ΤτΕ | Υποχρεωτική και η ιδιωτική ασφάλιση για όλους

Υπέρ της «αυτόμα­της (ή υποχρεωτικής) εγγραφής όλων των εργαζομένων στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εται­ρείες -παράλληλα με την αυ­τόματη εγγραφή στον ΕΟΠΥΥ- τάσσεται η Τράπεζα της Ελλάδος στην τελευταία έκθεση της. Σ' αυτήν αφιερώ­νεται ένα δεκασέλιδο ένθετο, στο οποίο η ΤτΕ αναλύει εκτε­ταμένα τα θετικά αποτελέσμα­τα της πρόσφατης ασφαλιστι­κής μεταρρύθμισης (2010) στη βιωσιμότητα των Ταμείων και καταλήγει στην ανάγκη δυναμι­κής αξιοποίησης της επαγγελ­ματικής και, κυρίως, της ιδιω­τικής ασφάλισης στην Ελλάδα.

Στόχος, όπως επισημαίνε­ται, είναι με αυτόν τον τρόπο να αντιμετωπιστούν οι «μνημονιακές» απώλειες στις κύρι­ες και επικουρικές συντάξεις, αλλά και στις ασφαλιστικές πα­ροχές των ασφαλισμένων. Το ενδιαφέρον είναι ότι το σχέ­διο αυτό δεν αφήνει απ' έξω ακόμα και όσους χάνουν τη δουλειά τους!
Μιλώντας στο «Κ», κορυ­φαίο στέλεχος πολύ μεγάλης ασφαλιστικής εταιρείας που δραστηριοποιείται στην Ελλά­δα (η οποία -θεωρητικά- θα είχε κάθε συμφέρον από ένα τέτοιο άνοιγμα της ασφαλιστι­κής αγοράς της χώρας) απο­δίδει σε «πρωτοβουλία της τρόικας» αυτήν την πρόταση. Υπαγορεύεται, δε, από τη «λο­γική της ιδιωτικοποίησης των πάντων, λόγω της παράλυσης του ελληνικού δημόσιου το­μέα», επισημαίνει η ίδια πηγή.
Παρόμοιες πιέσεις εί­χαν ανιχνευθεί και το 2011, όταν, με όχημα ένα πιλοτικό πρόγραμμα κρατικής-κοινοτικής επιδότησης των ασφαλιστικών εταιρειών για την παροχή υπηρεσιών πρω­τοβάθμιας υγείας σε ανασφά­λιστους ανέργους, η τρόικα θέ­λησε -χωρίς αποτέλεσμα- να ανοίξει το ζήτημα της υποχρε­ωτικής ιδιωτικής ασφάλισης και των εργαζομένων...
Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, από τη μεριά της, αρνήθηκε να σχολιάσει στο «Κ» τη συγκεκριμένη πρόταση της ΤτΕ, σημειώνοντας πως αυτή αντιπροσωπεύει αποκλει­στικά τις απόψεις του διοικητι­κού συμβουλίου της, το οποίο έχει έναν ανεξάρτητο -από την κυβέρνηση- θεσμικό ρόλο, και πως η υποχρεωτική ιδιωτική ασφάλιση δεν υπάρχει επί του παρόντος στην ατζέντα της κυ­βέρνησης.
Ωστόσο, η ΤτΕ υποστηρίζει ότι με την «υποχρεωτική ιδιω­τική ασφάλιση» (κάθε εργαζο­μένου, από τη στιγμή που προ­σλαμβάνεται) «θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εν μέρει η μειωμένη επάρκεια των συντάξεων των ατόμων με τα χαμηλότερα εισοδήματα και όσων δεν έχουν μόνιμη απα­σχόληση».
Η μειωμένη επάρ­κεια των συντάξε­ων μετά την «προ­σαρμογή» τους δεν οφείλεται μόνο σας μειωμένες ασφαλι­στικές εισφορές των εργαζο­μένων (λόγω της μείωσης των εισοδημάτων τους), στην ανερ­γία κλπ., αλλά και στο γεγο­νός ότι με τον νέο ασφαλιστι­κό νόμο (Ν. 3863/2010) θα μειωθεί μακροπρόθεσμα, από το 2015 και έπειτα, στο 49,6% το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης (της σύ­νταξης σε σχέση με τον μισθό). Το 2007, το ποσοστό αναπλή­ρωσης -για παράδειγμα- για τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ ανερχόταν στο 84,2%.
Συνεπώς, οι συνταξιούχοι σε δύο χρόνια από σήμερα θα λαμβάνουν μεσοσταθμικά και σταδιακά 40% λι­γότερη σύνταξη από εκείνη που λαμβάνουν οι σημερι­νοί, ανεξάρτητα από τις μειώ­σεις που έχουν υποστεί έως τώρα (συμπεριλαμβανομένης εκείνης που θα ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2013).
Με αυτόν τον τρό­πο, σύμφωνα με την τελευταία σχε­τική έκθεση της Κομισιόν, δια­σφαλίζεται η βιωσιμότητα του ελληνικού συνταξιοδοτικού συ­στήματος, καθώς η μεταβολή της συνταξιοδοτικής δαπάνης θα περιοριστεί έως το 2060 στο 1% του ΑΕΠ, αντί του 12,4% που θα ήταν χωρίς αυτήν.
Ο βασικότερος, όμως, ανα­σταλτικός παράγοντας για τη βιωσιμότητα του συνταξιοδο­τικού γίνεται πλέον το ποσο­στό της απασχόλησης και όχι το σχετικό ύψος των συντάξε­ων, το ποσοστό κάλυψης και η πληθυσμιακή γήρανση.
Οι μεσοπρόθεσμες προβλέ­ψεις για την ανεργία το 2010, οπότε και θεσπίστηκε η τελευ­ταία μεταρρύθμιση ήταν εξαι­ρετικά ευνοϊκότερες, όπως παραδέχεται στο «Κ» αρμό­διος υπηρεσιακός παράγο­ντας του υπ. Εργασίας σε σχέ­ση με σήμερα. Συγκεκριμένα, πριν από δυόμισι χρόνια, όταν δηλαδή γραφόταν το «βιώσι­μο» σημερινό ασφαλιστικό, το ΔΝΤ προέβλεπε μέσο ποσοστό ανεργίας 14,2% για την περίο­δο 2011-2015. Αντίθετα, οι τε­λευταίες προβλέψεις της Κομι­σιόν φέρνουν το μέσο ποσοστό ανεργίας για την ίδια περίοδο στο 21,6%, δηλαδή πάνω επτά ποσοστιαίες μονάδες απ' ότι    προέβλεπε το ΔΝΤ παλιότερα.
Οι μεγαλύτεροι χαμένοι από την απρόβλεπτη εκτίναξη της ανεργίας είναι οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης (ΙΚΑ κ.λπ.) καθώς σχεδόν 2 στα 3 ευρώ που μπαίνουν στα ταμεία τους προέρχονται από τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών. Η έως τώρα «μνημονιακή» εμπειρία της σχέσης ανεργίας-εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές δείχνει πως κάθε αύξηση της ανεργίας κατά 1 ποσοστιαία μονάδα στερεί 1,5%-3% των εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία.

Πηγή: Κεφάλαιο

elem.tee.gr