Μεταμοσχεύσεις ὀργάνων ἀπό χαρακτηρισμένους «ἐγκεφαλικά νεκρούς»δότες

Ἀπό Μαρία Γκιουρτζιάν

ἰατρό ΕΣΥ, Ὀρθοπαιδικό ,Διευθύντρια

(Διδάκτωρ Ἰατρικῆς Σχολῆς Πανεπ/μίου Ἀθηνῶν)

 Γεν.Νοσοκ.Αθηνῶν «Γ.Γεννηματᾶς»

ΑΝΟΙΚΤΗ  ΕΠΙΣΤΟΛΗ

(σχετικά μέ τίς Μεταμοσχεύσεις ὀργάνων ἀπό χαρακτηρισμένους «ἐγκεφαλικά νεκρούς»δότες)

Μήπως ἡ Ἄγνοια τῆς Ἀλήθειας ὁδηγεῖ σέ ἐπικίνδυνες Θεωρίες Παραλόγου ;

Πανανθρώπινα καί διαχρονικά εἶναι ἀποδεκτό ὅτι θάνατος σωματικός ἑνός ἀνθρώπου

ὁρίζεται ἡ μή ἀναστρέψιμη παύση τῆς καρδιοαναπνευστικῆς λειτουργίας του.

Τά τελευταῖα, ὅμως, χρόνια, μέ τήν τεχνολογική ἀνάπτυξη  καί τή δημιουργία ἀνάγκης λήψης ὀργάνων γιά μεταμοσχεύσεις δημιουργήθηκε καί ὁ ὅρος «ἐγκεφαλικός θάνατος». Ἔτσι , σύμφωνα μέ ὁρισμένα ἰατρικά κριτήρια (πού κατά καιρούς ἔχουν ἀλλάξει) εἰδική ἐπιτροπή γιατρῶν ἀποφασίζει ὅτι ἔχει ἐπέλθει «ἐγκεφαλικός θάνατος» σέ ἄνθρωπο πού νοσηλεύεται σέ Μονάδα Ἐντατικῆς Θεραπείας(ΜΕΘ), ὅταν κατά τά κριτήρια αὐτά ἔχουν παύσει, μή ἀναστρέψιμα, ὅλες οἰ ἐγκεφαλικές λειτουργίες ὁλόκληρου τοῦ ἐγκεφάλου του ὅμως διατηρεῖται( μέ τήν τεχνική ὑποστήριξη τῆς ΜΕΘ) ἡ καρδιοαναπνευστική του λειτουργία. Δηλαδή, διατηρεῖται  στή ζωή μέ τήν τεχνολογία πού διαθέτει μία ΜΕΘ, ὅπως καί οἱ ἄλλοι νοσηλευόμενοι συνασθενεῖς του στή ΜΕΘ, μέ τή διαφορά ὅτι ἐκεῖνοι δέν ἔχουν χαρακτηρισθεῖ σάν ἐγκεφαλικά νεκροί. Αὐτός ὁ  χαρακτηρισμένος «ἐγκεφαλικά νεκρός» ἀσθενής εἶναι καί ὑποψήφιος δότης ὀργάνων πρός μεταμόσχευση (ἐφόσον δέν συντρέχουν ἄλλοι σοβαροί λόγοι ἀπό τήν γενικότερη ὑγεία τῶν ὀργάνων του). Μέ λίγα λόγια, ὁ ὑποψήφιος δότης ὀργἀνων πρέπει νά εἶναι ζωντανός (ἀφοῦ ἔχει τήν καρδιακή του καί ἀναπνευστική του λειτουργία) ὥστε νά εἶναι κατάλληλη ἡ λήψη ζωτικῶν του ὀργάνων γιά μεταμόσχευσή σέ κάποιον δέκτη.

ΜΕΡΙΚΑ ΖΩΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ :

1)    Μέ ποιό δικαίωμα διακόπτεται βίαια ἡ ζωή ἑνός ἀνθρώπου, δηλ. τοῦ χαρακτηρισμένου «ἐγκεφαλικά νεκροῦ», χωρίς νά ἔχει ἐπέλθει ὁ σωματικός του θάνατος(ἀφοῦ λειτουργεῖ ἡ καρδιά καί ἡ ἀναπνοή του) καί χωρίς ἀκόμη νά γνωρίζουμε ἄν καί πότε  ἡ κατά χάρι Θεοῦ ἀθάνατη ἀνθρώπινη ψυχή του ἔχει ἀποχωρισθεῖ ἀπό τό σῶμα της ; Ἐπίσης, γνωρίζουμε ποιά είναι ἡ κατάλληλη ὥρα ἐξόδου τῆς ψυχῆς ἀπό τό πρός τό παρόν φθαρτό σῶμα της ; Γνωρίζουμε τί ἀκριβῶς συμβαίνει ἐκεῖνες τίς κρίσιμες στιγμές αὐτῆς τῆς ἐξόδου γιά τό καλό αὐτῆς τῆς ψυχῆς ἀπό τον Ζωοδότη της Θεό ;

2)    Μποροῦμε νά ἀποκλείσουμε τήν ἐπιβίωση τοῦ «ἐγκεφαλικά νεκροῦ» ἀπό κάποιο θαῦμα τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ καί χορηγοῦ τῆς Ζωῆς ;

3)    Χαρακτηρίζεται ἤ ὄχι θυσία ζωῆς ἡ δωρεά ζωτικῶν του ὀργάνων,έκ μέρους τοῦ χαρακτηρισμένου «ἐγκεφαλικά νεκροῦ» δότη,  ἐφόσον αὐτός διατηρεῖ τίς  καρδιοαναπνευστικές του λειτουργίες, δηλαδή ζεῖ ;

4)     Κάποιος ἄνθρωπος μέ καλή διάθεση μπορεῖ νά δηλώσει δωρητής ὀργἀνων,  μέ ἐλεύθερη ἐπιλογή του, γνωρίζοντας τί σημαίνει «ἐγκεφαλικός θάνατος» θέλοντας νά «θυσιάσει» τή ζωή του-(ἄν κάτι τέτοιο μπορεῖ νά θεωρηθεῖ  θυσία! κι’ὄχι αὐτοκτονία!)- γιά νά ζήσει κάποιος συνάνθρωπός του.   Ὅμως, ποιός εἶναι ἐκεῖνος πού θά τελέσει αὐτή τή θυσία!!  μέ ἄλλα λόγια νά παίξει τόν ρόλο « δημίου»!! ;

Πράξη ἀγάπης, θεωρῶ, ὅτι εἶναι ἡ ἐνσυνείδητη προσφορά ὀργάνου ἤ ἰστῶν ὅταν ὁ δότης εἶναι στήν ζωή, χωρίς νά ἀφαιρεῖται ἡ ζωή τοῦ δότη κατά τήν προσφορά αὐτή.

Ταπεινά

Μαρία Γκιουρτζιάν

(από μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου)