότι σε λιγότερο από ένα χρόνο οι απόψεις τους έχουν κερδίσει μεγάλη απήχηση στους Γερμανούς ψηφοφόρους ακόμα και σε στελέχη κομμάτων που στηρίζουν παραδοσιακά την πολιτική που εφαρμόζουν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι απόψεις τους  βρίσκουν όλο και μεγαλύτερη απήχηση ακόμα στις χώρες  που η κοινωνική τους συνοχή οδηγείται σε πλήρη απορρύθμιση από τα προγράμματα της τρόικας.

Στην πρώτη προσφυγή του στο Συνταγματικό Δικαστήριο κατά της Νομισματικής Ένωσης ο Henkel εξέθεσε με επιχειρήματα τα οδυνηρά αποτελέσματα μιας Κεντρικά ελεγχόμενης Οικονομικής Πολιτικής για τις ετεροβαρείς οικονομίες της Ευρωζώνης. Τεκμηρίωση της θέσης του υποστηρίζει πως αποτελεί το 50% της ανεργίας των νέων στην Ισπανία και το αντίστοιχο 65% στην Ελλάδα. Παρά δε την απόρριψη της προσφυγής του στην παρούσα φάση, οι απόψεις του νέου κόμματος αρχίζουν να κερδίζουν σταδιακά έδαφος στο Μέσα Ενημέρωσης της Γερμανίας και στους κύκλους των Οικονομικών think tank της Γερμανίας.
Ο προβληματισμός αυτός έχει επηρεάσει ακόμα και το χώρο των Σοσιαλδημοκρατών στις θέσεις των οποίων εμφανίζεται πλέον η ανάγκη υιοθέτησης  ενός δυαδικού νομισματικού συστήματος  που να μπορεί να εγγυηθεί την αναστολή της πορείας διάσπασης  της Ευρωζώνης και που θα μπορούσε –υπό προϋποθέσεις–  να διασφαλίσει την συνοχή  Βορρά-Νότου στην Ένωση. Σύμφωνα με την θέση αυτή, το ΕΥΡΩ δεν θα εγκαταλειφθεί αλλά θα συνεχίσει να λειτουργεί σαν ένα  νόμισμα αναφοράς για τα Εθνικά Νομίσματα και ως παράλληλο μέσο συναλλαγής. Τα έθνη-κράτη θα πρέπει να ανακτήσουν την δυνατότητα διαμόρφωσης της δικής τους Νομισματικής Πολιτικής που να συνάδει με τα πραγματικά οικονομικά τους μεγέθη και να λειτουργεί, μέσω της υποτίμησης, διορθωτικά ως προς την κάλυψη των ελλειμμάτων και των αδυναμιών τους στην παραγωγική ανασυγκρότηση.

Στην συζήτηση παρενέβη πρόσφατα και ο Oskar Lafontaine  που σε ομιλία του  για το Ευρωπαϊκό Νομισματικό σύστημα, σημείωσε πως θα ήταν ανεύθυνη στην παρούσα φάση η εσωτερική υποτίμηση των Νομισμάτων του Νότου κατόπιν μεγαλύτερων μισθολογικών περικοπών όπως και η νομισματική αναθέρμανση στη Γερμανία με σημαντική αύξηση των δημόσιων δαπανών και της κατανάλωσης.
Την ημέρα της αποταμίευσης για την Γερμανία η Μέρκελ –που δεν φημίζεται για τις απερίσκεπτες δημόσιες δηλώσεις–, ανέφερε πως ίσως να είναι η στιγμή που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να αυξήσει τα επιτόκια δανεισμού για την Γερμανία. Μια άποψη που παρ όλα αυτά δεν μπορεί να υλοποιηθεί στην παρούσα φάση λόγω της Κεντρικής Νομισματικής πολιτικής στην Ένωση. Στοιχείο της απαρχής της αμφισβήτησης της τρέχουσας Ευρωπαϊκής Νομισματικής πολιτικής ήταν και η δειλή αντίδραση του Ομοσπονδιακού Υπουργού των Οικονομικών της Γερμανίας έναντι των δηλώσεων της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας ενώπιον του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου με την ευκαιρία της αγωγής κατά του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στα μέσα Ιουνίου. Η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα υπεραμύνθηκε των προηγούμενων πολιτικών διάσωσης των πιο αδύναμων χωρών, άποψη που δεν φάνηκε να υπερασπίζεται σθεναρά ούτε καν ο ίδιος ο Ομοσπονδιακός Υπουργός των Οικονομικών!

Μετά  το τέλος του Ψυχρού πολέμου οι Ευρωπαίοι εταίροι πίστευαν ότι μεσοπρόθεσμα θα μπορούσαν οριοθετήσουν την επικυριαρχία της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας μέσω της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης. Δυστυχώς παραπλανήθηκαν αφού το κοινό νόμισμα δεν επιτέλεσε τον στρατηγικό αυτό στόχο. Στην Σύνοδο του Στρασβούργου στα 1989 ο τότε Γάλλος Πρόεδρος Μιτεράν, επικαλέσθηκε τους στρατηγικούς όρους για την υιοθέτηση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος που δεν ήταν άλλοι από την μείωση της Γερμανικής πρωτοκαθεδρίας, υποβαθμίζοντας τους κατά βάση οικονομικούς όρους της λειτουργίας του. Στην περίπτωση που η Γερμανία δεν εγκατέλειπε την αντίθεση της στο κοινό νόμισμα, ο Μιτεράν διεμήνυσε στον Γκένσερ : «….ετοιμαστείτε να δεχτείτε την περικύκλωση σας από την Γαλλία , την Αγγλία και την Σοβιετική Ένωση», κάνοντας καθαρό το κόστος που έπρεπε να πληρώσει η Γερμανία για την επανένωση της.

Σήμερα όλο και περισσότεροι διαπιστώνουμε ότι το Ευρώ λειτούργησε τελικά υπέρ του Γερμανικού Εθνικισμού και συνέβαλε στην διαμόρφωση της Γερμανικής Ευρώπης. Όσοι λοιπόν υπερασπίζονται μια πιο ισότιμη συμμετοχή των χωρών της Ευρωζώνης, είναι υποχρεωμένοι να διαμορφώσουν ένα εναλλακτικό σχέδιο νομισματικής ένωσης και λειτουργίας του ευρωπαϊκού νομίσματος κάτι που έως τώρα θεωρούνταν ως οικονομικός-εθνικισμός. Η νέα νομισματική αρχιτεκτονική –εάν δεν παρουσιαστεί κάποιο ατύχημα στην Ευρωζώνη- καθώς και το ζήτημα των περιφερειακών συμμαχιών θα αποτελέσει το κεντρικό πολιτικό ζήτημα στις επικείμενες Ευρωεκλογές στο οποίο καλούμαστε να διαμορφώσουμε θέση υπερβαίνοντας τον απλουστευμένο μανιχαϊσμό ευρώ-δραχμής.

http://ardin-rixi.gr/archives/13632