Δεν αλλάζει τίποτα

Ναπολέων Λιναρδάτος



Η πιο δογματική, αδιάλλακτη και καταστροφική συντεχνία στην Ελλάδα είναι η πολιτική τάξη που την κυβερνά. Δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα γιατί απλούστατα δεν θέλουν να αλλάξουν οι ίδιοι.

Οι οικονομικοί εισαγγελείς, Γρηγόρης Πεπονής και Σπύρος Μουζακίτης, είχαν διεξάγει μια έρευνα για πιθανόν ποινικές ευθύνες στελεχών τραπεζών και κομμάτων, σχετικά με τις δανειοδοτήσεις κομμάτων. Στο Βήμα διαβάζουμε ότι το τελικό στάδιο της έρευνας είχε «70 εμπλεκόμενους, μεταξύ των οποίων υπάρχουν ηχηρά ονόματα της πολιτικής και του τραπεζικού χώρου. Δύο πρώην πρωθυπουργοί έχουν υπογράψει δύο από τις συμβάσεις δανειοδοτήσεων των δύο μεγάλων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) αλλά και σημερινοί διοικητές τραπεζών.»

Όλα όμως τελείωσαν όταν στην Βουλή πέρασε τροπολογία σύμφωνα με την οποία «χορηγήθηκε ποινική ασυλία στους τραπεζίτες για τα θαλασσοδάνεια, ύψους περίπου 270 εκατομμυρίων ευρώ, που έχουν χορηγήσει, με σχεδόν ανύπαρκτες εγγυήσεις, στα δύο μεγάλα κυρίως κόμματα.» Πλέον είναι «Ανευ αντικειμένου η προκαταρκτική εξέταση των δύο οικονομικών εισαγγελέων για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, μετά την προχθεσινή ψήφιση της επίμαχης τροπολογίας για τα δάνεια σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου, σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών και δικαστικών κύκλων.»  

Με μια άλλη τροπολογία γίνονται «“νέες «πονηρές” ρυθμίσεις που προβλέπουν την αναδρομική νομιμοποίηση όλων των απευθείας αναθέσεων στο διάστημα για τον τελευταίο χρόνο, με το πρόσχημα ότι όλοι όσοι υπέβαλαν αίτημα έγκρισης από την ΕΑΑΔΗΣΥ δεν ήταν επαρκώς ενημερωμένοι. Προβλέπεται επίσης ο περιορισμός του ελέγχου της Αρχής σε συμβάσεις μεγάλου αντικειμένου –πολύ πάνω από τα όρια που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση– καθώς και η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση στην Αρχή για όλα τα τακτικά μέλη της επιτροπής.»

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ «η ΕΑΑΔΗΣΥ συγκροτήθηκε για τον έλεγχο μιας εξαιρετικά νευραλγικής διαδικασίας: την έγκριση ή μη αιτημάτων εξαίρεσης φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα από τον κανόνα των ανοιχτών διαγωνισμών. Το έργο της έφερε αποτέλεσμα. Το 80% των αιτημάτων, ιδιαίτερα από νοσοκομεία και Δήμους, απορρίφθηκε από την ΕΑΑΔΗΣΥ. Ο λόγος; Οι φορείς ζητούσαν την κάλυψη παγίων αναγκών με απευθείας αναθέσεις. Για να το πετύχουν, καθυστερούσαν σκόπιμα τη διαδικασία των διαγωνισμών, με στόχο τη δημιουργία τεχνητών ελλείψεων στο «αμήν».»

Εν τω μεταξύ, λίγο πριν την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ αποφασίζεται να υπογραφούν συμφωνίες εκατοντάδων εκατομμυρίων με την Intralot Α.Ε., που δεσμεύουν τον ΟΠΑΠ για πολλά χρονιά. Ποιος μπορεί να φανταστεί τόση τύχη σε αυτούς τους καιρούς, να μπορείς να υπογράψεις δεσμευτικές συμφωνίες εκατοντάδων εκατομμυρίων λίγο πριν γίνει μια ιδιωτικοποίηση.   

Και ενώ η κυβέρνηση μετά από πολλές διαπραγματεύσεις και τρία χρόνια χρεοκοπίας αποφάσισε ότι μάλλον θα πρέπει να απολύσει 19.000 δημόσιους υπαλλήλους που έχουν διαπράξει ποινικά αδικήματα και παραπτώματα, ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ότι «Το σημαντικό, όμως, είναι ότι στη θέση τους θα προσληφθεί ίσος αριθμός - ένας προς ένα - νέων παιδιών με κριτήρια αξιοκρατικά.» Λίγες μέρες πριν από αυτή την δήλωση εκπρόσωποι ιδιωτικών βιομηχανιών που είναι λίγο πριν την κατάρρευση, ζήτησαν από τον υπουργό “Ανάπτυξης” κ. Χατζηδάκη, αν μπορεί η κυβέρνηση να κάνει κάτι για τους φόρους και τις απίστευτες τιμές της ΔΕΗ. Αδύνατον ήταν η απάντηση του κ. υπουργού. Έτσι στην Ελλάδα της κρίσης που το χρεοκοπημένο κράτος έχει επιβάλλει δυσβάσταχτα βάρη στην ιδιωτική εργασία και παραγωγή και που χρωστά 9.5 δισεκατομμύρια ευρώ σε ιδιώτες, το ίδιο κράτος ετοιμάζεται να κάνει νέες προσλήψεις με χρήματα που δεν έχει.

Όταν γραφτεί κάποτε η ιστορία αυτής της περιόδου θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία για το πόσο ακατάλληλη, άνανδρη, δογματική και πάνω απ΄όλα πόσο πίσω από τους καιρούς και τους πολίτες ήταν οι σκιές μιας άλλης εποχής που το έπαιξαν ηγεσία του τόπου.