'Η ΨΥΧΗ' (ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ)'

ΣΧΟΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ:
Η θέση της εκκλησίας μας είναι: η σχέση ψυχής και σώματος είναι τόσο ισχυρή που η ψυχή μετά τον θάνατο περιφέρεται γύρω από το σώμα πολλές ημέρες, που το έχει εγκαταλείψει με μεγάλη οδύνη. 


Άραγε υπάρχει ψυχή; μια απορία που για πολλούς δεν έχει επιλυθεί ακόμα.  
Υπάρχουν πολλές απόψεις για την ύπαρξη της ψυχής, ο Πλάτωνας και οι Γνωστικιστές έλεγαν "Είναι εκ φύσεως αθάνατη η ψυχή", πίστευαν δηλαδή ότι η ψυχή είναι "φύσει" αγέννητη και αθάνατη, με απλά λόγια ότι η ψυχή είναι ένας άλλος θεός.


Η ορθόδοξη θεολογία αναφέρει ότι "Είναι αθάνατη γιατί έλαβε από την χάρη του Θεού" δηλαδή η ψυχή είναι κτιστή, είναι δημιούργημα  του Θεού, δεν είναι εκ φύσεως αθάνατη, αλλά είναι αθάνατη μόνο με τη Χάρη και την ευδοκία του Θεού. 
Η λέξη "ψυχή" είναι πολυσήμαντη έννοια και θεολογικά "ΨΥΧΗ" ονομάζεται καθετί έμβριο, καθετί που έχει ζωή δηλαδή αναφέρεται στον όλο άνθρωπο ως ενιαία ζωντανή υπόσταση.
Λέγοντας η ψυχή είναι κτιστή, εννοούμε ότι έχει αρχή αλλά με τη χάρη και τη θέληση του Θεού δεν έχει τέλος, είναι αθάνατη "κατά Χάριν". Δημιουργείται από τον Θεό, κατά τη στιγμή της συλλήψεως. συγχρόνως με τη διάπλαση του σώματος, στη μήτρα της γυναίκας.

Ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέει ότι "η ψυχή είναι ουσία ζώσα, νοερά, ασώματη, απλή, αόρατη κατά τη φύση της στα σωματικά μας μάτια, ασχημάτιστη, χρησιμοποιεί ως όργανο το σώμα και παρέχει σε αυτό ζωή και αύξηση... Είναι αυτεξούσια, θεληματική και ενεργητική, τρεπτή, δηλαδή εθελότρεπτη, διότι είναι κτιστή, και με όλα, όσα είπαμε, τα έχει πάρει κατά φύση από τη Χάρη του Δημιουργού της, από την οποία πήρε και την ύπαρξη και τα φυσικά της αυτά χαρίσματα".


Αντίθετα το σώμα του ανθρώπου είναι σύνθετο. Αποτελείται από διάφορα στοιχεία, δηλαδή νερό, αέρα, χώμα και φωτιά, όπως το είχαν πει και οι αρχαίοι φιλόσοφοι. Για αυτό το σώμα, μετά την έξοδο της ψυχής, διαλύεται στα στοιχεία με τα οποία συγκροτήθηκε.


Η ψυχή είναι απλή, που σημαίνει ότι δεν αποτελείται από διάφορα στοιχεία, για αυτό δεν διαλύεται μετά την έξοδο από το σώμα, Μεταδίδει στο σώμα ζωτική δύναμη, δηλαδή ζωή, κίνηση, αίσθηση, ενέργεια. Για αυτό το σώμα συγκροτείται και συγκρατείται από την ψυχή, η οποία τo ζωοποιεί και μόλις το αποχωρίζεται με τη βούληση του Θεού, το σώμα πεθαίνει, διαλύεται. 


Οι αρχαίοι Έλληνες τοποθετούσαν την ψυχή στον εγκέφαλο και άλλοι λένε ότι βρίσκεται στην καρδιά.


Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέει: "Χωρεί η ψυχή δι' όλου του σώματος και ουκ έστι μέρος φωτιζόμενον υπ' αυτής, εν ω μη όλη πάρεστιν" δηλαδή η ψυχή δεν κρατείται από το σώμα, αλλά αυτή κρατεί το σώμα.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: "Ωσπερ γαρ οφθαλμός εν σώματι, ούτως εν ψυχή νους" δηλαδή ο νους, με τη νηπτική έννοια του όρου που είναι ταυτόσημος με την καρδιά, είναι το καθαρότερο αισθητήριο της ψυχής, είναι ο οφθαλμός της ψυχής και του σώματος.


Για αυτό ο άνθρωπος πρέπει να φροντίζει να μη διαφθαρεί ο νους του, ούτε να φτάσει στην πώρωση και στην αναλγησία, αλλά να τον "τηρεί" και να τον φυλάττει με τη νήψη, με την ευχή του Ιησού, με την τήρηση των εντολών του Χριστού "κεκαθαρμένον", διότι έτσι διατηρεί όλη την ψυχή, όλη την ύπαρξή του στο "κατά φύση" και δημιουργεί τις προϋποθέσεις  να καταλλαμθεί από τη Θεία Χάρη. 


"Ο ΛΥΓΝΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ ΕΑΝ ΟΥΝ Ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ ΣΟΥ ΑΠΛΟΥΣ Ή ΟΛΟΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΦΩΤΕΙΝΟΝ ΕΣΤΑΙ"    


(Απόσπασμα από το βιβλίο Θάνατος, Ανάσταση & Αιώνια ζωή)